இதற்குப்பின்பு நான் சூரியனுக்குக்கீழே செய்யப்படும்
கொடுமைகளையெல்லாம் சிந்தித்துப்பார்த்தேன்; இதோ, ஒடுக்கப்பட்டவர்களின் கண்ணீரைக்
கண்டேன், அவர்களைத் தேற்றுவாரில்லை; ஒடுக்குகிறவர்கள் பட்சத்தில்
பெலம் இருந்தது, அப்படியிருந்தும் தேற்றுவாரில்லை. (பிரசங்கி
4:1)
itha’rkuppinbu naan sooriyanukkukkeezhea
seyyappadum kodumaiga'laiyellaam sinthiththuppaarththean; ithoa,
odukkappattavarga'lin ka'n'neeraik
ka'ndean, avarga'laith theat’ruvaarillai; odukkugi'ravarga'l padchaththil belam irunthathu,
appadiyirunthum theat’ruvaarillai. (pirasanggi 4:1)
ஆதலால்
இன்னும் உயிரோடிருந்து பிழைக்கிறவர்களைப்பார்க்கிலும் முன்னமே
காலஞ்சென்று மரித்தவர்களையே பாக்கியவான்கள் என்றேன்.
(பிரசங்கி 4:2)
aathalaal innum uyiroadirunthu pizhaikki'ravarga'laippaarkkilum munnamea kaalagnsen'ru mariththavarga'laiyea baakkiyavaanga'l en'rean. (pirasanggi
4:2)
இவ்விருதிறத்தாருடைய நிலைமையைப்பார்க்கிலும் இன்னும்
பிறவாதவனுடைய நிலைமையே வாசி; அவன் சூரியனுக்குக்
கீழே செய்யப்படும் துர்ச்செய்கைகளைக் காணவில்லையே.
(பிரசங்கி 4:3)
ivviruthi'raththaarudaiya nilaimaiyaippaarkkilum innum pi'ravaathavanudaiya
nilaimaiyea vaasi; avan sooriyanukkuk keezhea
seyyappadum thurchseygaiga'laik kaa'navillaiyea. (pirasanggi
4:3)
மனுஷன்
படும் எல்லாப் பிரயாசமும்,
பயன்படும் எல்லாக் கிரியையும்,
அயலானுடைய பொறாமைக்கு ஏதுவாயிருக்கிறதை நான் கண்டேன்; இதுவும்
மாயையும், மனதுக்குச் சஞ்சலமுமாயிருக்கிறது. (பிரசங்கி
4:4)
manushan padum ellaap pirayaasamum, payanpadum
ellaak kiriyaiyum, ayalaanudaiya
po'raamaikku eathuvaayirukki'rathai naan ka'ndean; ithuvum
maayaiyum, manathukkuch sagnchalamumaayirukki'rathu. (pirasanggi 4:4)
மூடன் தன் கைகளைக்
கட்டிக்கொண்டு, தன் சதையையே
தின்கிறான். (பிரசங்கி 4:5)
moodan than kaiga'laik kattikko'ndu, than sathaiyaiyea thingi'raan. (pirasanggi
4:5)
வருத்தத்தோடும் மனச்சஞ்சலத்தோடும் இரண்டு
கைப்பிடியும் நிறையக்கொண்டிருப்பதைப்பார்க்கிலும், அமைச்சலோடு
ஒரு கைப்பிடி நிறையக்
கொண்டிருப்பதே நலம். (பிரசங்கி
4:6)
varuththaththoadum manachsagnchalaththoadum ira'ndu kaippidiyum ni'raiyakko'ndiruppathaippaarkkilum, amaichchaloadu oru kaippidi ni'raiyak ko'ndiruppathea nalam.
(pirasanggi 4:6)
பின்பு
நான் திரும்பிக்கொண்டு சூரியனுக்குக்
கீழே மாயையான வேறொரு
காரியத்தைக் கண்டேன். (பிரசங்கி
4:7)
pinbu naan thirumbikko'ndu sooriyanukkuk keezhea
maayaiyaana vea'roru kaariyaththaik ka'ndean.
(pirasanggi 4:7)
ஒருவன்
ஒண்டிக்காரனாயிருக்கிறான்; அவனுக்கு உடனாளியுமில்லை, அவனுக்குப்
பிள்ளையும் சகோதரனுமில்லை; அப்படியிருந்தும் அவன் படும் பிரயாசத்துக்கு முடிவில்லை;
அவன் கண் ஐசுவரியத்தால்
திருப்தியாகிறதுமில்லை; நான் ஒரு நன்மையையும் அநுபவியாமல்
யாருக்காகப் பிரயாசப்படுகிறேன் என்று அவன் சிந்திக்கிறதுமில்லை; இதுவும்
மாயை, தீராத தொல்லை.
(பிரசங்கி 4:8)
oruvan o'ndikkaaranaayirukki'raan; avanukku
udanaa'liyumillai, avanukkup pi'l'laiyum
sagoatharanumillai; appadiyirunthum avan padum pirayaasaththukku mudivillai;
avan ka'n aisuvariyaththaal thirupthiyaagi'rathumillai; naan oru nanmaiyaiyum
anubaviyaamal yaarukkaagap pirayaasappadugi'rean en'ru avan sinthikki'rathumillai; ithuvum maayai,
theeraatha thollai. (pirasanggi
4:8)
ஒண்டியாயிருப்பதிலும் இருவர்
கூடியிருப்பது நலம்; அவர்களுடைய
பிரயாசத்தினால் அவர்களுக்கு நல்ல பலனுண்டாகும். (பிரசங்கி
4:9)
o'ndiyaayiruppathilum iruvar
koodiyiruppathu nalam; avarga'ludaiya pirayaasaththinaal avarga'lukku nalla palanu'ndaagum. (pirasanggi
4:9)
ஒருவன்
விழுந்தால் அவன் உடனாளி
அவனைத் தூக்கிவிடுவான்; ஒண்டியாயிருந்து விழுகிறவனுக்கு ஐயோ, அவனைத் தூக்கிவிடத்
துணையில்லையே. (பிரசங்கி 4:10)
oruvan vizhunthaal
avan udanaa'li avanaith
thookkividuvaan; o'ndiyaayirunthu vizhugi'ravanukku aiyoa,
avanaith thookkividath thu'naiyillaiyea. (pirasanggi
4:10)
இரண்டுபேராய்ப் படுத்துக்கொண்டிருந்தால் அவர்களுக்குச்
சூடுண்டாகும்; ஒண்டியாயிருக்கிறவனுக்குச் சூடுண்டாவது
எப்படி? (பிரசங்கி 4:11)
ira'ndupearaayp paduththukko'ndirunthaal avarga'lukkuch soodu'ndaagum; o'ndiyaayirukki'ravanukkuch soodu'ndaavathu
eppadi? (pirasanggi 4:11)
ஒருவனை
யாதாமொருவன் மேற்கொள்ள வந்தால்
இருவரும் அவனுக்கு எதிர்த்து
நிற்கலாம்; முப்புரிநூல் சீக்கிரமாய்
அறாது. (பிரசங்கி 4:12)
oruvanai yaathaamoruvan mea’rko'l'la vanthaal
iruvarum avanukku ethirththu
ni’rkalaam; muppurinool
seekkiramaay a'raathu. (pirasanggi
4:12)
இனி ஆலோசனையைக் கேளாத கிழவனும் மூடனுமாகிய
ராஜாவைப்பார்க்கிலும், ஏழையும் ஞானியுமாகிய
இளைஞனே வாசி. (பிரசங்கி
4:13)
ini aaloasanaiyaik kea'laatha
kizhavanum moodanumaagiya raajaavaippaarkkilum, eazhaiyum
gnaaniyumaagiya i'laignanea
vaasi.
(pirasanggi 4:13)
அரசாளச்
சிறைச்சாலையிலிருந்து புறப்படுவாருமுண்டு; ராஜாங்கத்தில்
பிறந்து ஏழையாவாருமுண்டு. (பிரசங்கி
4:14)
arasaa'lach si'raichsaalaiyilirunthu pu'rappaduvaarumu'ndu; raajaanggaththil pi'ranthu eazhaiyaavaarumu'ndu. (pirasanggi
4:14)
சூரியனுக்குக்கீழே ஜீவனுள்ளோர்
யாவரும் ராஜாவின் பட்டத்திற்கு
வரப்போகிற பிள்ளையின் பட்சத்தில்
சார்ந்திருப்பதைக் கண்டேன். (பிரசங்கி
4:15)
sooriyanukkukkeezhea
jeevanu'l'loar yaavarum raajaavin
pattaththi’rku varappoagi'ra pi'l'laiyin
padchaththil saarnthiruppathaik
ka'ndean. (pirasanggi 4:15)
அவர்களுக்குமுன் அப்படிச்
செய்த ஜனங்களின் இலக்கத்திற்கு
முடிவில்லை; இனி இருப்பவர்கள்
இவன்மேலும் பிரியம் வைக்காமற்போவார்கள்; இதுவும்
மாயையும், மனதுக்குச் சஞ்சலமுமாயிருக்கிறது. (பிரசங்கி
4:16)
avarga'lukkumun appadich seytha janangga'lin ilakkaththi’rku mudivillai; ini iruppavarga'l ivanmealum piriyam
vaikkaama’rpoavaarga'l; ithuvum maayaiyum,
manathukkuch sagnchalamumaayirukki'rathu. (pirasanggi
4:16)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!