அர்தசஷ்டா
ராஜாவின் இருபதாம் வருஷம்
நிசான் மாதத்திலே, திராட்சரசம்
ராஜாவுக்கு முன்பாக வைத்திருக்கையில், நான் அதை எடுத்து
அவருக்குக் கொடுத்தேன்; நான் முன் ஒருபோதும்
அவர் சமுகத்தில் துக்கமாயிருந்ததில்லை. (நெகேமியா
2:1)
arthasashdaa raajaavin irubathaam varusham
nisaan
maathaththilea, thiraadcharasam raajaavukku
munbaaga
vaiththirukkaiyil, naan athai eduththu avarukkuk
koduththean; naan mun orupoathum avar samugaththil thukkamaayirunthathillai. (negeamiyaa
2:1)
அப்பொழுது
ராஜா என்னைப் பார்த்து:
நீ துக்கமுகமாயிருக்கிறது என்ன? உனக்கு வியாதியில்லையே, இது மனதின் துக்கமே
ஒழிய வேறொன்றும் அல்ல என்றார்; அப்பொழுது
நான் மிகவும் பயந்து,
(நெகேமியா 2:2)
appozhuthu raajaa
ennaip paarththu: nee thukkamugamaayirukki’rathu enna? unakku viyaathiyillaiyea, ithu manathin thukkamea
ozhiya vea’ron’rum alla en’raar; appozhuthu naan migavum bayanthu, (negeamiyaa 2:2)
ராஜாவை
நோக்கி: ராஜா என்றைக்கும்
வாழ்க; என் பிதாக்களின்
கல்லறைகள் இருக்கும் ஸ்தலமாகிய
நகரம் பாழானதும், அதின் வாசல்கள் அக்கினியால்
சுட்டெரிக்கப்பட்டதுமாய்க் கிடக்கும்போது, நான் துக்கமுகத்தோடு இராதிருப்பது
எப்படி என்றேன். (நெகேமியா
2:3)
raajaavai noakki:
raajaa en’raikkum vaazhga; en pithaakka'lin kalla’raiga'l irukkum
sthalamaagiya nagaram paazhaanathum, athin vaasalga'l akkiniyaal sutterikkappattathumaayk kidakkumpoathu, naan thukkamugaththoadu iraathiruppathu eppadi
en’rean.
(negeamiyaa 2:3)
அப்பொழுது
ராஜா என்னைப் பார்த்து:
நீ கேட்கிற காரியம்
என்ன என்றார். அப்பொழுது
நான்: பரலோகத்தின் தேவனை நோக்கி ஜெபம்பண்ணி,
(நெகேமியா 2:4)
appozhuthu raajaa
ennaip paarththu: nee keadki’ra kaariyam enna en’raar. appozhuthu naan: paraloagaththin theavanai noakki
jebampa'n'ni, (negeamiyaa
2:4)
ராஜாவைப்
பார்த்து: ராஜாவுக்குச் சித்தமாயிருந்து, அடியேனுக்கு
உமது சமுகத்தில் தயை கிடைத்ததானால், என் பிதாக்களின் கல்லறைகளிலிருக்கும் பட்டணத்தைக்
கட்டும்படி, யூதா தேசத்துக்கு
நீர் என்னை அனுப்பவேண்டிக்கொள்ளுகிறேன் என்றேன்.
(நெகேமியா 2:5)
raajaavaip paarththu:
raajaavukkuch siththamaayirunthu, adiyeanukku
umathu samugaththil thayai kidaiththathaanaal, en pithaakka'lin kalla’raiga'lilirukkum patta'naththaik kattumpadi, yoothaa
theasaththukku neer ennai anuppavea'ndikko'l'lugi’rean en’rean. (negeamiyaa
2:5)
அப்பொழுது
ராஜஸ்திரீயும் பக்கத்தில் உட்கார்ந்திருந்தாள். ராஜா என்னைப் பார்த்து:
உன் பிரயாணம் எத்தனைநாள்
செல்லும், நீ எப்பொழுது
திரும்பிவருவாய் என்று கேட்டார்.
இவ்வளவுகாலம் செல்லுமென்று நான் ராஜாவுக்குச் சொன்னபோது,
என்னை அனுப்ப அவருக்குச்
சித்தமாயிற்று. (நெகேமியா 2:6)
appozhuthu raajasthireeyum pakkaththil
udkaarnthirunthaa'l. raajaa ennaip
paarththu: un pirayaa'nam
eththanainaa'l sellum,
nee eppozhuthu thirumbivaruvaay en’ru keattaar. ivva'lavukaalam sellumen’ru naan raajaavukkuch sonnapoathu, ennai anuppa avarukkuch siththamaayit’ru. (negeamiyaa 2:6)
பின்னும்
நான் ராஜாவைப் பார்த்து:
ராஜாவுக்குச் சித்தமாயிருந்தால், நான் யூதா தேசத்துக்குப்
போய்ச்சேருமட்டும், நதிக்கு அப்புறத்திலிருக்கிற தேசாதிபதிகள்
என்னை வழிவிட்டனுப்பும்படிக்கு அவர்களுக்குக்
கடிதங்கள் கொடுக்கும்படிக்கும், (நெகேமியா
2:7)
pinnum naan raajaavaip paarththu:
raajaavukkuch siththamaayirunthaal, naan yoothaa theasaththukkup poaychsearumattum, nathikku appu’raththilirukki’ra theasaathibathiga'l ennai vazhivittanuppumpadikku avarga'lukkuk kadithangga'l kodukkumpadikkum, (negeamiyaa
2:7)
தேவாலயத்துக்கு இருக்கிற
அரணின் கதவு வேலைக்கும்,
நகர அலங்கத்தின் வேலைக்கும்,
நான் தங்கப்போகிற வீட்டின்
வேலைக்கும் வேண்டிய மரங்களை
ராஜாவின் வனத்துக் காவலாளனாகிய
ஆசாப் எனக்குக் கொடுக்கும்படிக்கும், அவனுக்கும்
ஒரு கடிதம் கட்டளையிடப்படுவதாக என்றேன்;
என் தேவனுடைய தயவுள்ள
கரம் என்மேல் இருந்தபடியால், ராஜா அவைகளை எனக்குக்
கட்டளையிட்டார். (நெகேமியா 2:8)
theavaalayaththukku irukki’ra ara'nin
kathavu vealaikkum, nagara alanggaththin vealaikkum,
naan thanggappoagi’ra veettin vealaikkum
vea'ndiya marangga'lai raajaavin vanaththuk
kaavalaa'lanaagiya aasaap enakkuk
kodukkumpadikkum, avanukkum oru kaditham katta'laiyidappaduvathaaga en’rean; en theavanudaiya
thayavu'l'la karam enmeal
irunthapadiyaal, raajaa avaiga'lai enakkuk
katta'laiyittaar. (negeamiyaa
2:8)
அப்படியே
நான் நதிக்கு அப்புறத்திலிருக்கிற தேசாதிபதிகளிடத்துக்கு வந்து,
ராஜாவின் கடிதங்களை அவர்களுக்குக்
கொடுத்தேன்; ராஜா என்னோடேகூட
இராணுவச் சேர்வைக்காரரையும், குதிரைவீரரையும் அனுப்பியிருந்தார். (நெகேமியா
2:9)
appadiyea naan nathikku appu’raththilirukki’ra theasaathibathiga'lidaththukku
vanthu, raajaavin kadithangga'lai avarga'lukkuk koduththean;
raajaa ennoadeakooda iraa'nuvach searvaikkaararaiyum, kuthiraiveeraraiyum anuppiyirunthaar. (negeamiyaa
2:9)
இதை ஓரோனியனான சன்பல்லாத்தும், அம்மோனியனான
தொபியா என்னும் ஊழியக்காரனும்
கேட்டபோது, இஸ்ரவேல் புத்திரரின்
நன்மையை விசாரிக்க ஒருவன்
வந்தான் என்பது அவர்களுக்கு
மிகவும் விசனமாயிருந்தது. (நெகேமியா
2:10)
ithai oaroaniyanaana sanballaaththum, ammoaniyanaana thobiyaa ennum oozhiyakkaaranum keattapoathu, israveal
puththirarin nanmaiyai visaarikka oruvan
vanthaan enbathu avarga'lukku migavum visanamaayirunthathu.
(negeamiyaa 2:10)
நான் எருசலேமுக்கு வந்து,
அங்கே மூன்றுநாள் இருந்தபின்பு,
(நெகேமியா 2:11)
naan erusaleamukku vanthu,
anggea
moon’runaa'l irunthapinbu, (negeamiyaa
2:11)
நான் சில மனுஷரைக்
கூட்டிக்கொண்டு, ராத்திரியில் எழுந்து
நகர சோதனை செய்தேன்;
ஆனாலும் எருசலேமுக்காகச் செய்யும்படி
என் தேவன் என் மனதிலே வைத்ததை
நான் ஒருவருக்கும் அறிவிக்கவில்லை; நான் ஏறிப்போன மிருகமேயல்லாமல் வேறொரு
மிருகமும் என்னோடிருந்ததில்லை. (நெகேமியா
2:12)
naan
sila manusharaik
koottikko'ndu, raaththiriyil
ezhunthu nagara soathanai seythean; aanaalum
erusaleamukkaagach
seyyumpadi en theavan en manathilea vaiththathai
naan oruvarukkum a’rivikkavillai; naan ea’rippoana mirugameayallaamal vea’roru mirugamum ennoadirunthathillai. (negeamiyaa
2:12)
நான் அன்று ராத்திரி
பள்ளத்தாக்கின் வாசல்வழியாய்ப் புறப்பட்டு,
வலுசர்ப்பத் துரவைக் கடந்து,
குப்பைமேட்டு வாசலுக்கு வந்து,
எருசலேமில் இடிந்துபோன அலங்கத்தையும், அக்கினியால்
சுட்டெரிக்கப்பட்ட அதின் வாசல்களையும்
பார்வையிட்டேன். (நெகேமியா 2:13)
naan an’ru raaththiri
pa'l'laththaakkin vaasalvazhiyaayp pu’rappattu, valusarppath thuravaik
kadanthu, kuppaimeattu vaasalukku vanthu, erusaleamil idinthupoana
alanggaththaiyum, akkiniyaal sutterikkappatta athin vaasalga'laiyum paarvaiyittean. (negeamiyaa
2:13)
அவ்விடத்தை
விட்டு ஊருணி வாசலண்டைக்கும், ராஜாவின்
குளத்தண்டைக்கும் போனேன்; நான் ஏறியிருந்த மிருகம்
அங்கே நடந்துபோகிறதற்கு வழியில்லாதிருந்தது. (நெகேமியா
2:14)
avvidaththai vittu ooru'ni
vaasala'ndaikkum, raajaavin
ku'laththa'ndaikkum poanean; naan ea’riyiruntha mirugam anggea nadanthupoagi’ratha’rku vazhiyillaathirunthathu. (negeamiyaa
2:14)
அன்று ராத்திரியிலேயே நான் ஆற்றோரமாய்ப் போய், அலங்கத்தைப் பார்வையிட்டுத் திரும்பி,
பள்ளத்தாக்கின் வாசல்வழியாய் வந்துவிட்டேன். (நெகேமியா
2:15)
an’ru raaththiriyileayea naan aat’roaramaayp poay, alanggaththaip paarvaiyittuth thirumbi, pa'l'laththaakkin vaasalvazhiyaay vanthuvittean. (negeamiyaa
2:15)
நான் போனதும், நான் செய்ததும் அதிகாரிகள்
ஒருவருக்கும் தெரியாது; அதுவரையிலும்
நான் யூதருக்காகிலும், ஆசாரியர்கள்
பெரியவர்கள் அதிகாரிகளுக்காகிலும், வேலைசெய்கிற
மற்றவர்களுக்காகிலும் ஒன்றும் அறிவிக்கவில்லை. (நெகேமியா
2:16)
naan poanathum,
naan seythathum athigaariga'l oruvarukkum theriyaathu;
athuvaraiyilum naan yootharukkaagilum, aasaariyarga'l periyavarga'l athigaariga'lukkaagilum, vealaiseygi’ra mat’ravarga'lukkaagilum on’rum a’rivikkavillai. (negeamiyaa
2:16)
பின்பு
நான் அவர்களை நோக்கி:
எருசலேம் பாழாயிருக்கிறதையும், அதின் வாசல்கள் அக்கினியால்
சுட்டெரிக்கப்பட்டுக்கிடக்கிறதையும்,
நாம் இருக்கிற சிறுமையையும்
பார்க்கிறீர்களே; நாம் இனி நிந்தைக்குள்ளாயிராதபடிக்கு, எருசலேமின்
அலங்கத்தைக் கட்டுவோம் வாருங்கள்
என்று சொல்லி, (நெகேமியா
2:17)
pinbu naan avarga'lai noakki:
erusaleam
paazhaayirukki’rathaiyum, athin vaasalga'l akkiniyaal sutterikkappattukkidakki’rathaiyum, naam irukki’ra si’rumaiyaiyum paarkki’reerga'lea; naam ini ninthaikku'l'laayiraathapadikku, erusaleamin alanggaththaik kattuvoam vaarungga'l en’ru solli, (negeamiyaa
2:17)
என் தேவனுடைய கரம் என்மேல் நன்மையாக
இருக்கிறதையும், ராஜா என்னோடே
சொன்ன வார்த்தைகளையும் அவர்களுக்கு
அறிவித்தேன்; அப்பொழுது அவர்கள்:
எழுந்து கட்டுவோம் வாருங்கள்
என்று சொல்லி, அந்த நல்ல வேலைக்குத்
தங்கள் கைகளைத் திடப்படுத்தினார்கள். (நெகேமியா
2:18)
en theavanudaiya
karam enmeal nanmaiyaaga irukki’rathaiyum, raajaa
ennoadea sonna
vaarththaiga'laiyum avarga'lukku a’riviththean; appozhuthu
avarga'l:
ezhunthu kattuvoam vaarungga'l en’ru solli,
antha nalla vealaikkuth
thangga'l
kaiga'laith thidappaduththinaarga'l. (negeamiyaa
2:18)
ஓரோனியனான
சன்பல்லாத்தும், அம்மோனியனான தொபியா
என்னும் ஊழியக்காரனும், அரபியனான
கேஷேமும் இதைக் கேட்டபோது,
எங்களைப் பரியாசம்பண்ணி, எங்களை
நிந்தித்து: நீங்கள் செய்கிற
இந்தக் காரியம் என்ன? நீங்கள் ராஜாவுக்கு
விரோதமாகக் கலகம்பண்ணப்போகிறீர்களோ என்றார்கள்.
(நெகேமியா 2:19)
oaroaniyanaana
sanballaaththum, ammoaniyanaana thobiyaa ennum oozhiyakkaaranum, arabiyanaana keasheamum
ithaik keattapoathu, engga'laip pariyaasampa'n'ni, engga'lai ninthiththu: neengga'l seygi’ra inthak kaariyam
enna? neengga'l raajaavukku viroathamaagak kalagampa'n'nappoagi’reerga'loa en’raarga'l. (negeamiyaa 2:19)
அதற்கு
நான் மறுமொழியாக: பரலோகத்தின்
தேவனானவர் எங்களுக்குக் காரியத்தைக்
கைகூடிவரப்பண்ணுவார்; அவருடைய ஊழியக்காரராகிய நாங்கள்
எழுந்து கட்டுவோம்; உங்களுக்கோவென்றால் எருசலேமிலே
பங்குமில்லை பாத்தியமுமில்லை; உங்கள்
பேர் விளங்க ஒன்றும்
இல்லையென்று அவர்களுடனே சொன்னேன்.
(நெகேமியா 2:20)
atha’rku naan ma’rumozhiyaaga: paraloagaththin theavanaanavar engga'lukkuk kaariyaththaik kaikoodivarappa'n'nuvaar; avarudaiya
oozhiyakkaararaagiya naangga'l ezhunthu
kattuvoam; ungga'lukkoaven’raal erusaleamilea panggumillai paaththiyamumillai; ungga'l pear vi'langga on’rum illaiyen’ru avarga'ludanea sonnean. (negeamiyaa
2:20)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!