Monday, October 03, 2016

Easaayaa 6 | ஏசாயா 6 | Isaiah 6

உசியா  ராஜா  மரணமடைந்த  வருஷத்தில்,  ஆண்டவர்  உயரமும்  உன்னதமுமான  சிங்காசனத்தின்மேல்  வீற்றிருக்கக்கண்டேன்;  அவருடைய  வஸ்திரத்தொங்கலால்  தேவாலயம்  நிறைந்திருந்தது.  (ஏசாயா  6:1)

usiyaa  raajaa  mara'namadaintha  varushaththil,  aa'ndavar  uyaramum  unnathamumaana  singgaasanaththinmeal  veet’rirukkakka'ndean;  avarudaiya  vasthiraththonggalaal  theavaalayam  ni’rainthirunthathu.  (easaayaa  6:1)

சேராபீன்கள்  அவருக்கு  மேலாக  நின்றார்கள்;  அவர்களில்  ஒவ்வொருவனுக்கும்  அவ்வாறு  செட்டைகளிருந்தன;  அவனவன்  இரண்டு  செட்டைகளால்  தன்  தன்  முகத்தை  மூடி,  இரண்டு  செட்டைகளால்  தன்  தன்  கால்களை  மூடி,  இரண்டு  செட்டைகளால்  பறந்து;  (ஏசாயா  6:2)

searaabeenga'l  avarukku  mealaaga  nin’raarga'l;  avarga'lil  ovvoruvanukkum  avvaa’ru  settaiga'lirunthana;  avanavan  ira'ndu  settaiga'laal  than  than  mugaththai  moodi,  ira'ndu  settaiga'laal  than  than  kaalga'lai  moodi,  ira'ndu  settaiga'laal  pa’ranthu;  (easaayaa  6:2)

ஒருவரையொருவர்  நோக்கி:  சேனைகளின்  கர்த்தர்  பரிசுத்தர்,  பரிசுத்தர்,  பரிசுத்தர்,  பூமியனைத்தும்  அவருடைய  மகிமையால்  நிறைந்திருக்கிறது  என்று  கூப்பிட்டுச்  சொன்னார்கள்.  (ஏசாயா  6:3)

oruvaraiyoruvar  noakki:  seanaiga'lin  karththar  parisuththar,  parisuththar,  parisuththar,  boomiyanaiththum  avarudaiya  magimaiyaal  ni’rainthirukki’rathu  en’ru  kooppittuch  sonnaarga'l.  (easaayaa  6:3)

கூப்பிடுகிறவர்களின்  சத்தத்தால்  வாசல்களின்  நிலைகள்  அசைந்து,  ஆலயம்  புகையினால்  நிறைந்தது.  (ஏசாயா  6:4)

kooppidugi’ravarga'lin  saththaththaal  vaasalga'lin  nilaiga'l  asainthu,  aalayam  pugaiyinaal  ni’rainthathu.  (easaayaa  6:4)

அப்பொழுது  நான்:  ஐயோ!  அதமானேன்,  நான்  அசுத்த  உதடுகளுள்ள  மனுஷன்,  அசுத்த  உதடுகளுள்ள  ஜனங்களின்  நடுவில்  வாசமாயிருக்கிறவன்;  சேனைகளின்  கர்த்தராகிய  ராஜாவை  என்  கண்கள்  கண்டதே  என்றேன்.  (ஏசாயா  6:5)

appozhuthu  naan:  aiyoa!  athamaanean,  naan  asuththa  uthaduga'lu'l'la  manushan,  asuththa  uthaduga'lu'l'la  janangga'lin  naduvil  vaasamaayirukki’ravan;  seanaiga'lin  karththaraagiya  raajaavai  en  ka'nga'l  ka'ndathea  en’rean.  (easaayaa  6:5)

அப்பொழுது  சேராபீன்களில்  ஒருவன்  பலிபீடத்திலிருந்து,  தன்  கையிலே  பிடித்த  குறட்டால்  ஒரு  நெருப்புத்தழலை  எடுத்து,  என்னிடத்தில்  பறந்து  வந்து,  (ஏசாயா  6:6)

appozhuthu  searaabeenga'lil  oruvan  balipeedaththilirunthu,  than  kaiyilea  pidiththa  ku’rattaal  oru  neruppuththazhalai  eduththu,  ennidaththil  pa’ranthu  vanthu,  (easaayaa  6:6)

அதினால்  என்  வாயைத்  தொட்டு:  இதோ,  இது  உன்  உதடுகளைத்  தொட்டதினால்  உன்  அக்கிரமம்  நீங்கி,  உன்  பாவம்  நிவிர்த்தியானது  என்றான்.  (ஏசாயா  6:7)

athinaal  en  vaayaith  thottu:  ithoa,  ithu  un  uthaduga'laith  thottathinaal  un  akkiramam  neenggi,  un  paavam  nivirththiyaanathu  en’raan.  (easaayaa  6:7)

பின்பு:  யாரை  நான்  அனுப்புவேன்,  யார்  நமது  காரியமாய்ப்  போவான்  என்று  உரைக்கிற  ஆண்டவருடைய  சத்தத்தைக்  கேட்டேன்.  அதற்கு  நான்:  இதோ,  அடியேன்  இருக்கிறேன்;  என்னை  அனுப்பும்  என்றேன்.  (ஏசாயா  6:8)

pinbu:  yaarai  naan  anuppuvean,  yaar  namathu  kaariyamaayp  poavaan  en’ru  uraikki’ra  aa'ndavarudaiya  saththaththaik  keattean.  atha’rku  naan:  ithoa,  adiyean  irukki’rean;  ennai  anuppum  en’rean.  (easaayaa  6:8)

அப்பொழுது  அவர்:  நீ  போய்,  இந்த  ஜனங்களை  நோக்கி,  நீங்கள்  காதாரக்  கேட்டும்  உணராமலும்,  கண்ணாரக்கண்டும்  அறியாமலும்  இருங்கள்  என்று  சொல்.  (ஏசாயா  6:9)

appozhuthu  avar:  nee  poay,  intha  janangga'lai  noakki,  neengga'l  kaathaarak  keattum  u'naraamalum,  ka'n'naarakka'ndum  a’riyaamalum  irungga'l  en’ru  sol.  (easaayaa  6:9)

இந்த  ஜனங்கள்  தங்கள்  கண்களினால்  காணாமலும்,  தங்கள்  காதுகளினால்  கேளாமலும்,  தங்கள்  இருதயத்தினால்  உணர்ந்து  குணப்படாமலும்,  நான்  அவர்களை  ஆரோக்கியமாக்காமலுமிருக்க,  நீ  அவர்கள்  இருதயத்தைக்  கொழுத்ததாக்கி,  அவர்கள்  காதுகளை  மந்தப்படுத்தி,  அவர்கள்  கண்களை  மூடிப்போடு  என்றார்.  (ஏசாயா  6:10)

intha  janangga'l  thangga'l  ka'nga'linaal  kaa'naamalum,  thangga'l  kaathuga'linaal  kea'laamalum,  thangga'l  iruthayaththinaal  u'narnthu  ku'nappadaamalum,  naan  avarga'lai  aaroakkiyamaakkaamalumirukka,  nee  avarga'l  iruthayaththaik  kozhuththathaakki,  avarga'l  kaathuga'lai  manthappaduththi,  avarga'l  ka'nga'lai  moodippoadu  en’raar.  (easaayaa  6:10)

அப்பொழுது  நான்:  ஆண்டவரே,  எதுவரைக்கும்  என்று  கேட்டேன்.  அதற்கு  அவர்:  பட்டணங்கள்  குடியில்லாமலும்,  வீடுகள்  மனுஷசஞ்சாரமில்லாமலும்  பாழாகி,  பூமி  அவாந்தரவெளியாகி,  (ஏசாயா  6:11)

appozhuthu  naan:  aa'ndavarea,  ethuvaraikkum  en’ru  keattean.  atha’rku  avar:  patta'nangga'l  kudiyillaamalum,  veeduga'l  manushasagnchaaramillaamalum  paazhaagi,  boomi  avaantharave'liyaagi,  (easaayaa  6:11)

கர்த்தர்  மனுஷரைத்  தூரமாக  விலக்குவதினால்,  தேசத்தின்  நடுமையம்  முற்றிலும்  வெறுமையாக்கப்படும்  வரைக்குமே.  (ஏசாயா  6:12)

karththar  manusharaith  thooramaaga  vilakkuvathinaal,  theasaththin  nadumaiyam  mut’rilum  ve’rumaiyaakkappadum  varaikkumea.  (easaayaa  6:12)

ஆகிலும்  அதில்  இன்னும்  பத்தில்  ஒரு  பங்கிருக்கும்,  அதுவும்  திரும்ப  நிர்மூலமாக்கப்படும்;  கர்வாலிமரமும்  அரசமரமும்  இலையற்றுப்போனபின்பு,  அவைகளின்  அடிமரம்  இருப்பதுபோல,  அதின்  அடிமரமும்  பரிசுத்த  வித்தாயிருக்கும்  என்றார்.  (ஏசாயா  6:13)

aagilum  athil  innum  paththil  oru  panggirukkum,  athuvum  thirumba  nirmoolamaakkappadum;  karvaalimaramum  arasamaramum  ilaiyat’ruppoanapinbu,  avaiga'lin  adimaram  iruppathupoala,  athin  adimaramum  parisuththa  viththaayirukkum  en’raar.  (easaayaa  6:13)


No comments:

Post a Comment

Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!