நீதிமான் மடிந்துபோகிறான், ஒருவரும்
அதை மனதில் வைக்கிறதில்லை; புத்திமான்கள்
எடுத்துக்கொள்ளப்படுகிறார்கள், ஆனாலும் தீங்குவராததற்குமுன்னே நீதிமான்
எடுத்துக்கொள்ளப்படுகிறான் என்பதைச் சிந்திப்பார்
இல்லை. (ஏசாயா 57:1)
neethimaan madinthupoagi’raan, oruvarum
athai manathil vaikki’rathillai; buththimaanga'l eduththukko'l'lappadugi’raarga'l, aanaalum
theengguvaraathatha’rkumunnea neethimaan eduththukko'l'lappadugi’raan enbathaich sinthippaar illai.
(easaayaa 57:1)
நேர்மையாய் நடந்தவர்கள்
சமாதானத்துக்குள் பிரவேசித்து, தங்கள்
படுக்கைகளில் இளைப்பாறுகிறார்கள். (ஏசாயா
57:2)
nearmaiyaay nadanthavarga'l
samaathaanaththukku'l piraveasiththu, thangga'l padukkaiga'lil i'laippaa’rugi’raarga'l. (easaayaa 57:2)
நாள்பார்க்கிறவளின் பிள்ளைகளே,
விபசாரனுக்கும் வேசிக்கும் பிறந்த
சந்ததியாரே, நீங்கள் இங்கே கிட்டிவாருங்கள். (ஏசாயா
57:3)
naa'lpaarkki’rava'lin pi'l'laiga'lea, vibasaaranukkum veasikkum pi’rantha santhathiyaarea, neengga'l inggea kittivaarungga'l. (easaayaa 57:3)
நீங்கள் யாரைப்
பரியாசம்பண்ணுகிறீர்கள்? யாருக்கு விரோதமாய்
வாயைத் திறந்து, நாக்கை
நீட்டுகிறீர்கள்? நீங்கள் துரோகம்பண்ணுகிற பிள்ளைகளும்,
கள்ளச் சந்ததியாருமல்லவோ? (ஏசாயா
57:4)
neengga'l yaaraip pariyaasampa'n'nugi’reerga'l? yaarukku
viroathamaay vaayaith thi’ranthu, naakkai
neettugi’reerga'l? neengga'l thuroagampa'n'nugi’ra pi'l'laiga'lum, ka'l'lach santhathiyaarumallavoa? (easaayaa
57:4)
நீங்கள் பச்சையான
சகல மரத்தின்கீழும், விக்கிரக
தேவர்களோடே மோகாக்கினியில் வெந்து,
பள்ளத்தாக்குகளிலே கன்மலை வெடிப்புகளின்
கீழ்ப் பிள்ளைகளைக் கொன்றுபோடுகிறவர்கள். (ஏசாயா
57:5)
neengga'l pachchaiyaana sagala
maraththinkeezhum, vikkiraga theavarga'loadea moagaakkiniyil venthu, pa'l'laththaakkuga'lilea kanmalai
vedippuga'lin keezhp
pi'l'laiga'laik kon’rupoadugi’ravarga'l. (easaayaa
57:5)
பள்ளத்தாக்குகளிலுள்ள வழவழப்பான
சிலைகளிடத்தில் உன் பங்கு இருக்கிறது; அவைகள்,
அவைகளே உன் வீதம்;
அவைகளுக்கு நீ பானபலியை
வார்த்து, போஜனபலியையும் செலுத்துகிறாய்; இவைகளின்மேல்
பிரியப்படுவேனோ? (ஏசாயா 57:6)
pa'l'laththaakkuga'lilu'l'la vazhavazhappaana
silaiga'lidaththil un panggu irukki’rathu; avaiga'l, avaiga'lea un veetham; avaiga'lukku nee baanabaliyai vaarththu,
poajanabaliyaiyum seluththugi’raay; ivaiga'linmeal piriyappaduveanoa? (easaayaa
57:6)
நீ உயரமும்
உன்னதமுமான மலைகளின்மேல் உன் மஞ்சத்தை வைக்கிறாய்;
அங்கேயும் பலியிடும்படி ஏறுகிறாய்.
(ஏசாயா 57:7)
nee uyaramum
unnathamumaana malaiga'linmeal un magnchaththai vaikki’raay; anggeayum baliyidumpadi ea’rugi’raay. (easaayaa
57:7)
கதவுகளுக்கும் நிலைகளுக்கும்
பின்னாக உன் ஞாபகக்குறியை
வைக்கிறாய்; நீ என்னைவிட்டுப்போய் மற்றவர்களுக்கு உன்னை வெளிப்படுத்தினாய்; ஏறிப்போய்
உன் மஞ்சத்தை அகலமாக்கி,
அவர்களோடே உடன்படிக்கை பண்ணினாய்;
அவர்களுடைய மஞ்சத்தைக் காண்கிற
எல்லா இடத்திலும் அதை நேசிக்கிறாய். (ஏசாயா
57:8)
kathavuga'lukkum nilaiga'lukkum pinnaaga un gnaabagakku’riyai vaikki’raay; nee ennaivittuppoay mat’ravarga'lukku unnai ve'lippaduththinaay; ea’rippoay un magnchaththai agalamaakki, avarga'loadea udanpadikkai pa'n'ninaay;
avarga'ludaiya magnchaththaik kaa'ngi’ra ellaa idaththilum athai neasikki’raay. (easaayaa
57:8)
நீ தைலத்தைப்
பூசிக்கொண்டு ராஜாவினிடத்தில் போகிறாய்;
உன் பரிமளங்களை மிகுதியாக்கி,
உன் ஸ்தானாபதிகளைத் தூரத்துக்கு
அனுப்பி, உன்னைப் பாதாளமட்டும்
தாழ்த்துகிறாய். (ஏசாயா 57:9)
nee thailaththaip
poosikko'ndu raajaavinidaththil poagi’raay; un parima'langga'lai miguthiyaakki, un sthaanaabathiga'laith thooraththukku anuppi,
unnaip paathaa'lamattum thaazhththugi’raay. (easaayaa 57:9)
வழிதூரமானதால் உழன்றுபோகிறாய்; அது விருதாவென்று நீ சொல்லுகிறதில்லை; உன் கைபெலத்தைக் கண்டுபிடித்தாய்; ஆகையால்
நீ ஆயாசப்படவில்லை. (ஏசாயா
57:10)
vazhithooramaanathaal uzhan’rupoagi’raay; athu viruthaaven’ru nee sollugi’rathillai; un kaibelaththaik ka'ndupidiththaay; aagaiyaal nee aayaasappadavillai. (easaayaa 57:10)
நீ யாருக்கு
அஞ்சிப் பயப்படுகிறாய், நீ பொய்சொல்லுகிறாயே; நீ என்னை நினையாமலும்,
உன் மனதிலே வைக்காமலும்
போகிறாய்; நான் வெகுகாலம்
மவுனமாயிருந்தேன் அல்லவா? ஆகையால்
எனக்குப் பயப்படாதிருக்கிறாய். (ஏசாயா
57:11)
nee yaarukku
agnchip
bayappadugi’raay, nee poysollugi’raayea; nee ennai ninaiyaamalum, un manathilea vaikkaamalum
poagi’raay; naan vegukaalam mavunamaayirunthean allavaa?
aagaiyaal
enakkup bayappadaathirukki’raay. (easaayaa 57:11)
உன் நீதியையும்
உன் கிரியைகளையும் நான் வெளிப்படுத்துவேன், அவைகள்
உனக்கு உதவாது. (ஏசாயா
57:12)
un neethiyaiyum
un kiriyaiga'laiyum naan ve'lippaduththuvean, avaiga'l unakku
uthavaathu. (easaayaa 57:12)
நீ கூப்பிடும்போது, உன் கணங்கள் உன்னைத்
தப்புவிக்கட்டும்; காற்று அவைகளையெல்லாம் பறக்கடித்து,
மாயை அவைகளைக் கொண்டுபோம்;
என்னை நம்பியிருக்கிறவனோ தேசத்தைச்
சுதந்தரித்து, என் பரிசுத்த
பர்வதத்திலே காணியாட்சிக்காரனாயிருப்பான். (ஏசாயா
57:13)
nee kooppidumpoathu, un ka'nangga'l unnaith thappuvikkattum; kaat’ru avaiga'laiyellaam pa’rakkadiththu, maayai
avaiga'laik ko'ndupoam;
ennai nambiyirukki’ravanoa theasaththaich suthanthariththu, en parisuththa parvathaththilea kaa'niyaadchikkaaranaayiruppaan. (easaayaa
57:13)
வழியை உயர்த்தி
உயர்த்தி, அதைச் செம்மைப்படுத்தி, இடறல்களை
என் ஜனத்தின் வழியிலிருந்து
எடுத்துப்போடுங்கள் என்னப்படும். (ஏசாயா
57:14)
vazhiyai uyarththi
uyarththi, athaich semmaippaduththi, ida’ralga'lai en janaththin
vazhiyilirunthu eduththuppoadungga'l ennappadum. (easaayaa
57:14)
நித்தியவாசியும் பரிசுத்தர்
என்கிற நாமமுள்ளவருமாகிய மகத்துவமும்
உன்னதமுமானவர் சொல்லுகிறார்: உன்னதத்திலும்
பரிசுத்த ஸ்தலத்திலும் வாசம்பண்ணுகிற
நான், பணிந்தவர்களின் ஆவியை உயிர்ப்பிக்கிறதற்கும், நொறுங்கினவர்களின் இருதயத்தை
உயிர்ப்பிக்கிறதற்கும், நொறுங்குண்டு பணிந்த
ஆவியுள்ளவர்களிடத்திலும் வாசம்பண்ணுகிறேன். (ஏசாயா
57:15)
niththiyavaasiyum parisuththar engi’ra naamamu'l'lavarumaagiya magaththuvamum unnathamumaanavar
sollugi’raar: unnathaththilum parisuththa sthalaththilum vaasampa'n'nugi’ra naan, pa'ninthavarga'lin aaviyai
uyirppikki’ratha’rkum, no’rungginavarga'lin iruthayaththai uyirppikki’ratha’rkum, no’runggu'ndu pa'nintha
aaviyu'l'lavarga'lidaththilum vaasampa'n'nugi’rean. (easaayaa 57:15)
நான் எப்போதும்
வழக்காடமாட்டேன்; நான் என்றைக்கும்
கோபமாயிருப்பதுமில்லை; ஏனென்றால், ஆவியும்,
நான் உண்டுபண்ணின ஆத்துமாக்களும், என் முகத்துக்கு முன்பாகச்
சோர்ந்துபோகுமே. (ஏசாயா 57:16)
naan eppoathum
vazhakkaadamaattean; naan en’raikkum koabamaayiruppathumillai;
eanen’raal, aaviyum,
naan u'ndupa'n'nina aaththumaakka'lum, en mugaththukku munbaagach soarnthupoagumea. (easaayaa
57:16)
நான் அவர்கள்
பொருளாசையென்னும் அக்கிரமத்தினிமித்தம் கடுங்கோபமாகி,
அவர்களை அடித்தேன்; நான் மறைந்து, கடுங்கோபமாயிருந்தேன்; தங்கள்
மனம்போனபோக்கிலே மாறுபாடாய் நடந்தார்களே.
(ஏசாயா 57:17)
naan avarga'l poru'laasaiyennum akkiramaththinimiththam kadungkoabamaagi, avarga'lai adiththean; naan ma’rainthu, kadungkoabamaayirunthean;
thangga'l
manampoanapoakkilea maa’rupaadaay nadanthaarga'lea. (easaayaa 57:17)
அவர்கள் வழிகளை
நான் பார்த்து, அவர்களைக்
குணமாக்குவேன்; அவர்களை நடத்தி,
திரும்பவும் அவர்களுக்கும் அவர்களிலே
துக்கப்படுகிறவர்களுக்கும் ஆறுதல் அளிப்பேன்.
(ஏசாயா 57:18)
avarga'l vazhiga'lai naan paarththu,
avarga'laik ku'namaakkuvean; avarga'lai nadaththi,
thirumbavum avarga'lukkum avarga'lilea thukkappadugi’ravarga'lukkum aa’ruthal a'lippean. (easaayaa
57:18)
தூரமாயிருக்கிறவர்களுக்கும் சமீபமாயிருக்கிறவர்களுக்கும் சமாதானம்
சமாதானம் என்று கூறும்
உதடுகளின் பலனைச் சிருஷ்டிக்கிறேன்; அவர்களைக்
குணமாக்குவேன் என்று கர்த்தர்
சொல்லுகிறார். (ஏசாயா 57:19)
thooramaayirukki’ravarga'lukkum sameebamaayirukki’ravarga'lukkum samaathaanam samaathaanam en’ru koo’rum uthaduga'lin palanaich sirushdikki’rean; avarga'laik ku'namaakkuvean en’ru karththar sollugi’raar. (easaayaa
57:19)
துன்மார்க்கரோ கொந்தளிக்கும்
கடலைப்போலிருக்கிறார்கள்; அது அமர்ந்திருக்கக் கூடாமல்,
அதின் ஜலங்கள் சேற்றையும்
அழுக்கையும் கரையில் ஒதுக்குகிறது.
(ஏசாயா 57:20)
thunmaarkkaroa kontha'likkum
kadalaippoalirukki’raarga'l; athu amarnthirukkak koodaamal,
athin jalangga'l seat’raiyum azhukkaiyum
karaiyil othukkugi’rathu. (easaayaa 57:20)
துன்மார்க்கருக்குச் சமாதானம்
இல்லையென்று என் தேவன் சொல்லுகிறார். (ஏசாயா
57:21)
thunmaarkkarukkuch samaathaanam illaiyen’ru en theavan
sollugi’raar. (easaayaa 57:21)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!