Tuesday, September 06, 2016

2 Iraajaakka'l 4 | 2 இராஜாக்கள் 4 | 2 Kings 4

தீர்க்கதரிசிகளுடைய  புத்திரரில்  ஒருவனுக்கு  மனைவியாயிருந்த  ஒரு  ஸ்திரீ  எலிசாவைப்  பார்த்து:  உமது  அடியானாகிய  என்  புருஷன்  இறந்துபோனான்;  உமது  அடியான்  கர்த்தருக்குப்  பயந்து  நடந்தான்  என்பதை  அறிவீர்;  கடன்கொடுத்தவன்  இப்போது  என்  இரண்டு  குமாரரையும்  தனக்கு  அடிமைகளாக்கிக்கொள்ள  வந்தான்  என்றாள்.  (2இராஜாக்கள்  4:1)

theerkkatharisiga'ludaiya  puththiraril  oruvanukku  manaiviyaayiruntha  oru  sthiree  elisaavaip  paarththu:  umathu  adiyaanaagiya  en  purushan  i’ranthupoanaan;  umathu  adiyaan  karththarukkup  bayanthu  nadanthaan  enbathai  a’riveer;  kadankoduththavan  ippoathu  en  ira'ndu  kumaararaiyum  thanakku  adimaiga'laakkikko'l'la  vanthaan  en’raa'l.  (2iraajaakka’l  4:1)

எலிசா  அவளை  நோக்கி:  நான்  உனக்கு  என்னசெய்யவேண்டும்?  வீட்டில்  உன்னிடத்தில்  என்ன  இருக்கிறது  சொல்  என்றான்.  அதற்கு  அவள்:  ஒரு  குடம்  எண்ணெய்  அல்லாமல்  உமது  அடியாளுடைய  வீட்டில்  வேறொன்றும்  இல்லை  என்றாள்.  (2இராஜாக்கள்  4:2)

elisaa  ava'lai  noakki:  naan  unakku  ennaseyyavea'ndum?  veettil  unnidaththil  enna  irukki’rathu  sol  en’raan.  atha’rku  ava'l:  oru  kudam  e'n'ney  allaamal  umathu  adiyaa'ludaiya  veettil  vea’ron’rum  illai  en’raa'l.  (2iraajaakka’l  4:2)

அப்பொழுது  அவன்:  நீ  போய்,  உன்னுடைய  அயல்வீட்டுக்காரர்  எல்லாரிடத்திலும்  அநேகம்  வெறும்பாத்திரங்களைக்  கேட்டுவாங்கி,  (2இராஜாக்கள்  4:3)

appozhuthu  avan:  nee  poay,  unnudaiya  ayalveettukkaarar  ellaaridaththilum  aneagam  ve’rumpaaththirangga'laik  keattuvaanggi,  (2iraajaakka’l  4:3)

உள்ளே  போய்,  உன்  பிள்ளைகளுடன்  உள்ளே  நின்று  கதவைப்  பூட்டி,  அந்தப்  பாத்திரங்கள்  எல்லாவற்றிலும்  வார்த்து,  நிறைந்ததை  ஒரு  பக்கத்தில்  வை  என்றான்.  (2இராஜாக்கள்  4:4)

u'l'lea  poay,  un  pi'l'laiga'ludan  u'l'lea  nin’ru  kathavaip  pootti,  anthap  paaththirangga'l  ellaavat’rilum  vaarththu,  ni’rainthathai  oru  pakkaththil  vai  en’raan.  (2iraajaakka’l  4:4)

அவள்  அவனிடத்திலிருந்து  போய்,  தன்  பிள்ளைகளுடன்  கதவைப்  பூட்டிக்கொண்டு,  இவர்கள்  பாத்திரங்களை  அவளிடத்தில்  கொடுக்க,  அவள்  அவைகளில்  வார்த்தாள்.  (2இராஜாக்கள்  4:5)

ava'l  avanidaththilirunthu  poay,  than  pi'l'laiga'ludan  kathavaip  poottikko'ndu,  ivarga'l  paaththirangga'lai  ava'lidaththil  kodukka,  ava'l  avaiga'lil  vaarththaa'l.  (2iraajaakka’l  4:5)

அந்தப்  பாத்திரங்கள்  நிறைந்தபின்,  அவள்  தன்  மகன்  ஒருவனை  நோக்கி:  இன்னும்  ஒரு  பாத்திரம்  கொண்டுவா  என்றாள்.  அதற்கு  அவன்:  வேறே  பாத்திரம்  இல்லை  என்றான்;  அப்பொழுது  எண்ணெய்  நின்றுபோயிற்று.  (2இராஜாக்கள்  4:6)

anthap  paaththirangga'l  ni’rainthapin,  ava'l  than  magan  oruvanai  noakki:  innum  oru  paaththiram  ko'nduvaa  en’raa'l.  atha’rku  avan:  vea’rea  paaththiram  illai  en’raan;  appozhuthu  e'n'ney  nin’rupoayit’ru.  (2iraajaakka’l  4:6)

அவள்  போய்  தேவனுடைய  மனுஷனுக்கு  அதை  அறிவித்தாள்.  அப்பொழுது  அவன்:  நீ  போய்  அந்த  எண்ணெயை  விற்று,  உன்  கடனைத்  தீர்த்து,  மீந்ததைக்கொண்டு  நீயும்  உன்  பிள்ளைகளும்  ஜீவனம்பண்ணுங்கள்  என்றான்.  (2இராஜாக்கள்  4:7)

ava'l  poay  theavanudaiya  manushanukku  athai  a’riviththaa'l.  appozhuthu  avan:  nee  poay  antha  e'n'neyai  vit’ru,  un  kadanaith  theerththu,  meenthathaikko'ndu  neeyum  un  pi'l'laiga'lum  jeevanampa'n'nungga'l  en’raan.  (2iraajaakka’l  4:7)

பின்பு  ஒருநாள்  எலிசா  சூனேமுக்குப்  போயிருக்கும்போது,  அங்கேயிருந்த  கனம்பொருந்திய  ஒரு  ஸ்திரீ  அவனைப்  போஜனம்பண்ண  வருந்திக்கேட்டுக்கொண்டாள்;  அப்படியே  அவன்  பயணப்பட்டு  வருகிறபோதெல்லாம்  போஜனம்பண்ணும்படி  அங்கே  வந்து  தங்குவான்.  (2இராஜாக்கள்  4:8)

pinbu  orunaa'l  elisaa  sooneamukkup  poayirukkumpoathu,  anggeayiruntha  kanamporunthiya  oru  sthiree  avanaip  poajanampa'n'na  varunthikkeattukko'ndaa'l;  appadiyea  avan  paya'nappattu  varugi’rapoathellaam  poajanampa'n'numpadi  anggea  vanthu  thangguvaan.  (2iraajaakka’l  4:8)

அவள்  தன்  புருஷனை  நோக்கி:  இதோ,  நம்மிடத்தில்  எப்போதும்  வந்துபோகிற  தேவனுடைய  மனுஷனாகிய  இவர்  பரிசுத்தவான்  என்று  காண்கிறேன்.  (2இராஜாக்கள்  4:9)

ava'l  than  purushanai  noakki:  ithoa,  nammidaththil  eppoathum  vanthupoagi’ra  theavanudaiya  manushanaagiya  ivar  parisuththavaan  en’ru  kaa'ngi’rean.  (2iraajaakka’l  4:9)

நாம்  மெத்தையின்மேல்  ஒரு  சிறிய  அறைவீட்டைக்  கட்டி,  அதில்  அவருக்கு  ஒரு  கட்டிலையும்,  மேஜையையும்,  நாற்காலியையும்,  குத்துவிளக்கையும்  வைப்போம்;  அவர்  நம்மிடத்தில்  வரும்போது  அங்கே  தங்கலாம்  என்றாள்.  (2இராஜாக்கள்  4:10)

naam  meththaiyinmeal  oru  si’riya  a’raiveettaik  katti,  athil  avarukku  oru  kattilaiyum,  meajaiyaiyum,  naa’rkaaliyaiyum,  kuththuvi'lakkaiyum  vaippoam;  avar  nammidaththil  varumpoathu  anggea  thanggalaam  en’raa'l.  (2iraajaakka’l  4:10)

ஒருநாள்  அவன்  அங்கே  வந்து,  அந்த  அறைவீட்டிலே  தங்கி,  அங்கே  படுத்துக்கொண்டிருந்தான்.  (2இராஜாக்கள்  4:11)

orunaa'l  avan  anggea  vanthu,  antha  a’raiveettilea  thanggi,  anggea  paduththukko'ndirunthaan.  (2iraajaakka’l  4:11)

அவன்  தன்  வேலைக்காரனாகிய  கேயாசை  நோக்கி:  இந்தச்  சூனேமியாளை  அழைத்துக்கொண்டுவா  என்றான்;  அவளை  அழைத்துக்கொண்டுவந்தான்;  அவள்  அவனுக்குமுன்பாக  நின்றாள்.  (2இராஜாக்கள்  4:12)

avan  than  vealaikkaaranaagiya  keayaasai  noakki:  inthach  sooneamiyaa'lai  azhaiththukko'nduvaa  en’raan;  ava'lai  azhaiththukko'nduvanthaan;  ava'l  avanukkumunbaaga  nin’raa'l.  (2iraajaakka’l  4:12)

அவன்  கேயாசியைப்  பார்த்து:  இதோ,  இப்படிப்பட்ட  சகல  சலக்கரணையோடும்  எங்களை  விசாரித்து  வருகிறாயே,  உனக்கு  நான்  என்ன  செய்யவேண்டும்?  ராஜாவினிடத்திலாவது  சேனாபதியினிடத்திலாவது  உனக்காக  நான்  பேசவேண்டிய  காரியம்  உண்டோ  என்று  அவளைக்  கேள்  என்றான்.  அதற்கு  அவள்:  என்  ஜனத்தின்  நடுவே  நான்  சுகமாய்க்  குடியிருக்கிறேன்  என்றாள்.  (2இராஜாக்கள்  4:13)

avan  keayaasiyaip  paarththu:  ithoa,  ippadippatta  sagala  salakkara'naiyoadum  engga'lai  visaariththu  varugi’raayea,  unakku  naan  enna  seyyavea'ndum?  raajaavinidaththilaavathu  seanaabathiyinidaththilaavathu  unakkaaga  naan  peasavea'ndiya  kaariyam  u'ndoa  en’ru  ava'laik  kea'l  en’raan.  atha’rku  ava'l:  en  janaththin  naduvea  naan  sugamaayk  kudiyirukki’rean  en’raa'l.  (2iraajaakka’l  4:13)

அவளுக்குச்  செய்யவேண்டியது  என்னவென்று  கேயாசியை  அவன்  கேட்டதற்கு;  அவன்,  அவளுக்குப்  பிள்ளை  இல்லை,  அவள்  புருஷனும்  பெரிய  வயதுள்ளவன்  என்றான்.  (2இராஜாக்கள்  4:14)

ava'lukkuch  seyyavea'ndiyathu  ennaven’ru  keayaasiyai  avan  keattatha’rku;  avan,  ava'lukkup  pi'l'lai  illai,  ava'l  purushanum  periya  vayathu'l'lavan  en’raan.  (2iraajaakka’l  4:14)

அப்பொழுது  அவன்:  அவளைக்  கூப்பிடு  என்றான்;  அவளைக்  கூப்பிட்டபோது,  அவள்  வந்து  வாசற்படியிலே  நின்றாள்.  (2இராஜாக்கள்  4:15)

appozhuthu  avan:  ava'laik  kooppidu  en’raan;  ava'laik  kooppittapoathu,  ava'l  vanthu  vaasa’rpadiyilea  nin’raa'l.  (2iraajaakka’l  4:15)

அப்பொழுது  அவன்:  ஒரு  பிராண  உற்பத்திகாலத்திட்டத்திலே  ஒரு  குமாரனை  அணைத்துக்கொண்டிருப்பாய்  என்றான்.  அதற்கு  அவள்:  ஏது?  தேவனுடைய  மனுஷனாகிய  என்  ஆண்டவனே,  உமது  அடியாளுக்கு  அபத்தம்  சொல்லவேண்டாம்  என்றாள்.  (2இராஜாக்கள்  4:16)

appozhuthu  avan:  oru  piraa'na  u’rpaththikaalaththittaththilea  oru  kumaaranai  a'naiththukko'ndiruppaay  en’raan.  atha’rku  ava'l:  eathu?  theavanudaiya  manushanaagiya  en  aa'ndavanea,  umathu  adiyaa'lukku  abaththam  sollavea'ndaam  en’raa'l.  (2iraajaakka’l  4:16)

அந்த  ஸ்திரீ  கர்ப்பந்தரித்து,  எலிசா  தன்னோடே  சொன்னபடி,  ஒரு  உற்பத்திகாலத்திட்டத்தில்  ஒரு  குமாரனைப்  பெற்றாள்.  (2இராஜாக்கள்  4:17)

antha  sthiree  karppanthariththu,  elisaa  thannoadea  sonnapadi,  oru  u’rpaththikaalaththittaththil  oru  kumaaranaip  pet’raa'l.  (2iraajaakka’l  4:17)

அந்தப்  பிள்ளை  வளர்ந்தான்,  ஒருநாள்  அவன்  அறுப்பறுக்கிறவர்களிடத்திலிருந்த  தன்  தகப்பனண்டைக்குப்  போயிருக்கும்போது,  (2இராஜாக்கள்  4:18)

anthap  pi'l'lai  va'larnthaan,  orunaa'l  avan  a’ruppa’rukki’ravarga'lidaththiliruntha  than  thagappana'ndaikkup  poayirukkumpoathu,  (2iraajaakka’l  4:18)

தன்  தகப்பனைப்  பார்த்து:  என்  தலை  நோகிறது,  என்  தலை  நோகிறது  என்றான்;  அப்பொழுது  அவன்  வேலைக்காரனிடத்தில்,  இவனை  இவன்  தாயினிடத்தில்  எடுத்துக்கொண்டுபோய்விடு  என்றான்.  (2இராஜாக்கள்  4:19)

than  thagappanaip  paarththu:  en  thalai  noagi’rathu,  en  thalai  noagi’rathu  en’raan;  appozhuthu  avan  vealaikkaaranidaththil,  ivanai  ivan  thaayinidaththil  eduththukko'ndupoayvidu  en’raan.  (2iraajaakka’l  4:19)

அவனை  எடுத்து,  அவன்  தாயினிடத்தில்  கொண்டுபோனபோது,  அவன்  மத்தியானமட்டும்  அவள்  மடியில்  இருந்து  செத்துப்போனான்.  (2இராஜாக்கள்  4:20)

avanai  eduththu,  avan  thaayinidaththil  ko'ndupoanapoathu,  avan  maththiyaanamattum  ava'l  madiyil  irunthu  seththuppoanaan.  (2iraajaakka’l  4:20)

அப்பொழுது  அவள்  ஏறிப்போய்,  அவனை  தேவனுடைய  மனுஷன்  கட்டிலின்மேல்  வைத்து,  அவன்  வைக்கப்பட்ட  அறையின்  கதவைப்  பூட்டிக்கொண்டுபோய்,  (2இராஜாக்கள்  4:21)

appozhuthu  ava'l  ea’rippoay,  avanai  theavanudaiya  manushan  kattilinmeal  vaiththu,  avan  vaikkappatta  a’raiyin  kathavaip  poottikko'ndupoay,  (2iraajaakka’l  4:21)

தன்  புருஷனிடத்தில்  ஆள்  அனுப்பி:  நான்  சீக்கிரமாய்  தேவனுடைய  மனுஷன்  இருக்கும்  இடமட்டும்  போய்வரும்படிக்கு,  வேலைக்காரரில்  ஒருவனையும்  ஒரு  கழுதையையும்  எனக்கு  அனுப்பவேண்டும்  என்று  சொல்லச்சொன்னாள்.  (2இராஜாக்கள்  4:22)

than  purushanidaththil  aa'l  anuppi:  naan  seekkiramaay  theavanudaiya  manushan  irukkum  idamattum  poayvarumpadikku,  vealaikkaararil  oruvanaiyum  oru  kazhuthaiyaiyum  enakku  anuppavea'ndum  en’ru  sollachsonnaa'l.  (2iraajaakka’l  4:22)

அப்பொழுது  அவன்:  இது  அமாவாசியும்  அல்ல  ஓய்வுநாளும்  அல்லவே;  நீ  இன்றைக்கு  அவரிடத்துக்குப்  போகவேண்டியது  என்ன  என்று  கேட்கச்சொன்னான்.  அதற்கு  அவள்:  எல்லாம்  சரிதான்,  நான்  போகவேண்டியிருக்கிறது  என்று  சொல்லியனுப்பி,  (2இராஜாக்கள்  4:23)

appozhuthu  avan:  ithu  amaavaasiyum  alla  oayvunaa'lum  allavea;  nee  in’raikku  avaridaththukkup  poagavea'ndiyathu  enna  en’ru  keadkachsonnaan.  atha’rku  ava'l:  ellaam  sarithaan,  naan  poagavea'ndiyirukki’rathu  en’ru  solliyanuppi,  (2iraajaakka’l  4:23)

கழுதையின்மேல்  சேணம்வைத்து  ஏறி,  தன்  வேலைக்காரனை  நோக்கி:  இதை  ஓட்டிக்கொண்டுபோ;  நான்  உனக்குச்  சொன்னால்  ஒழிய  போகிற  வழியில்  எங்கும்  ஓட்டத்தை  நிறுத்தாதே  என்று  சொல்லிப்  புறப்பட்டு,  (2இராஜாக்கள்  4:24)

kazhuthaiyinmeal  sea'namvaiththu  ea’ri,  than  vealaikkaaranai  noakki:  ithai  oattikko'ndupoa;  naan  unakkuch  sonnaal  ozhiya  poagi’ra  vazhiyil  enggum  oattaththai  ni’ruththaathea  en’ru  sollip  pu’rappattu,  (2iraajaakka’l  4:24)

கர்மேல்  பர்வதத்திலிருக்கிற  தேவனுடைய  மனுஷனிடத்திற்குப்  போனாள்;  தேவனுடைய  மனுஷன்  தூரத்திலே  அவளை  வரக்கண்டு,  தன்  வேலைக்காரனாகிய  கேயாசியைப்  பார்த்து:  அதோ  சூனேமியாள்  வருகிறாள்.  (2இராஜாக்கள்  4:25)

karmeal  parvathaththilirukki’ra  theavanudaiya  manushanidaththi’rkup  poanaa'l;  theavanudaiya  manushan  thooraththilea  ava'lai  varakka'ndu,  than  vealaikkaaranaagiya  keayaasiyaip  paarththu:  athoa  sooneamiyaa'l  varugi’raa'l.  (2iraajaakka’l  4:25)

நீ  அவளுக்கு  எதிர்கொண்டு  ஓடி,  நீ  சுகமாயிருக்கிறாயா?  உன்  புருஷன்  சுகமாயிருக்கிறானா?  அந்தப்  பிள்ளை  சுகமாயிருக்கிறதா  என்று  அவளிடத்தில்  கேள்  என்றான்.  அவள்:  சுகந்தான்  என்று  சொல்லி,  (2இராஜாக்கள்  4:26)

nee  ava'lukku  ethirko'ndu  oadi,  nee  sugamaayirukki’raayaa?  un  purushan  sugamaayirukki’raanaa?  anthap  pi'l'lai  sugamaayirukki’rathaa  en’ru  ava'lidaththil  kea'l  en’raan.  ava'l:  suganthaan  en’ru  solli,  (2iraajaakka’l  4:26)

பர்வதத்திலிருக்கிற  தேவனுடைய  மனுஷனிடத்தில்  வந்து,  அவன்  காலைப்  பிடித்துக்கொண்டாள்;  அப்பொழுது  கேயாசி  அவளை  விலக்கிவிட  வந்தான்;  தேவனுடைய  மனுஷன்:  அவளைத்  தடுக்காதே;  அவள்  ஆத்துமா  துக்கமாயிருக்கிறது;  கர்த்தர்  அதை  எனக்கு  அறிவியாமல்  மறைத்துவைத்தார்  என்றான்.  (2இராஜாக்கள்  4:27)

parvathaththilirukki’ra  theavanudaiya  manushanidaththil  vanthu,  avan  kaalaip  pidiththukko'ndaa'l;  appozhuthu  keayaasi  ava'lai  vilakkivida  vanthaan;  theavanudaiya  manushan:  ava'laith  thadukkaathea;  ava'l  aaththumaa  thukkamaayirukki’rathu;  karththar  athai  enakku  a’riviyaamal  ma’raiththuvaiththaar  en’raan.  (2iraajaakka’l  4:27)

அப்பொழுது  அவள்,  நான்  என்  ஆண்டவனிடத்தில்  ஒரு  குமாரனை  வேண்டும்  என்று  கேட்டதுண்டா?  எனக்கு  அபத்தம்  சொல்லவேண்டாம்  என்று  நான்  சொல்லவில்லையா  என்றாள்.  (2இராஜாக்கள்  4:28)

appozhuthu  ava'l,  naan  en  aa'ndavanidaththil  oru  kumaaranai  vea'ndum  en’ru  keattathu'ndaa?  enakku  abaththam  sollavea'ndaam  en’ru  naan  sollavillaiyaa  en’raa'l.  (2iraajaakka’l  4:28)

அப்பொழுது  அவன்  கேயாசியைப்  பார்த்து:  நீ  உன்  இடையைக்  கட்டிக்கொண்டு,  என்  தடியை  உன்  கையில்  பிடித்துக்கொண்டு,  வழியில்  ஒருவனைச்  சந்தித்தாலும்  அவனை  வினவாமலும்,  உன்னை  ஒருவன்  வினவினாலும்  அவனுக்கு  மறுமொழி  சொல்லாமலும்  போய்,  என்  தடியை  அந்தப்  பிள்ளையின்  முகத்தின்மேல்  வை  என்றான்.  (2இராஜாக்கள்  4:29)

appozhuthu  avan  keayaasiyaip  paarththu:  nee  un  idaiyaik  kattikko'ndu,  en  thadiyai  un  kaiyil  pidiththukko'ndu,  vazhiyil  oruvanaich  santhiththaalum  avanai  vinavaamalum,  unnai  oruvan  vinavinaalum  avanukku  ma’rumozhi  sollaamalum  poay,  en  thadiyai  anthap  pi'l'laiyin  mugaththinmeal  vai  en’raan.  (2iraajaakka’l  4:29)

பிள்ளையின்  தாயோ:  நான்  உம்மை  விடுகிறதில்லை  என்று  கர்த்தரின்  ஜீவனையும்  உம்முடைய  ஜீவனையும்  கொண்டு  சொல்லுகிறேன்  என்றாள்;  அப்பொழுது  அவன்  எழுந்திருந்து  அவள்  பின்னே  போனான்.  (2இராஜாக்கள்  4:30)

pi'l'laiyin  thaayoa:  naan  ummai  vidugi’rathillai  en’ru  karththarin  jeevanaiyum  ummudaiya  jeevanaiyum  ko'ndu  sollugi’rean  en’raa'l;  appozhuthu  avan  ezhunthirunthu  ava'l  pinnea  poanaan.  (2iraajaakka’l  4:30)

கேயாசி  அவர்களுக்கு  முன்னே  போய்,  அந்தத்  தடியைப்  பிள்ளையின்  முகத்தின்மேல்  வைத்தான்;  ஆனாலும்  சத்தமும்  இல்லை,  உணர்ச்சியும்  இல்லை;  ஆகையால்  அவன்  திரும்பி  அவனுக்கு  எதிர்கொண்டுவந்து:  பிள்ளை  விழிக்கவில்லை  என்று  அவனுக்கு  அறிவித்தான்.  (2இராஜாக்கள்  4:31)

keayaasi  avarga'lukku  munnea  poay,  anthath  thadiyaip  pi'l'laiyin  mugaththinmeal  vaiththaan;  aanaalum  saththamum  illai,  u'narchchiyum  illai;  aagaiyaal  avan  thirumbi  avanukku  ethirko'nduvanthu:  pi'l'lai  vizhikkavillai  en’ru  avanukku  a’riviththaan.  (2iraajaakka’l  4:31)

எலிசா  வீட்டிற்குள்  வந்தபோது,  இதோ,  அந்தப்  பிள்ளை  அவன்  கட்டிலின்மேல்  செத்துக்கிடந்தான்.  (2இராஜாக்கள்  4:32)

elisaa  veetti’rku'l  vanthapoathu,  ithoa,  anthap  pi'l'lai  avan  kattilinmeal  seththukkidanthaan.  (2iraajaakka’l  4:32)

உள்ளே  போய்த்  தங்கள்  இருவருக்கும்  பின்னாக  அவன்  கதவைப்  பூட்டி,  கர்த்தரை  நோக்கி  வேண்டுதல்  செய்து,  (2இராஜாக்கள்  4:33)

u'l'lea  poayth  thangga'l  iruvarukkum  pinnaaga  avan  kathavaip  pootti,  karththarai  noakki  vea'nduthal  seythu,  (2iraajaakka’l  4:33)

கிட்டேபோய்,  தன்  வாய்  பிள்ளையின்  வாயின்மேலும்,  தன்  கண்கள்  அவன்  கண்களின்மேலும்,  தன்  உள்ளங்கைகள்  அவன்  உள்ளங்கைகளின்மேலும்  படும்படியாக  அவன்மேல்  குப்புறப்  படுத்துக்கொண்டான்;  அப்பொழுது  பிள்ளையின்  உடல்  அனல்கொண்டது.  (2இராஜாக்கள்  4:34)

kitteapoay,  than  vaay  pi'l'laiyin  vaayinmealum,  than  ka'nga'l  avan  ka'nga'linmealum,  than  u'l'langkaiga'l  avan  u'l'langkaiga'linmealum  padumpadiyaaga  avanmeal  kuppu’rap  paduththukko'ndaan;  appozhuthu  pi'l'laiyin  udal  analko'ndathu.  (2iraajaakka’l  4:34)

அவன்  எழுந்து,  அறைவீட்டில்  இங்கும்  அங்கும்  உலாவி,  திரும்பக்  கிட்டப்  போய்  அவன்மேல்  குப்புறப்படுத்தான்;  அப்பொழுது  அந்தப்  பிள்ளை  ஏழுதரம்  தும்மித்  தன்  கண்களைத்  திறந்தான்.  (2இராஜாக்கள்  4:35)

avan  ezhunthu,  a’raiveettil  inggum  anggum  ulaavi,  thirumbak  kittap  poay  avanmeal  kuppu’rappaduththaan;  appozhuthu  anthap  pi'l'lai  eazhutharam  thummith  than  ka'nga'laith  thi’ranthaan.  (2iraajaakka’l  4:35)

அப்பொழுது  அவன்:  கேயாசியைக்  கூப்பிட்டு,  அந்தச்  சூனேமியாளை  அழைத்துக்கொண்டுவா  என்றான்;  அவளை  அழைத்துக்கொண்டுவந்தான்;  அவள்  அவனிடத்தில்  வந்தபோது;  அவன்,  உன்  குமாரனை  எடுத்துக்கொண்டுபோ  என்றான்.  (2இராஜாக்கள்  4:36)

appozhuthu  avan:  keayaasiyaik  kooppittu,  anthach  sooneamiyaa'lai  azhaiththukko'nduvaa  en’raan;  ava'lai  azhaiththukko'nduvanthaan;  ava'l  avanidaththil  vanthapoathu;  avan,  un  kumaaranai  eduththukko'ndupoa  en’raan.  (2iraajaakka’l  4:36)

அப்பொழுது  அவள்  உள்ளே  போய்,  அவன்  பாதத்திலே  விழுந்து,  தரைமட்டும்  பணிந்து,  தன்  குமாரனை  எடுத்துக்கொண்டு  வெளியே  போனாள்.  (2இராஜாக்கள்  4:37)

appozhuthu  ava'l  u'l'lea  poay,  avan  paathaththilea  vizhunthu,  tharaimattum  pa'ninthu,  than  kumaaranai  eduththukko'ndu  ve'liyea  poanaa'l.  (2iraajaakka’l  4:37)

எலிசா  கில்காலுக்குத்  திரும்பிப்போய்  இருக்கையில்,  தேசத்திலே  பஞ்சம்  உண்டாயிற்று;  தீர்க்கதரிசிகளின்  புத்திரர்,  அவனுக்கு  முன்பாக  உட்கார்ந்திருந்தார்கள்;  அவன்  தன்  வேலைக்காரனை  நோக்கி:  நீ  பெரிய  பானையை  அடுப்பிலே  வைத்துத்  தீர்க்கதரிசிகளின்  புத்திரருக்குக்  கூழ்காய்ச்சு  என்றான்.  (2இராஜாக்கள்  4:38)

elisaa  kilgaalukkuth  thirumbippoay  irukkaiyil,  theasaththilea  pagncham  u'ndaayit’ru;  theerkkatharisiga'lin  puththirar,  avanukku  munbaaga  udkaarnthirunthaarga'l;  avan  than  vealaikkaaranai  noakki:  nee  periya  paanaiyai  aduppilea  vaiththuth  theerkkatharisiga'lin  puththirarukkuk  koozhkaaychchu  en’raan.  (2iraajaakka’l  4:38)

ஒருவன்  கீரைகளைப்  பறிக்க  வெளியிலே  போய்,  ஒரு  பேய்க்கொம்மட்டிக்  கொடியைக்  கண்டு,  அதன்  காய்களை  மடி  நிறைய  அறுத்துவந்து,  அவைகளை  அரிந்து  கூழ்ப்பானையிலே  போட்டான்;  அது  இன்னதென்று  அவர்களுக்குத்  தெரியாதிருந்தது.  (2இராஜாக்கள்  4:39)

oruvan  keeraiga'laip  pa’rikka  ve'liyilea  poay,  oru  peaykkommattik  kodiyaik  ka'ndu,  athan  kaayga'lai  madi  ni’raiya  a’ruththuvanthu,  avaiga'lai  arinthu  koozhppaanaiyilea  poattaan;  athu  innathen’ru  avarga'lukkuth  theriyaathirunthathu.  (2iraajaakka’l  4:39)

சாப்பிட  அதை  ஜனங்களுக்கு  வார்த்தார்கள்;  அவர்கள்  அந்தக்  கூழில்  எடுத்துச்  சாப்பிடுகிறபோது,  அதைச்  சாப்பிடக்கூடாமல்:  தேவனுடைய  மனுஷனே,  பானையில்  சாவு  இருக்கிறது  என்று  சத்தமிட்டார்கள்.  (2இராஜாக்கள்  4:40)

saappida  athai  janangga'lukku  vaarththaarga'l;  avarga'l  anthak  koozhil  eduththuch  saappidugi’rapoathu,  athaich  saappidakkoodaamal:  theavanudaiya  manushanea,  paanaiyil  saavu  irukki’rathu  en’ru  saththamittaarga'l.  (2iraajaakka’l  4:40)

அப்பொழுது  அவன்,  மாவைக்  கொண்டுவரச்சொல்லி,  அதைப்  பானையிலே  போட்டு,  ஜனங்கள்  சாப்பிடும்படி  அவர்களுக்கு  வார்  என்றான்;  அப்புறம்  பானையிலே  தோஷம்  இல்லாமற்போயிற்று.  (2இராஜாக்கள்  4:41)

appozhuthu  avan,  maavaik  ko'nduvarachsolli,  athaip  paanaiyilea  poattu,  janangga'l  saappidumpadi  avarga'lukku  vaar  en’raan;  appu’ram  paanaiyilea  thoasham  illaama’rpoayit’ru.  (2iraajaakka’l  4:41)

பின்பு  பாகால்  சலீஷாவிலிருந்து  ஒரு  மனுஷன்  தேவனுடைய  மனுஷனுக்கு  முதற்பலனான  வாற்கோதுமையின்  இருபது  அப்பங்களையும்  தாள்  கதிர்களையும்  கொண்டுவந்தான்;  அப்பொழுது  அவன்:  ஜனங்களுக்குச்  சாப்பிடக்கொடு  என்றான்.  (2இராஜாக்கள்  4:42)

pinbu  baagaal  saleeshaavilirunthu  oru  manushan  theavanudaiya  manushanukku  mutha’rpalanaana  vaa’rkoathumaiyin  irubathu  appangga'laiyum  thaa'l  kathirga'laiyum  ko'nduvanthaan;  appozhuthu  avan:  janangga'lukkuch  saappidakkodu  en’raan.  (2iraajaakka’l  4:42)

அதற்கு  அவனுடைய  பணிவிடைக்காரன்:  இதை  நான்  நூறுபேருக்கு  முன்  வைப்பது  எப்படி  என்றான்.  அதற்கு  அவன்:  அதை  ஜனங்களுக்குச்  சாப்பிடக்கொடு;  சாப்பிட்டபிற்பாடு  இன்னும்  மீதியுண்டாயிருக்கும்  என்று  கர்த்தர்  சொல்லுகிறார்  என்றான்.  (2இராஜாக்கள்  4:43)

atha’rku  avanudaiya  pa'nividaikkaaran:  ithai  naan  noo’rupearukku  mun  vaippathu  eppadi  en’raan.  atha’rku  avan:  athai  janangga'lukkuch  saappidakkodu;  saappittapi’rpaadu  innum  meethiyu'ndaayirukkum  en’ru  karththar  sollugi’raar  en’raan.  (2iraajaakka’l  4:43)

அப்பொழுது  அவர்களுக்கு  முன்பாக  அதை  வைத்தான்;  கர்த்தருடைய  வார்த்தையின்படியே  அவர்கள்  சாப்பிட்டதுமன்றி  மீதியும்  இருந்தது.  (2இராஜாக்கள்  4:44)

appozhuthu  avarga'lukku  munbaaga  athai  vaiththaan;  karththarudaiya  vaarththaiyinpadiyea  avarga'l  saappittathuman’ri  meethiyum  irunthathu.  (2iraajaakka’l  4:44)


No comments:

Post a Comment

Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!