தீர்க்கதரிசிகளுடைய புத்திரரில்
ஒருவனுக்கு மனைவியாயிருந்த ஒரு ஸ்திரீ எலிசாவைப்
பார்த்து: உமது அடியானாகிய
என் புருஷன் இறந்துபோனான்;
உமது அடியான் கர்த்தருக்குப் பயந்து
நடந்தான் என்பதை அறிவீர்;
கடன்கொடுத்தவன் இப்போது என் இரண்டு குமாரரையும்
தனக்கு அடிமைகளாக்கிக்கொள்ள வந்தான்
என்றாள். (2இராஜாக்கள் 4:1)
theerkkatharisiga'ludaiya puththiraril oruvanukku
manaiviyaayiruntha oru sthiree
elisaavaip paarththu:
umathu adiyaanaagiya en purushan
i’ranthupoanaan; umathu
adiyaan karththarukkup bayanthu nadanthaan
enbathai
a’riveer;
kadankoduththavan ippoathu en ira'ndu kumaararaiyum
thanakku adimaiga'laakkikko'l'la
vanthaan en’raa'l. (2iraajaakka’l 4:1)
எலிசா அவளை நோக்கி:
நான் உனக்கு என்னசெய்யவேண்டும்? வீட்டில்
உன்னிடத்தில் என்ன இருக்கிறது
சொல் என்றான். அதற்கு
அவள்: ஒரு குடம் எண்ணெய் அல்லாமல்
உமது அடியாளுடைய வீட்டில்
வேறொன்றும் இல்லை என்றாள்.
(2இராஜாக்கள் 4:2)
elisaa ava'lai noakki:
naan unakku ennaseyyavea'ndum? veettil unnidaththil
enna irukki’rathu sol
en’raan.
atha’rku
ava'l: oru kudam e'n'ney allaamal
umathu adiyaa'ludaiya veettil vea’ron’rum illai en’raa'l. (2iraajaakka’l 4:2)
அப்பொழுது
அவன்: நீ போய், உன்னுடைய அயல்வீட்டுக்காரர் எல்லாரிடத்திலும் அநேகம்
வெறும்பாத்திரங்களைக் கேட்டுவாங்கி, (2இராஜாக்கள்
4:3)
appozhuthu avan: nee poay, unnudaiya ayalveettukkaarar ellaaridaththilum aneagam ve’rumpaaththirangga'laik keattuvaanggi, (2iraajaakka’l 4:3)
உள்ளே போய், உன் பிள்ளைகளுடன் உள்ளே நின்று கதவைப்
பூட்டி, அந்தப் பாத்திரங்கள்
எல்லாவற்றிலும் வார்த்து, நிறைந்ததை
ஒரு பக்கத்தில் வை என்றான். (2இராஜாக்கள்
4:4)
u'l'lea poay, un pi'l'laiga'ludan u'l'lea
nin’ru
kathavaip pootti, anthap paaththirangga'l ellaavat’rilum vaarththu,
ni’rainthathai oru pakkaththil vai en’raan. (2iraajaakka’l 4:4)
அவள் அவனிடத்திலிருந்து போய், தன் பிள்ளைகளுடன்
கதவைப் பூட்டிக்கொண்டு, இவர்கள்
பாத்திரங்களை அவளிடத்தில் கொடுக்க,
அவள் அவைகளில் வார்த்தாள்.
(2இராஜாக்கள் 4:5)
ava'l avanidaththilirunthu poay, than pi'l'laiga'ludan kathavaip
poottikko'ndu, ivarga'l paaththirangga'lai ava'lidaththil kodukka,
ava'l avaiga'lil vaarththaa'l. (2iraajaakka’l 4:5)
அந்தப்
பாத்திரங்கள் நிறைந்தபின், அவள் தன் மகன் ஒருவனை நோக்கி:
இன்னும் ஒரு பாத்திரம்
கொண்டுவா என்றாள். அதற்கு
அவன்: வேறே பாத்திரம்
இல்லை என்றான்; அப்பொழுது
எண்ணெய் நின்றுபோயிற்று. (2இராஜாக்கள்
4:6)
anthap paaththirangga'l ni’rainthapin, ava'l than magan oruvanai
noakki: innum oru paaththiram ko'nduvaa
en’raa'l.
atha’rku
avan: vea’rea paaththiram
illai en’raan; appozhuthu
e'n'ney nin’rupoayit’ru. (2iraajaakka’l 4:6)
அவள் போய் தேவனுடைய
மனுஷனுக்கு அதை அறிவித்தாள்.
அப்பொழுது அவன்: நீ போய் அந்த எண்ணெயை விற்று,
உன் கடனைத் தீர்த்து,
மீந்ததைக்கொண்டு நீயும் உன் பிள்ளைகளும் ஜீவனம்பண்ணுங்கள் என்றான்.
(2இராஜாக்கள் 4:7)
ava'l poay theavanudaiya manushanukku
athai a’riviththaa'l. appozhuthu
avan: nee poay antha e'n'neyai
vit’ru,
un kadanaith theerththu,
meenthathaikko'ndu neeyum un pi'l'laiga'lum jeevanampa'n'nungga'l en’raan. (2iraajaakka’l 4:7)
பின்பு
ஒருநாள் எலிசா சூனேமுக்குப்
போயிருக்கும்போது, அங்கேயிருந்த கனம்பொருந்திய
ஒரு ஸ்திரீ அவனைப்
போஜனம்பண்ண வருந்திக்கேட்டுக்கொண்டாள்; அப்படியே
அவன் பயணப்பட்டு வருகிறபோதெல்லாம் போஜனம்பண்ணும்படி அங்கே வந்து தங்குவான்.
(2இராஜாக்கள் 4:8)
pinbu orunaa'l elisaa sooneamukkup poayirukkumpoathu, anggeayiruntha kanamporunthiya oru sthiree avanaip
poajanampa'n'na varunthikkeattukko'ndaa'l; appadiyea avan paya'nappattu varugi’rapoathellaam
poajanampa'n'numpadi anggea vanthu thangguvaan. (2iraajaakka’l 4:8)
அவள் தன் புருஷனை
நோக்கி: இதோ, நம்மிடத்தில்
எப்போதும் வந்துபோகிற தேவனுடைய
மனுஷனாகிய இவர் பரிசுத்தவான்
என்று காண்கிறேன். (2இராஜாக்கள்
4:9)
ava'l than purushanai noakki:
ithoa, nammidaththil eppoathum
vanthupoagi’ra theavanudaiya
manushanaagiya ivar parisuththavaan en’ru kaa'ngi’rean. (2iraajaakka’l 4:9)
நாம் மெத்தையின்மேல் ஒரு சிறிய அறைவீட்டைக்
கட்டி, அதில் அவருக்கு
ஒரு கட்டிலையும், மேஜையையும்,
நாற்காலியையும், குத்துவிளக்கையும் வைப்போம்;
அவர் நம்மிடத்தில் வரும்போது
அங்கே தங்கலாம் என்றாள்.
(2இராஜாக்கள் 4:10)
naam meththaiyinmeal oru si’riya a’raiveettaik katti, athil avarukku
oru kattilaiyum, meajaiyaiyum,
naa’rkaaliyaiyum, kuththuvi'lakkaiyum vaippoam;
avar nammidaththil varumpoathu
anggea
thanggalaam en’raa'l. (2iraajaakka’l 4:10)
ஒருநாள்
அவன் அங்கே வந்து,
அந்த அறைவீட்டிலே தங்கி,
அங்கே படுத்துக்கொண்டிருந்தான். (2இராஜாக்கள்
4:11)
orunaa'l avan anggea vanthu, antha a’raiveettilea thanggi, anggea paduththukko'ndirunthaan. (2iraajaakka’l 4:11)
அவன் தன் வேலைக்காரனாகிய கேயாசை
நோக்கி: இந்தச் சூனேமியாளை
அழைத்துக்கொண்டுவா என்றான்; அவளை அழைத்துக்கொண்டுவந்தான்; அவள் அவனுக்குமுன்பாக நின்றாள்.
(2இராஜாக்கள் 4:12)
avan than vealaikkaaranaagiya keayaasai noakki: inthach sooneamiyaa'lai azhaiththukko'nduvaa en’raan; ava'lai
azhaiththukko'nduvanthaan; ava'l avanukkumunbaaga nin’raa'l. (2iraajaakka’l 4:12)
அவன் கேயாசியைப் பார்த்து:
இதோ, இப்படிப்பட்ட சகல சலக்கரணையோடும் எங்களை
விசாரித்து வருகிறாயே, உனக்கு
நான் என்ன செய்யவேண்டும்? ராஜாவினிடத்திலாவது சேனாபதியினிடத்திலாவது உனக்காக
நான் பேசவேண்டிய காரியம்
உண்டோ என்று அவளைக்
கேள் என்றான். அதற்கு
அவள்: என் ஜனத்தின்
நடுவே நான் சுகமாய்க்
குடியிருக்கிறேன் என்றாள். (2இராஜாக்கள்
4:13)
avan keayaasiyaip paarththu:
ithoa, ippadippatta sagala salakkara'naiyoadum engga'lai visaariththu varugi’raayea, unakku
naan enna seyyavea'ndum? raajaavinidaththilaavathu seanaabathiyinidaththilaavathu unakkaaga naan peasavea'ndiya kaariyam u'ndoa
en’ru
ava'laik kea'l en’raan. atha’rku ava'l:
en janaththin naduvea
naan sugamaayk kudiyirukki’rean en’raa'l. (2iraajaakka’l 4:13)
அவளுக்குச்
செய்யவேண்டியது என்னவென்று கேயாசியை
அவன் கேட்டதற்கு; அவன், அவளுக்குப் பிள்ளை
இல்லை, அவள் புருஷனும்
பெரிய வயதுள்ளவன் என்றான்.
(2இராஜாக்கள் 4:14)
ava'lukkuch seyyavea'ndiyathu ennaven’ru keayaasiyai avan keattatha’rku; avan, ava'lukkup pi'l'lai
illai, ava'l purushanum
periya vayathu'l'lavan en’raan. (2iraajaakka’l 4:14)
அப்பொழுது
அவன்: அவளைக் கூப்பிடு
என்றான்; அவளைக் கூப்பிட்டபோது, அவள் வந்து வாசற்படியிலே
நின்றாள். (2இராஜாக்கள் 4:15)
appozhuthu avan: ava'laik kooppidu
en’raan;
ava'laik kooppittapoathu, ava'l vanthu
vaasa’rpadiyilea nin’raa'l. (2iraajaakka’l 4:15)
அப்பொழுது
அவன்: ஒரு பிராண உற்பத்திகாலத்திட்டத்திலே ஒரு குமாரனை அணைத்துக்கொண்டிருப்பாய் என்றான்.
அதற்கு அவள்: ஏது? தேவனுடைய மனுஷனாகிய
என் ஆண்டவனே, உமது அடியாளுக்கு அபத்தம்
சொல்லவேண்டாம் என்றாள். (2இராஜாக்கள்
4:16)
appozhuthu avan: oru piraa'na
u’rpaththikaalaththittaththilea oru kumaaranai
a'naiththukko'ndiruppaay en’raan. atha’rku ava'l: eathu?
theavanudaiya manushanaagiya en aa'ndavanea,
umathu adiyaa'lukku abaththam sollavea'ndaam en’raa'l. (2iraajaakka’l 4:16)
அந்த ஸ்திரீ கர்ப்பந்தரித்து, எலிசா தன்னோடே சொன்னபடி,
ஒரு உற்பத்திகாலத்திட்டத்தில் ஒரு குமாரனைப் பெற்றாள்.
(2இராஜாக்கள் 4:17)
antha sthiree
karppanthariththu, elisaa thannoadea sonnapadi, oru u’rpaththikaalaththittaththil oru kumaaranaip pet’raa'l. (2iraajaakka’l 4:17)
அந்தப்
பிள்ளை வளர்ந்தான், ஒருநாள்
அவன் அறுப்பறுக்கிறவர்களிடத்திலிருந்த தன் தகப்பனண்டைக்குப் போயிருக்கும்போது, (2இராஜாக்கள்
4:18)
anthap pi'l'lai
va'larnthaan, orunaa'l avan a’ruppa’rukki’ravarga'lidaththiliruntha than thagappana'ndaikkup
poayirukkumpoathu, (2iraajaakka’l 4:18)
தன் தகப்பனைப் பார்த்து:
என் தலை நோகிறது,
என் தலை நோகிறது
என்றான்; அப்பொழுது அவன் வேலைக்காரனிடத்தில், இவனை இவன் தாயினிடத்தில்
எடுத்துக்கொண்டுபோய்விடு என்றான். (2இராஜாக்கள்
4:19)
than thagappanaip paarththu:
en thalai noagi’rathu, en thalai noagi’rathu en’raan; appozhuthu
avan vealaikkaaranidaththil, ivanai
ivan thaayinidaththil eduththukko'ndupoayvidu en’raan. (2iraajaakka’l 4:19)
அவனை எடுத்து, அவன் தாயினிடத்தில் கொண்டுபோனபோது, அவன் மத்தியானமட்டும் அவள் மடியில் இருந்து
செத்துப்போனான். (2இராஜாக்கள் 4:20)
avanai eduththu,
avan thaayinidaththil ko'ndupoanapoathu, avan maththiyaanamattum ava'l madiyil
irunthu seththuppoanaan. (2iraajaakka’l 4:20)
அப்பொழுது
அவள் ஏறிப்போய், அவனை தேவனுடைய மனுஷன்
கட்டிலின்மேல் வைத்து, அவன் வைக்கப்பட்ட அறையின்
கதவைப் பூட்டிக்கொண்டுபோய், (2இராஜாக்கள்
4:21)
appozhuthu ava'l ea’rippoay, avanai theavanudaiya
manushan kattilinmeal vaiththu, avan vaikkappatta a’raiyin kathavaip poottikko'ndupoay, (2iraajaakka’l 4:21)
தன் புருஷனிடத்தில் ஆள் அனுப்பி: நான் சீக்கிரமாய் தேவனுடைய
மனுஷன் இருக்கும் இடமட்டும்
போய்வரும்படிக்கு, வேலைக்காரரில் ஒருவனையும்
ஒரு கழுதையையும் எனக்கு
அனுப்பவேண்டும் என்று சொல்லச்சொன்னாள். (2இராஜாக்கள்
4:22)
than purushanidaththil aa'l anuppi: naan seekkiramaay theavanudaiya
manushan irukkum idamattum poayvarumpadikku, vealaikkaararil oruvanaiyum
oru kazhuthaiyaiyum enakku
anuppavea'ndum en’ru sollachsonnaa'l. (2iraajaakka’l 4:22)
அப்பொழுது
அவன்: இது அமாவாசியும்
அல்ல ஓய்வுநாளும் அல்லவே;
நீ இன்றைக்கு அவரிடத்துக்குப் போகவேண்டியது
என்ன என்று கேட்கச்சொன்னான். அதற்கு
அவள்: எல்லாம் சரிதான்,
நான் போகவேண்டியிருக்கிறது என்று சொல்லியனுப்பி, (2இராஜாக்கள்
4:23)
appozhuthu avan: ithu amaavaasiyum alla oayvunaa'lum allavea;
nee in’raikku avaridaththukkup poagavea'ndiyathu enna en’ru keadkachsonnaan. atha’rku ava'l: ellaam sarithaan, naan poagavea'ndiyirukki’rathu en’ru solliyanuppi, (2iraajaakka’l 4:23)
கழுதையின்மேல்
சேணம்வைத்து ஏறி, தன் வேலைக்காரனை நோக்கி:
இதை ஓட்டிக்கொண்டுபோ; நான் உனக்குச் சொன்னால்
ஒழிய போகிற வழியில்
எங்கும் ஓட்டத்தை நிறுத்தாதே
என்று சொல்லிப் புறப்பட்டு,
(2இராஜாக்கள் 4:24)
kazhuthaiyinmeal sea'namvaiththu ea’ri, than vealaikkaaranai noakki:
ithai oattikko'ndupoa; naan unakkuch sonnaal ozhiya
poagi’ra
vazhiyil enggum oattaththai ni’ruththaathea en’ru sollip pu’rappattu, (2iraajaakka’l 4:24)
கர்மேல்
பர்வதத்திலிருக்கிற தேவனுடைய மனுஷனிடத்திற்குப் போனாள்;
தேவனுடைய மனுஷன் தூரத்திலே
அவளை வரக்கண்டு, தன் வேலைக்காரனாகிய கேயாசியைப்
பார்த்து: அதோ சூனேமியாள்
வருகிறாள். (2இராஜாக்கள் 4:25)
karmeal parvathaththilirukki’ra theavanudaiya
manushanidaththi’rkup poanaa'l;
theavanudaiya manushan thooraththilea ava'lai
varakka'ndu, than vealaikkaaranaagiya keayaasiyaip paarththu:
athoa sooneamiyaa'l varugi’raa'l. (2iraajaakka’l 4:25)
நீ அவளுக்கு எதிர்கொண்டு
ஓடி, நீ சுகமாயிருக்கிறாயா? உன் புருஷன் சுகமாயிருக்கிறானா? அந்தப்
பிள்ளை சுகமாயிருக்கிறதா என்று அவளிடத்தில் கேள் என்றான். அவள்: சுகந்தான் என்று சொல்லி, (2இராஜாக்கள்
4:26)
nee ava'lukku
ethirko'ndu oadi, nee sugamaayirukki’raayaa? un purushan sugamaayirukki’raanaa? anthap pi'l'lai sugamaayirukki’rathaa en’ru ava'lidaththil kea'l en’raan. ava'l: suganthaan en’ru solli,
(2iraajaakka’l 4:26)
பர்வதத்திலிருக்கிற தேவனுடைய
மனுஷனிடத்தில் வந்து, அவன் காலைப் பிடித்துக்கொண்டாள்; அப்பொழுது
கேயாசி அவளை விலக்கிவிட
வந்தான்; தேவனுடைய மனுஷன்:
அவளைத் தடுக்காதே; அவள் ஆத்துமா துக்கமாயிருக்கிறது; கர்த்தர்
அதை எனக்கு அறிவியாமல்
மறைத்துவைத்தார் என்றான். (2இராஜாக்கள்
4:27)
parvathaththilirukki’ra theavanudaiya manushanidaththil vanthu,
avan kaalaip pidiththukko'ndaa'l; appozhuthu
keayaasi
ava'lai vilakkivida vanthaan;
theavanudaiya manushan: ava'laith
thadukkaathea; ava'l aaththumaa
thukkamaayirukki’rathu; karththar
athai enakku a’riviyaamal ma’raiththuvaiththaar en’raan. (2iraajaakka’l 4:27)
அப்பொழுது
அவள், நான் என் ஆண்டவனிடத்தில் ஒரு குமாரனை வேண்டும்
என்று கேட்டதுண்டா? எனக்கு
அபத்தம் சொல்லவேண்டாம் என்று நான் சொல்லவில்லையா
என்றாள். (2இராஜாக்கள் 4:28)
appozhuthu ava'l,
naan en aa'ndavanidaththil oru kumaaranai vea'ndum
en’ru
keattathu'ndaa? enakku
abaththam sollavea'ndaam en’ru naan sollavillaiyaa en’raa'l. (2iraajaakka’l 4:28)
அப்பொழுது
அவன் கேயாசியைப் பார்த்து:
நீ உன் இடையைக்
கட்டிக்கொண்டு, என் தடியை உன் கையில்
பிடித்துக்கொண்டு, வழியில் ஒருவனைச்
சந்தித்தாலும் அவனை வினவாமலும்,
உன்னை ஒருவன் வினவினாலும்
அவனுக்கு மறுமொழி சொல்லாமலும்
போய், என் தடியை அந்தப் பிள்ளையின்
முகத்தின்மேல் வை என்றான்.
(2இராஜாக்கள் 4:29)
appozhuthu avan keayaasiyaip paarththu: nee un idaiyaik
kattikko'ndu, en thadiyai un kaiyil pidiththukko'ndu, vazhiyil
oruvanaich
santhiththaalum avanai vinavaamalum,
unnai oruvan vinavinaalum
avanukku ma’rumozhi sollaamalum poay, en thadiyai
anthap pi'l'laiyin mugaththinmeal vai en’raan. (2iraajaakka’l 4:29)
பிள்ளையின்
தாயோ: நான் உம்மை விடுகிறதில்லை என்று கர்த்தரின் ஜீவனையும்
உம்முடைய ஜீவனையும் கொண்டு
சொல்லுகிறேன் என்றாள்; அப்பொழுது
அவன் எழுந்திருந்து அவள் பின்னே போனான்.
(2இராஜாக்கள் 4:30)
pi'l'laiyin thaayoa:
naan ummai vidugi’rathillai en’ru karththarin
jeevanaiyum ummudaiya jeevanaiyum
ko'ndu sollugi’rean en’raa'l; appozhuthu avan ezhunthirunthu ava'l pinnea poanaan.
(2iraajaakka’l 4:30)
கேயாசி
அவர்களுக்கு முன்னே போய், அந்தத் தடியைப்
பிள்ளையின் முகத்தின்மேல் வைத்தான்;
ஆனாலும் சத்தமும் இல்லை,
உணர்ச்சியும் இல்லை; ஆகையால்
அவன் திரும்பி அவனுக்கு
எதிர்கொண்டுவந்து: பிள்ளை விழிக்கவில்லை
என்று அவனுக்கு அறிவித்தான்.
(2இராஜாக்கள் 4:31)
keayaasi avarga'lukku munnea poay, anthath thadiyaip
pi'l'laiyin mugaththinmeal vaiththaan; aanaalum saththamum illai,
u'narchchiyum illai;
aagaiyaal
avan thirumbi avanukku ethirko'nduvanthu: pi'l'lai
vizhikkavillai en’ru avanukku a’riviththaan. (2iraajaakka’l 4:31)
எலிசா வீட்டிற்குள் வந்தபோது,
இதோ, அந்தப் பிள்ளை
அவன் கட்டிலின்மேல் செத்துக்கிடந்தான். (2இராஜாக்கள்
4:32)
elisaa veetti’rku'l vanthapoathu, ithoa,
anthap pi'l'lai avan kattilinmeal seththukkidanthaan. (2iraajaakka’l 4:32)
உள்ளே போய்த் தங்கள்
இருவருக்கும் பின்னாக அவன் கதவைப் பூட்டி,
கர்த்தரை நோக்கி வேண்டுதல்
செய்து, (2இராஜாக்கள் 4:33)
u'l'lea poayth
thangga'l
iruvarukkum pinnaaga avan kathavaip
pootti,
karththarai noakki vea'nduthal seythu, (2iraajaakka’l 4:33)
கிட்டேபோய்,
தன் வாய் பிள்ளையின்
வாயின்மேலும், தன் கண்கள்
அவன் கண்களின்மேலும், தன் உள்ளங்கைகள் அவன் உள்ளங்கைகளின்மேலும் படும்படியாக
அவன்மேல் குப்புறப் படுத்துக்கொண்டான்; அப்பொழுது
பிள்ளையின் உடல் அனல்கொண்டது.
(2இராஜாக்கள் 4:34)
kitteapoay, than vaay pi'l'laiyin vaayinmealum,
than ka'nga'l avan ka'nga'linmealum, than u'l'langkaiga'l avan u'l'langkaiga'linmealum padumpadiyaaga avanmeal
kuppu’rap
paduththukko'ndaan; appozhuthu pi'l'laiyin
udal analko'ndathu. (2iraajaakka’l 4:34)
அவன் எழுந்து, அறைவீட்டில்
இங்கும் அங்கும் உலாவி,
திரும்பக் கிட்டப் போய் அவன்மேல் குப்புறப்படுத்தான்; அப்பொழுது
அந்தப் பிள்ளை ஏழுதரம்
தும்மித் தன் கண்களைத்
திறந்தான். (2இராஜாக்கள் 4:35)
avan ezhunthu,
a’raiveettil inggum anggum ulaavi,
thirumbak
kittap
poay avanmeal kuppu’rappaduththaan; appozhuthu
anthap pi'l'lai eazhutharam
thummith than ka'nga'laith thi’ranthaan. (2iraajaakka’l 4:35)
அப்பொழுது
அவன்: கேயாசியைக் கூப்பிட்டு,
அந்தச் சூனேமியாளை அழைத்துக்கொண்டுவா என்றான்;
அவளை அழைத்துக்கொண்டுவந்தான்; அவள் அவனிடத்தில் வந்தபோது;
அவன், உன் குமாரனை
எடுத்துக்கொண்டுபோ என்றான். (2இராஜாக்கள்
4:36)
appozhuthu avan: keayaasiyaik kooppittu, anthach sooneamiyaa'lai azhaiththukko'nduvaa en’raan; ava'lai
azhaiththukko'nduvanthaan; ava'l avanidaththil
vanthapoathu; avan, un kumaaranai eduththukko'ndupoa en’raan. (2iraajaakka’l 4:36)
அப்பொழுது
அவள் உள்ளே போய், அவன் பாதத்திலே
விழுந்து, தரைமட்டும் பணிந்து,
தன் குமாரனை எடுத்துக்கொண்டு வெளியே
போனாள். (2இராஜாக்கள் 4:37)
appozhuthu ava'l u'l'lea poay, avan paathaththilea vizhunthu,
tharaimattum pa'ninthu,
than kumaaranai eduththukko'ndu ve'liyea
poanaa'l. (2iraajaakka’l 4:37)
எலிசா கில்காலுக்குத் திரும்பிப்போய் இருக்கையில்,
தேசத்திலே பஞ்சம் உண்டாயிற்று;
தீர்க்கதரிசிகளின் புத்திரர், அவனுக்கு
முன்பாக உட்கார்ந்திருந்தார்கள்; அவன் தன் வேலைக்காரனை
நோக்கி: நீ பெரிய பானையை அடுப்பிலே
வைத்துத் தீர்க்கதரிசிகளின் புத்திரருக்குக் கூழ்காய்ச்சு
என்றான். (2இராஜாக்கள் 4:38)
elisaa kilgaalukkuth thirumbippoay irukkaiyil, theasaththilea pagncham u'ndaayit’ru; theerkkatharisiga'lin puththirar,
avanukku munbaaga udkaarnthirunthaarga'l; avan than vealaikkaaranai noakki:
nee periya paanaiyai
aduppilea vaiththuth theerkkatharisiga'lin puththirarukkuk koozhkaaychchu
en’raan. (2iraajaakka’l 4:38)
ஒருவன்
கீரைகளைப் பறிக்க வெளியிலே
போய், ஒரு பேய்க்கொம்மட்டிக் கொடியைக்
கண்டு, அதன் காய்களை
மடி நிறைய அறுத்துவந்து,
அவைகளை அரிந்து கூழ்ப்பானையிலே போட்டான்;
அது இன்னதென்று அவர்களுக்குத்
தெரியாதிருந்தது. (2இராஜாக்கள் 4:39)
oruvan keeraiga'laip pa’rikka ve'liyilea
poay, oru peaykkommattik kodiyaik
ka'ndu, athan kaayga'lai madi ni’raiya a’ruththuvanthu,
avaiga'lai arinthu
koozhppaanaiyilea poattaan; athu innathen’ru avarga'lukkuth theriyaathirunthathu. (2iraajaakka’l 4:39)
சாப்பிட
அதை ஜனங்களுக்கு வார்த்தார்கள்; அவர்கள்
அந்தக் கூழில் எடுத்துச்
சாப்பிடுகிறபோது, அதைச் சாப்பிடக்கூடாமல்: தேவனுடைய
மனுஷனே, பானையில் சாவு இருக்கிறது என்று சத்தமிட்டார்கள். (2இராஜாக்கள்
4:40)
saappida athai janangga'lukku vaarththaarga'l; avarga'l anthak koozhil
eduththuch
saappidugi’rapoathu, athaich saappidakkoodaamal: theavanudaiya
manushanea, paanaiyil saavu irukki’rathu en’ru saththamittaarga'l. (2iraajaakka’l 4:40)
அப்பொழுது
அவன், மாவைக் கொண்டுவரச்சொல்லி, அதைப் பானையிலே போட்டு,
ஜனங்கள் சாப்பிடும்படி அவர்களுக்கு
வார் என்றான்; அப்புறம்
பானையிலே தோஷம் இல்லாமற்போயிற்று. (2இராஜாக்கள்
4:41)
appozhuthu avan, maavaik ko'nduvarachsolli, athaip
paanaiyilea poattu, janangga'l saappidumpadi avarga'lukku vaar en’raan; appu’ram paanaiyilea thoasham
illaama’rpoayit’ru. (2iraajaakka’l 4:41)
பின்பு
பாகால் சலீஷாவிலிருந்து ஒரு மனுஷன் தேவனுடைய
மனுஷனுக்கு முதற்பலனான வாற்கோதுமையின் இருபது
அப்பங்களையும் தாள் கதிர்களையும்
கொண்டுவந்தான்; அப்பொழுது அவன்: ஜனங்களுக்குச் சாப்பிடக்கொடு
என்றான். (2இராஜாக்கள் 4:42)
pinbu baagaal saleeshaavilirunthu oru manushan theavanudaiya
manushanukku mutha’rpalanaana vaa’rkoathumaiyin irubathu appangga'laiyum thaa'l kathirga'laiyum ko'nduvanthaan; appozhuthu
avan: janangga'lukkuch saappidakkodu en’raan. (2iraajaakka’l 4:42)
அதற்கு
அவனுடைய பணிவிடைக்காரன்: இதை நான் நூறுபேருக்கு
முன் வைப்பது எப்படி
என்றான். அதற்கு அவன்: அதை ஜனங்களுக்குச்
சாப்பிடக்கொடு; சாப்பிட்டபிற்பாடு இன்னும்
மீதியுண்டாயிருக்கும் என்று கர்த்தர்
சொல்லுகிறார் என்றான். (2இராஜாக்கள்
4:43)
atha’rku avanudaiya pa'nividaikkaaran: ithai naan noo’rupearukku mun vaippathu eppadi
en’raan.
atha’rku
avan: athai janangga'lukkuch saappidakkodu; saappittapi’rpaadu innum meethiyu'ndaayirukkum en’ru karththar sollugi’raar en’raan. (2iraajaakka’l 4:43)
அப்பொழுது
அவர்களுக்கு முன்பாக அதை வைத்தான்; கர்த்தருடைய
வார்த்தையின்படியே அவர்கள் சாப்பிட்டதுமன்றி மீதியும்
இருந்தது. (2இராஜாக்கள் 4:44)
appozhuthu avarga'lukku munbaaga athai vaiththaan; karththarudaiya vaarththaiyinpadiyea avarga'l saappittathuman’ri meethiyum
irunthathu. (2iraajaakka’l 4:44)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!