Rooth 3 | ரூத் 3 | Ruth 3

பின்பு  அவள்  மாமியாகிய  நகோமி  அவளை  நோக்கி:  என்  மகளே,  நீ  சுகமாய்  வாழ்ந்திருக்கும்படி  நான்  உனக்குச்  சவுக்கியத்தைத்  தேடாதிருப்பேனோ?  (ரூத்  3:1)

pinbu  ava'l  maamiyaagiya  nagoami  ava'lai  noakki:  en  maga'lea,  nee  sugamaay  vaazhnthirukkumpadi  naan  unakkuch  savukkiyaththaith  theadaathiruppeanoa?  (rooth  3:1)

நீ  போவாசின்  வேலைக்காரிகளோடே  கூடியிருந்தாயே,  அவன்  நம்முடைய  உறவின்முறையான்  அல்லவா?  இதோ,  அவன்  இன்று  இராத்திரி  களத்திலே  வாற்கோதுமை  தூற்றுவான்.  (ரூத்  3:2)

nee  boavaasin  vealaikkaariga'loadea  koodiyirunthaayea,  avan  nammudaiya  u’ravinmu’raiyaan  allavaa?  ithoa,  avan  in’ru  iraaththiri  ka'laththilea  vaa’rkoathumai  thoot’ruvaan.  (rooth  3:2)

நீ  குளித்து,  எண்ணெய்  பூசி,  உன்  வஸ்திரங்களை  உடுத்திக்கொண்டு,  அந்தக்  களத்திற்குப்  போ;  அந்த  மனுஷன்  புசித்துக்  குடித்துத்  தீருமட்டும்  அவன்  கண்ணுக்கு  எதிர்ப்படாமலிரு.  (ரூத்  3:3)

nee  ku'liththu,  e'n'ney  poosi,  un  vasthirangga'lai  uduththikko'ndu,  anthak  ka'laththi’rkup  poa;  antha  manushan  pusiththuk  kudiththuth  theerumattum  avan  ka'n'nukku  ethirppadaamaliru.  (rooth  3:3)

அவன்  படுத்துக்கொண்டபோது,  அவன்  படுத்திருக்கும்  இடத்தை  நீ  பார்த்திருந்து  போய்,  அவன்  கால்களின்மேல்  மூடியிருக்கிற  போர்வையை  ஒதுக்கி  நீ  படுத்துக்கொள்;  அப்பொழுது  நீ  செய்யவேண்டியது  இன்னதென்று  அவன்  உனக்குச்  சொல்லுவான்  என்றாள்.  (ரூத்  3:4)

avan  paduththukko'ndapoathu,  avan  paduththirukkum  idaththai  nee  paarththirunthu  poay,  avan  kaalga'linmeal  moodiyirukki’ra  poarvaiyai  othukki  nee  paduththukko'l;  appozhuthu  nee  seyyavea'ndiyathu  innathen’ru  avan  unakkuch  solluvaan  en’raa'l.  (rooth  3:4)

அதற்கு  அவள்:  நீர்  எனக்குச்  சொன்னபடியெல்லாம்  செய்வேன்  என்றாள்.  (ரூத்  3:5)

atha’rku  ava'l:  neer  enakkuch  sonnapadiyellaam  seyvean  en’raa'l.  (rooth  3:5)

அவள்  களத்திற்குப்போய்,  தன்  மாமி  தனக்குக்  கற்பித்தபடியெல்லாம்  செய்தாள்.  (ரூத்  3:6)

ava'l  ka'laththi’rkuppoay,  than  maami  thanakkuk  ka’rpiththapadiyellaam  seythaa'l.  (rooth  3:6)

போவாஸ்  புசித்துக்  குடித்து,  மகிழ்ச்சியாயிருந்து,  ஒரு  அம்பாரத்து  அடியிலே  வந்து  படுத்துக்கொண்டான்.  அப்பொழுது  அவள்:  மெள்ளப்போய்,  அவன்  கால்களின்மேல்  மூடியிருக்கிற  போர்வையை  ஒதுக்கிப்  படுத்துக்கொண்டாள்.  (ரூத்  3:7)

boavaas  pusiththuk  kudiththu,  magizhchchiyaayirunthu,  oru  ambaaraththu  adiyilea  vanthu  paduththukko'ndaan.  appozhuthu  ava'l:  me'l'lappoay,  avan  kaalga'linmeal  moodiyirukki’ra  poarvaiyai  othukkip  paduththukko'ndaa'l.  (rooth  3:7)

பாதிராத்திரியிலே,  அந்த  மனுஷன்  அருண்டு,  திரும்பி,  ஒரு  ஸ்திரீ  தன்  பாதத்தண்டையிலே  படுத்திருக்கிறதைக்  கண்டு,  (ரூத்  3:8)

paathiraaththiriyilea,  antha  manushan  aru'ndu,  thirumbi,  oru  sthiree  than  paathaththa'ndaiyilea  paduththirukki’rathaik  ka'ndu,  (rooth  3:8)

நீ  யார்  என்று  கேட்டான்;  அவள்,  நான்  உம்முடைய  அடியாளாகிய  ரூத்;  நீர்  உம்முடைய  அடியாள்மேல்  உம்முடைய  போர்வையை  விரியும்;  நீர்  சுதந்தரவாளி  என்றாள்.  (ரூத்  3:9)

nee  yaar  en’ru  keattaan;  ava'l,  naan  ummudaiya  adiyaa'laagiya  rooth;  neer  ummudaiya  adiyaa'lmeal  ummudaiya  poarvaiyai  viriyum;  neer  suthantharavaa'li  en’raa'l.  (rooth  3:9)

அதற்கு  அவன்:  மகளே,  நீ  கர்த்தரால்  ஆசீர்வதிக்கப்படுவாயாக;  நீ  தரித்திரரும்  ஐசுவரியவான்களுமான  வாலிபர்களின்  பிறகே  போகாததினால்,  உன்  முந்தின  நற்குணத்தைப்பார்க்கிலும்  உன்  பிந்தின  நற்குணம்  உத்தமமாயிருக்கிறது.  (ரூத்  3:10)

atha’rku  avan:  maga'lea,  nee  karththaraal  aaseervathikkappaduvaayaaga;  nee  thariththirarum  aisuvariyavaanga'lumaana  vaalibarga'lin  pi’ragea  poagaathathinaal,  un  munthina  na’rku'naththaippaarkkilum  un  pinthina  na’rku'nam  uththamamaayirukki’rathu.  (rooth  3:10)

இப்போதும்  மகளே,  நீ  பயப்படாதே;  உனக்கு  வேண்டியபடியெல்லாம்  செய்வேன்;  நீ  குணசாலி  என்பதை  என்  ஜனமாகிய  ஊராரெல்லாரும்  அறிவார்கள்.  (ரூத்  3:11)

ippoathum  maga'lea,  nee  bayappadaathea;  unakku  vea'ndiyapadiyellaam  seyvean;  nee  ku'nasaali  enbathai  en  janamaagiya  ooraarellaarum  a’rivaarga'l.  (rooth  3:11)

நான்  சுதந்தரவாளி  என்பது  மெய்தான்;  ஆனாலும்  என்னிலும்  கிட்டின  சுதந்தரவாளி  ஒருவன்  இருக்கிறான்.  (ரூத்  3:12)

naan  suthantharavaa'li  enbathu  meythaan;  aanaalum  ennilum  kittina  suthantharavaa'li  oruvan  irukki’raan.  (rooth  3:12)

இராத்திரிக்குத்  தங்கியிரு;  நாளைக்கு  அவன்  உன்னைச்  சுதந்தரமுறையாய்  விவாகம்பண்ணச்  சம்மதித்தால்  நல்லது,  அவன்  விவாகம்பண்ணட்டும்;  அவன்  உன்னை  விவாகம்பண்ண  மனதில்லாதிருந்தானேயாகில்,  நான்  உன்னைச்  சுதந்தரமுறையாய்  விவாகம்பண்ணுவேன்  என்று  கர்த்தருடைய  ஜீவனைக்கொண்டு  ஆணையிடுகிறேன்;  விடியற்காலமட்டும்  படுத்துக்கொண்டிரு  என்றான்.  (ரூத்  3:13)

iraaththirikkuth  thanggiyiru;  naa'laikku  avan  unnaich  suthantharamu’raiyaay  vivaagampa'n'nach  sammathiththaal  nallathu,  avan  vivaagampa'n'nattum;  avan  unnai  vivaagampa'n'na  manathillaathirunthaaneayaagil,  naan  unnaich  suthantharamu’raiyaay  vivaagampa'n'nuvean  en’ru  karththarudaiya  jeevanaikko'ndu  aa'naiyidugi’rean;  vidiya’rkaalamattum  paduththukko'ndiru  en’raan.  (rooth  3:13)

அவள்  விடியற்காலமட்டும்  அவன்  பாதத்தண்டையில்  படுத்திருந்து,  களத்திலே  ஒரு  ஸ்திரீ  வந்ததாக  ஒருவருக்கும்  தெரிவிக்கவேண்டாம்  என்று  அவன்  சொல்லியிருந்தபடியால்,  ஒருவர்  முகம்  ஒருவருக்குத்  தெரியாததற்கு  முன்னே  எழுந்திருந்தாள்.  (ரூத்  3:14)

ava'l  vidiya’rkaalamattum  avan  paathaththa'ndaiyil  paduththirunthu,  ka'laththilea  oru  sthiree  vanthathaaga  oruvarukkum  therivikkavea'ndaam  en’ru  avan  solliyirunthapadiyaal,  oruvar  mugam  oruvarukkuth  theriyaathatha’rku  munnea  ezhunthirunthaa'l.  (rooth  3:14)

அவன்  அவளை  நோக்கி:  நீ  போர்த்துக்கொண்டிருக்கிற  போர்வையை  விரித்துப்பிடி  என்றான்;  அவள்  அதைப்  பிடித்தபோது,  அவன்  அதிலே  ஆறுபடி  வாற்கோதுமையை  அளந்துபோட்டு,  அவள்மேல்  தூக்கிவிட்டு,  பட்டணத்திற்குப்  புறப்பட்டுவந்தான்.  (ரூத்  3:15)

avan  ava'lai  noakki:  nee  poarththukko'ndirukki’ra  poarvaiyai  viriththuppidi  en’raan;  ava'l  athaip  pidiththapoathu,  avan  athilea  aa’rupadi  vaa’rkoathumaiyai  a'lanthupoattu,  ava'lmeal  thookkivittu,  patta'naththi’rkup  pu’rappattuvanthaan.  (rooth  3:15)

அவள்  தன்  மாமியினிடத்தில்  வந்தபோது,  அவள்:  என்  மகளே,  உன்  செய்தி  என்ன  என்று  கேட்டாள்;  அப்பொழுது  அவள்:  அந்த  மனுஷன்  தனக்குச்  செய்ததையெல்லாம்  அவளுக்கு  விவரித்தாள்.  (ரூத்  3:16)

ava'l  than  maamiyinidaththil  vanthapoathu,  ava'l:  en  maga'lea,  un  seythi  enna  en’ru  keattaa'l;  appozhuthu  ava'l:  antha  manushan  thanakkuch  seythathaiyellaam  ava'lukku  vivariththaa'l.  (rooth  3:16)

மேலும்  அவர்,  நீ  உன்  மாமியாரண்டைக்கு  வெறுமையாய்ப்  போகவேண்டாம்  என்று  சொல்லி,  இந்த  ஆறுபடி  வாற்கோதுமையை  எனக்குக்  கொடுத்தார்  என்றாள்.  (ரூத்  3:17)

mealum  avar,  nee  un  maamiyaara'ndaikku  ve’rumaiyaayp  poagavea'ndaam  en’ru  solli,  intha  aa’rupadi  vaa’rkoathumaiyai  enakkuk  koduththaar  en’raa'l.  (rooth  3:17)

அப்பொழுது  அவள்:  என்  மகளே,  இந்தக்  காரியம்  என்னமாய்  முடியும்  என்று  நீ  அறியுமட்டும்  பொறுத்திரு;  அந்த  மனுஷன்  இன்றைக்கு  இந்தக்  காரியத்தை  முடிக்குமுன்  இளைப்பாறமாட்டான்  என்றாள்.  (ரூத்  3:18)

appozhuthu  ava'l:  en  maga'lea,  inthak  kaariyam  ennamaay  mudiyum  en’ru  nee  a’riyumattum  po’ruththiru;  antha  manushan  in’raikku  inthak  kaariyaththai  mudikkumun  i'laippaa’ramaattaan  en’raa'l.  (rooth  3:18)