1 Saamuveal 20 | 1 சாமுவேல் 20 | 1 Samuel 20

தாவீது  ராமாவுக்கடுத்த  நாயோதிலிருந்து  ஓடிப்போய்,  யோனத்தான்  முன்பாக  வந்து:  உம்முடைய  தகப்பன்  என்  பிராணனை  வாங்கத்தேடுகிறாரே,  நான்  செய்தது  என்ன?  என்  அக்கிரமம்  என்ன?  நான்  அவருக்குச்  செய்த  துரோகம்  என்ன?  என்றான்.  (1சாமுவேல்  20:1)

thaaveethu  raamaavukkaduththa  naayoathilirunthu  oadippoay,  yoanaththaan  munbaaga  vanthu:  ummudaiya  thagappan  en  piraa'nanai  vaanggaththeadugi’raarea,  naan  seythathu  enna?  en  akkiramam  enna?  naan  avarukkuch  seytha  thuroagam  enna?  en’raan.  (1saamuveal  20:1)

அதற்கு  அவன்:  அப்படி  ஒருக்காலும்  வாராது;  நீர்  சாவதில்லை,  இதோ,  எனக்கு  அறிவிக்காமல்  என்  தகப்பன்  பெரிய  காரியமானாலும்  சிறிய  காரியமானாலும்  ஒன்றும்  செய்கிறதில்லை;  இந்தக்  காரியத்தை  என்  தகப்பன்  எனக்கு  மறைப்பானேன்?  அப்படி  இருக்கமாட்டாது  என்றான்.  (1சாமுவேல்  20:2)

atha’rku  avan:  appadi  orukkaalum  vaaraathu;  neer  saavathillai,  ithoa,  enakku  a’rivikkaamal  en  thagappan  periya  kaariyamaanaalum  si’riya  kaariyamaanaalum  on’rum  seygi’rathillai;  inthak  kaariyaththai  en  thagappan  enakku  ma’raippaanean?  appadi  irukkamaattaathu  en’raan.  (1saamuveal  20:2)

அப்பொழுது  தாவீது:  உம்முடைய  கண்களில்  எனக்குத்  தயைகிடைத்தது  என்று  உம்முடைய  தகப்பன்  நன்றாய்  அறிவார்;  ஆகையால்  யோனத்தானுக்கு  மனநோவு  உண்டாகாதபடிக்கு  அவன்  இதை  அறியப்போகாது  என்பார்;  மரணத்திற்கும்  எனக்கும்  ஒரு  அடி  தூரமாத்திரம்  இருக்கிறது  என்று  கர்த்தருடைய  ஜீவனையும்  உம்முடைய  ஜீவனையும்  கொண்டு  நிச்சயமாய்ச்  சொல்லுகிறேன்  என்று  மறுமொழி  சொல்லி  ஆணையிட்டான்.  (1சாமுவேல்  20:3)

appozhuthu  thaaveethu:  ummudaiya  ka'nga'lil  enakkuth  thayaikidaiththathu  en’ru  ummudaiya  thagappan  nan’raay  a’rivaar;  aagaiyaal  yoanaththaanukku  mananoavu  u'ndaagaathapadikku  avan  ithai  a’riyappoagaathu  enbaar;  mara'naththi’rkum  enakkum  oru  adi  thooramaaththiram  irukki’rathu  en’ru  karththarudaiya  jeevanaiyum  ummudaiya  jeevanaiyum  ko'ndu  nichchayamaaych  sollugi’rean  en’ru  ma’rumozhi  solli  aa'naiyittaan.  (1saamuveal  20:3)

அப்பொழுது  யோனத்தான்  தாவீதைப்  பார்த்து:  உமது  மனவிருப்பம்  இன்னது  என்று  சொல்லும்,  அதின்படி  உமக்குச்  செய்வேன்  என்றான்.  (1சாமுவேல்  20:4)

appozhuthu  yoanaththaan  thaaveethaip  paarththu:  umathu  manaviruppam  innathu  en’ru  sollum,  athinpadi  umakkuch  seyvean  en’raan.  (1saamuveal  20:4)

தாவீது  யோனத்தானை  நோக்கி:  இதோ,  நாளைக்கு  அமாவாசி,  நான்  ராஜாவோடே  பந்தியிருந்து  சாப்பிடவேண்டியதாயிருக்கும்;  ஆனாலும்  நான்  மூன்றாம்  நாள்  சாயங்காலமட்டும்  வெளியிலே  ஒளித்திருக்கும்படி  எனக்கு  உத்தரவு  கொடும்.  (1சாமுவேல்  20:5)

thaaveethu  yoanaththaanai  noakki:  ithoa,  naa'laikku  amaavaasi,  naan  raajaavoadea  panthiyirunthu  saappidavea'ndiyathaayirukkum;  aanaalum  naan  moon’raam  naa'l  saayanggaalamattum  ve'liyilea  o'liththirukkumpadi  enakku  uththaravu  kodum.  (1saamuveal  20:5)

உம்முடைய  தகப்பன்  என்னைக்குறித்து  விசாரித்தால்,  தன்  ஊராகிய  பெத்லெகேமிலே  தன்  குடும்பத்தார்  யாவரும்  வருஷத்துக்கு  ஒருதரம்  பலியிட  வருகிறபடியால்  தாவீது  அவ்விடத்திற்குப்போக  என்னிடத்தில்  வருந்திக்  கேட்டான்  என்று  நீர்  சொல்லும்.  (1சாமுவேல்  20:6)

ummudaiya  thagappan  ennaikku’riththu  visaariththaal,  than  ooraagiya  bethleheamilea  than  kudumbaththaar  yaavarum  varushaththukku  orutharam  baliyida  varugi’rapadiyaal  thaaveethu  avvidaththi’rkuppoaga  ennidaththil  varunthik  keattaan  en’ru  neer  sollum.  (1saamuveal  20:6)

அதற்கு  அவர்  நல்லது  என்றால்,  உம்முடைய  அடியானுக்குச்  சமாதானம்  இருக்கும்;  அவருக்கு  எரிச்சலுண்டானால்,  அவராலே  பொல்லாப்புத்  தீர்மானப்பட்டிருக்கிறது  என்று  அறிந்துகொள்வீர்.  (1சாமுவேல்  20:7)

atha’rku  avar  nallathu  en’raal,  ummudaiya  adiyaanukkuch  samaathaanam  irukkum;  avarukku  erichchalu'ndaanaal,  avaraalea  pollaapputh  theermaanappattirukki’rathu  en’ru  a’rinthuko'lveer.  (1saamuveal  20:7)

ஆகையால்  உம்முடைய  அடியானுக்குத்  தயைசெய்யவேண்டும்;  கர்த்தருக்கு  முன்பாக  உம்முடைய  அடியானோடே  உடன்படிக்கை  பண்ணியிருக்கிறீரே;  என்னில்  ஒரு  அக்கிரமம்  இருந்ததேயானால்,  நீரே  என்னைக்  கொன்றுபோடும்;  நீர்  என்னை  உம்முடைய  தகப்பனிடத்துக்குக்  கொண்டுபோகவேண்டியது  என்ன  என்றான்.  (1சாமுவேல்  20:8)

aagaiyaal  ummudaiya  adiyaanukkuth  thayaiseyyavea'ndum;  karththarukku  munbaaga  ummudaiya  adiyaanoadea  udanpadikkai  pa'n'niyirukki’reerea;  ennil  oru  akkiramam  irunthatheayaanaal,  neerea  ennaik  kon’rupoadum;  neer  ennai  ummudaiya  thagappanidaththukkuk  ko'ndupoagavea'ndiyathu  enna  en’raan.  (1saamuveal  20:8)

அப்பொழுது  யோனத்தான்:  அப்படி  உமக்கு  வராதிருப்பதாக;  உமக்குப்  பொல்லாப்புச்  செய்ய  என்  தகப்பனாலே  தீர்மானித்திருக்கிறது  என்று  நான்  நிச்சயமாய்  அறிந்தேனானால்  நான்  அதை  உமக்கு  அறிவிக்காதிருப்பேனா  என்றான்.  (1சாமுவேல்  20:9)

appozhuthu  yoanaththaan:  appadi  umakku  varaathiruppathaaga;  umakkup  pollaappuch  seyya  en  thagappanaalea  theermaaniththirukki’rathu  en’ru  naan  nichchayamaay  a’rintheanaanaal  naan  athai  umakku  a’rivikkaathiruppeanaa  en’raan.  (1saamuveal  20:9)

தாவீது  யோனத்தானை  நோக்கி:  உம்முடைய  தகப்பன்  கடினமான  உத்தரம்  சொன்னால்  அதை  யார்  எனக்கு  அறிவிப்பார்  என்றான்.  (1சாமுவேல்  20:10)

thaaveethu  yoanaththaanai  noakki:  ummudaiya  thagappan  kadinamaana  uththaram  sonnaal  athai  yaar  enakku  a’rivippaar  en’raan.  (1saamuveal  20:10)

அப்பொழுது  யோனத்தான்  தாவீதைப்  பார்த்து:  ஊருக்கு  வெளியே  போவோம்  வாரும்  என்றான்;  இருவரும்  வெளியே  புறப்பட்டுப்போனார்கள்.  (1சாமுவேல்  20:11)

appozhuthu  yoanaththaan  thaaveethaip  paarththu:  oorukku  ve'liyea  poavoam  vaarum  en’raan;  iruvarum  ve'liyea  pu’rappattuppoanaarga'l.  (1saamuveal  20:11)

அப்பொழுது  யோனத்தான்  இஸ்ரவேலின்  தேவனாகிய  கர்த்தரை  முன்னிட்டுத்  தாவீதை  நோக்கி:  நான்  நாளையாவது  மறுநாளிலாவது  என்  தகப்பனுடைய  மனதை  அறிந்துகொண்டு,  அவர்  தாவீதின்மேல்  தயவாயிருக்கிறார்  என்று  கண்டும்,  அதை  அப்போது  உமது  செவிகளுக்கு  வெளிப்படுத்தும்படிக்கு,  உமக்குச்  சொல்லியனுப்பாதிருந்தால்,  (1சாமுவேல்  20:12)

appozhuthu  yoanaththaan  isravealin  theavanaagiya  karththarai  munnittuth  thaaveethai  noakki:  naan  naa'laiyaavathu  ma’runaa'lilaavathu  en  thagappanudaiya  manathai  a’rinthuko'ndu,  avar  thaaveethinmeal  thayavaayirukki’raar  en’ru  ka'ndum,  athai  appoathu  umathu  seviga'lukku  ve'lippaduththumpadikku,  umakkuch  solliyanuppaathirunthaal,  (1saamuveal  20:12)

இஸ்ரவேலின்  தேவனாகிய  கர்த்தர்  யோனத்தானுக்கு  அதற்குச்  சரியாகவும்  அதற்கு  அதிகமாகவும்  செய்யக்கடவர்;  ஆனாலும்  உமக்குத்  தீங்கு  செய்ய  என்  தகப்பனுக்குப்  பிரியமாயிருந்தால்,  அதை  உமது  செவிகளுக்கு  வெளிப்படுத்தி,  நீர்  சமாதானத்தோடே  போகும்படிக்கு  உம்மை  அனுப்பிவிடுவேன்;  கர்த்தர்  என்  தகப்பனோடு  இருந்ததுபோல்,  உம்மோடும்  இருப்பாராக.  (1சாமுவேல்  20:13)

isravealin  theavanaagiya  karththar  yoanaththaanukku  atha’rkuch  sariyaagavum  atha’rku  athigamaagavum  seyyakkadavar;  aanaalum  umakkuth  theenggu  seyya  en  thagappanukkup  piriyamaayirunthaal,  athai  umathu  seviga'lukku  ve'lippaduththi,  neer  samaathaanaththoadea  poagumpadikku  ummai  anuppividuvean;  karththar  en  thagappanoadu  irunthathupoal,  ummoadum  iruppaaraaga.  (1saamuveal  20:13)

மேலும்,  நான்  உயிரோடிருக்கையில்,  நான்  சாகாதபடிக்கு  நீர்  கர்த்தரின்  நிமித்தமாய்  எனக்குத்  தயைசெய்யவேண்டியதும்  அல்லாமல்,  (1சாமுவேல்  20:14)

mealum,  naan  uyiroadirukkaiyil,  naan  saagaathapadikku  neer  karththarin  nimiththamaay  enakkuth  thayaiseyyavea'ndiyathum  allaamal,  (1saamuveal  20:14)

கர்த்தர்  தாவீதின்  சத்துருக்களாகிய  ஒவ்வொருவரையும்  பூமியின்மேல்  இராதபடிக்கு,  வேர்அறுக்கும்போதும்,  நீர்  என்றைக்கும்  உமது  தயவை  என்  வீட்டைவிட்டு  அகற்றிவிடாமலும்  இருக்கவேண்டும்  என்றான்.  (1சாமுவேல்  20:15)

karththar  thaaveethin  saththurukka'laagiya  ovvoruvaraiyum  boomiyinmeal  iraathapadikku,  veara’rukkumpoathum,  neer  en’raikkum  umathu  thayavai  en  veettaivittu  agat’rividaamalum  irukkavea'ndum  en’raan.  (1saamuveal  20:15)

இப்படி  யோனத்தான்  தாவீதின்  குடும்பத்தோடே  உடன்படிக்கைபண்ணி,  தாவீதுடைய  சத்துருக்களின்  கையிலே  கர்த்தர்  கணக்குக்  கேட்பாராக  என்று  சொல்லி,  (1சாமுவேல்  20:16)

ippadi  yoanaththaan  thaaveethin  kudumbaththoadea  udanpadikkaipa'n'ni,  thaaveethudaiya  saththurukka'lin  kaiyilea  karththar  ka'nakkuk  keadpaaraaga  en’ru  solli,  (1saamuveal  20:16)

யோனத்தான்  தாவீதை  மிகவும்  சிநேகித்தபடியினால்,  பின்னும்  அவனுக்கு  ஆணையிட்டான்;  தன்  உயிரைச்  சிநேகித்ததுபோல  அவனைச்  சிநேகித்தான்.  (1சாமுவேல்  20:17)

yoanaththaan  thaaveethai  migavum  sineagiththapadiyinaal,  pinnum  avanukku  aa'naiyittaan;  than  uyiraich  sineagiththathupoala  avanaich  sineagiththaan.  (1saamuveal  20:17)

பின்பு  யோனத்தான்  தாவீதைப்  பார்த்து:  நாளைக்கு  அமாவாசி,  நீர்  உட்காரவேண்டிய  இடம்  காலியாயிருப்பதினால்  உம்மைக்குறித்து  விசாரிக்கப்படும்.  (1சாமுவேல்  20:18)

pinbu  yoanaththaan  thaaveethaip  paarththu:  naa'laikku  amaavaasi,  neer  udkaaravea'ndiya  idam  kaaliyaayiruppathinaal  ummaikku’riththu  visaarikkappadum.  (1saamuveal  20:18)

காரியம்  நடந்தபோது,  மூன்றாம்  நாளிலே  நீர்  ஒளித்திருக்கும்  இடத்திற்குத்  தீவிரித்து  வந்து,  ஏசேல்  என்னும்  கல்லண்டையில்  உட்கார்ந்திரும்.  (1சாமுவேல்  20:19)

kaariyam  nadanthapoathu,  moon’raam  naa'lilea  neer  o'liththirukkum  idaththi’rkuth  theeviriththu  vanthu,  easeal  ennum  kalla'ndaiyil  udkaarnthirum.  (1saamuveal  20:19)

அப்பொழுது  நான்  குறிப்புவைத்து  எய்கிறதுபோல,  அதற்குப்  பக்கமாக  மூன்று  அம்புகளை  எய்து:  (1சாமுவேல்  20:20)

appozhuthu  naan  ku’rippuvaiththu  eygi’rathupoala,  atha’rkup  pakkamaaga  moon’ru  ambuga'lai  eythu:  (1saamuveal  20:20)

நீ  போய்,  அந்த  அம்புகளைத்  தேடி  வா  என்று  ஒரு  பிள்ளையாண்டானை  அனுப்புவேன்;  இதோ,  அம்புகள்  உனக்கு  இப்புறத்திலே  கிடக்கிறது,  அவைகளை  எடுத்துக்கொண்டுவா  என்று  பிள்ளையாண்டானிடத்தில்  நான்  சொன்னால்,  நீர்  வாரும்;  அப்பொழுது  ஒன்றும்  இல்லை,  உமக்குச்  சமாதானம்  இருக்கும்  என்று  கர்த்தருடைய  ஜீவனைக்கொண்டு  சொல்லுகிறேன்.  (1சாமுவேல்  20:21)

nee  poay,  antha  ambuga'laith  theadi  vaa  en’ru  oru  pi'l'laiyaa'ndaanai  anuppuvean;  ithoa,  ambuga'l  unakku  ippu’raththilea  kidakki’rathu,  avaiga'lai  eduththukko'nduvaa  en’ru  pi'l'laiyaa'ndaanidaththil  naan  sonnaal,  neer  vaarum;  appozhuthu  on’rum  illai,  umakkuch  samaathaanam  irukkum  en’ru  karththarudaiya  jeevanaikko'ndu  sollugi’rean.  (1saamuveal  20:21)

இதோ,  அம்புகள்  உனக்கு  அப்புறத்திலே  கிடக்கிறது  என்று  நான்  அந்தப்  பிள்ளையாண்டானிடத்தில்  சொன்னால்,  நீர்  போய்விடும்;  அப்பொழுது  கர்த்தர்  உம்மைப்  போகச்சொல்லுகிறார்  என்று  அறியும்.  (1சாமுவேல்  20:22)

ithoa,  ambuga'l  unakku  appu’raththilea  kidakki’rathu  en’ru  naan  anthap  pi'l'laiyaa'ndaanidaththil  sonnaal,  neer  poayvidum;  appozhuthu  karththar  ummaip  poagachsollugi’raar  en’ru  a’riyum.  (1saamuveal  20:22)

நீரும்  நானும்  பேசிக்கொண்ட  காரியத்திற்கு,  இதோ,  கர்த்தர்  எனக்கும்  உமக்கும்  என்றைக்கும்  நடுநிற்கும்  சாட்சி  என்றான்.  (1சாமுவேல்  20:23)

neerum  naanum  peasikko'nda  kaariyaththi’rku,  ithoa,  karththar  enakkum  umakkum  en’raikkum  naduni’rkum  saadchi  en’raan.  (1saamuveal  20:23)

அப்படியே  தாவீது  வெளியிலே  ஒளித்துக்கொண்டிருந்தான்;  அமாவாசியானபோது  ராஜா  போஜனம்பண்ண  உட்கார்ந்தான்.  (1சாமுவேல்  20:24)

appadiyea  thaaveethu  ve'liyilea  o'liththukko'ndirunthaan;  amaavaasiyaanapoathu  raajaa  poajanampa'n'na  udkaarnthaan.  (1saamuveal  20:24)

ராஜா  சுவரண்டையிலிருக்கிற  தன்  இடத்தில்  எப்போதும்போல்  உட்கார்ந்தபோது,  யோனத்தான்  எழுந்திருந்தான்;  அப்னேரோ  சவுலுடைய  பக்கத்தில்  உட்கார்ந்தான்;  தாவீது  இருக்கும்  இடம்  காலியாயிருந்தது.  (1சாமுவேல்  20:25)

raajaa  suvara'ndaiyilirukki’ra  than  idaththil  eppoathumpoal  udkaarnthapoathu,  yoanaththaan  ezhunthirunthaan;  abnearoa  savuludaiya  pakkaththil  udkaarnthaan;  thaaveethu  irukkum  idam  kaaliyaayirunthathu.  (1saamuveal  20:25)

ஆனாலும்  அவன்  தீட்டாயிருக்கிறானாக்கும்,  அவன்  தீட்டுப்பட்டுத்தான்  இருக்கவேண்டும்  என்று  அன்றையதினம்  சவுல்  ஒன்றும்  சொல்லவில்லை.  (1சாமுவேல்  20:26)

aanaalum  avan  theettaayirukki’raanaakkum,  avan  theettuppattuththaan  irukkavea'ndum  en’ru  an’raiyathinam  savul  on’rum  sollavillai.  (1saamuveal  20:26)

அமாவாசிக்கு  மறுநாளிலும்  தாவீது  இருக்கும்  இடம்  காலியாயிருந்தது;  அப்பொழுது  சவுல்:  ஈசாயின்  மகன்  நேற்றும்  இன்றும்  போஜனத்துக்கு  வராதேபோனது  என்ன  என்று  தன்  குமாரனாகிய  யோனத்தானைக்  கேட்டான்.  (1சாமுவேல்  20:27)

amaavaasikku  ma’runaa'lilum  thaaveethu  irukkum  idam  kaaliyaayirunthathu;  appozhuthu  savul:  eesaayin  magan  neat’rum  in’rum  poajanaththukku  varaatheapoanathu  enna  en’ru  than  kumaaranaagiya  yoanaththaanaik  keattaan.  (1saamuveal  20:27)

யோனத்தான்  சவுலுக்குப்  பிரதியுத்தரமாக:  பெத்லெகேம்மட்டும்  போக,  தாவீது  என்னிடத்தில்  வருந்திக்கேட்டு,  (1சாமுவேல்  20:28)

yoanaththaan  savulukkup  pirathiyuththaramaaga:  bethleheammattum  poaga,  thaaveethu  ennidaththil  varunthikkeattu,  (1saamuveal  20:28)

அங்கே  நான்  போகவேண்டும்;  எங்கள்  குடும்பத்தார்  ஊரிலே  பலியிடப்  போகிறார்கள்;  என்  தமையன்  என்னை  வரும்படி  கட்டளையிட்டார்;  உம்முடைய  கண்களில்  எனக்குத்  தயைகிடைத்ததானால்,  நான்  என்  சகோதரரைப்  பார்க்கிறதற்குப்  போக  எனக்கு  உத்தரவு  கொடும்  என்றான்;  இதனாலேதான்  அவன்  ராஜாவின்  பந்திக்கு  வரவில்லை  என்றான்.  (1சாமுவேல்  20:29)

anggea  naan  poagavea'ndum;  engga'l  kudumbaththaar  oorilea  baliyidap  poagi’raarga'l;  en  thamaiyan  ennai  varumpadi  katta'laiyittaar;  ummudaiya  ka'nga'lil  enakkuth  thayaikidaiththathaanaal,  naan  en  sagoathararaip  paarkki’ratha’rkup  poaga  enakku  uththaravu  kodum  en’raan;  ithanaaleathaan  avan  raajaavin  panthikku  varavillai  en’raan.  (1saamuveal  20:29)

அப்பொழுது  சவுல்  யோனத்தான்மேல்  கோபமூண்டவனாகி,  அவனைப்  பார்த்து:  இரண்டகமும்  மாறுபாடுமுள்ளவளின்  மகனே,  நீ  உனக்கு  வெட்கமாகவும்,  உன்  தாயின்  மானத்திற்கு  வெட்கமாகவும்,  ஈசாயின்  மகனைத்  தோழனாகத்  தெரிந்துகொண்டிருக்கிறதை  நான்  அறியேனோ?  (1சாமுவேல்  20:30)

appozhuthu  savul  yoanaththaanmeal  koabamoo'ndavanaagi,  avanaip  paarththu:  ira'ndagamum  maa’rupaadumu'l'lava'lin  maganea,  nee  unakku  vedkamaagavum,  un  thaayin  maanaththi’rku  vedkamaagavum,  eesaayin  maganaith  thoazhanaagath  therinthuko'ndirukki’rathai  naan  a’riyeanoa?  (1saamuveal  20:30)

ஈசாயின்  மகன்  பூமியின்மேல்  உயிரோடிருக்கும்  நாள்வரையும்  நீயானாலும்  உன்  ராஜ்யபாரமானாலும்  நிலைப்படுவதில்லை;  இப்போதே  அவனை  அழைப்பித்து,  என்னிடத்தில்  கொண்டுவா;  அவன்  சாகவேண்டும்  என்றான்.  (1சாமுவேல்  20:31)

eesaayin  magan  boomiyinmeal  uyiroadirukkum  naa'lvaraiyum  neeyaanaalum  un  raajyabaaramaanaalum  nilaippaduvathillai;  ippoathea  avanai  azhaippiththu,  ennidaththil  ko'nduvaa;  avan  saagavea'ndum  en’raan.  (1saamuveal  20:31)

யோனத்தான்  தன்  தகப்பனாகிய  சவுலுக்குப்  பிரதியுத்தரமாக:  அவன்  ஏன்  கொல்லப்படவேண்டும்?  அவன்  என்ன  செய்தான்  என்றான்.  (1சாமுவேல்  20:32)

yoanaththaan  than  thagappanaagiya  savulukkup  pirathiyuththaramaaga:  avan  ean  kollappadavea'ndum?  avan  enna  seythaan  en’raan.  (1saamuveal  20:32)

அப்பொழுது  சவுல்:  அவனைக்  குத்திப்போட  அவன்மேல்  ஈட்டியை  எறிந்தான்;  ஆகையால்  தாவீதைக்  கொன்றுபோடத்  தன்  தகப்பன்  தீர்மானித்திருக்கிறான்  என்பதை  யோனத்தான்  அறிந்துகொண்டு,  (1சாமுவேல்  20:33)

appozhuthu  savul:  avanaik  kuththippoada  avanmeal  eettiyai  e’rinthaan;  aagaiyaal  thaaveethaik  kon’rupoadath  than  thagappan  theermaaniththirukki’raan  enbathai  yoanaththaan  a’rinthuko'ndu,  (1saamuveal  20:33)

கோபதாபமாய்  பந்தியைவிட்டு  எழுந்திருந்துபோய்,  அமாவாசியின்  மறுநாளாகிய  அன்றையதினம்  போஜனம்பண்ணாதிருந்தான்;  தன்  தகப்பன்  தாவீதை  நிந்தித்துச்  சொன்னது  அவனுக்கு  மனநோவாயிருந்தது.  (1சாமுவேல்  20:34)

koabathaabamaay  panthiyaivittu  ezhunthirunthupoay,  amaavaasiyin  ma’runaa'laagiya  an’raiyathinam  poajanampa'n'naathirunthaan;  than  thagappan  thaaveethai  ninthiththuch  sonnathu  avanukku  mananoavaayirunthathu.  (1saamuveal  20:34)

மறுநாள்  காலமே,  யோனத்தான்  தாவீதுக்குக்  குறித்தநேரத்திலே  ஒரு  சிறுபிள்ளையாண்டானைக்  கூட்டிக்கொண்டு,  வெளியே  புறப்பட்டுப்போய்:  (1சாமுவேல்  20:35)

ma’runaa'l  kaalamea,  yoanaththaan  thaaveethukkuk  ku’riththanearaththilea  oru  si’rupi'l'laiyaa'ndaanaik  koottikko'ndu,  ve'liyea  pu’rappattuppoay:  (1saamuveal  20:35)

பிள்ளையாண்டானை  நோக்கி:  நீ  ஓடி,  நான்  எய்கிற  அம்புகளைத்  தேடி  எடுத்துக்கொண்டுவா  என்று  சொல்லி,  அந்தப்  பிள்ளையாண்டான்  ஓடும்போது,  அவனுக்கு  அப்பாலே  போகும்படி  ஒரு  அம்பை  எய்தான்.  (1சாமுவேல்  20:36)

pi'l'laiyaa'ndaanai  noakki:  nee  oadi,  naan  eygi’ra  ambuga'laith  theadi  eduththukko'nduvaa  en’ru  solli,  anthap  pi'l'laiyaa'ndaan  oadumpoathu,  avanukku  appaalea  poagumpadi  oru  ambai  eythaan.  (1saamuveal  20:36)

யோனத்தான்  எய்த  அம்பிருக்கும்  இடமட்டும்  பிள்ளையாண்டான்  போனபோது,  அம்பு  உனக்கு  இன்னும்  அப்பால்  இருக்கிறது  அல்லவா  என்று  யோனத்தான்  பிள்ளையாண்டானுக்குப்  பிறகேயிருந்து  கூப்பிட்டான்.  (1சாமுவேல்  20:37)

yoanaththaan  eytha  ambirukkum  idamattum  pi'l'laiyaa'ndaan  poanapoathu,  ambu  unakku  innum  appaal  irukki’rathu  allavaa  en’ru  yoanaththaan  pi'l'laiyaa'ndaanukkup  pi’rageayirunthu  kooppittaan.  (1saamuveal  20:37)

நீ  தரித்துநிற்காமல்  தீவிரித்துப்  பொட்டெனப்போ  என்றும்  யோனத்தான்  பிள்ளையாண்டானுக்குப்  பிறகேயிருந்து  கூப்பிட்டான்;  அப்படியே  யோனத்தானின்  பிள்ளையாண்டான்  அம்புகளைப்  பொறுக்கி,  தன்  எஜமானிடத்தில்  கொண்டுவந்தான்.  (1சாமுவேல்  20:38)

nee  thariththuni’rkaamal  theeviriththup  pottenappoa  en’rum  yoanaththaan  pi'l'laiyaa'ndaanukkup  pi’rageayirunthu  kooppittaan;  appadiyea  yoanaththaanin  pi'l'laiyaa'ndaan  ambuga'laip  po’rukki,  than  ejamaanidaththil  ko'nduvanthaan.  (1saamuveal  20:38)

அந்தக்  காரியம்  யோனத்தானுக்கும்  தாவீதுக்கும்  தெரிந்திருந்ததேயல்லாமல்,  அந்தப்  பிள்ளையாண்டானுக்கு  ஒன்றும்  தெரியாதிருந்தது.  (1சாமுவேல்  20:39)

anthak  kaariyam  yoanaththaanukkum  thaaveethukkum  therinthirunthatheayallaamal,  anthap  pi'l'laiyaa'ndaanukku  on’rum  theriyaathirunthathu.  (1saamuveal  20:39)

அப்பொழுது  யோனத்தான்:  தன்  ஆயுதங்களைப்  பிள்ளையாண்டானிடத்தில்  கொடுத்து,  இவைகளைப்  பட்டணத்திற்குக்  கொண்டுபோ  என்றான்.  (1சாமுவேல்  20:40)

appozhuthu  yoanaththaan:  than  aayuthangga'laip  pi'l'laiyaa'ndaanidaththil  koduththu,  ivaiga'laip  patta'naththi’rkuk  ko'ndupoa  en’raan.  (1saamuveal  20:40)

பிள்ளையாண்டான்  போனபின்பு,  தாவீது  தென்புறமான  இடத்திலிருந்து  எழுந்துவந்து,  தரையிலே  முகங்குப்புற  விழுந்து,  மூன்றுவிசை  வணங்கினான்;  அவர்கள்  ஒருவரை  ஒருவர்  முத்தஞ்செய்து  அழுதார்கள்;  தாவீது  மிகவும்  அழுதான்.  (1சாமுவேல்  20:41)

pi'l'laiyaa'ndaan  poanapinbu,  thaaveethu  thenpu’ramaana  idaththilirunthu  ezhunthuvanthu,  tharaiyilea  mugangkuppu’ra  vizhunthu,  moon’ruvisai  va'nangginaan;  avarga'l  oruvarai  oruvar  muththagnseythu  azhuthaarga'l;  thaaveethu  migavum  azhuthaan.  (1saamuveal  20:41)

அப்பொழுது  யோனத்தான்  தாவீதை  நோக்கி:  நீர்  சமாதானத்தோடே  போம்,  கர்த்தர்  என்றைக்கும்  எனக்கும்  உமக்கும்,  என்  சந்ததிக்கும்  உமது  சந்ததிக்கும்,  நடுநிற்கும்  சாட்சி  என்று  சொல்லி,  கர்த்தருடைய  நாமத்தைக்கொண்டு  நாம்  இருவரும்  ஆணையிட்டுக்  கொண்டதை  நினைத்துக்  கொள்ளும்  என்றான்.  (43)  பின்பு  அவன்  எழுந்து  புறப்பட்டுப்போனான்;  யோனத்தானோ  பட்டணத்திற்குப்  போய்விட்டான்.  (1சாமுவேல்  20:42)

appozhuthu  yoanaththaan  thaaveethai  noakki:  neer  samaathaanaththoadea  poam,  karththar  en’raikkum  enakkum  umakkum,  en  santhathikkum  umathu  santhathikkum,  naduni’rkum  saadchi  en’ru  solli,  karththarudaiya  naamaththaikko'ndu  naam  iruvarum  aa'naiyittuk  ko'ndathai  ninaiththuk  ko'l'lum  en’raan.  (43)  pinbu  avan  ezhunthu  pu’rappattuppoanaan;  yoanaththaanoa  patta'naththi’rkup  poayvittaan.  (1saamuveal  20:42)