அப்பொழுது மோசே: அவர்கள் என்னை நம்பார்கள்; என் வாக்குக்குச் செவிகொடார்கள்; கர்த்தர்
உனக்குத் தரிசனமாகவில்லை என்று சொல்லுவார்கள் என்றான்.
(யாத்திராகமம் 4:1)
appozhuthu moasea: avarga'l ennai nambaarga'l; en vaakkukkuch sevikodaarga'l; karththar
unakkuth tharisanamaagavillai en’ru solluvaarga'l en’raan. (yaaththiraagamam 4:1)
கர்த்தர் அவனை நோக்கி: உன் கையிலிருக்கிறது என்ன என்றார். ஒரு கோல் என்றான்.
(யாத்திராகமம் 4:2)
karththar avanai
noakki: un kaiyilirukki’rathu enna en’raar. oru koal en’raan. (yaaththiraagamam 4:2)
அதைத் தரையிலே
போடு என்றார்; அவன் அதைத் தரையிலே
போட்டபோது, அது சர்ப்பமாயிற்று; மோசே அதற்கு விலகியோடினான். (யாத்திராகமம்
4:3)
athaith tharaiyilea
poadu en’raar; avan athaith tharaiyilea
poattapoathu, athu sarppamaayit’ru; moasea atha’rku vilagiyoadinaan. (yaaththiraagamam 4:3)
அப்பொழுது கர்த்தர்
மோசேயை நோக்கி: உன் கையை நீட்டி,
அதின் வாலைப் பிடி என்றார்; அவன் தன் கையை நீட்டி, அதைப் பிடித்தபோது, அது அவன் கையிலே
கோலாயிற்று. (யாத்திராகமம் 4:4)
appozhuthu karththar
moaseayai
noakki: un kaiyai
neetti,
athin vaalaip pidi en’raar; avan than kaiyai neetti, athaip
pidiththapoathu, athu avan kaiyilea koalaayit’ru. (yaaththiraagamam 4:4)
ஆபிரகாமின் தேவனும்
ஈசாக்கின் தேவனும் யாக்கோபின்
தேவனுமாயிருக்கிற தங்கள் பிதாக்களுடைய
தேவனாகிய கர்த்தர் உனக்குத்
தரிசனமானதை அவர்கள் நம்புவதற்கு
இதுவே அடையாளம் என்றார்.
(யாத்திராகமம் 4:5)
aabirahaamin theavanum
eesaakkin
theavanum yaakkoabin theavanumaayirukki’ra thangga'l pithaakka'ludaiya theavanaagiya karththar
unakkuth tharisanamaanathai avarga'l nambuvatha’rku ithuvea
adaiyaa'lam en’raar. (yaaththiraagamam 4:5)
மேலும், கர்த்தர்
அவனை நோக்கி: உன் கையை உன் மடியிலே போடு என்றார்; அவன் தன் கையைத்
தன் மடியிலே போட்டு,
அதை வெளியே எடுக்கும்போது, இதோ, அவன் கை உறைந்த மழையைப்போல
வெண்குஷ்டம் பிடித்திருந்தது. (யாத்திராகமம்
4:6)
mealum, karththar
avanai noakki: un kaiyai un madiyilea poadu en’raar; avan than kaiyaith than madiyilea poattu, athai ve'liyea edukkumpoathu, ithoa,
avan kai u’raintha mazhaiyaippoala ve'nkushdam
pidiththirunthathu. (yaaththiraagamam 4:6)
அவர்: உன் கையைத் திரும்பவும்
உன் மடியிலே போடு என்றார். அவன் தன் கையைத்
திரும்பத் தன் மடியிலே
போட்டு, தன் மடியிலிருந்து
அதை வெளியே எடுத்தபோது,
அது திரும்ப அவனுடைய
மற்றச் சதையைப்போலாயிற்று. (யாத்திராகமம்
4:7)
avar: un kaiyaith thirumbavum un madiyilea poadu en’raar. avan than kaiyaith thirumbath than madiyilea poattu, than madiyilirunthu athai ve'liyea eduththapoathu, athu thirumba avanudaiya mat’rach sathaiyaippoalaayit’ru. (yaaththiraagamam 4:7)
அப்பொழுது அவர்: முந்தின அடையாளத்தை
அவர்கள் கண்டு, உன்னை நம்பாமலும் உனக்குச்
செவிகொடாமலும் போனால், பிந்தின
அடையாளத்தைக் கண்டு நம்புவார்கள்.
(யாத்திராகமம் 4:8)
appozhuthu avar: munthina adaiyaa'laththai avarga'l ka'ndu,
unnai nambaamalum unakkuch sevikodaamalum poanaal,
pinthina adaiyaa'laththaik ka'ndu
nambuvaarga'l. (yaaththiraagamam 4:8)
இவ்விரண்டு அடையாளங்களையும் அவர்கள்
நம்பாமலும், உன் வாக்குக்குச்
செவிகொடாமலும் இருப்பார்களானால், அப்பொழுது
நீ நதியின் தண்ணீரை
மொண்டு நிலத்தில் ஊற்றுவாயாக;
நதியில் மொண்ட தண்ணீர்
வெட்டாந்தரையிலே இரத்தமாகும் என்றார்.
(யாத்திராகமம் 4:9)
ivvira'ndu adaiyaa'langga'laiyum avarga'l nambaamalum, un vaakkukkuch sevikodaamalum iruppaarga'laanaal, appozhuthu
nee nathiyin tha'n'neerai
mo'ndu nilaththil oot’ruvaayaaga; nathiyil mo'nda
tha'n'neer vettaantharaiyilea
iraththamaagum en’raar. (yaaththiraagamam 4:9)
அப்பொழுது மோசே கர்த்தரை நோக்கி:
ஆண்டவரே, இதற்கு முன்னாவது,
தேவரீர் உமது அடியேனோடே
பேசினதற்குப் பின்னாவது நான் வாக்குவல்லவன் அல்ல; நான் திக்குவாயும்
மந்தநாவும் உள்ளவன் என்றான்.
(யாத்திராகமம் 4:10)
appozhuthu moasea karththarai
noakki: aa'ndavarea, itha’rku munnaavathu,
theavareer umathu adiyeanoadea
peasinatha’rkup pinnaavathu
naan vaakkuvallavan alla; naan thikkuvaayum
manthanaavum u'l'lavan en’raan. (yaaththiraagamam 4:10)
அப்பொழுது கர்த்தர்
அவனை நோக்கி: மனுஷனுக்கு
வாயை உண்டாக்கினவர் யார்? ஊமையனையும் செவிடனையும்
பார்வையுள்ளவனையும் குருடனையும் உண்டாக்கினவர்
யார்? கர்த்தராகிய நான் அல்லவா? (யாத்திராகமம்
4:11)
appozhuthu karththar
avanai noakki: manushanukku
vaayai u'ndaakkinavar yaar? oomaiyanaiyum
sevidanaiyum paarvaiyu'l'lavanaiyum kurudanaiyum
u'ndaakkinavar yaar? karththaraagiya naan allavaa? (yaaththiraagamam 4:11)
ஆதலால், நீ போ; நான் உன் வாயோடே
இருந்து, நீ பேசவேண்டியதை
உனக்குப் போதிப்பேன் என்றார்.
(யாத்திராகமம் 4:12)
aathalaal, nee poa; naan un vaayoadea
irunthu, nee peasavea'ndiyathai unakkup
poathippean en’raar. (yaaththiraagamam 4:12)
அதற்கு அவன்: ஆண்டவரே, நீர் அனுப்பச் சித்தமாயிருக்கிற யாரையாகிலும்
அனுப்பும் என்றான். (யாத்திராகமம்
4:13)
atha’rku avan: aa'ndavarea,
neer anuppach siththamaayirukki’ra yaaraiyaagilum anuppum en’raan. (yaaththiraagamam 4:13)
அப்பொழுது கர்த்தர்
மோசேயின்மேல் கோபம்மூண்டவராகி: லேவியனாகிய
ஆரோன் உன் சகோதரன்
அல்லவா? அவன் நன்றாய்ப்
பேசுகிறவன் என்று அறிவேன்;
அவன் உன்னைச் சந்திக்கப்
புறப்பட்டுவருகிறான்; உன்னைக் காணும்போது
அவன் இருதயம் மகிழும்.
(யாத்திராகமம் 4:14)
appozhuthu karththar
moaseayinmeal koabammoo'ndavaraagi: leaviyanaagiya aaroan un sagoatharan allavaa?
avan nan’raayp peasugi’ravan en’ru a’rivean; avan unnaich santhikkap pu’rappattuvarugi’raan; unnaik
kaa'numpoathu avan iruthayam
magizhum.
(yaaththiraagamam 4:14)
நீ அவனோடே
பேசி, அவன் வாயில்
வார்த்தைகளைப் போடு; நான் உன் வாயிலும்
அவன் வாயிலும் இருந்து,
நீங்கள் செய்யவேண்டியதை உங்களுக்கு
உணர்த்துவேன். (யாத்திராகமம் 4:15)
nee avanoadea
peasi,
avan vaayil vaarththaiga'laip poadu;
naan un vaayilum
avan vaayilum irunthu,
neengga'l seyyavea'ndiyathai ungga'lukku u'narththuvean. (yaaththiraagamam 4:15)
அவன் உனக்குப்
பதிலாக ஜனங்களோடே பேசுவான்;
இவ்விதமாய் அவன் உனக்கு
வாயாக இருப்பான்; நீ அவனுக்குத் தேவனாக
இருப்பாய். (யாத்திராகமம் 4:16)
avan unakkup
bathilaaga janangga'loadea peasuvaan; ivvithamaay
avan unakku vaayaaga iruppaan;
nee avanukkuth theavanaaga iruppaay.
(yaaththiraagamam 4:16)
இந்தக் கோலையும்
உன் கையிலே பிடித்துக்கொண்டுபோ, இதனால்
நீ அடையாளங்களைச் செய்வாய்
என்றார். (யாத்திராகமம் 4:17)
inthak koalaiyum
un kaiyilea pidiththukko'ndupoa, ithanaal
nee adaiyaa'langga'laich seyvaay en’raar. (yaaththiraagamam 4:17)
மோசே தன் மாமனாகிய எத்திரோவினிடத்துக்கு வந்து:
நான் எகிப்திலிருக்கிற என் சகோதரரிடத்துக்குத் திரும்பிப்போய், அவர்கள்
இன்னும் உயிரோடே இருக்கிறார்களா என்று பார்க்கும்படிப் புறப்பட்டுப்போக உத்தரவு
தரவேண்டும் என்றான். அப்பொழுது
எத்திரோ மோசேயை நோக்கி:
சுகமாய்ப் போய்வாரும் என்றான்.
(யாத்திராகமம் 4:18)
moasea than maamanaagiya eththiroavinidaththukku vanthu:
naan egipthilirukki’ra en sagoathararidaththukkuth thirumbippoay, avarga'l innum uyiroadea irukki’raarga'laa en’ru paarkkumpadip pu’rappattuppoaga uththaravu
tharavea'ndum en’raan. appozhuthu eththiroa
moaseayai
noakki: sugamaayp poayvaarum
en’raan.
(yaaththiraagamam 4:18)
பின்னும் கர்த்தர்
மீதியானிலே மோசேயை நோக்கி:
நீ எகிப்துக்குத் திரும்பிப்
போ, உன் பிராணனை
வாங்கத் தேடின மனிதர்
எல்லாரும் இறந்துபோனார்கள் என்றார்.
(யாத்திராகமம் 4:19)
pinnum karththar
meethiyaanilea moaseayai noakki: nee egipthukkuth thirumbip poa, un piraa'nanai vaanggath theadina
manithar ellaarum i’ranthupoanaarga'l en’raar. (yaaththiraagamam 4:19)
அப்பொழுது மோசே தன் மனைவியையும்
தன் பிள்ளைகளையும் கழுதையின்மேல்
ஏற்றிக்கொண்டு, எகிப்து தேசத்துக்குத்
திரும்பினான்; தேவனுடைய கோலையும்
மோசே தன் கையிலே
பிடித்துக்கொண்டுபோனான். (யாத்திராகமம் 4:20)
appozhuthu moasea than manaiviyaiyum than pi'l'laiga'laiyum kazhuthaiyinmeal eat’rikko'ndu, egipthu theasaththukkuth thirumbinaan; theavanudaiya
koalaiyum moasea than kaiyilea
pidiththukko'ndupoanaan. (yaaththiraagamam 4:20)
அப்பொழுது கர்த்தர்
மோசேயை நோக்கி: நீ எகிப்திலே திரும்பிப்போய்ச் சேர்ந்தபின்,
நான் உன் கையில்
அளித்திருக்கிற அற்புதங்கள் யாவையும்
பார்வோனுக்கு முன்பாகச் செய்யும்படி
எச்சரிக்கையாயிரு; ஆகிலும், நான் அவன் இருதயத்தைக்
கடினப்படுத்துவேன்; அவன் ஜனத்தைப்
போகவிடான். (யாத்திராகமம் 4:21)
appozhuthu karththar
moaseayai
noakki: nee egipthilea thirumbippoaych searnthapin, naan un kaiyil
a'liththirukki’ra a’rputhangga'l yaavaiyum paarvoanukku
munbaagach seyyumpadi echcharikkaiyaayiru; aagilum, naan avan iruthayaththaik kadinappaduththuvean; avan janaththaip poagavidaan. (yaaththiraagamam 4:21)
அப்பொழுது நீ பார்வோனோடே சொல்லவேண்டியது என்னவென்றால்:
இஸ்ரவேல் என்னுடைய குமாரன்,
என் சேஷ்டபுத்திரன். (யாத்திராகமம்
4:22)
appozhuthu nee paarvoanoadea
sollavea'ndiyathu ennaven’raal: israveal
ennudaiya kumaaran, en seashdapuththiran. (yaaththiraagamam 4:22)
எனக்கு ஆராதனை
செய்யும்படி என் குமாரனை
அனுப்பிவிடு என்று கட்டளையிடுகிறேன்; அவனை விடமாட்டேன் என்பாயாகில்
நான் உன்னுடைய குமாரனை,
உன் சேஷ்டபுத்திரனைச் சங்கரிப்பேன்
என்று கர்த்தர் சொன்னார்
என்று சொல் என்றார்.
(யாத்திராகமம் 4:23)
enakku aaraathanai seyyumpadi en kumaaranai anuppividu
en’ru
katta'laiyidugi’rean; avanai
vidamaattean enbaayaagil naan unnudaiya
kumaaranai, un seashdapuththiranaich sanggarippean en’ru karththar sonnaar
en’ru sol
en’raar.
(yaaththiraagamam 4:23)
வழியிலே தங்கும்
இடத்தில் கர்த்தர் அவனுக்கு
எதிர்ப்பட்டு, அவனைக் கொல்லப்பார்த்தார். (யாத்திராகமம்
4:24)
vazhiyilea thanggum idaththil
karththar avanukku ethirppattu, avanaik
kollappaarththaar. (yaaththiraagamam 4:24)
அப்பொழுது சிப்போராள்
கருக்கான ஒரு கல்லை எடுத்து, தன் புத்திரனுடைய நுனித்தோலை
அறுத்து, அதை அவன் கால்களுக்கு முன்பாக
எறிந்து: நீர் எனக்கு
இரத்தசம்பந்தமான புருஷன் என்றாள்.
(யாத்திராகமம் 4:25)
appozhuthu sippoaraa'l karukkaana
oru kallai eduththu,
than puththiranudaiya nuniththoalai
a’ruththu, athai avan kaalga'lukku munbaaga e’rinthu: neer enakku iraththasambanthamaana purushan en’raa'l. (yaaththiraagamam 4:25)
பின்பு அவர் அவனைவிட்டு விலகினார்.
அப்பொழுது அவள்: விருத்தசேதனத்தினிமித்தம் நீர் எனக்கு இரத்தசம்பந்தமான புருஷன்
என்றாள். (யாத்திராகமம் 4:26)
pinbu avar avanaivittu vilaginaar. appozhuthu
ava'l: viruththaseathanaththinimiththam neer enakku iraththasambanthamaana purushan en’raa'l. (yaaththiraagamam 4:26)
கர்த்தர் ஆரோனை நோக்கி: நீ வனாந்தரத்தில் மோசேக்கு
எதிர்கொண்டுபோ என்றார். அவன் போய், தேவபர்வதத்தில் அவனைச்
சந்தித்து, அவனை முத்தஞ்செய்தான். (யாத்திராகமம்
4:27)
karththar aaroanai
noakki: nee vanaantharaththil moaseakku ethirko'ndupoa en’raar. avan poay, theavaparvathaththil avanaich santhiththu, avanai
muththagnseythaan. (yaaththiraagamam 4:27)
அப்பொழுது மோசே தன்னை அனுப்பின
கர்த்தருடைய சகல வார்த்தைகளையும் அவர் தனக்குக் கட்டளையிட்ட
சகல அடையாளங்களையும் ஆரோனுக்குத்
தெரிவித்தான். (யாத்திராகமம் 4:28)
appozhuthu moasea thannai
anuppina karththarudaiya sagala vaarththaiga'laiyum avar thanakkuk katta'laiyitta sagala
adaiyaa'langga'laiyum aaroanukkuth
theriviththaan. (yaaththiraagamam 4:28)
மோசேயும் ஆரோனும்
போய், இஸ்ரவேல் புத்திரரின்
மூப்பர் எல்லாரையும் கூடிவரச்
செய்தார்கள். (யாத்திராகமம் 4:29)
moaseayum aaroanum poay, israveal puththirarin
mooppar ellaaraiyum koodivarach seythaarga'l. (yaaththiraagamam 4:29)
கர்த்தர் மோசேக்குச்
சொல்லிய சகல வார்த்தைகளையும் ஆரோன் சொல்லி, ஜனங்களின்
கண்களுக்கு முன்பாக அந்த அடையாளங்களையும் செய்தான்.
(யாத்திராகமம் 4:30)
karththar moaseakkuch solliya sagala
vaarththaiga'laiyum aaroan solli,
janangga'lin ka'nga'lukku munbaaga antha adaiyaa'langga'laiyum seythaan. (yaaththiraagamam 4:30)
ஜனங்கள் விசுவாசித்தார்கள்; கர்த்தர்
இஸ்ரவேல் புத்திரரைச் சந்தித்தார்
என்றும், அவர்கள் படும் உபத்திரவங்களைக் கண்ணோக்கிப்பார்த்தார் என்றும்,
அவர்கள் கேட்டபோது, தலைகுனிந்துத்
தொழுதுகொண்டார்கள். (யாத்திராகமம் 4:31)
janangga'l visuvaasiththaarga'l; karththar israveal
puththiraraich santhiththaar en’rum, avarga'l padum ubaththiravangga'laik ka'n'noakkippaarththaar en’rum, avarga'l keattapoathu, thalaikuninthuth thozhuthuko'ndaarga'l. (yaaththiraagamam 4:31)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!