பெல்ஷாத்சார் என்னும்
ராஜா தன் பிரபுக்களில்
ஆயிரம்பேருக்கு ஒரு பெரிய விருந்துசெய்து, அந்த ஆயிரம்பேருக்கு முன்பாகத்
திராட்சரசம் குடித்தான். (தானியேல்
5:1)
belshaathsaar ennum raajaa than pirabukka'lil aayirampearukku oru periya virunthuseythu, antha aayirampearukku munbaagath thiraadcharasam kudiththaan. (thaaniyeal
5:1)
பெல்ஷாத்சார் திராட்சரசத்தை
ருசித்துக்கொண்டிருக்கையில், அவன் தன் தகப்பனாகிய நேபுகாத்நேச்சார் எருசலேம்
தேவாலயத்திலிருந்து கொண்டுவந்த பொன் வெள்ளி பாத்திரங்களில், ராஜாவாகிய
தானும் தன் பிரபுக்களும்
தன் மனைவிகளும் தன் வைப்பாட்டிகளும் குடிக்கிறதற்காக அவைகளைக்
கொண்டுவரும்படி கட்டளையிட்டான். (தானியேல்
5:2)
belshaathsaar thiraadcharasaththai rusiththukko'ndirukkaiyil, avan than thagappanaagiya neabukaathneachchaar erusaleam theavaalayaththilirunthu ko'nduvantha
pon ve'l'li paaththirangga'lil, raajaavaagiya thaanum
than pirabukka'lum than manaiviga'lum than vaippaattiga'lum kudikki’ratha’rkaaga avaiga'laik ko'nduvarumpadi katta'laiyittaan. (thaaniyeal 5:2)
அப்பொழுது எருசலேமிலுள்ள
தேவனுடைய வீடாகிய ஆலயத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்ட
பொற்பாத்திரங்களைக் கொண்டுவந்தார்கள்; அவைகளில்
ராஜாவும் அவனுடைய பிரபுக்களும்
அவனுடைய மனைவிகளும் அவனுடைய
வைப்பாட்டிகளும் குடித்தார்கள். (தானியேல்
5:3)
appozhuthu erusaleamilu'l'la theavanudaiya
veedaagiya aalayaththilirunthu edukkappatta po’rpaaththirangga'laik ko'nduvanthaarga'l; avaiga'lil raajaavum avanudaiya
pirabukka'lum avanudaiya
manaiviga'lum avanudaiya
vaippaattiga'lum kudiththaarga'l. (thaaniyeal
5:3)
அவர்கள் திராட்சரசம்
குடித்து, பொன்னும் வெள்ளியும்
வெண்கலமும் இரும்பும் மரமும்
கல்லுமாகிய தேவர்களைப் புகழ்ந்தார்கள். (தானியேல்
5:4)
avarga'l thiraadcharasam kudiththu,
ponnum ve'l'liyum ve'ngalamum irumbum maramum
kallumaagiya theavarga'laip pugazhnthaarga'l. (thaaniyeal 5:4)
அந்நேரத்திலே மனுஷ கைவிரல்கள் தோன்றி,
விளக்குக்கு எதிராக ராஜ அரமனையின் சாந்து
பூசப்பட்ட சுவரிலே எழுதிற்று;
எழுதின அந்தக் கையுறுப்பை
ராஜா கண்டான். (தானியேல்
5:5)
annearaththilea manusha
kaiviralga'l thoan’ri, vi'lakkukku
ethiraaga
raaja aramanaiyin saanthu poosappatta suvarilea ezhuthit’ru; ezhuthina
anthak kaiyu’ruppai raajaa ka'ndaan.
(thaaniyeal 5:5)
அப்பொழுது ராஜாவின்
முகம் வேறுபட்டது; அவனுடைய
நினைவுகள் அவனைக் கலங்கப்பண்ணினது; அவனுடைய
இடுப்பின் கட்டுகள் தளர்ந்தது,
அவனுடைய முழங்கால்கள் ஒன்றோடொன்று
மோதிக்கொண்டது. (தானியேல் 5:6)
appozhuthu raajaavin
mugam
vea’rupattathu; avanudaiya
ninaivuga'l avanaik
kalanggappa'n'ninathu; avanudaiya
iduppin kattuga'l tha'larnthathu, avanudaiya
muzhangkaalga'l on’roadon’ru moathikko'ndathu. (thaaniyeal
5:6)
ராஜா உரத்த சத்தமிட்டு; ஜோசியரையும்
கல்தேயரையும் குறிசொல்லுகிறவர்களையும் உள்ளே அழைத்துவரும்படி சொன்னான்.
ராஜா பாபிலோன் ஞானிகளை
நோக்கி: இந்த எழுத்தை
வாசித்து, இதின் அர்த்தத்தை
எனக்கு வெளிப்படுத்துகிறவன் எவனோ, அவன் இரத்தாம்பரமும் கழுத்திலே
பொற்சரப்பணியும் தரிக்கப்பட்டு, ராஜ்யத்திலே
மூன்றாம் அதிபதியாய் இருப்பான்
என்று சொன்னான். (தானியேல்
5:7)
raajaa uraththa saththamittu; joasiyaraiyum kaltheayaraiyum ku’risollugi’ravarga'laiyum u'l'lea
azhaiththuvarumpadi sonnaan. raajaa
baabiloan
gnaaniga'lai noakki:
intha ezhuththai vaasiththu, ithin arththaththai enakku
ve'lippaduththugi’ravan evanoa,
avan iraththaambaramum kazhuththilea po’rsarappa'niyum tharikkappattu, raajyaththilea moon’raam athibathiyaay iruppaan
en’ru sonnaan. (thaaniyeal
5:7)
அப்பொழுது ராஜாவின்
ஞானிகளெல்லாரும் வந்து சேர்ந்தார்கள்; ஆனாலும்
அவர்கள் அந்த எழுத்தை
வாசிக்கவும், அதின் அர்த்தத்தை
ராஜாவுக்குத் தெரிவிக்கவும் கூடாதிருந்தது. (தானியேல்
5:8)
appozhuthu raajaavin
gnaaniga'lellaarum vanthu searnthaarga'l; aanaalum
avarga'l
antha ezhuththai vaasikkavum, athin arththaththai raajaavukkuth
therivikkavum koodaathirunthathu. (thaaniyeal
5:8)
அப்பொழுது ராஜாவாகிய
பெல்ஷாத்சார் மிகவும் கலங்கினான்;
அவனுடைய முகம் வேறுபட்டது;
அவனுடைய பிரபுக்கள் திகைத்தார்கள். (தானியேல்
5:9)
appozhuthu raajaavaagiya belshaathsaar migavum kalangginaan; avanudaiya mugam vea’rupattathu; avanudaiya pirabukka'l thigaiththaarga'l. (thaaniyeal 5:9)
ராஜாவும் அவனுடைய
பிரபுக்களும் சொன்னவைகளை ராஜாத்தி
கேள்விப்பட்டு விருந்துசாலைக்குள் பிரவேசித்தாள். அப்பொழுது
ராஜாத்தி: ராஜாவே, நீர் என்றும் வாழ்க;
உமது நினைவுகள் உம்மைக்
கலங்கப்பண்ணவும், உமது முகம் வேறுபடவும் வேண்டியதில்லை. (தானியேல்
5:10)
raajaavum avanudaiya
pirabukka'lum sonnavaiga'lai raajaaththi
kea'lvippattu virunthusaalaikku'l piraveasiththaa'l. appozhuthu
raajaaththi: raajaavea, neer en’rum vaazhga; umathu ninaivuga'l ummaik
kalanggappa'n'navum, umathu
mugam
vea’rupadavum vea'ndiyathillai. (thaaniyeal
5:10)
உம்முடைய ராஜ்யத்திலே
ஒரு புருஷன் இருக்கிறான்,
அவனுக்குள் பரிசுத்த தேவர்களுடைய
ஆவி இருக்கிறது; உம்முடைய
பிதாவின் நாட்களில் வெளிச்சமும்
விவேகமும் தேவர்களின் ஞானத்துக்கு
ஒத்த ஞானமும் அவனிடத்தில்
காணப்பட்டது; ஆகையால் உம்முடைய
பிதாவாகிய நேபுகாத்நேச்சாரென்னும் ராஜாவானவர்
அவனைச் சாஸ்திரிகளுக்கும் ஜோசியருக்கும்
கல்தேயருக்கும் குறிசொல்லுகிறவர்களுக்கும் அதிபதியாக
வைத்தார். (தானியேல் 5:11)
ummudaiya raajyaththilea oru purushan irukki’raan, avanukku'l
parisuththa theavarga'ludaiya aavi irukki’rathu; ummudaiya pithaavin
naadka'lil ve'lichchamum viveagamum theavarga'lin gnaanaththukku oththa
gnaanamum avanidaththil kaa'nappattathu; aagaiyaal ummudaiya
pithaavaagiya neabukaathneachchaarennum raajaavaanavar avanaich saasthiriga'lukkum joasiyarukkum kaltheayarukkum ku’risollugi’ravarga'lukkum athibathiyaaga vaiththaar. (thaaniyeal
5:11)
ராஜாவினால் பெல்தெஷாத்சாரென்னும் பெயரிடப்பட்ட
அந்தத் தானியேலுக்குள் சொப்பனங்களை
வியார்த்திபண்ணுகிறதும், புதைபொருள்களை வெளிப்படுத்துகிறதும், கருகலானவைகளைத் தெளிவிக்கிறதுமான அறிவும்
புத்தியும் விசேஷித்த ஆவியும்
உண்டென்று காணப்பட்டது; இப்போதும்
தானியேல் அழைக்கப்படட்டும், அவன் அர்த்தத்தை வெளிப்படுத்துவான் என்றாள்.
(தானியேல் 5:12)
raajaavinaal beltheshaathsaarennum peyaridappatta anthath thaaniyealukku'l soppanangga'lai viyaarththipa'n'nugi’rathum, puthaiporu'lga'lai ve'lippaduththugi’rathum, karugalaanavaiga'laith the'livikki’rathumaana a’rivum buththiyum viseashiththa aaviyum u'nden’ru kaa'nappattathu; ippoathum
thaaniyeal azhaikkappadattum, avan arththaththai
ve'lippaduththuvaan en’raa'l. (thaaniyeal 5:12)
அப்பொழுது தானியேல்
ராஜாவின்முன் உள்ளே அழைத்துவந்து
விடப்பட்டான்; ராஜா தானியேலைப்
பார்த்து: நீ என் பிதாவாகிய ராஜா யூதாவிலிருந்து சிறைபிடித்துவந்த யூதரில்
ஒருவனாகிய தானியேல் அல்லவா?
(தானியேல் 5:13)
appozhuthu thaaniyeal
raajaavinmun u'l'lea azhaiththuvanthu vidappattaan; raajaa
thaaniyealaip paarththu: nee en pithaavaagiya raajaa
yoothaavilirunthu si’raipidiththuvantha yootharil
oruvanaagiya thaaniyeal
allavaa? (thaaniyeal 5:13)
உனக்குள்ளே தேவர்களின்
ஆவி உண்டென்றும், வெளிச்சமும்
புத்தியும் விசேஷித்த ஞானமும்
உன்னிடத்தில் காணப்பட்டதென்றும் உன்னைக்குறித்துக் கேள்விப்பட்டேன். (தானியேல்
5:14)
unakku'l'lea theavarga'lin aavi u'nden’rum, ve'lichchamum buththiyum viseashiththa gnaanamum unnidaththil
kaa'nappattathen’rum unnaikku’riththuk kea'lvippattean. (thaaniyeal
5:14)
இப்போதும் இந்த எழுத்தை வாசிக்கிறதற்கும், இதின் அர்த்தத்தை எனக்குத்
தெரிவிக்கிறதற்கும் சாஸ்திரிகளும் ஜோசியரும்
எனக்கு முன்பாக அழைத்துக்கொண்டுவரப்பட்டார்கள்; ஆனாலும்
இந்த வசனத்தின் அர்த்தத்தை
வெளிப்படுத்த அவர்களால் கூடாமற்போயிற்று. (தானியேல்
5:15)
ippoathum intha ezhuththai vaasikki’ratha’rkum, ithin arththaththai enakkuth
therivikki’ratha’rkum
saasthiriga'lum joasiyarum enakku munbaaga azhaiththukko'nduvarappattaarga'l; aanaalum
intha vasanaththin arththaththai
ve'lippaduththa avarga'laal koodaama’rpoayit’ru. (thaaniyeal
5:15)
பொருளை வெளிப்படுத்தவும், கருகலானவைகளைத் தெளிவிக்கவும்
உன்னாலே கூடுமென்று உன்னைக்குறித்துக் கேள்விப்பட்டேன்; இப்போதும்
நீ இந்த எழுத்தை
வாசிக்கவும், இதின் அர்த்தத்தை
எனக்குத் தெரிவிக்கவும் உன்னாலே
கூடுமானால், நீ இரத்தாம்பரமும் கழுத்திலே
பொற்சரப்பணியும் தரிக்கப்பட்டு, ராஜ்யத்திலே
மூன்றாம் அதிபதியாய் இருப்பாய்
என்றான். (தானியேல் 5:16)
poru'lai ve'lippaduththavum, karugalaanavaiga'laith the'livikkavum unnaalea
koodumen’ru unnaikku’riththuk kea'lvippattean; ippoathum
nee intha ezhuththai
vaasikkavum, ithin arththaththai enakkuth
therivikkavum unnaalea koodumaanaal,
nee iraththaambaramum kazhuththilea po’rsarappa'niyum tharikkappattu, raajyaththilea moon’raam athibathiyaay iruppaay
en’raan.
(thaaniyeal 5:16)
அப்பொழுது தானியேல்
ராஜசமுகத்தில் பிரதியுத்தரமாக: உம்முடைய
வெகுமானங்கள் உம்மிடத்திலேயே இருக்கட்டும்;
உம்முடைய பரிசுகளை வேறொருவனுக்குக் கொடும்;
இந்த எழுத்தை நான் ராஜாவுக்கு வாசித்து,
இதின் அர்த்தத்தைத் தெரிவிப்பேன்.
(தானியேல் 5:17)
appozhuthu thaaniyeal
raajasamugaththil pirathiyuththaramaaga: ummudaiya
vegumaanangga'l ummidaththileayea irukkattum; ummudaiya
parisuga'lai vea’roruvanukkuk kodum;
intha ezhuththai naan raajaavukku vaasiththu, ithin arththaththaith therivippean.
(thaaniyeal 5:17)
ராஜாவே, உன்னதமான
தேவன் உம்முடைய பிதாவாகிய
நேபுகாத்நேச்சாருக்கு ராஜ்யத்தையும் மகத்துவத்தையும் கனத்தையும்
மகிமையையும் கொடுத்தார். (தானியேல்
5:18)
raajaavea, unnathamaana
theavan ummudaiya pithaavaagiya neabukaathneachchaarukku raajyaththaiyum magaththuvaththaiyum kanaththaiyum
magimaiyaiyum koduththaar.
(thaaniyeal 5:18)
அவருக்குக் கொடுக்கப்பட்ட
மகத்துவத்தினாலே சகல ஜனங்களும்
ஜாதியாரும் பாஷைக்காரரும் அவருக்கு
முன்பாக நடுங்கிப் பயந்திருந்தார்கள்; அவர் தமக்குச் சித்தமானவனைக்
கொன்றுபோடுவார், தமக்குச் சித்தமானவனை
உயிரோடே வைப்பார்; தமக்குச்
சித்தமானவனை உயர்த்துவார், தமக்குச்
சித்தமானவனைத் தாழ்த்துவார். (தானியேல்
5:19)
avarukkuk kodukkappatta magaththuvaththinaalea
sagala janangga'lum jaathiyaarum
baashaikkaararum avarukku
munbaaga
nadunggip
bayanthirunthaarga'l; avar thamakkuch siththamaanavanaik kon’rupoaduvaar, thamakkuch siththamaanavanai uyiroadea
vaippaar; thamakkuch siththamaanavanai uyarththuvaar, thamakkuch siththamaanavanaith thaazhththuvaar. (thaaniyeal
5:19)
அவருடைய இருதயம்
மேட்டிமையாகி, அவருடைய ஆவி கர்வத்தினாலே கடினப்பட்டபோது, அவர் தமது சிங்காசனத்திலிருந்து தள்ளப்பட்டார்; அவருடைய
மகிமை அவரைவிட்டு அகன்றுபோயிற்று. (தானியேல்
5:20)
avarudaiya iruthayam
meattimaiyaagi, avarudaiya
aavi karvaththinaalea kadinappattapoathu, avar thamathu
singgaasanaththilirunthu
tha'l'lappattaar; avarudaiya
magimai
avaraivittu agan’rupoayit’ru. (thaaniyeal
5:20)
அவர் மனுஷரினின்று
தள்ளப்பட்டார்; அவருடைய இருதயம்
மிருகங்களுடைய இருதயம்போலாயிற்று; காட்டுக்கழுதைகளோடே சஞ்சரித்தார்;
உன்னதமான தேவன் மனுஷரின்
ராஜ்யத்தில் ஆளுகைசெய்து, தமக்குச்
சித்தமானவனை அதின்மேல் அதிகாரியாக்குகிறார் என்று அவர் உணர்ந்துகொள்ளுமட்டும் மாடுகளைப்போல்
புல்லை மேய்ந்தார்; அவருடைய
சரீரம் ஆகாயத்துப் பனியிலே
நனைந்தது. (தானியேல் 5:21)
avar manusharinin’ru tha'l'lappattaar; avarudaiya
iruthayam mirugangga'ludaiya iruthayampoalaayit’ru; kaattukkazhuthaiga'loadea sagnchariththaar; unnathamaana
theavan manusharin raajyaththil
aa'lugaiseythu, thamakkuch siththamaanavanai athinmeal
athigaariyaakkugi’raar en’ru avar u'narnthuko'l'lumattum maaduga'laippoal pullai meaynthaar;
avarudaiya sareeram aagaayaththup paniyilea
nanainthathu. (thaaniyeal 5:21)
அவருடைய குமாரனாகிய
பெல்ஷாத்சார் என்னும் நீரோவென்றால்,
இதையெல்லாம் அறிந்திருந்தும், உமது இருதயத்தைத் தாழ்த்தாமல்,
(தானியேல் 5:22)
avarudaiya kumaaranaagiya belshaathsaar ennum neeroaven’raal, ithaiyellaam
a’rinthirunthum, umathu
iruthayaththaith thaazhththaamal, (thaaniyeal
5:22)
பரலோகத்தின் ஆண்டவருக்கு
விரோதமாக உம்மை உயர்த்தினீர்;
அவருடைய ஆலயத்தின் பாத்திரங்களை
உமக்கு முன்பாகக் கொண்டுவந்தார்கள்; நீரும்,
உம்முடைய பிரபுக்களும், உம்முடைய
மனைவிகளும், உம்முடைய வைப்பாட்டிகளும் அவைகளில்
திராட்சரசம் குடித்தீர்கள்; இதுவுமன்றி,
தம்முடைய கையில் உமது சுவாசத்தை வைத்திருக்கிறவரும், உமது வழிகளுக்கு எல்லாம் அதிகாரியுமாகிய
தேவனை நீர் மகிமைப்படுத்தாமல் காணாமலும்
கேளாமலும் உணராமலும் இருக்கிற
வெள்ளியும் பொன்னும் வெண்கலமும்
இரும்பும் மரமும் கல்லுமாகிய
தேவர்களைப் புகழ்ந்தீர். (தானியேல்
5:23)
paraloagaththin aa'ndavarukku viroathamaaga ummai uyarththineer; avarudaiya
aalayaththin paaththirangga'lai umakku munbaagak ko'nduvanthaarga'l; neerum,
ummudaiya pirabukka'lum, ummudaiya manaiviga'lum, ummudaiya
vaippaattiga'lum avaiga'lil thiraadcharasam kudiththeerga'l; ithuvuman’ri, thammudaiya kaiyil
umathu suvaasaththai vaiththirukki’ravarum, umathu vazhiga'lukku ellaam
athigaariyumaagiya theavanai
neer magimaippaduththaamal kaa'naamalum
kea'laamalum u'naraamalum irukki’ra ve'l'liyum
ponnum ve'ngalamum irumbum maramum kallumaagiya theavarga'laip pugazhntheer. (thaaniyeal
5:23)
அப்பொழுது அந்தக்
கையுறுப்பு அவரால் அனுப்பப்பட்டு, இந்த எழுத்து எழுதப்பட்டது.
(தானியேல் 5:24)
appozhuthu anthak
kaiyu’ruppu avaraal
anuppappattu, intha ezhuththu ezhuthappattathu. (thaaniyeal
5:24)
எழுதப்பட்ட எழுத்து
என்னவென்றால்: மெனே, மெனே, தெக்கேல், உப்பார்சின்
என்பதே. (தானியேல் 5:25)
ezhuthappatta ezhuththu ennaven’raal: menea,
menea, thekkeal, uppaarsin enbathea. (thaaniyeal
5:25)
இந்த வசனத்தின்
அர்த்தமாவது: மெனே என்பதற்கு,
தேவன் உன் ராஜ்யத்தை
மட்டிட்டு, அதற்கு முடிவுண்டாக்கினார் என்றும்,
(தானியேல் 5:26)
intha vasanaththin arththamaavathu: menea enbatha’rku, theavan
un raajyaththai mattittu, atha’rku mudivu'ndaakkinaar en’rum, (thaaniyeal
5:26)
தெக்கேல் என்பதற்கு,
நீ தராசிலே நிறுக்கப்பட்டு, குறையக்
காணப்பட்டாய் என்றும், (தானியேல்
5:27)
thekkeal enbatha’rku, nee tharaasilea ni’rukkappattu, ku’raiyak kaa'nappattaay en’rum, (thaaniyeal 5:27)
பெரேஸ் என்பதற்கு,
உன் ராஜ்யம் பிரிக்கப்பட்டு, மேதியருக்கும்
பெர்சியருக்கும் கொடுக்கப்பட்டது என்றும்
அர்த்தமாம் என்றான். (தானியேல்
5:28)
pereas enbatha’rku, un raajyam
pirikkappattu, meathiyarukkum persiyarukkum kodukkappattathu en’rum arththamaam
en’raan.
(thaaniyeal 5:28)
அப்பொழுது பெல்ஷாத்சார்
தானியேலுக்கு இரத்தாம்பரத்தையும், அவனுடைய
கழுத்தில் பொற்சரப்பணியையும் தரிப்பிக்கவும், ராஜ்யத்திலே
அவன் மூன்றாம் அதிகாரியாயிருப்பவன் என்று அவனைக்குறித்துப் பறைமுறையிடவும் கட்டளையிட்டான். (தானியேல்
5:29)
appozhuthu belshaathsaar thaaniyealukku iraththaambaraththaiyum, avanudaiya
kazhuththil po’rsarappa'niyaiyum
tharippikkavum, raajyaththilea avan moon’raam athigaariyaayiruppavan
en’ru
avanaikku’riththup pa’raimu’raiyidavum katta'laiyittaan. (thaaniyeal
5:29)
அன்று இராத்திரியிலே
கல்தேயரின் ராஜாவாகிய பெல்ஷாத்சார்
கொலைசெய்யப்பட்டான். (தானியேல் 5:30)
an’ru iraaththiriyilea kaltheayarin
raajaavaagiya belshaathsaar kolaiseyyappattaan. (thaaniyeal
5:30)
மேதியனாகிய தரியு தன் அறுபத்திரண்டாம் வயதில்
ராஜ்யத்தைக் கட்டிக்கொண்டான். (தானியேல்
5:31)
meathiyanaagiya thariyu than a’rubaththira'ndaam
vayathil raajyaththaik kattikko'ndaan. (thaaniyeal
5:31)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!