Thaaniyeal 2 | தானியேல் 2 | Daniel 2

நேபுகாத்நேச்சார்  ராஜ்யபாரம்பண்ணும்  இரண்டாம்  வருஷத்திலே,  நேபுகாத்நேச்சார்  சொப்பனங்களைக்  கண்டான்;  அதினால்,  அவனுடைய  ஆவி  கலங்கி,  அவனுடைய  நித்திரை  கலைந்தது.  (தானியேல்  2:1)

neabukaathneachchaar  raajyabaarampa'n'num  ira'ndaam  varushaththilea,  neabukaathneachchaar  soppanangga'laik  ka'ndaan;  athinaal,  avanudaiya  aavi  kalanggi,  avanudaiya  niththirai  kalainthathu.  (thaaniyeal  2:1)

அப்பொழுது  ராஜா  தன்  சொப்பனங்களைத்  தனக்குத்  தெரிவிக்கும்பொருட்டுச்  சாஸ்திரிகளையும்  ஜோசியரையும்  சூனியக்காரரையும்  கல்தேயரையும்  அழைக்கச்சொன்னான்;  அவர்கள்  வந்து,  ராஜசமுகத்தில்  நின்றார்கள்.  (தானியேல்  2:2)

appozhuthu  raajaa  than  soppanangga'laith  thanakkuth  therivikkumporuttuch  saasthiriga'laiyum  joasiyaraiyum  sooniyakkaararaiyum  kaltheayaraiyum  azhaikkachsonnaan;  avarga'l  vanthu,  raajasamugaththil  nin’raarga'l.  (thaaniyeal  2:2)

ராஜா  அவர்களை  நோக்கி:  ஒரு  சொப்பனம்  கண்டேன்;  அந்தச்  சொப்பனத்தை  அறியவேண்டுமென்று  என்  ஆவி  கலங்கியிருக்கிறது  என்றான்.  (தானியேல்  2:3)

raajaa  avarga'lai  noakki:  oru  soppanam  ka'ndean;  anthach  soppanaththai  a’riyavea'ndumen’ru  en  aavi  kalanggiyirukki’rathu  en’raan.  (thaaniyeal  2:3)

அப்பொழுது  கல்தேயர்  ராஜாவை  நோக்கி:  ராஜாவே,  நீர்  என்றும்  வாழ்க;  சொப்பனத்தை  உமது  அடியாருக்குச்  சொல்லும்,  அப்பொழுது  அதின்  அர்த்தத்தை  விடுவிப்போம்  என்று  சீரியபாஷையிலே  சொன்னார்கள்.  (தானியேல்  2:4)

appozhuthu  kaltheayar  raajaavai  noakki:  raajaavea,  neer  en’rum  vaazhga;  soppanaththai  umathu  adiyaarukkuch  sollum,  appozhuthu  athin  arththaththai  viduvippoam  en’ru  seeriyabaashaiyilea  sonnaarga'l.  (thaaniyeal  2:4)

ராஜா  கல்தேயருக்குப்  பிரதியுத்தரமாக:  என்னிடத்திலிருந்து  பிறக்கிற  தீர்மானம்  என்னவென்றால்,  நீங்கள்  சொப்பனத்தையும்  அதின்  அர்த்தத்தையும்  எனக்கு  அறிவியாமற்போனால்  துண்டித்துப்போடப்படுவீர்கள்;  உங்கள்  வீடுகள்  எருக்களங்களாக்கப்படும்.  (தானியேல்  2:5)

raajaa  kaltheayarukkup  pirathiyuththaramaaga:  ennidaththilirunthu  pi’rakki’ra  theermaanam  ennaven’raal,  neengga'l  soppanaththaiyum  athin  arththaththaiyum  enakku  a’riviyaama’rpoanaal  thu'ndiththuppoadappaduveerga'l;  ungga'l  veeduga'l  erukka'langga'laakkappadum.  (thaaniyeal  2:5)

சொப்பனத்தையும்  அதின்  அர்த்தத்தையும்  தெரிவித்தீர்களேயாகில்,  என்னிடத்தில்  வெகுமதிகளையும்  பரிசுகளையும்  மிகுந்த  கனத்தையும்  பெறுவீர்கள்;  ஆகையால்  சொப்பனத்தையும்  அதின்  அர்த்தத்தையும்  எனக்குத்  தெரிவியுங்கள்  என்றான்.  (தானியேல்  2:6)

soppanaththaiyum  athin  arththaththaiyum  theriviththeerga'leayaagil,  ennidaththil  vegumathiga'laiyum  parisuga'laiyum  miguntha  kanaththaiyum  pe’ruveerga'l;  aagaiyaal  soppanaththaiyum  athin  arththaththaiyum  enakkuth  theriviyungga'l  en’raan.  (thaaniyeal  2:6)

அவர்கள்  மறுபடியும்  பிரதியுத்தரமாக:  ராஜா  அடியாருக்குச்  சொப்பனத்தைச்  சொல்வாராக;  அப்பொழுது  அதின்  அர்த்தத்தை  விடுவிப்போம்  என்றார்கள்.  (தானியேல்  2:7)

avarga'l  ma’rupadiyum  pirathiyuththaramaaga:  raajaa  adiyaarukkuch  soppanaththaich  solvaaraaga;  appozhuthu  athin  arththaththai  viduvippoam  en’raarga'l.  (thaaniyeal  2:7)

அதற்கு  ராஜா  பிரதியுத்தரமாக:  என்னிடத்திலிருந்து  தீர்மானம்  பிறந்தபடியினாலே  நீங்கள்  காலதாமதம்  பண்ணப்பார்க்கிறீர்களென்று  நிச்சயமாக  எனக்குத்  தெரியவருகிறது.  (தானியேல்  2:8)

atha’rku  raajaa  pirathiyuththaramaaga:  ennidaththilirunthu  theermaanam  pi’ranthapadiyinaalea  neengga'l  kaalathaamatham  pa'n'nappaarkki’reerga'len’ru  nichchayamaaga  enakkuth  theriyavarugi’rathu.  (thaaniyeal  2:8)

காலம்  மாறுமென்று  நீங்கள்  எனக்கு  முன்பாகப்  பொய்யும்  புரட்டுமான  விசேஷத்தைச்  சொல்லும்படி  எத்தனம்பண்ணி  இருக்கிறீர்கள்;  நீங்கள்  சொப்பனத்தை  எனக்குத்  தெரிவிக்காமற்போனால்,  உங்களெல்லாருக்கும்  இந்த  ஒரே  தீர்ப்பு  பிறந்திருக்கிறது;  ஆகையால்  சொப்பனத்தை  எனக்குச்  சொல்லுங்கள்;  அப்பொழுது  அதின்  அர்த்தத்தையும்  உங்களால்  காண்பிக்கக்கூடுமென்று  அறிந்துகொள்ளுவேன்  என்றான்.  (தானியேல்  2:9)

kaalam  maa’rumen’ru  neengga'l  enakku  munbaagap  poyyum  purattumaana  viseashaththaich  sollumpadi  eththanampa'n'ni  irukki’reerga'l;  neengga'l  soppanaththai  enakkuth  therivikkaama’rpoanaal,  ungga'lellaarukkum  intha  orea  theerppu  pi’ranthirukki’rathu;  aagaiyaal  soppanaththai  enakkuch  sollungga'l;  appozhuthu  athin  arththaththaiyum  ungga'laal  kaa'nbikkakkoodumen’ru  a’rinthuko'l'luvean  en’raan.  (thaaniyeal  2:9)

கல்தேயர்  ராஜசமுகத்தில்  பிரதியுத்தரமாக:  ராஜா  கேட்கும்  காரியத்தை  அறிவிக்கத்தக்க  மனுஷன்  பூமியில்  ஒருவனும்  இல்லை;  ஆகையால்  மகத்துவமும்  வல்லமையுமான  எந்த  ராஜாவும்  இப்படிப்பட்ட  காரியத்தை  ஒரு  சாஸ்திரியினிடத்திலாவது  ஜோசியனிடத்திலாவது  கல்தேயனிடத்திலாவது  கேட்டதில்லை.  (தானியேல்  2:10)

kaltheayar  raajasamugaththil  pirathiyuththaramaaga:  raajaa  keadkum  kaariyaththai  a’rivikkaththakka  manushan  boomiyil  oruvanum  illai;  aagaiyaal  magaththuvamum  vallamaiyumaana  entha  raajaavum  ippadippatta  kaariyaththai  oru  saasthiriyinidaththilaavathu  joasiyanidaththilaavathu  kaltheayanidaththilaavathu  keattathillai.  (thaaniyeal  2:10)

ராஜா  கேட்கிற  காரியம்  மிகவும்  அருமையானது;  மாம்சமாயிருக்கிறவர்களோடே  வாசம்பண்ணாத  தேவர்களேயொழிய  ராஜசமுகத்தில்  அதை  அறிவிக்கத்தக்கவர்  ஒருவரும்  இல்லை  என்றார்கள்.  (தானியேல்  2:11)

raajaa  keadki’ra  kaariyam  migavum  arumaiyaanathu;  maamsamaayirukki’ravarga'loadea  vaasampa'n'naatha  theavarga'leayozhiya  raajasamugaththil  athai  a’rivikkaththakkavar  oruvarum  illai  en’raarga'l.  (thaaniyeal  2:11)

இதினிமித்தம்  ராஜா  மகா  கோபமும்  உக்கிரமுங்கொண்டு,  பாபிலோனில்  இருக்கிற  எல்லா  ஞானிகளையும்  கொலைசெய்யும்படி  கட்டளையிட்டான்.  (தானியேல்  2:12)

ithinimiththam  raajaa  mahaa  koabamum  ukkiramungko'ndu,  baabiloanil  irukki’ra  ellaa  gnaaniga'laiyum  kolaiseyyumpadi  katta'laiyittaan.  (thaaniyeal  2:12)

ஞானிகளைக்  கொலைசெய்ய  வேண்டுமென்கிற  கட்டளை  வெளிப்பட்டபோது,  தானியேலையும்  அவன்  தோழரையும்  கொலைசெய்யத்  தேடினார்கள்.  (தானியேல்  2:13)

gnaaniga'laik  kolaiseyya  vea'ndumengi’ra  katta'lai  ve'lippattapoathu,  thaaniyealaiyum  avan  thoazharaiyum  kolaiseyyath  theadinaarga'l.  (thaaniyeal  2:13)

பாபிலோனின்  ஞானிகளைக்  கொலைசெய்யப்  புறப்பட்ட  ராஜாவினுடைய  தலையாரிகளுக்கு  அதிபதியாகிய  ஆரியோகோடே  தானியேல்  யோசனையும்  புத்தியுமாய்ப்  பேசி:  (தானியேல்  2:14)

baabiloanin  gnaaniga'laik  kolaiseyyap  pu’rappatta  raajaavinudaiya  thalaiyaariga'lukku  athibathiyaagiya  aariyoakoadea  thaaniyeal  yoasanaiyum  buththiyumaayp  peasi:  (thaaniyeal  2:14)

இந்தக்  கட்டளை  ராஜாவினால்  இத்தனை  அவசரமாய்ப்  பிறந்ததற்குக்  காரணம்  என்ன  என்று  ராஜாவின்  சேர்வைக்காரனாகிய  ஆரியோகினிடத்தில்  கேட்டான்;  அப்பொழுது  ஆரியோகு  தானியேலுக்குக்  காரியத்தை  அறிவித்தான்.  (தானியேல்  2:15)

inthak  katta'lai  raajaavinaal  iththanai  avasaramaayp  pi’ranthatha’rkuk  kaara'nam  enna  en’ru  raajaavin  searvaikkaaranaagiya  aariyoakinidaththil  keattaan;  appozhuthu  aariyoaku  thaaniyealukkuk  kaariyaththai  a’riviththaan.  (thaaniyeal  2:15)

தானியேல்  ராஜாவினிடத்தில்  போய்,  சொப்பனத்தின்  அர்த்தத்தை  ராஜாவுக்குக்  காண்பிக்கும்படித்  தனக்குத்  தவணைகொடுக்க  விண்ணப்பம்பண்ணினான்.  (தானியேல்  2:16)

thaaniyeal  raajaavinidaththil  poay,  soppanaththin  arththaththai  raajaavukkuk  kaa'nbikkumpadith  thanakkuth  thava'naikodukka  vi'n'nappampa'n'ninaan.  (thaaniyeal  2:16)

பின்பு  தானியேல்  தன்  வீட்டுக்குப்  போய்,  தானும்  தன்  தோழரும்  பாபிலோனின்  மற்ற  ஞானிகளோடேகூட  அழியாதபடிக்கு  இந்த  மறைபொருளைக்குறித்துப்  பரலோகத்தின்  தேவனை  நோக்கி  இரக்கம்  கேட்கிறதற்காக,  (தானியேல்  2:17)

pinbu  thaaniyeal  than  veettukkup  poay,  thaanum  than  thoazharum  baabiloanin  mat’ra  gnaaniga'loadeakooda  azhiyaathapadikku  intha  ma’raiporu'laikku’riththup  paraloagaththin  theavanai  noakki  irakkam  keadki’ratha’rkaaga,  (thaaniyeal  2:17)

அனனியா,  மீஷாவேல்,  அசரியா  என்னும்  தன்னுடைய  தோழருக்கு  இந்தக்  காரியத்தை  அறிவித்தான்.  (தானியேல்  2:18)

ananiyaa,  meeshaaveal,  asariyaa  ennum  thannudaiya  thoazharukku  inthak  kaariyaththai  a’riviththaan.  (thaaniyeal  2:18)

பின்பு  இராக்காலத்தில்  தரிசனத்திலே  தானியேலுக்கு  மறைபொருள்  வெளிப்படுத்தப்பட்டது;  அப்பொழுது  தானியேல்  பரலோகத்தின்  தேவனை  ஸ்தோத்திரித்தான்.  (தானியேல்  2:19)

pinbu  iraakkaalaththil  tharisanaththilea  thaaniyealukku  ma’raiporu'l  ve'lippaduththappattathu;  appozhuthu  thaaniyeal  paraloagaththin  theavanai  sthoaththiriththaan.  (thaaniyeal  2:19)

பின்பு  தானியேல்  சொன்னது:  தேவனுடைய  நாமத்துக்கு  என்றென்றைக்குமுள்ள  சதாகாலங்களிலும்  ஸ்தோத்திரமுண்டாவதாக;  ஞானமும்  வல்லமையும்  அவருக்கே  உரியது.  (தானியேல்  2:20)

pinbu  thaaniyeal  sonnathu:  theavanudaiya  naamaththukku  en’ren’raikkumu'l'la  sathaakaalangga'lilum  sthoaththiramu'ndaavathaaga;  gnaanamum  vallamaiyum  avarukkea  uriyathu.  (thaaniyeal  2:20)

அவர்  காலங்களையும்  சமயங்களையும்  மாற்றுகிறவர்;  ராஜாக்களைத்  தள்ளி,  ராஜாக்களை  ஏற்படுத்துகிறவர்;  ஞானிகளுக்கு  ஞானத்தையும்,  அறிவாளிகளுக்கு  அறிவையும்  கொடுக்கிறவர்.  (தானியேல்  2:21)

avar  kaalangga'laiyum  samayangga'laiyum  maat’rugi’ravar;  raajaakka'laith  tha'l'li,  raajaakka'lai  ea’rpaduththugi’ravar;  gnaaniga'lukku  gnaanaththaiyum,  a’rivaa'liga'lukku  a’rivaiyum  kodukki’ravar.  (thaaniyeal  2:21)

அவரே  ஆழமும்  மறைபொருளுமானதை  வெளிப்படுத்துகிறவர்;  இருளில்  இருக்கிறதை  அவர்  அறிவார்;  வெளிச்சம்  அவரிடத்தில்  தங்கும்.  (தானியேல்  2:22)

avarea  aazhamum  ma’raiporu'lumaanathai  ve'lippaduththugi’ravar;  iru'lil  irukki’rathai  avar  a’rivaar;  ve'lichcham  avaridaththil  thanggum.  (thaaniyeal  2:22)

என்  பிதாக்களின்  தேவனே,  நீர்  எனக்கு  ஞானமும்  வல்லமையும்  கொடுத்து,  நாங்கள்  உம்மிடத்தில்  வேண்டிக்கொண்டதை  இப்பொழுது  எனக்கு  அறிவித்து,  ராஜாவின்  காரியத்தை  எங்களுக்குத்  தெரிவித்தபடியினால்,  உம்மைத்  துதித்துப்  புகழுகிறேன்  என்றான்.  (தானியேல்  2:23)

en  pithaakka'lin  theavanea,  neer  enakku  gnaanamum  vallamaiyum  koduththu,  naangga'l  ummidaththil  vea'ndikko'ndathai  ippozhuthu  enakku  a’riviththu,  raajaavin  kaariyaththai  engga'lukkuth  theriviththapadiyinaal,  ummaith  thuthiththup  pugazhugi’rean  en’raan.  (thaaniyeal  2:23)

பின்பு  தானியேல்  பாபிலோனின்  ஞானிகளை  அழிக்க  ராஜா  கட்டளையிட்ட  ஆரியோகினிடத்தில்  போய்:  பாபிலோனின்  ஞானிகளை  அழிக்காதேயும்,  என்னை  ராஜாவின்  முன்பாக  அழைத்துக்கொண்டுபோம்;  ராஜாவுக்கு  அர்த்தத்தைத்  தெரிவிப்பேன்  என்று  சொன்னான்.  (தானியேல்  2:24)

pinbu  thaaniyeal  baabiloanin  gnaaniga'lai  azhikka  raajaa  katta'laiyitta  aariyoakinidaththil  poay:  baabiloanin  gnaaniga'lai  azhikkaatheayum,  ennai  raajaavin  munbaaga  azhaiththukko'ndupoam;  raajaavukku  arththaththaith  therivippean  en’ru  sonnaan.  (thaaniyeal  2:24)

அப்பொழுது  ஆரியோகு  தானியேலை  ராஜாவின்  முன்பாகத்  தீவிரமாய்  அழைத்துக்கொண்டுபோய்:  சிறைப்பட்டுவந்த  யூதேயா  தேசத்தாரில்  ஒரு  புருஷனைக்  கண்டுபிடித்தேன்;  அவன்  ராஜாவுக்கு  அர்த்தத்தைத்  தெரிவிப்பான்  என்றான்.  (தானியேல்  2:25)

appozhuthu  aariyoaku  thaaniyealai  raajaavin  munbaagath  theeviramaay  azhaiththukko'ndupoay:  si’raippattuvantha  yootheayaa  theasaththaaril  oru  purushanaik  ka'ndupidiththean;  avan  raajaavukku  arththaththaith  therivippaan  en’raan.  (thaaniyeal  2:25)

ராஜா  பெல்தெஷாத்சாரென்னும்  நாமமுள்ள  தானியேலை  நோக்கி:  நான்  கண்ட  சொப்பனத்தையும்  அதின்  அர்த்தத்தையும்  நீ  எனக்கு  அறிவிக்கக்கூடுமா  என்று  கேட்டான்.  (தானியேல்  2:26)

raajaa  beltheshaathsaarennum  naamamu'l'la  thaaniyealai  noakki:  naan  ka'nda  soppanaththaiyum  athin  arththaththaiyum  nee  enakku  a’rivikkakkoodumaa  en’ru  keattaan.  (thaaniyeal  2:26)

தானியேல்  ராஜசமுகத்தில்  பிரதியுத்தரமாக:  ராஜா  கேட்கிற  மறைபொருளை  ராஜாவுக்குத்  தெரிவிக்க  ஞானிகளாலும்,  ஜோசியராலும்,  சாஸ்திரிகளாலும்,  குறிசொல்லுகிறவர்களாலும்  கூடாது.  (தானியேல்  2:27)

thaaniyeal  raajasamugaththil  pirathiyuththaramaaga:  raajaa  keadki’ra  ma’raiporu'lai  raajaavukkuth  therivikka  gnaaniga'laalum,  joasiyaraalum,  saasthiriga'laalum,  ku’risollugi’ravarga'laalum  koodaathu.  (thaaniyeal  2:27)

மறைபொருள்களை  வெளிப்படுத்துகிற  பரலோகத்திலிருக்கிற  தேவன்  கடைசிநாட்களில்  சம்பவிப்பதை  ராஜாவாகிய  நேபுகாத்நேச்சாருக்குத்  தெரிவித்திருக்கிறார்;  உம்முடைய  சொப்பனமும்  உமது  படுக்கையின்மேல்  உம்முடைய  தலையில்  உண்டான  தரிசனங்களும்  என்னவென்றால்:  (தானியேல்  2:28)

ma’raiporu'lga'lai  ve'lippaduththugi’ra  paraloagaththilirukki’ra  theavan  kadaisinaadka'lil  sambavippathai  raajaavaagiya  neabukaathneachchaarukkuth  theriviththirukki’raar;  ummudaiya  soppanamum  umathu  padukkaiyinmeal  ummudaiya  thalaiyil  u'ndaana  tharisanangga'lum  ennaven’raal:  (thaaniyeal  2:28)

ராஜாவே,  உம்முடைய  படுக்கையின்மேல்  நீர்  படுத்திருக்கையில்,  இனிமேல்  சம்பவிக்கப்போகிறதென்ன  என்கிற  நினைவுகள்  உமக்குள்  எழும்பிற்று;  அப்பொழுது  மறைபொருள்களை  வெளிப்படுத்துகிறவர்  சம்பவிக்கப்போகிறதை  உமக்குத்  தெரிவித்தார்.  (தானியேல்  2:29)

raajaavea,  ummudaiya  padukkaiyinmeal  neer  paduththirukkaiyil,  inimeal  sambavikkappoagi’rathenna  engi’ra  ninaivuga'l  umakku'l  ezhumbit’ru;  appozhuthu  ma’raiporu'lga'lai  ve'lippaduththugi’ravar  sambavikkappoagi’rathai  umakkuth  theriviththaar.  (thaaniyeal  2:29)

உயிரோடிருக்கிற  எல்லாரைப்பார்க்கிலும்  எனக்கு  அதிக  ஞானம்  உண்டென்பதினாலே  அல்ல;  அர்த்தம்  ராஜாவுக்குத்  தெரியவரவும்,  உம்முடைய  இருதயத்தின்  நினைவுகளை  நீர்  அறியவும்,  இந்த  மறைபொருள்  எனக்கு  வெளியாக்கப்பட்டது.  (தானியேல்  2:30)

uyiroadirukki’ra  ellaaraippaarkkilum  enakku  athiga  gnaanam  u'ndenbathinaalea  alla;  arththam  raajaavukkuth  theriyavaravum,  ummudaiya  iruthayaththin  ninaivuga'lai  neer  a’riyavum,  intha  ma’raiporu'l  enakku  ve'liyaakkappattathu.  (thaaniyeal  2:30)

ராஜாவே,  நீர்  ஒரு  பெரிய  சிலையைக்  கண்டீர்;  அந்தப்  பெரிய  சிலை  மிகுந்த  பிரகாசமுள்ளதாயிருந்தது;  அது  உமக்கு  எதிரே  நின்றது;  அதின்  ரூபம்  பயங்கரமாயிருந்தது.  (தானியேல்  2:31)

raajaavea,  neer  oru  periya  silaiyaik  ka'ndeer;  anthap  periya  silai  miguntha  piragaasamu'l'lathaayirunthathu;  athu  umakku  ethirea  nin’rathu;  athin  roobam  bayanggaramaayirunthathu.  (thaaniyeal  2:31)

அந்தச்  சிலையின்  தலை  பசும்பொன்னும்,  அதின்  மார்பும்  அதின்  புயங்களும்  வெள்ளியும்,  அதின்  வயிறும்  அதின்  தொடையும்  வெண்கலமும்,  (தானியேல்  2:32)

anthach  silaiyin  thalai  pasumponnum,  athin  maarbum  athin  puyangga'lum  ve'l'liyum,  athin  vayi’rum  athin  thodaiyum  ve'ngalamum,  (thaaniyeal  2:32)

அதின்  கால்கள்  இரும்பும்,  அதின்  பாதங்கள்  பாதி  இரும்பும்  பாதி  களிமண்ணுமாயிருந்தது.  (தானியேல்  2:33)

athin  kaalga'l  irumbum,  athin  paathangga'l  paathi  irumbum  paathi  ka'lima'n'numaayirunthathu.  (thaaniyeal  2:33)

நீர்  பார்த்துக்கொண்டிருக்கும்போதே,  கைகளால்  பெயர்க்கப்படாத  ஒரு  கல்  பெயர்ந்து  உருண்டுவந்தது;  அது  அந்தச்  சிலையை  இரும்பும்  களிமண்ணுமாகிய  அதின்  பாதங்களில்  மோதி,  அவைகளை  நொறுக்கிப்போட்டது.  (தானியேல்  2:34)

neer  paarththukko'ndirukkumpoathea,  kaiga'laal  peyarkkappadaatha  oru  kal  peyarnthu  uru'nduvanthathu;  athu  anthach  silaiyai  irumbum  ka'lima'n'numaagiya  athin  paathangga'lil  moathi,  avaiga'lai  no’rukkippoattathu.  (thaaniyeal  2:34)

அப்பொழுது  அந்த  இரும்பும்  களிமண்ணும்  வெண்கலமும்  வெள்ளியும்  பொன்னும்  ஏகமாய்  நொறுங்குண்டு,  கோடைகாலத்தில்  போரடிக்கிற  களத்திலிருந்து  பறந்துபோகிற  பதரைப்போலாயிற்று;  அவைகளுக்கு  ஒரு  இடமும்  கிடையாதபடி  காற்று  அவைகளை  அடித்துக்கொண்டுபோயிற்று;  சிலையை  மோதின  கல்லோவென்றால்,  ஒரு  பெரிய  பர்வதமாகி  பூமியையெல்லாம்  நிரப்பிற்று.  (தானியேல்  2:35)

appozhuthu  antha  irumbum  ka'lima'n'num  ve'ngalamum  ve'l'liyum  ponnum  eagamaay  no’runggu'ndu,  koadaikaalaththil  poaradikki’ra  ka'laththilirunthu  pa’ranthupoagi’ra  patharaippoalaayit’ru;  avaiga'lukku  oru  idamum  kidaiyaathapadi  kaat’ru  avaiga'lai  adiththukko'ndupoayit’ru;  silaiyai  moathina  kalloaven’raal,  oru  periya  parvathamaagi  boomiyaiyellaam  nirappit’ru.  (thaaniyeal  2:35)

சொப்பனம்  இதுதான்;  அதின்  அர்த்தத்தையும்  ராஜசமுகத்தில்  தெரிவிப்போம்.  (தானியேல்  2:36)

soppanam  ithuthaan;  athin  arththaththaiyum  raajasamugaththil  therivippoam.  (thaaniyeal  2:36)

ராஜாவே,  நீர்  ராஜாதி  ராஜாவாயிருக்கிறீர்;  பரலோகத்தின்  தேவன்  உமக்கு  ராஜரீகத்தையும்  பராக்கிரமத்தையும்  வல்லமையையும்  மகிமையையும்  அருளினார்.  (தானியேல்  2:37)

raajaavea,  neer  raajaathi  raajaavaayirukki’reer;  paraloagaththin  theavan  umakku  raajareegaththaiyum  baraakkiramaththaiyum  vallamaiyaiyum  magimaiyaiyum  aru'linaar.  (thaaniyeal  2:37)

சகல  இடங்களிலுமுள்ள  மனுபுத்திரரையும்  வெளியின்  மிருகங்களையும்  ஆகாயத்துப்  பறவைகளையும்  அவர்  உமது  கையில்  ஒப்புக்கொடுத்து,  உம்மை  அவைகளையெல்லாம்  ஆளும்படி  செய்தார்.  பொன்னான  அந்தத்  தலை  நீரே.  (தானியேல்  2:38)

sagala  idangga'lilumu'l'la  manupuththiraraiyum  ve'liyin  mirugangga'laiyum  aagaayaththup  pa’ravaiga'laiyum  avar  umathu  kaiyil  oppukkoduththu,  ummai  avaiga'laiyellaam  aa'lumpadi  seythaar.  ponnaana  anthath  thalai  neerea.  (thaaniyeal  2:38)

உமக்குப்பிறகு  உமக்குக்  கீழ்த்தரமான  வேறொரு  ராஜ்யம்  தோன்றும்;  பின்பு  பூமியையெல்லாம்  ஆண்டுகொள்ளும்  வெண்கலமான  மூன்றாம்  ராஜ்யம்  ஒன்று  எழும்பும்.  (தானியேல்  2:39)

umakkuppi’ragu  umakkuk  keezhththaramaana  vea’roru  raajyam  thoan’rum;  pinbu  boomiyaiyellaam  aa'nduko'l'lum  ve'ngalamaana  moon’raam  raajyam  on’ru  ezhumbum.  (thaaniyeal  2:39)

நாலாவது  ராஜ்யம்  இரும்பைப்போல  உரமாயிருக்கும்;  இரும்பு  எல்லாவற்றையும்  எப்படி  நொறுக்கிச்  சின்னபின்னமாக்குகிறதோ,  அப்படியே  இது  நொறுக்கிப்போடுகிற  இரும்பைபோல  அவைகளையெல்லாம்  நொறுக்கித்  தகர்த்துப்போடும்.  (தானியேல்  2:40)

naalaavathu  raajyam  irumbaippoala  uramaayirukkum;  irumbu  ellaavat’raiyum  eppadi  no’rukkich  sinnapinnamaakkugi’rathoa,  appadiyea  ithu  no’rukkippoadugi’ra  irumbaipoala  avaiga'laiyellaam  no’rukkith  thagarththuppoadum.  (thaaniyeal  2:40)

பாதங்களும்  கால்விரல்களும்  பாதி  குயவனின்  களிமண்ணும்,  பாதி  இரும்புமாயிருக்க  நீர்  கண்டீரே,  அந்த  ராஜ்யம்  பிரிக்கப்படும்;  ஆகிலும்  களிமண்ணோடே  இரும்பு  கலந்திருக்க  நீர்  கண்டபடியே  இரும்பினுடைய  உறுதியில்  கொஞ்சம்  அதிலே  இருக்கும்.  (தானியேல்  2:41)

paathangga'lum  kaalviralga'lum  paathi  kuyavanin  ka'lima'n'num,  paathi  irumbumaayirukka  neer  ka'ndeerea,  antha  raajyam  pirikkappadum;  aagilum  ka'lima'n'noadea  irumbu  kalanthirukka  neer  ka'ndapadiyea  irumbinudaiya  u’ruthiyil  kogncham  athilea  irukkum.  (thaaniyeal  2:41)

கால்விரல்கள்  பாதி  இரும்பும்  பாதி  களிமண்ணுமாயிருந்தது  என்னவென்றால்,  அந்த  ராஜ்யம்  ஒருபங்கு  உரமும்  ஒருபங்கு  நெரிசலுமாயிருக்கும்.  (தானியேல்  2:42)

kaalviralga'l  paathi  irumbum  paathi  ka'lima'n'numaayirunthathu  ennaven’raal,  antha  raajyam  orupanggu  uramum  orupanggu  nerisalumaayirukkum.  (thaaniyeal  2:42)

நீர்  இரும்பைக்  களிமண்ணோடே  கலந்ததாகக்  கண்டீரே,  அவர்கள்  மற்ற  மனுஷரோடே  சம்பந்தங்கலப்பார்கள்;  ஆகிலும்  இதோ,  களிமண்ணோடே  இரும்பு  கலவாததுபோல  அவர்கள்  ஒருவரோடொருவர்  ஒட்டிக்கொள்ளாதிருப்பார்கள்.  (தானியேல்  2:43)

neer  irumbaik  ka'lima'n'noadea  kalanthathaagak  ka'ndeerea,  avarga'l  mat’ra  manusharoadea  sambanthangkalappaarga'l;  aagilum  ithoa,  ka'lima'n'noadea  irumbu  kalavaathathupoala  avarga'l  oruvaroadoruvar  ottikko'l'laathiruppaarga'l.  (thaaniyeal  2:43)

அந்த  ராஜாக்களின்  நாட்களிலே,  பரலோகத்தின்  தேவன்  என்றென்றைக்கும்  அழியாத  ஒரு  ராஜ்யத்தை  எழும்பப்பண்ணுவார்;  அந்த  ராஜ்யம்  வேறே  ஜனத்துக்கு  விடப்படுவதில்லை;  ஒரு  கல்  கையால்  பெயர்க்கப்படாமல்  மலையிலிருந்து  பெயர்ந்து,  உருண்டுவந்து,  இரும்பையும்  வெண்கலத்தையும்  களிமண்ணையும்  வெள்ளியையும்  பொன்னையும்  நொறுக்கினதை  நீர்  கண்டீரே,  அப்படியே  அது  அந்த  ராஜ்யங்களையெல்லாம்  நொறுக்கி,  நிர்மூலமாக்கி,  தானோ  என்றென்றைக்கும்  நிற்கும்.  (தானியேல்  2:44)

antha  raajaakka'lin  naadka'lilea,  paraloagaththin  theavan  en’ren’raikkum  azhiyaatha  oru  raajyaththai  ezhumbappa'n'nuvaar;  antha  raajyam  vea’rea  janaththukku  vidappaduvathillai;  oru  kal  kaiyaal  peyarkkappadaamal  malaiyilirunthu  peyarnthu,  uru'nduvanthu,  irumbaiyum  ve'ngalaththaiyum  ka'lima'n'naiyum  ve'l'liyaiyum  ponnaiyum  no’rukkinathai  neer  ka'ndeerea,  appadiyea  athu  antha  raajyangga'laiyellaam  no’rukki,  nirmoolamaakki,  thaanoa  en’ren’raikkum  ni’rkum.  (thaaniyeal  2:44)

இனிமேல்  சம்பவிக்கப்போகிறதை  மகா  தேவன்  ராஜாவுக்குத்  தெரிவித்திருக்கிறார்;  சொப்பனமானது  நிச்சயம்,  அதின்  அர்த்தம்  சத்தியம்  என்றான்.  (தானியேல்  2:45)

inimeal  sambavikkappoagi’rathai  mahaa  theavan  raajaavukkuth  theriviththirukki’raar;  soppanamaanathu  nichchayam,  athin  arththam  saththiyam  en’raan.  (thaaniyeal  2:45)

அப்பொழுது  ராஜாவாகிய  நேபுகாத்நேச்சார்  முகங்குப்புற  விழுந்து,  தானியேலை  வணங்கி,  அவனுக்குக்  காணிக்கை  செலுத்தவும்  தூபங்காட்டவும்  கட்டளையிட்டான்.  (தானியேல்  2:46)

appozhuthu  raajaavaagiya  neabukaathneachchaar  mugangkuppu’ra  vizhunthu,  thaaniyealai  va'nanggi,  avanukkuk  kaa'nikkai  seluththavum  thoobangkaattavum  katta'laiyittaan.  (thaaniyeal  2:46)

ராஜா  தானியேலை  நோக்கி:  நீ  இந்த  மறைபொருளை  வெளிப்படுத்தினபடியினால்,  மெய்யாய்  உங்கள்  தேவனே  தேவர்களுக்குத்  தேவனும்,  ராஜாக்களுக்கு  ஆண்டவரும்,  மறைபொருள்களை  வெளிப்படுத்துகிறவருமாயிருக்கிறார்  என்றான்.  (தானியேல்  2:47)

raajaa  thaaniyealai  noakki:  nee  intha  ma’raiporu'lai  ve'lippaduththinapadiyinaal,  meyyaay  ungga'l  theavanea  theavarga'lukkuth  theavanum,  raajaakka'lukku  aa'ndavarum,  ma’raiporu'lga'lai  ve'lippaduththugi’ravarumaayirukki’raar  en’raan.  (thaaniyeal  2:47)

பின்பு  ராஜா  தானியேலைப்  பெரியவனாக்கி,  அவனுக்கு  அநேகம்  சிறந்த  வெகுமதிகளைக்  கொடுத்து,  அவனைப்  பாபிலோன்  மாகாணம்  முழுதுக்கும்  அதிபதியாகவும்,  பாபிலோனிலுள்ள  சகல  ஞானிகளின்  மேலும்  பிரதான  அதிகாரியாகவும்  நியமித்தான்.  (தானியேல்  2:48)

pinbu  raajaa  thaaniyealaip  periyavanaakki,  avanukku  aneagam  si’rantha  vegumathiga'laik  koduththu,  avanaip  baabiloan  maahaa'nam  muzhuthukkum  athibathiyaagavum,  baabiloanilu'l'la  sagala  gnaaniga'lin  mealum  pirathaana  athigaariyaagavum  niyamiththaan.  (thaaniyeal  2:48)

தானியேல்  ராஜாவை  வேண்டிக்கொண்டதின்பேரில்  அவன்  சாத்ராக்கையும்,  மேஷாக்கையும்,  ஆபேத்நேகோவையும்  பாபிலோன்  மாகாணத்துக்  காரியங்களை  விசாரிக்கும்படி  வைத்தான்;  தானியேலோவென்றால்  ராஜாவின்  கொலுமண்டபத்தில்  இருந்தான்.  (தானியேல்  2:49)

thaaniyeal  raajaavai  vea'ndikko'ndathinpearil  avan  saathraakkaiyum,  meashaakkaiyum,  aabeathneakoavaiyum  baabiloan  maahaa'naththuk  kaariyangga'lai  visaarikkumpadi  vaiththaan;  thaaniyealoaven’raal  raajaavin  koluma'ndabaththil  irunthaan.  (thaaniyeal  2:49)