Sanggeetham 139 | சங்கீதம் 139 | Psalms 139

கர்த்தாவே,  நீர்  என்னை  ஆராய்ந்து,  அறிந்திருக்கிறீர்.  (சங்கீதம்  139:1)

karththaavea,  neer  ennai  aaraaynthu,  a’rinthirukki’reer.  (sanggeetham  139:1)

என்  உட்காருதலையும்  என்  எழுந்திருக்குதலையும்  நீர்  அறிந்திருக்கிறீர்;  என்  நினைவுகளைத்  தூரத்திலிருந்து  அறிகிறீர்.  (சங்கீதம்  139:2)

en  udkaaruthalaiyum  en  ezhunthirukkuthalaiyum  neer  a’rinthirukki’reer;  en  ninaivuga'laith  thooraththilirunthu  a’rigi’reer.  (sanggeetham  139:2)

நான்  நடந்தாலும்  படுத்திருந்தாலும்  என்னைச்  சூழ்ந்திருக்கிறீர்;  என்  வழிகளெல்லாம்  உமக்குத்  தெரியும்.  (சங்கீதம்  139:3)

naan  nadanthaalum  paduththirunthaalum  ennaich  soozhnthirukki’reer;  en  vazhiga'lellaam  umakkuth  theriyum.  (sanggeetham  139:3)

என்  நாவில்  சொல்  பிறவாததற்குமுன்னே,  இதோ,  கர்த்தாவே,  அதையெல்லாம்  நீர்  அறிந்திருக்கிறீர்.  (சங்கீதம்  139:4)

en  naavil  sol  pi’ravaathatha’rkumunnea,  ithoa,  karththaavea,  athaiyellaam  neer  a’rinthirukki’reer.  (sanggeetham  139:4)

முற்புறத்திலும்  பிற்புறத்திலும்  நீர்  என்னை  நெருக்கி,  உமது  கரத்தை  என்மேல்  வைக்கிறீர்.  (சங்கீதம்  139:5)

mu’rpu’raththilum  pi’rpu’raththilum  neer  ennai  nerukki,  umathu  karaththai  enmeal  vaikki’reer.  (sanggeetham  139:5)

இந்த  அறிவு  எனக்கு  மிகுந்த  ஆச்சரியமும்,  எனக்கு  எட்டாத  உயரமுமாயிருக்கிறது.  (சங்கீதம்  139:6)

intha  a’rivu  enakku  miguntha  aachchariyamum,  enakku  ettaatha  uyaramumaayirukki’rathu.  (sanggeetham  139:6)

உம்முடைய  ஆவிக்கு  மறைவாக  எங்கே  போவேன்?  உம்முடைய  சமுகத்தைவிட்டு  எங்கே  ஓடுவேன்?  (சங்கீதம்  139:7)

ummudaiya  aavikku  ma’raivaaga  enggea  poavean?  ummudaiya  samugaththaivittu  enggea  oaduvean?  (sanggeetham  139:7)

நான்  வானத்திற்கு  ஏறினாலும்,  நீர்  அங்கே  இருக்கிறீர்;  நான்  பாதாளத்தில்  படுக்கை  போட்டாலும்,  நீர்  அங்கேயும்  இருக்கிறீர்.  (சங்கீதம்  139:8)

naan  vaanaththi’rku  ea’rinaalum,  neer  anggea  irukki’reer;  naan  paathaa'laththil  padukkai  poattaalum,  neer  anggeayum  irukki’reer.  (sanggeetham  139:8)

நான்  விடியற்காலத்துச்  செட்டைகளை  எடுத்து,  சமுத்திரத்தின்  கடையாந்தரங்களிலே  போய்த்  தங்கினாலும்,  (சங்கீதம்  139:9)

naan  vidiya’rkaalaththuch  settaiga'lai  eduththu,  samuththiraththin  kadaiyaantharangga'lilea  poayth  thangginaalum,  (sanggeetham  139:9)

அங்கேயும்  உமது  கை  என்னை  நடத்தும்,  உமது  வலதுகரம்  என்னைப்  பிடிக்கும்.  (சங்கீதம்  139:10)

anggeayum  umathu  kai  ennai  nadaththum,  umathu  valathukaram  ennaip  pidikkum.  (sanggeetham  139:10)

இருள்  என்னை  மூடிக்கொள்ளுமென்றாலும்,  இரவும்  என்னைச்  சுற்றி  வெளிச்சமாயிருக்கும்.  (சங்கீதம்  139:11)

iru'l  ennai  moodikko'l'lumen’raalum,  iravum  ennaich  sut’ri  ve'lichchamaayirukkum.  (sanggeetham  139:11)

உமக்கு  மறைவாக  இருளும்  அந்தகாரப்படுத்தாது;  இரவும்  பகலைப்போல  வெளிச்சமாயிருக்கும்;  உமக்கு  இருளும்  வெளிச்சமும்  சரி.  (சங்கீதம்  139:12)

umakku  ma’raivaaga  iru'lum  anthagaarappaduththaathu;  iravum  pagalaippoala  ve'lichchamaayirukkum;  umakku  iru'lum  ve'lichchamum  sari.  (sanggeetham  139:12)

நீர்  என்  உள்ளிந்திரியங்களைக்  கைக்கொண்டிருக்கிறீர்;  என்  தாயின்  கர்ப்பத்தில்  என்னைக்  காப்பாற்றினீர்.  (சங்கீதம்  139:13)

neer  en  u'l'linthiriyangga'laik  kaikko'ndirukki’reer;  en  thaayin  karppaththil  ennaik  kaappaat’rineer.  (sanggeetham  139:13)

நான்  பிரமிக்கத்தக்க  அதிசயமாய்  உண்டாக்கப்பட்டபடியால்,  உம்மைத்  துதிப்பேன்;  உமது  கிரியைகள்  அதிசயமானவைகள்,  அது  என்  ஆத்துமாவுக்கு  நன்றாய்த்  தெரியும்.  (சங்கீதம்  139:14)

naan  piramikkaththakka  athisayamaay  u'ndaakkappattapadiyaal,  ummaith  thuthippean;  umathu  kiriyaiga'l  athisayamaanavaiga'l,  athu  en  aaththumaavukku  nan’raayth  theriyum.  (sanggeetham  139:14)

நான்  ஒளிப்பிடத்திலே  உண்டாக்கப்பட்டு,  பூமியின்  தாழ்விடங்களிலே  விசித்திர  விநோதமாய்  உருவாக்கப்பட்டபோது,  என்  எலும்புகள்  உமக்கு  மறைவாயிருக்கவில்லை.  (சங்கீதம்  139:15)

naan  o'lippidaththilea  u'ndaakkappattu,  boomiyin  thaazhvidangga'lilea  visiththira  vinoathamaay  uruvaakkappattapoathu,  en  elumbuga'l  umakku  ma’raivaayirukkavillai.  (sanggeetham  139:15)

என்  கருவை  உம்முடைய  கண்கள்  கண்டது;  என்  அவயவங்களில்  ஒன்றாகிலும்  இல்லாதபோதே  அவைகள்  அனைத்தும்,  அவைகள்  உருவேற்படும்  நாட்களும்,  உமது  புஸ்தகத்தில்  எழுதியிருந்தது.  (சங்கீதம்  139:16)

en  karuvai  ummudaiya  ka'nga'l  ka'ndathu;  en  avayavangga'lil  on’raagilum  illaathapoathea  avaiga'l  anaiththum,  avaiga'l  uruvea’rpadum  naadka'lum,  umathu  pusthagaththil  ezhuthiyirunthathu.  (sanggeetham  139:16)

தேவனே,  உமது  ஆலோசனைகள்  எனக்கு  எத்தனை  அருமையானவைகள்;  அவைகளின்  தொகை  எவ்வளவு  அதிகம்.  (சங்கீதம்  139:17)

theavanea,  umathu  aaloasanaiga'l  enakku  eththanai  arumaiyaanavaiga'l;  avaiga'lin  thogai  evva'lavu  athigam.  (sanggeetham  139:17)

அவைகளை  நான்  எண்ணப்போனால்,  மணலைப்பார்க்கிலும்  அதிகமாம்;  நான்  விழிக்கும்போது  இன்னும்  உம்மண்டையில்  இருக்கிறேன்.  (சங்கீதம்  139:18)

avaiga'lai  naan  e'n'nappoanaal,  ma'nalaippaarkkilum  athigamaam;  naan  vizhikkumpoathu  innum  umma'ndaiyil  irukki’rean.  (sanggeetham  139:18)

தேவனே,  நீர்  துன்மார்க்கனை  அழித்தீரானால்  நலமாயிருக்கும்;  இரத்தப்பிரியரே,  நீங்கள்  என்னைவிட்டு  அகன்றுபோங்கள்.  (சங்கீதம்  139:19)

theavanea,  neer  thunmaarkkanai  azhiththeeraanaal  nalamaayirukkum;  iraththappiriyarea,  neengga'l  ennaivittu  agan’rupoangga'l.  (sanggeetham  139:19)

அவர்கள்  உம்மைக்  குறித்துத்  துன்மார்க்கமாய்ப்  பேசுகிறார்கள்;  உம்முடைய  சத்துருக்கள்  உமது  நாமத்தை  வீணாய்  வழங்குகிறார்கள்.  (சங்கீதம்  139:20)

avarga'l  ummaik  ku’riththuth  thunmaarkkamaayp  peasugi’raarga'l;  ummudaiya  saththurukka'l  umathu  naamaththai  vee'naay  vazhanggugi’raarga'l.  (sanggeetham  139:20)

கர்த்தாவே,  உம்மைப்  பகைக்கிறவர்களை  நான்  பகையாமலும்,  உமக்கு  விரோதமாய்  எழும்புகிறவர்களை  அருவருக்காமலும்  இருப்பேனோ?  (சங்கீதம்  139:21)

karththaavea,  ummaip  pagaikki’ravarga'lai  naan  pagaiyaamalum,  umakku  viroathamaay  ezhumbugi’ravarga'lai  aruvarukkaamalum  iruppeanoa?  (sanggeetham  139:21)

முழுப்பகையாய்  அவர்களைப்  பகைக்கிறேன்;  அவர்களை  எனக்குப்  பகைஞராக  எண்ணுகிறேன்.  (சங்கீதம்  139:22)

muzhuppagaiyaay  avarga'laip  pagaikki’rean;  avarga'lai  enakkup  pagaignaraaga  e'n'nugi’rean.  (sanggeetham  139:22)

தேவனே,  என்னை  ஆராய்ந்து,  என்  இருதயத்தை  அறிந்துகொள்ளும்;  என்னைச்  சோதித்து,  என்  சிந்தனைகளை  அறிந்துகொள்ளும்.  (சங்கீதம்  139:23)

theavanea,  ennai  aaraaynthu,  en  iruthayaththai  a’rinthuko'l'lum;  ennaich  soathiththu,  en  sinthanaiga'lai  a’rinthuko'l'lum.  (sanggeetham  139:23)

வேதனை  உண்டாக்கும்  வழி  என்னிடத்தில்  உண்டோ  என்று  பார்த்து,  நித்திய  வழியிலே  என்னை  நடத்தும்.  (சங்கீதம்  139:24)

veathanai  u'ndaakkum  vazhi  ennidaththil  u'ndoa  en’ru  paarththu,  niththiya  vazhiyilea  ennai  nadaththum.  (sanggeetham  139:24)