தரியு
ராஜா அரசாண்ட நாலாம்
வருஷம், கிஸ்லே என்னும்
ஒன்பதாம் மாதம், நாலாந்தேதியிலே, சகரியாவுக்குக் கர்த்தருடைய
வார்த்தை உண்டாயிற்று. (சகரியா
7:1)
thariyu raajaa arasaa'nda naalaam
varusham, kislea ennum onbathaam maatham, naalaantheathiyilea, sagariyaavukkuk karththarudaiya vaarththai
u'ndaayit’ru. (sagariyaa
7:1)
கர்த்தருடைய சமுகத்தில்
விண்ணப்பம்பண்ணவும், (சகரியா 7:2)
karththarudaiya samugaththil vi'n'nappampa'n'navum, (sagariyaa
7:2)
நாங்கள் இத்தனை
வருஷம்வரையிலே செய்ததுபோல ஐந்தாம்
மாதத்திலே அழுது ஒடுக்கத்திலிருக்கவேண்டுமோ என்று சேனைகளுடைய கர்த்தரின்
ஆலயத்திலிருக்கும் ஆசாரியரிடத்திலும் தீர்க்கதரிசிகளிடத்திலும் கேட்கவும்,
சரேத்சேரும் ரெகெம்மெலேகும் அவனுடைய
மனுஷரும் தேவனுடைய ஆலயத்துக்கு
அனுப்பப்பட்டார்கள். (சகரியா 7:3)
naangga'l iththanai
varushamvaraiyilea seythathupoala ainthaam
maathaththilea azhuthu odukkaththilirukkavea'ndumoa en’ru seanaiga'ludaiya karththarin aalayaththilirukkum aasaariyaridaththilum theerkkatharisiga'lidaththilum keadkavum, sareathsearum regemmeleakum avanudaiya
manusharum theavanudaiya aalayaththukku anuppappattaarga'l. (sagariyaa 7:3)
அப்பொழுது சேனைகளுடைய
கர்த்தரின் வார்த்தை எனக்கு
உண்டாகி, அவர்: (சகரியா
7:4)
appozhuthu seanaiga'ludaiya karththarin
vaarththai enakku u'ndaagi, avar: (sagariyaa 7:4)
நீ
தேசத்தின் எல்லா ஜனத்தோடும்
ஆசாரியர்களோடும் சொல்லவேண்டியது என்னவென்றால்,
நீங்கள் இந்த எழுபது
வருஷமாக ஐந்தாம் மாதத்திலும்
ஏழாம் மாதத்திலும் உபவாசம்பண்ணி
துக்கங்கொண்டாடினபோது நீங்கள் எனக்கென்றுதானா உபவாசம்பண்ணினீர்கள்? (சகரியா
7:5)
nee theasaththin ellaa janaththoadum aasaariyarga'loadum sollavea'ndiyathu ennaven’raal, neengga'l intha ezhubathu varushamaaga ainthaam maathaththilum eazhaam
maathaththilum ubavaasampa'n'ni thukkangko'ndaadinapoathu neengga'l enakken’ruthaanaa ubavaasampa'n'nineerga'l? (sagariyaa
7:5)
நீங்கள் புசிக்கிறபோதும் குடிக்கிறபோதும் உங்களுக்கென்றல்லவா புசிக்கிறீர்கள்? உங்களுக்கென்றல்லவா குடிக்கிறீர்கள்? (சகரியா
7:6)
neengga'l pusikki’rapoathum kudikki’rapoathum ungga'lukken’rallavaa pusikki’reerga'l? ungga'lukken’rallavaa kudikki’reerga'l? (sagariyaa
7:6)
எருசலேமும் அதைச் சுற்றிலும் இருந்த
பட்டணங்களும் குடிநிறைந்து சுகமாயிருந்த
காலத்திலும் தெற்கு நாடும்
சமபூமியும் குடியேறியிருந்த காலத்திலும்
முன்னிருந்த தீர்க்கதரிசிகளைக்கொண்டு கர்த்தர்
கூறின வார்த்தைகள் இவைகள்
அல்லவோ என்று சொல் என்றார். (சகரியா
7:7)
erusaleamum athaich sut’rilum iruntha
patta'nangga'lum kudini’rainthu
sugamaayiruntha kaalaththilum
the’rku naadum samaboomiyum kudiyea’riyiruntha kaalaththilum munniruntha
theerkkatharisiga'laikko'ndu karththar
koo’rina
vaarththaiga'l ivaiga'l allavoa
en’ru sol
en’raar.
(sagariyaa 7:7)
பின்பு
கர்த்தருடைய வார்த்தை சகரியாவுக்கு
உண்டாகி, அவர்: (சகரியா
7:8)
pinbu
karththarudaiya vaarththai sagariyaavukku u'ndaagi, avar: (sagariyaa 7:8)
சேனைகளின் கர்த்தர்
உரைக்கிறது என்னவென்றால், நீங்கள்
உண்மையாய் நியாயந்தீர்த்து, அவனவன்
தன்தன் சகோதரனுக்குத் தயவும்
இரக்கமும் செய்து, (சகரியா
7:9)
seanaiga'lin karththar
uraikki’rathu ennaven’raal, neengga'l u'nmaiyaay
niyaayantheerththu, avanavan thanthan sagoatharanukkuth thayavum
irakkamum seythu,
(sagariyaa 7:9)
விதவையையும் திக்கற்ற
பிள்ளையையும் பரதேசியையும் சிறுமையானவனையும் ஒடுக்காமலும்,
உங்களில் ஒருவனும் தன் சகோதரனுக்கு விரோதமாய்த்
தன் இருதயத்தில் தீங்கு
நினையாமலும் இருங்கள் என்றார்.
(சகரியா 7:10)
vithavaiyaiyum thikkat’ra pi'l'laiyaiyum paratheasiyaiyum
si’rumaiyaanavanaiyum odukkaamalum,
ungga'lil
oruvanum than sagoatharanukku viroathamaayth than iruthayaththil theenggu ninaiyaamalum
irungga'l
en’raar.
(sagariyaa 7:10)
அவர்களோ கவனிக்க
மனதில்லாமல், தங்கள் தோளை முரட்டுத்தனமாய் விலக்கி,
கேளாதபடிக்குத் தங்கள் செவிகளை
அடைத்துக்கொண்டார்கள். (சகரியா 7:11)
avarga'loa kavanikka
manathillaamal, thangga'l thoa'lai murattuththanamaay vilakki,
kea'laathapadikkuth thangga'l seviga'lai adaiththukko'ndaarga'l. (sagariyaa
7:11)
வேதத்தையும் சேனைகளின்
கர்த்தர் தம்முடைய ஆவியின்
மூலமாய் முந்தின தீர்க்கதரிசிகளைக்கொண்டு சொல்லியனுப்பின வார்த்தைகளையும் கேளாதபடிக்குத் தங்கள்
இருதயத்தை வைரமாக்கினார்கள்; ஆகையால்
மகா கடுங்கோபம் சேனைகளின்
கர்த்தரிடத்திலிருந்து உண்டாயிற்று. (சகரியா
7:12)
veathaththaiyum seanaiga'lin karththar
thammudaiya aaviyin moolamaay
munthina theerkkatharisiga'laikko'ndu solliyanuppina vaarththaiga'laiyum kea'laathapadikkuth thangga'l iruthayaththai vairamaakkinaarga'l; aagaiyaal mahaa kadungkoabam seanaiga'lin karththaridaththilirunthu u'ndaayit’ru. (sagariyaa
7:12)
ஆதலால்
நான் கூப்பிட்டபோது, அவர்கள்
எப்படிக் கேளாமற்போனார்களோ, அப்படியே
அவர்கள் கூப்பிட்டபோது நானும்
கேளாமலிருந்தேன் என்று சேனைகளின்
கர்த்தர் சொல்லுகிறார். (சகரியா
7:13)
aathalaal naan kooppittapoathu, avarga'l eppadik
kea'laama’rpoanaarga'loa, appadiyea
avarga'l
kooppittapoathu naanum
kea'laamalirunthean en’ru seanaiga'lin karththar sollugi’raar. (sagariyaa
7:13)
அவர்கள் அறியாத
புறஜாதிகளுக்குள்ளே அவர்களைப் பறக்கடித்தேன்; அதினால்
அவர்கள் பின்வைத்துப்போன தேசம் போக்குவரத்தில்லாமல் பாழாய்ப்போயிற்று; அவர்கள்
இன்பமான தேசத்தைப் பாழாய்ப்போகப்
பண்ணினார்கள் என்றார். (சகரியா
7:14)
avarga'l
a’riyaatha pu’rajaathiga'lukku'l'lea avarga'laip pa’rakkadiththean;
athinaal avarga'l pinvaiththuppoana theasam poakkuvaraththillaamal paazhaayppoayit’ru; avarga'l inbamaana theasaththaip paazhaayppoagap pa'n'ninaarga'l en’raar. (sagariyaa
7:14)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!