லீபனோனே, அக்கினி
உன் கேதுருமரங்களைப் பட்சிக்கும்படி உன் வாசல்களைத் திற. (சகரியா 11:1)
leebanoanea, akkini un keathurumarangga'laip padchikkumpadi un vaasalga'laith thi’ra. (sagariyaa 11:1)
தேவதாரு விருட்சங்களே,
புலம்புங்கள்; கேதுருமரங்கள் விழுந்ததே;
பிரபலமானவைகள் பாழாக்கப்பட்டன. பாசானின்
கர்வாலிமரங்களே, புலம்புங்கள்; அரணுள்ள
சோலை கீழே தள்ளப்பட்டது.
(சகரியா 11:2)
theavathaaru virudchangga'lea, pulambungga'l; keathurumarangga'l vizhunthathea; pirabalamaanavaiga'l paazhaakkappattana. baasaanin karvaalimarangga'lea, pulambungga'l; ara'nu'l'la soalai
keezhea tha'l'lappattathu. (sagariyaa 11:2)
மேய்ப்பர்களின் மகிமை அழிந்துபோனபடியால், அவர்கள்
அலறுகிற சத்தம் கேட்கப்படுகிறது; யோர்தானின்
பெருமை அழிந்துபோனபடியால், பாலசிங்கங்கள்
கர்ச்சிக்கிற சத்தம் கேட்கப்படுகிறது. (சகரியா
11:3)
meaypparga'lin magimai azhinthupoanapadiyaal, avarga'l ala’rugi’ra saththam keadkappadugi’rathu; yoarthaanin
perumai azhinthupoanapadiyaal, baalasinggangga'l karchchikki’ra saththam keadkappadugi’rathu. (sagariyaa
11:3)
என் தேவனாகிய
கர்த்தர் சொல்லுகிறது என்னவென்றால்,
கொலையுண்கிற ஆடுகளை மேய்க்கக்கடவாய். (சகரியா
11:4)
en theavanaagiya karththar sollugi’rathu ennaven’raal, kolaiyu'ngi’ra aaduga'lai meaykkakkadavaay. (sagariyaa
11:4)
அவைகளை உடையவர்கள்,
அவைகளைக் கொன்றுபோட்டுத் தங்களுக்குக்
குற்றமில்லையென்று எண்ணுகிறார்கள். அவைகளை
விற்கிறவர்கள், கர்த்தருக்கு ஸ்தோத்திரம்,
நாங்கள் ஐசுவரியமுள்ளவர்களானோம் என்கிறார்கள்;
அவைகளை மேய்க்கிறவர்கள், அவைகள்மேல்
இரக்கம்வைக்கிறதில்லை. (சகரியா 11:5)
avaiga'lai udaiyavarga'l, avaiga'laik kon’rupoattuth thangga'lukkuk kut’ramillaiyen’ru e'n'nugi’raarga'l. avaiga'lai vi’rki’ravarga'l, karththarukku
sthoaththiram, naangga'l aisuvariyamu'l'lavarga'laanoam engi’raarga'l; avaiga'lai meaykki’ravarga'l, avaiga'lmeal irakkamvaikki’rathillai. (sagariyaa
11:5)
நான் இனித் தேசத்துக் குடிகளின்மேல்
இரக்கம்வையாமல் மனுஷரில் யாவரையும்
அவனவனுடைய அயலான் கையிலும்,
அவனவனுடைய ராஜாவின் கையிலும்
அகப்படப்பண்ணுவேன்; அவர்கள் தேசத்தை
அழித்தும், நான் இவர்களை
அவர்கள் கைக்குத் தப்புவிப்பதில்லையென்று கர்த்தர்
சொல்லுகிறார். (சகரியா 11:6)
naan inith theasaththuk kudiga'linmeal irakkamvaiyaamal manusharil
yaavaraiyum avanavanudaiya ayalaan
kaiyilum, avanavanudaiya raajaavin
kaiyilum agappadappa'n'nuvean; avarga'l theasaththai azhiththum, naan ivarga'lai avarga'l kaikkuth thappuvippathillaiyen’ru karththar sollugi’raar. (sagariyaa
11:6)
கொலையுண்கிற மந்தையாகிய
சிறுமைப்பட்ட உங்களை நான் மேய்ப்பேன்; நான் இரண்டு கோல்களை
எடுத்து, ஒன்றிற்கு அநுக்கிரகம்
என்றும், ஒன்றிற்கு நிக்கிரகம்
என்றும் பேரிட்டு மந்தையை
மேய்த்து, (சகரியா 11:7)
kolaiyu'ngi’ra manthaiyaagiya si’rumaippatta ungga'lai naan meayppean; naan ira'ndu koalga'lai eduththu,
on’ri’rku
anukkiragam en’rum, on’ri’rku nikkiragam en’rum pearittu manthaiyai
meayththu, (sagariyaa 11:7)
ஒரே மாதத்திலே
மூன்று மேய்ப்பரையும் அதம்பண்ணினேன்; என் ஆத்துமா அவர்களை
அரோசித்தது; அவர்கள் ஆத்துமா
என்னையும் வெறுத்தது. (சகரியா
11:8)
orea maathaththilea moon’ru meaypparaiyum
athampa'n'ninean; en aaththumaa
avarga'lai aroasiththathu; avarga'l aaththumaa
ennaiyum ve’ruththathu. (sagariyaa 11:8)
இனி நான் உங்களை மேய்ப்பதில்லை; சாகிறது
சாகட்டும், அதமாகிறது அதமாகட்டும்;
மீதியானவைகளோவென்றால், ஒன்றின் மாம்சத்தை
ஒன்று தின்னக்கடவது என்று நான் சொல்லி,
(சகரியா 11:9)
ini naan ungga'lai meayppathillai;
saagi’rathu
saagattum, athamaagi’rathu athamaagattum; meethiyaanavaiga'loaven’raal, on’rin maamsaththai on’ru thinnakkadavathu en’ru naan solli,
(sagariyaa 11:9)
அநுக்கிரகம் என்னப்பட்ட
என் கோலை எடுத்து,
நான் அந்த ஜனங்களெல்லாரோடும் பண்ணியிருந்த
என் உடன்படிக்கை அற்றுப்போகும்படிக்கு அதை முறித்துப்போட்டேன். (சகரியா
11:10)
anukkiragam ennappatta en koalai
eduththu, naan antha janangga'lellaaroadum
pa'n'niyiruntha en udanpadikkai
at’ruppoagumpadikku athai mu’riththuppoattean. (sagariyaa
11:10)
அந்நாளிலே அது அற்றுப்போயிற்று; அப்படியே
மந்தையில் எனக்குக் காத்திருந்த
சிறுமைப்பட்டவைகள் அது கர்த்தருடைய
வார்த்தையென்று அறிந்துகொண்டன. (சகரியா
11:11)
annaa'lilea athu at’ruppoayit’ru; appadiyea
manthaiyil enakkuk kaaththiruntha si’rumaippattavaiga'l athu karththarudaiya vaarththaiyen’ru a’rinthuko'ndana. (sagariyaa
11:11)
உங்கள் பார்வைக்கு
நன்றாய்க் கண்டால், என் கூலியைத் தாருங்கள்;
இல்லாவிட்டால் இருக்கட்டும் என்று அவர்களோடே சொன்னேன்;
அப்பொழுது எனக்குக் கூலியாக
முப்பது வெள்ளிக்காசை நிறுத்தார்கள். (சகரியா
11:12)
ungga'l paarvaikku nan’raayk ka'ndaal,
en kooliyaith thaarungga'l; illaavittaal irukkattum en’ru avarga'loadea sonnean; appozhuthu
enakkuk kooliyaaga muppathu ve'l'likkaasai ni’ruththaarga'l. (sagariyaa 11:12)
கர்த்தர் என்னை நோக்கி: அதைக் குயவனிடத்தில் எறிந்துவிடு
என்றார்; இதுவே நான் அவர்களால் மதிக்கப்பட்ட
மேன்மையான மதிப்பு; நான் அந்த முப்பது
வெள்ளிக்காசை எடுத்து, அவைகளைக்
குயவனுக்கென்று கர்த்தருடைய ஆலயத்திலே
எறிந்துவிட்டேன். (சகரியா 11:13)
karththar ennai noakki: athaik
kuyavanidaththil e’rinthuvidu en’raar; ithuvea naan avarga'laal mathikkappatta meanmaiyaana mathippu;
naan antha muppathu
ve'l'likkaasai eduththu,
avaiga'laik kuyavanukken’ru karththarudaiya aalayaththilea e’rinthuvittean. (sagariyaa 11:13)
நான் யூதாவுக்கும்
இஸ்ரவேலுக்கும் இருக்கிற சகோதரக்கட்டை
அற்றுப்போகப்பண்ணும்படிக்கு, நிக்கிரகம் என்னப்பட்ட
என் இரண்டாம் கோலையும்
முறித்தேன். (சகரியா 11:14)
naan yoothaavukkum
isravealukkum irukki’ra sagoatharakkattai at’ruppoagappa'n'numpadikku,
nikkiragam ennappatta en ira'ndaam koalaiyum
mu’riththean. (sagariyaa
11:14)
கர்த்தர் என்னை நோக்கி: நீ மதியற்ற ஒரு மேய்ப்பனுடைய ஆயுதங்களை
இன்னும் எடுத்துக்கொள். (சகரியா
11:15)
karththar ennai noakki: nee mathiyat’ra oru meayppanudaiya aayuthangga'lai innum eduththukko'l. (sagariyaa
11:15)
இதோ, நான் தேசத்திலே ஒரு மேய்ப்பனை எழும்பப்பண்ணுவேன்; அவன் அதமாகிறவைகளைப் பராமரிக்காமலும், சிதறுண்டதைத்
தேடாமலும், நொறுங்குண்டதைக் குணமாக்காமலும், இளைத்திருக்கிறதை ஆதரிக்காமலும், கொழுத்ததின்
மாம்சத்தைத் தின்று, அவைகளுடைய
குளம்புகளை உடைத்துப்போடுவான். (சகரியா
11:16)
ithoa, naan theasaththilea oru meayppanai
ezhumbappa'n'nuvean; avan athamaagi’ravaiga'laip paraamarikkaamalum, sitha’ru'ndathaith theadaamalum,
no’runggu'ndathaik ku'namaakkaamalum, i'laiththirukki’rathai aatharikkaamalum, kozhuththathin maamsaththaith thin’ru, avaiga'ludaiya ku'lambuga'lai udaiththuppoaduvaan. (sagariyaa
11:16)
மந்தையைக் கைவிடுகிற
அபத்தமான மேய்ப்பனுக்கு ஐயோ! பட்டயம் அவன் புயத்தின்மேலும் அவன் வலதுகண்ணின்மேலும் வரும்;
அவன் புயமுழுதும் சூம்பிப்போம்;
அவன் வலதுகண் முற்றிலும்
இருள் அடையும் என்றார்.
(சகரியா 11:17)
manthaiyaik kaividugi’ra abaththamaana meayppanukku
aiyoa! pattayam avan puyaththinmealum avan valathuka'n'ninmealum varum;
avan puyamuzhuthum soombippoam; avan valathuka'n
mut’rilum
iru'l adaiyum en’raar. (sagariyaa
11:17)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!