Pulambal 5 | புலம்பல் 5 | Lamentations 5

கர்த்தாவே,  எங்களுக்கு  நேரிட்டதை  நினைத்தருளும்;  எங்கள்  நிந்தையை  நோக்கிப்பாரும்.  (புலம்பல்  5:1)

karththaavea,  engga'lukku  nearittathai  ninaiththaru'lum;  engga'l  ninthaiyai  noakkippaarum.  (pulambal  5:1)

எங்கள்  சுதந்தரம்  அந்நியர்  வசமாகவும்,  எங்கள்  வீடுகள்  புறத்தேசத்தார்வசமாகவும்  தாண்டிப்போயின.  (புலம்பல்  5:2)

engga'l  suthantharam  anniyar  vasamaagavum,  engga'l  veeduga'l  pu’raththeasaththaarvasamaagavum  thaa'ndippoayina.  (pulambal  5:2)

திக்கற்றவர்களானோம்,  தகப்பன்  இல்லை;  எங்கள்  தாய்கள்  விதவைகளைப்போல  இருக்கிறார்கள்.  (புலம்பல்  5:3)

thikkat’ravarga'laanoam,  thagappan  illai;  engga'l  thaayga'l  vithavaiga'laippoala  irukki’raarga'l.  (pulambal  5:3)

எங்கள்  தண்ணீரைப்  பணத்துக்கு  வாங்கிக்  குடிக்கிறோம்;  எங்கள்  விறகு  விலைக்கிரயமாய்  வருகிறது.  (புலம்பல்  5:4)

engga'l  tha'n'neeraip  pa'naththukku  vaanggik  kudikki’roam;  engga'l  vi’ragu  vilaikkirayamaay  varugi’rathu.  (pulambal  5:4)

பாரஞ்சுமந்து  எங்கள்  கழுத்து  நோகிறது;  நாங்கள்  உழைக்கிறோம்,  எங்களுக்கு  இளைப்பாறுதல்  இல்லை.  (புலம்பல்  5:5)

baaragnsumanthu  engga'l  kazhuththu  noagi’rathu;  naangga'l  uzhaikki’roam,  engga'lukku  i'laippaa’ruthal  illai.  (pulambal  5:5)

அப்பத்தால்  திருப்தியாகும்படி  எகிப்தியருக்கும்  அசீரியருக்கும்  எங்களைக்  கையளித்தோம்.  (புலம்பல்  5:6)

appaththaal  thirupthiyaagumpadi  egipthiyarukkum  aseeriyarukkum  engga'laik  kaiya'liththoam.  (pulambal  5:6)

எங்கள்  பிதாக்கள்  பாவஞ்செய்து  மாண்டுபோனார்கள்;  நாங்கள்  அவர்களுடைய  அக்கிரமங்களைச்  சுமக்கிறோம்.  (புலம்பல்  5:7)

engga'l  pithaakka'l  paavagnseythu  maa'ndupoanaarga'l;  naangga'l  avarga'ludaiya  akkiramangga'laich  sumakki’roam.  (pulambal  5:7)

அடிமைகள்  எங்களை  ஆளுகிறார்கள்;  எங்களை  அவர்கள்  கையிலிருந்து  விடுவிப்பாரில்லை.  (புலம்பல்  5:8)

adimaiga'l  engga'lai  aa'lugi’raarga'l;  engga'lai  avarga'l  kaiyilirunthu  viduvippaarillai.  (pulambal  5:8)

வனாந்தரத்தில்  இருக்கிற  பட்டயத்தினால்  பிராணமோசத்துக்கு  ஏதுவானவர்களாய்  எங்கள்  அப்பத்தைத்  தேடுகிறோம்.  (புலம்பல்  5:9)

vanaantharaththil  irukki’ra  pattayaththinaal  piraa'namoasaththukku  eathuvaanavarga'laay  engga'l  appaththaith  theadugi’roam.  (pulambal  5:9)

பஞ்சத்தின்  கொடுமையினால்  எங்கள்  தோல்  அடுப்பங்கரையைப்போல்  கறுத்துப்போயிற்று.  (புலம்பல்  5:10)

pagnchaththin  kodumaiyinaal  engga'l  thoal  aduppangkaraiyaippoal  ka’ruththuppoayit’ru.  (pulambal  5:10)

சீயோனில்  இருந்த  ஸ்திரீகளையும்  யூதா  பட்டணங்களில்  இருந்த  கன்னிகைகளையும்  அவமானப்படுத்தினார்கள்.  (புலம்பல்  5:11)

seeyoanil  iruntha  sthireega'laiyum  yoothaa  patta'nangga'lil  iruntha  kannigaiga'laiyum  avamaanappaduththinaarga'l.  (pulambal  5:11)

பிரபுக்களுடைய  கைகளை  அவர்கள்  கட்டி,  அவர்களை  ஏறத்தூக்கினார்கள்;  முதியோரின்  முகங்கள்  மதிக்கப்படவில்லை.  (புலம்பல்  5:12)

pirabukka'ludaiya  kaiga'lai  avarga'l  katti,  avarga'lai  ea’raththookkinaarga'l;  muthiyoarin  mugangga'l  mathikkappadavillai.  (pulambal  5:12)

வாலிபரை  ஏந்திரம்  அரைக்கக்  கொண்டுபோகிறார்கள்;  இளைஞர்  விறகு  சுமந்து  இடறிவிழுகிறார்கள்.  (புலம்பல்  5:13)

vaalibarai  eanthiram  araikkak  ko'ndupoagi’raarga'l;  i'laignar  vi’ragu  sumanthu  ida’rivizhugi’raarga'l.  (pulambal  5:13)

முதியோர்கள்  வாசல்களில்  உட்காருகிறதும்,  வாலிபர்  கின்னரங்களை  வாசிக்கிறதும்  நின்றுபோயிற்று.  (புலம்பல்  5:14)

muthiyoarga'l  vaasalga'lil  udkaarugi’rathum,  vaalibar  kinnarangga'lai  vaasikki’rathum  nin’rupoayit’ru.  (pulambal  5:14)

எங்கள்  இருதயத்தின்  களிகூருதல்  ஒழிந்துபோயிற்று;  எங்கள்  சந்தோஷம்  துக்கமாய்  மாறிற்று.  (புலம்பல்  5:15)

engga'l  iruthayaththin  ka'likooruthal  ozhinthupoayit’ru;  engga'l  santhoasham  thukkamaay  maa’rit’ru.  (pulambal  5:15)

எங்கள்  தலையிலிருந்து  கிரீடம்  விழுந்தது;  ஐயோ!  நாங்கள்  பாவஞ்செய்தோமே.  (புலம்பல்  5:16)

engga'l  thalaiyilirunthu  kireedam  vizhunthathu;  aiyoa!  naangga'l  paavagnseythoamea.  (pulambal  5:16)

அதினால்  எங்கள்  இருதயம்  பலட்சயமாயிற்று;  அதினால்  எங்கள்  கண்கள்  இருண்டுபோயின.  (புலம்பல்  5:17)

athinaal  engga'l  iruthayam  paladchayamaayit’ru;  athinaal  engga'l  ka'nga'l  iru'ndupoayina.  (pulambal  5:17)

பாழாய்க்கிடக்கிற  சீயோன்  மலையின்மேல்  நரிகள்  ஓடித்திரிகிறது.  (புலம்பல்  5:18)

paazhaaykkidakki’ra  seeyoan  malaiyinmeal  nariga'l  oadiththirigi’rathu.  (pulambal  5:18)

கர்த்தாவே,  நீர்  என்றென்றைக்கும்  இருக்கிறீர்;  உம்முடைய  சிங்காசனம்  தலைமுறை  தலைமுறையாக  நிலைநிற்கும்.  (புலம்பல்  5:19)

karththaavea,  neer  en’ren’raikkum  irukki’reer;  ummudaiya  singgaasanam  thalaimu’rai  thalaimu’raiyaaga  nilaini’rkum.  (pulambal  5:19)

தேவரீர்  என்றைக்கும்  எங்களை  மறந்து,  நெடுங்காலமாக  எங்களைக்  கைவிட்டிருப்பதென்ன?  (புலம்பல்  5:20)

theavareer  en’raikkum  engga'lai  ma’ranthu,  nedungkaalamaaga  engga'laik  kaivittiruppathenna?  (pulambal  5:20)

கர்த்தாவே,  எங்களை  உம்மிடத்தில்  திருப்பிக்கொள்ளும்,  அப்பொழுது  திரும்புவோம்;  பூர்வகாலத்திலிருந்ததுபோல  எங்கள்  நாட்களைப்  புதியவைகளாக்கும்.  (புலம்பல்  5:21)

karththaavea,  engga'lai  ummidaththil  thiruppikko'l'lum,  appozhuthu  thirumbuvoam;  poorvakaalaththilirunthathupoala  engga'l  naadka'laip  puthiyavaiga'laakkum.  (pulambal  5:21)

எங்களை  முற்றிலும்  வெறுத்துவிடுவீரோ?  எங்கள்பேரில்  கடுங்கோபமாயிருக்கிறீரே!  (புலம்பல்  5:22)

engga'lai  mut’rilum  ve’ruththuviduveeroa?  engga'lpearil  kadungkoabamaayirukki’reerea!  (pulambal  5:22)