Yaakkoabu 1 | யாக்கோபு 1 | James 1

தேவனுக்கும்  கர்த்தராகிய  இயேசுகிறிஸ்துவுக்கும்  ஊழியக்காரனாகிய  யாக்கோபு,  சிதறியிருக்கிற  பன்னிரண்டு  கோத்திரங்களுக்கும்  வாழ்த்துதல்  சொல்லி  எழுதுகிறதாவது:  (யாக்கோபு  1:1)

theavanukkum  karththaraagiya  iyeasuki’risthuvukkum  oozhiyakkaaranaagiya  yaakkoabu,  sitha’riyirukki’ra  pannira'ndu  koaththirangga'lukkum  vaazhththuthal  solli  ezhuthugi’rathaavathu:  (yaakkoabu  1:1)

என்  சகோதரரே,  நீங்கள்  பலவிதமான  சோதனைகளில்  அகப்படும்போது,  (யாக்கோபு  1:2)

en  sagoathararea,  neengga'l  palavithamaana  soathanaiga'lil  agappadumpoathu,  (yaakkoabu  1:2)

உங்கள்  விசுவாசத்தின்  பரீட்சையானது  பொறுமையை  உண்டாக்குமென்று  அறிந்து,  அதை  மிகுந்த  சந்தோஷமாக  எண்ணுங்கள்.  (யாக்கோபு  1:3)

ungga'l  visuvaasaththin  pareedchaiyaanathu  po’rumaiyai  u'ndaakkumen’ru  a’rinthu,  athai  miguntha  santhoashamaaga  e'n'nungga'l.  (yaakkoabu  1:3)

நீங்கள்  ஒன்றிலும்  குறைவுள்ளவர்களாயிராமல்,  பூரணராயும்  நிறைவுள்ளவர்களாயும்  இருக்கும்படி,  பொறுமையானது  பூரண  கிரியை  செய்யக்கடவது.  (யாக்கோபு  1:4)

neengga'l  on’rilum  ku’raivu'l'lavarga'laayiraamal,  poora'naraayum  ni’raivu'l'lavarga'laayum  irukkumpadi,  po’rumaiyaanathu  poora'na  kiriyai  seyyakkadavathu.  (yaakkoabu  1:4)

உங்களில்  ஒருவன்  ஞானத்தில்  குறைவுள்ளவனாயிருந்தால்,  யாவருக்கும்  சம்பூரணமாய்க்  கொடுக்கிறவரும்  ஒருவரையும்  கடிந்துகொள்ளாதவருமாகிய  தேவனிடத்தில்  கேட்கக்கடவன்,  அப்பொழுது  அவனுக்குக்  கொடுக்கப்படும்.  (யாக்கோபு  1:5)

ungga'lil  oruvan  gnaanaththil  ku’raivu'l'lavanaayirunthaal,  yaavarukkum  sampoora'namaayk  kodukki’ravarum  oruvaraiyum  kadinthuko'l'laathavarumaagiya  theavanidaththil  keadkakkadavan,  appozhuthu  avanukkuk  kodukkappadum.  (yaakkoabu  1:5)

ஆனாலும்  அவன்  எவ்வளவாகிலும்  சந்தேகப்படாமல்  விசுவாசத்தோடே  கேட்கக்கடவன்;  சந்தேகப்படுகிறவன்  காற்றினால்  அடிபட்டு  அலைகிற  கடலின்  அலைக்கு  ஒப்பாயிருக்கிறான்.  (யாக்கோபு  1:6)

aanaalum  avan  evva'lavaagilum  santheagappadaamal  visuvaasaththoadea  keadkakkadavan;  santheagappadugi’ravan  kaat’rinaal  adipattu  alaigi’ra  kadalin  alaikku  oppaayirukki’raan.  (yaakkoabu  1:6)

அப்படிப்பட்ட  மனுஷன்  தான்  கர்த்தரிடத்தில்  எதையாகிலும்  பெறலாமென்று  நினையாதிருப்பானாக.  (யாக்கோபு  1:7)

appadippatta  manushan  thaan  karththaridaththil  ethaiyaagilum  pe’ralaamen’ru  ninaiyaathiruppaanaaga.  (yaakkoabu  1:7)

இருமனமுள்ளவன்  தன்  வழிகளிலெல்லாம்  நிலையற்றவனாயிருக்கிறான்.  (யாக்கோபு  1:8)

irumanamu'l'lavan  than  vazhiga'lilellaam  nilaiyat’ravanaayirukki’raan.  (yaakkoabu  1:8)

தாழ்ந்த  சகோதரன்  தான்  உயர்த்தப்பட்டதைக்குறித்து  மேன்மைபாராட்டக்கடவன்.  (யாக்கோபு  1:9)

thaazhntha  sagoatharan  thaan  uyarththappattathaikku’riththu  meanmaipaaraattakkadavan.  (yaakkoabu  1:9)

ஐசுவரியவான்  தான்  தாழ்த்தப்பட்டதைக்குறித்து  மேன்மைபாராட்டக்கடவன்;  ஏனெனில்  அவன்  புல்லின்  பூவைப்போல்  ஒழிந்துபோவான்.  (யாக்கோபு  1:10)

aisuvariyavaan  thaan  thaazhththappattathaikku’riththu  meanmaipaaraattakkadavan;  eanenil  avan  pullin  poovaippoal  ozhinthupoavaan.  (yaakkoabu  1:10)

சூரியன்  கடும்  வெய்யிலுடன்  உதித்து,  புல்லை  உலர்த்தும்போது,  அதின்  பூ  உதிர்ந்து,  அதின்  அழகான  வடிவு  அழிந்துபோம்;  ஐசுவரியவானும்  அப்படியே  தன்  வழிகளில்  வாடிப்போவான்.  (யாக்கோபு  1:11)

sooriyan  kadum  veyyiludan  uthiththu,  pullai  ularththumpoathu,  athin  poo  uthirnthu,  athin  azhagaana  vadivu  azhinthupoam;  aisuvariyavaanum  appadiyea  than  vazhiga'lil  vaadippoavaan.  (yaakkoabu  1:11)

சோதனையைச்  சகிக்கிற  மனுஷன்  பாக்கியவான்;  அவன்  உத்தமனென்று  விளங்கினபின்பு  கர்த்தர்  தம்மிடத்தில்  அன்புகூருகிறவர்களுக்கு  வாக்குத்தத்தம்  பண்ணின  ஜீவகிரீடத்தைப்  பெறுவான்.  (யாக்கோபு  1:12)

soathanaiyaich  sagikki’ra  manushan  baakkiyavaan;  avan  uththamanen’ru  vi'langginapinbu  karththar  thammidaththil  anbukoorugi’ravarga'lukku  vaakkuththaththam  pa'n'nina  jeevakireedaththaip  pe’ruvaan.  (yaakkoabu  1:12)

சோதிக்கப்படுகிற  எவனும்,  நான்  தேவனால்  சோதிக்கப்படுகிறேன்  என்று  சொல்லாதிருப்பானாக;  தேவன்  பொல்லாங்கினால்  சோதிக்கப்படுகிறவரல்ல,  ஒருவனையும்  அவர்  சோதிக்கிறவருமல்ல.  (யாக்கோபு  1:13)

soathikkappadugi’ra  evanum,  naan  theavanaal  soathikkappadugi’rean  en’ru  sollaathiruppaanaaga;  theavan  pollaangginaal  soathikkappadugi’ravaralla,  oruvanaiyum  avar  soathikki’ravarumalla.  (yaakkoabu  1:13)

அவனவன்  தன்தன்  சுய  இச்சையினாலே  இழுக்கப்பட்டு,  சிக்குண்டு,  சோதிக்கப்படுகிறான்.  (யாக்கோபு  1:14)

avanavan  thanthan  suya  ichchaiyinaalea  izhukkappattu,  sikku'ndu,  soathikkappadugi’raan.  (yaakkoabu  1:14)

பின்பு  இச்சையானது  கர்ப்பந்தரித்து,  பாவத்தைப்  பிறப்பிக்கும்,  பாவம்  பூரணமாகும்போது,  மரணத்தைப்  பிறப்பிக்கும்.  (யாக்கோபு  1:15)

pinbu  ichchaiyaanathu  karppanthariththu,  paavaththaip  pi’rappikkum,  paavam  poora'namaagumpoathu,  mara'naththaip  pi’rappikkum.  (yaakkoabu  1:15)

என்  பிரியமான  சகோதரரே,  மோசம்போகாதிருங்கள்.  (யாக்கோபு  1:16)

en  piriyamaana  sagoathararea,  moasampoagaathirungga'l.  (yaakkoabu  1:16)

நன்மையான  எந்த  ஈவும்  பூரணமான  எந்த  வரமும்  பரத்திலிருந்துண்டாகி,  சோதிகளின்  பிதாவினிடத்திலிருந்து  இறங்கிவருகிறது;  அவரிடத்தில்  யாதொரு  மாறுதலும்  யாதொரு  வேற்றுமையின்  நிழலுமில்லை.  (யாக்கோபு  1:17)

nanmaiyaana  entha  eevum  poora'namaana  entha  varamum  paraththilirunthu'ndaagi,  soathiga'lin  pithaavinidaththilirunthu  i’ranggivarugi’rathu;  avaridaththil  yaathoru  maa’ruthalum  yaathoru  veat’rumaiyin  nizhalumillai.  (yaakkoabu  1:17)

அவர்  சித்தங்கொண்டு  தம்முடைய  சிருஷ்டிகளில்  நாம்  முதற்பலன்களாவதற்கு  நம்மைச்  சத்திய  வசனத்தினாலே  ஜெநிப்பித்தார்.  (யாக்கோபு  1:18)

avar  siththangko'ndu  thammudaiya  sirushdiga'lil  naam  mutha’rpalanga'laavatha’rku  nammaich  saththiya  vasanaththinaalea  jenippiththaar.  (yaakkoabu  1:18)

ஆகையால்,  என்  பிரியமான  சகோதரரே,  யாவரும்  கேட்கிறதற்குத்  தீவிரமாயும்,  பேசுகிறதற்குப்  பொறுமையாயும்,  கோபிக்கிறதற்குத்  தாமதமாயும்  இருக்கக்கடவர்கள்;  (யாக்கோபு  1:19)

aagaiyaal,  en  piriyamaana  sagoathararea,  yaavarum  keadki’ratha’rkuth  theeviramaayum,  peasugi’ratha’rkup  po’rumaiyaayum,  koabikki’ratha’rkuth  thaamathamaayum  irukkakkadavarga'l;  (yaakkoabu  1:19)

மனுஷருடைய  கோபம்  தேவனுடைய  நீதியை  நடப்பிக்கமாட்டாதே.  (யாக்கோபு  1:20)

manusharudaiya  koabam  theavanudaiya  neethiyai  nadappikkamaattaathea.  (yaakkoabu  1:20)

ஆகையால்,  நீங்கள்  எல்லாவித  அழுக்கையும்  கொடிய  துர்க்குணத்தையும்  ஒழித்துவிட்டு,  உங்கள்  உள்ளத்தில்  நாட்டப்பட்டதாயும்  உங்கள்  ஆத்துமாக்களை  இரட்சிக்க  வல்லமையுள்ளதாயுமிருக்கிற  வசனத்தைச்  சாந்தமாய்  ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள்.  (யாக்கோபு  1:21)

aagaiyaal,  neengga'l  ellaavitha  azhukkaiyum  kodiya  thurkku'naththaiyum  ozhiththuvittu,  ungga'l  u'l'laththil  naattappattathaayum  ungga'l  aaththumaakka'lai  iradchikka  vallamaiyu'l'lathaayumirukki’ra  vasanaththaich  saanthamaay  eat’rukko'l'lungga'l.  (yaakkoabu  1:21)

அல்லாமலும்,  நீங்கள்  உங்களை  வஞ்சியாதபடிக்குத்  திருவசனத்தைக்  கேட்கிறவர்களாய்  மாத்திரமல்ல,  அதின்படி  செய்கிறவர்களாயும்  இருங்கள்.  (யாக்கோபு  1:22)

allaamalum,  neengga'l  ungga'lai  vagnchiyaathapadikkuth  thiruvasanaththaik  keadki’ravarga'laay  maaththiramalla,  athinpadi  seygi’ravarga'laayum  irungga'l.  (yaakkoabu  1:22)

என்னத்தினாலெனில்,  ஒருவன்  திருவசனத்தைக்  கேட்டும்  அதின்படி  செய்யாதவனானால்,  கண்ணாடியிலே  தன்  சுபாவ  முகத்தைப்  பார்க்கிற  மனுஷனுக்கு  ஒப்பாயிருப்பான்;  (யாக்கோபு  1:23)

ennaththinaalenil,  oruvan  thiruvasanaththaik  keattum  athinpadi  seyyaathavanaanaal,  ka'n'naadiyilea  than  subaava  mugaththaip  paarkki’ra  manushanukku  oppaayiruppaan;  (yaakkoabu  1:23)

அவன்  தன்னைத்தானே  பார்த்து,  அவ்விடம்விட்டுப்  போனவுடனே,  தன்  சாயல்  இன்னதென்பதை  மறந்துவிடுவான்.  (யாக்கோபு  1:24)

avan  thannaiththaanea  paarththu,  avvidamvittup  poanavudanea,  than  saayal  innathenbathai  ma’ranthuviduvaan.  (yaakkoabu  1:24)

சுயாதீனப்பிரமாணமாகிய  பூரணப்பிரமாணத்தை  உற்றுப்பார்த்து,  அதிலே  நிலைத்திருக்கிறவனே  கேட்கிறதை  மறக்கிறவனாயிராமல்,  அதற்கேற்ற  கிரியை  செய்கிறவனாயிருந்து,  தன்  செய்கையில்  பாக்கியவானாயிருப்பான்.  (யாக்கோபு  1:25)

suyaatheenappiramaa'namaagiya  poora'nappiramaa'naththai  ut’ruppaarththu,  athilea  nilaiththirukki’ravanea  keadki’rathai  ma’rakki’ravanaayiraamal,  atha’rkeat’ra  kiriyai  seygi’ravanaayirunthu,  than  seygaiyil  baakkiyavaanaayiruppaan.  (yaakkoabu  1:25)

உங்களில்  ஒருவன்  தன்  நாவை  அடக்காமல்,  தன்  இருதயத்தை  வஞ்சித்து,  தன்னைத்  தேவபக்தியுள்ளவனென்று  எண்ணினால்  அவனுடைய  தேவபக்தி  வீணாயிருக்கும்.  (யாக்கோபு  1:26)

ungga'lil  oruvan  than  naavai  adakkaamal,  than  iruthayaththai  vagnchiththu,  thannaith  theavabakthiyu'l'lavanen’ru  e'n'ninaal  avanudaiya  theavabakthi  vee'naayirukkum.  (yaakkoabu  1:26)

திக்கற்ற  பிள்ளைகளும்  விதவைகளும்  படுகிற  உபத்திரவத்திலே  அவர்களை  விசாரிக்கிறதும்,  உலகத்தால்  கறைபடாதபடிக்குத்  தன்னைக்  காத்துக்கொள்ளுகிறதுமே  பிதாவாகிய  தேவனுக்குமுன்பாக  மாசில்லாத  சுத்தமான  பக்தியாயிருக்கிறது.  (யாக்கோபு  1:27)

thikkat’ra  pi'l'laiga'lum  vithavaiga'lum  padugi’ra  ubaththiravaththilea  avarga'lai  visaarikki’rathum,  ulagaththaal  ka’raipadaathapadikkuth  thannaik  kaaththukko'l'lugi’rathumea  pithaavaagiya  theavanukkumunbaaga  maasillaatha  suththamaana  bakthiyaayirukki’rathu.  (yaakkoabu  1:27)