Unnathappaattu 7 | உன்னதப்பாட்டு 7 | Song of Solomon 7

ராஜகுமாரத்தியே!  பாதரட்சைகளிட்ட  உன்  பாதங்கள்  மிகவும்  அழகாயிருக்கிறது;  உன்  இடுப்பின்  வடிவு  விசித்திரத்  தொழிற்காரரின்  வேலையாகிய  பூஷணம்போலிருக்கிறது.  (உன்னதப்பாட்டு  7:1)

raajakumaaraththiyea!  paatharadchaiga'litta  un  paathangga'l  migavum  azhagaayirukki’rathu;  un  iduppin  vadivu  visiththirath  thozhi’rkaararin  vealaiyaagiya  poosha'nampoalirukki’rathu.  (unnathappaattu  7:1)

உன்  நாபி  திராட்சரசம்  நிறைந்த  வட்டக்கலசம்போலிருக்கிறது;  உன்  வயிறு  லீலிபுஷ்பங்கள்  சூழ்ந்த  கோதுமை  அம்பாரம்போலிருக்கிறது.  (உன்னதப்பாட்டு  7:2)

un  naabi  thiraadcharasam  ni’raintha  vattakkalasampoalirukki’rathu;  un  vayi’ru  leelipushpangga'l  soozhntha  koathumai  ambaarampoalirukki’rathu.  (unnathappaattu  7:2)

உன்  இரண்டு  ஸ்தனங்களும்  வெளிமானின்  இரட்டைக்குட்டிகளுக்குச்  சமானமாயிருக்கிறது.  (உன்னதப்பாட்டு  7:3)

un  ira'ndu  sthanangga'lum  ve'limaanin  irattaikkuttiga'lukkuch  samaanamaayirukki’rathu.  (unnathappaattu  7:3)

உன்  கழுத்து  யானைத்தந்தத்தினால்  செய்த  கோபுரத்தைப்போலவும்,  உன்  கண்கள்  எஸ்போனிலே  பத்ரபீம்  வாசலண்டையிலிருக்கும்  குளங்களைப்போலவும்,  உன்  மூக்கு  தமஸ்குவின்  திசையை  நோக்கும்  லீபனோனின்  கோபுரத்தைப்போலவும்  இருக்கிறது.  (உன்னதப்பாட்டு  7:4)

un  kazhuththu  yaanaiththanthaththinaal  seytha  koapuraththaippoalavum,  un  ka'nga'l  esboanilea  bathrabeem  vaasala'ndaiyilirukkum  ku'langga'laippoalavum,  un  mookku  thamaskuvin  thisaiyai  noakkum  leebanoanin  koapuraththaippoalavum  irukki’rathu.  (unnathappaattu  7:4)

உன்  சிரசு  கர்மேல்  மலையைப்போலிருக்கிறது;  உன்  தலைமயிர்  இரத்தாம்பரமயமாயிருக்கிறது;  ராஜா  நடைக்காவணங்களில்  மயங்கிநிற்கிறார்.  (உன்னதப்பாட்டு  7:5)

un  sirasu  karmeal  malaiyaippoalirukki’rathu;  un  thalaimayir  iraththaambaramayamaayirukki’rathu;  raajaa  nadaikkaava'nangga'lil  mayanggini’rki’raar.  (unnathappaattu  7:5)

மனமகிழ்ச்சியை  உண்டாக்கும்  என்  பிரியமே!  நீ  எவ்வளவு  ரூபவதி,  நீ  எவ்வளவு  இன்பமுள்ளவள்.  (உன்னதப்பாட்டு  7:6)

manamagizhchchiyai  u'ndaakkum  en  piriyamea!  nee  evva'lavu  roobavathi,  nee  evva'lavu  inbamu'l'lava'l.  (unnathappaattu  7:6)

உன்  உயரம்  பனைமரத்தொழுங்குபோலவும்,  உன்  ஸ்தனங்கள்  திராட்சக்குலைகள்போலவும்  இருக்கிறது.  (உன்னதப்பாட்டு  7:7)

un  uyaram  panaimaraththozhunggupoalavum,  un  sthanangga'l  thiraadchakkulaiga'lpoalavum  irukki’rathu.  (unnathappaattu  7:7)

நான்  பனைமரத்திலேறி,  அதின்  மடல்களைப்  பிடிப்பேன்  என்றேன்;  இப்பொழுதும்  உன்  ஸ்தனங்கள்  திராட்சக்குலைகள்போலவும்,  உன்  மூக்கின்  வாசனை  கிச்சிலிப்பழங்கள்போலவும்  இருக்கிறது.  (உன்னதப்பாட்டு  7:8)

naan  panaimaraththilea’ri,  athin  madalga'laip  pidippean  en’rean;  ippozhuthum  un  sthanangga'l  thiraadchakkulaiga'lpoalavum,  un  mookkin  vaasanai  kichchilippazhangga'lpoalavum  irukki’rathu.  (unnathappaattu  7:8)

உன்  தொண்டை,  என்  நேசர்  குடிக்கையில்  மெதுவாயிறங்குகிறதும்,  உறங்குகிறவர்களின்  உதடுகளைப்  பேசப்பண்ணுகிறதுமான,  நல்ல  திராட்சரசத்தைப்போலிருக்கிறது.  (உன்னதப்பாட்டு  7:9)

un  tho'ndai,  en  neasar  kudikkaiyil  methuvaayi’ranggugi’rathum,  u’ranggugi’ravarga'lin  uthaduga'laip  peasappa'n'nugi’rathumaana,  nalla  thiraadcharasaththaippoalirukki’rathu.  (unnathappaattu  7:9)

நான்  என்  நேசருடையவள்,  அவர்  பிரியம்  என்மேலிருக்கிறது.  (உன்னதப்பாட்டு  7:10)

naan  en  neasarudaiyava'l,  avar  piriyam  enmealirukki’rathu.  (unnathappaattu  7:10)

வாரும்  என்  நேசரே!  வயல்வெளியில்  போய்,  கிராமங்களில்  தங்குவோம்.  (உன்னதப்பாட்டு  7:11)

vaarum  en  neasarea!  vayalve'liyil  poay,  kiraamangga'lil  thangguvoam.  (unnathappaattu  7:11)

அதிகாலையிலே  திராட்சத்தோட்டங்களுக்குப்  போவோம்;  திராட்சக்கொடி  துளிர்த்து  அதின்  பூ  மலர்ந்ததோ  என்றும்,  மாதளஞ்செடிகள்  பூப்பூத்ததோ  என்றும்  பார்ப்போம்;  அங்கே  என்  நேசத்தின்  உச்சிதங்களை  உமக்குத்  தருவேன்.  (உன்னதப்பாட்டு  7:12)

athikaalaiyilea  thiraadchaththoattangga'lukkup  poavoam;  thiraadchakkodi  thu'lirththu  athin  poo  malarnthathoa  en’rum,  maatha'lagnsediga'l  pooppooththathoa  en’rum  paarppoam;  anggea  en  neasaththin  uchchithangga'lai  umakkuth  tharuvean.  (unnathappaattu  7:12)

தூதாயீம்  பழம்  வாசனை  வீசும்;  நமது  வாசல்களண்டையிலே  புதியவைகளும்  பழையவைகளுமான  சகலவித  அருமையான  கனிகளுமுண்டு;  என்  நேசரே!  அவைகளை  உமக்கு  வைத்திருக்கிறேன்.  (உன்னதப்பாட்டு  7:13)

thoothaayeem  pazham  vaasanai  veesum;  namathu  vaasalga'la'ndaiyilea  puthiyavaiga'lum  pazhaiyavaiga'lumaana  sagalavitha  arumaiyaana  kaniga'lumu'ndu;  en  neasarea!  avaiga'lai  umakku  vaiththirukki’rean.  (unnathappaattu  7:13)