தேவன் நோவாவையும், அவனுடனே
பேழையிலிருந்த சகல காட்டு
மிருகங்களையும், சகல நாட்டு
மிருகங்களையும் நினைத்தருளினார்; தேவன் பூமியின்மேல் காற்றை
வீசப்பண்ணினார், அப்பொழுது ஜலம் அமர்ந்தது. (ஆதியாகமம்
8:1)
theavan noavaavaiyum, avanudanea
peazhaiyiliruntha sagala kaattu mirugangga'laiyum, sagala naattu mirugangga'laiyum ninaiththaru'linaar; theavan
boomiyinmeal kaat’rai veesappa'n'ninaar,
appozhuthu jalam amarnthathu.
(aathiyaagamam 8:1)
ஆழத்தின்
ஊற்றுக்கண்களும், வானத்தின் மதகுகளும்
அடைபட்டன; வானத்து மழையும்
நின்றுபோயிற்று. (ஆதியாகமம் 8:2)
aazhaththin oot’rukka'nga'lum, vaanaththin mathaguga'lum adaipattana; vaanaththu mazhaiyum
nin'rupoayit’ru. (aathiyaagamam 8:2)
ஜலம் பூமியிலிருந்து நாளுக்குநாள்
வற்றிக்கொண்டே வந்தது; நூற்றைம்பது
நாளுக்குப்பின்பு ஜலம் வடிந்தது.
(ஆதியாகமம் 8:3)
jalam boomiyilirunthu
naa'lukkunaa'l vat’rikko'ndea
vanthathu; noot'raimbathu naa'lukkuppinbu jalam vadinthathu.
(aathiyaagamam 8:3)
ஏழாம் மாதம் பதினேழாம்
தேதியிலே பேழை அரராத்
என்னும் மலைகளின்மேல் தங்கிற்று.
(ஆதியாகமம் 8:4)
eazhaam maatham pathineazhaam
theathiyilea peazhai araraath
ennum malaiga'linmeal
thanggit'ru. (aathiyaagamam 8:4)
பத்தாம்
மாதம் மட்டும் ஜலம் வடிந்துகொண்டேவந்தது; பத்தாம்
மாதம் முதல் தேதியிலே
மலைச்சிகரங்கள் காணப்பட்டன. (ஆதியாகமம்
8:5)
paththaam maatham mattum jalam vadinthuko'ndeavanthathu; paththaam
maatham muthal theathiyilea
malaichsigarangga'l kaa'nappattana. (aathiyaagamam 8:5)
நாற்பது
நாள் சென்றபின், நோவா தான் பேழையில்
செய்திருந்த ஜன்னலைத் திறந்து,
(ஆதியாகமம் 8:6)
naa’rpathu naa'l sen'rapin, noavaa thaan peazhaiyil seythiruntha jannalaith thi'ranthu, (aathiyaagamam 8:6)
ஒரு காகத்தை வெளியே
விட்டான்; அது புறப்பட்டுப்
பூமியின்மேல் இருந்த ஜலம் வற்றிப்போகும்வரைக்கும் போகிறதும்
வருகிறதுமாய் இருந்தது. (ஆதியாகமம்
8:7)
oru kaagaththai
ve'liyea vittaan; athu pu'rappattup boomiyinmeal iruntha jalam vat'rippoagumvaraikkum poagi'rathum varugi'rathumaay
irunthathu. (aathiyaagamam 8:7)
பின்பு
பூமியின்மேல் ஜலம் குறைந்து
போயிற்றோ என்று அறியும்படி,
ஒரு புறாவைத் தன்னிடத்திலிருந்து வெளியே
விட்டான். (ஆதியாகமம் 8:8)
pinbu boomiyinmeal jalam ku'rainthu poayit’roa en'ru a'riyumpadi,
oru pu'raavaith thannidaththilirunthu ve'liyea
vittaan. (aathiyaagamam 8:8)
பூமியின்மீதெங்கும் ஜலம் இருந்தபடியால், அந்தப்
புறா தன் உள்ளங்கால்
வைத்து இளைப்பாற இடம் காணாமல், திரும்பிப்
பேழையிலே அவனிடத்தில் வந்தது;
அவன் தன் கையை நீட்டி அதைப் பிடித்துத் தன்னிடமாகப்
பேழைக்குள் சேர்த்துக்கொண்டான். (ஆதியாகமம்
8:9)
boomiyinmeethenggum jalam irunthapadiyaal, anthap
pu'raa than u'l'langkaal vaiththu
i'laippaa'ra idam kaa'naamal, thirumbip peazhaiyilea avanidaththil
vanthathu; avan than kaiyai neetti athaip pidiththuth
thannidamaagap peazhaikku'l
searththukko'ndaan. (aathiyaagamam 8:9)
பின்னும்
ஏழுநாள் பொறுத்து, மறுபடியும்
புறாவைப் பேழையிலிருந்து வெளியே
விட்டான். (ஆதியாகமம் 8:10)
pinnum eazhunaa'l po'ruththu, ma'rupadiyum
pu'raavaip peazhaiyilirunthu ve'liyea
vittaan. (aathiyaagamam 8:10)
அந்தப்
புறா சாயங்காலத்தில் அவனிடத்தில்
வந்து சேர்ந்தது; இதோ, அது கொத்திக்கொண்டுவந்த ஒரு ஒலிவமரத்தின் இலை அதின் வாயில்
இருந்தது; அதினாலே நோவா பூமியின்மேல் ஜலம் குறைந்துபோயிற்று என்று அறிந்தான். (ஆதியாகமம்
8:11)
anthap pu'raa saayanggaalaththil avanidaththil vanthu
searnthathu; ithoa,
athu koththikko'nduvantha oru olivamaraththin ilai athin vaayil
irunthathu; athinaalea noavaa
boomiyinmeal jalam ku'rainthupoayit'ru en'ru a'rinthaan.
(aathiyaagamam 8:11)
பின்னும்
ஏழுநாள் பொறுத்து, அவன் புறாவை வெளியே
விட்டான்; அது அவனிடத்திற்குத் திரும்பி
வரவில்லை. (ஆதியாகமம் 8:12)
pinnum eazhunaa'l po'ruththu, avan pu'raavai ve'liyea vittaan; athu avanidaththi’rkuth thirumbi varavillai. (aathiyaagamam 8:12)
அவனுக்கு
அறுநூற்றொரு வயதாகும் வருஷத்தில்,
முதல் மாதம் முதல் தேதியிலே பூமியின்மேல்
இருந்த ஜலம் வற்றிப்போயிற்று; நோவா பேழையின் மேல்தட்டை
எடுத்துப்பார்த்தான்; பூமியின்மேல் ஜலம் இல்லாதிருந்தது. (ஆதியாகமம்
8:13)
avanukku a'runoot’roru vayathaagum varushaththil, muthal
maatham muthal theathiyilea
boomiyinmeal iruntha
jalam vat'rippoayit'ru; noavaa peazhaiyin
mealthattai eduththuppaarththaan; boomiyinmeal jalam illaathirunthathu. (aathiyaagamam 8:13)
இரண்டாம்
மாதம் இருபத்தேழாம் தேதியிலே
பூமி காய்ந்திருந்தது. (ஆதியாகமம்
8:14)
ira'ndaam maatham irubaththeazhaam theathiyilea boomi kaaynthirunthathu. (aathiyaagamam 8:14)
அப்பொழுது
தேவன் நோவாவை நோக்கி:
(ஆதியாகமம் 8:15)
appozhuthu theavan noavaavai
noakki: (aathiyaagamam 8:15)
நீயும்,
உன்னோடேகூட உன் மனைவியும்,
உன் குமாரரும், உன் குமாரரின் மனைவிகளும்
பேழையை விட்டுப் புறப்படுங்கள். (ஆதியாகமம்
8:16)
neeyum, unnoadeakooda un manaiviyum, un kumaararum, un kumaararin manaiviga'lum peazhaiyai vittup pu'rappadungga'l. (aathiyaagamam 8:16)
உன்னிடத்தில்
இருக்கிற சகலவித மாம்சஜந்துக்களாகிய பறவைகளையும்,
மிருகங்களையும், பூமியின்மேல் ஊருகிற
சகல பிராணிகளையும் உன்னோடே
வெளியே வரவிடு; அவைகள்
பூமியிலே திரளாய் வர்த்தித்து,
பூமியின்மேல் பலுகிப் பெருகக்கடவது
என்றார். (ஆதியாகமம் 8:17)
unnidaththil irukki'ra sagalavitha
maamsajanthukka'laagiya pa'ravaiga'laiyum, mirugangga'laiyum, boomiyinmeal
oorugi'ra sagala piraa'niga'laiyum
unnoadea ve'liyea varavidu;
avaiga'l boomiyilea thira'laay varththiththu, boomiyinmeal palugip perugakkadavathu
en'raar. (aathiyaagamam 8:17)
அப்பொழுது
நோவாவும், அவன் குமாரரும்,
அவன் மனைவியும், அவன் குமாரரின் மனைவிகளும்
புறப்பட்டு வந்தார்கள். (ஆதியாகமம்
8:18)
appozhuthu noavaavum, avan kumaararum, avan manaiviyum, avan kumaararin manaiviga'lum pu'rappattu vanthaarga'l. (aathiyaagamam 8:18)
பூமியின்மேல்
நடமாடுகிற சகல மிருகங்களும்,
ஊருகிற சகல பிராணிகளும்,
சகல பறவைகளும் ஜாதிஜாதியாய்ப் பேழையிலிருந்து புறப்பட்டு
வந்தன. (ஆதியாகமம் 8:19)
boomiyinmeal nadamaadugi'ra sagala mirugangga'lum, oorugi'ra sagala piraa'niga'lum, sagala pa'ravaiga'lum jaathijaathiyaayp peazhaiyilirunthu pu'rappattu vanthana.
(aathiyaagamam 8:19)
அப்பொழுது
நோவா கர்த்தருக்கு ஒரு பலிபீடம் கட்டி,
சுத்தமான சகல மிருகங்களிலும், சுத்தமான
சகல பறவைகளிலும் சிலவற்றைத்
தெரிந்துகொண்டு, அவைகளைப் பலிபீடத்தின்மேல் தகனபலிகளாகப்
பலியிட்டான். (ஆதியாகமம் 8:20)
appozhuthu noavaa karththarukku
oru balipeedam
katti, suththamaana sagala mirugangga'lilum, suththamaana
sagala pa'ravaiga'lilum silavat'raith therinthuko'ndu, avaiga'laip balipeedaththinmeal thaganabaliga'laagap baliyittaan. (aathiyaagamam 8:20)
சுகந்த
வாசனையைக் கர்த்தர் முகர்ந்தார்.
அப்பொழுது கர்த்தர்: இனி நான் மனுஷன்
நிமித்தம் பூமியைச் சபிப்பதில்லை;
மனுஷனுடைய இருதயத்தின் நினைவுகள்
அவன் சிறுவயதுதொடங்கிப் பொல்லாததாயிருக்கிறது; நான் இப்பொழுது செய்ததுபோல,
இனி சகல ஜீவன்களையும்
சங்கரிப்பதில்லை. (ஆதியாகமம் 8:21)
sugantha vaasanaiyaik karththar mugarnthaar. appozhuthu karththar:
ini naan manushan
nimiththam boomiyaich sabippathillai; manushanudaiya iruthayaththin ninaivuga'l avan si'ruvayathuthodanggip pollaathathaayirukki'rathu; naan ippozhuthu
seythathupoala, ini sagala jeevanga'laiyum
sanggarippathillai.
(aathiyaagamam 8:21)
பூமியுள்ள
நாளளவும் விதைப்பும் அறுப்பும்,
சீதளமும் உஷ்ணமும், கோடைகாலமும்
மாரிகாலமும், பகலும் இரவும்
ஒழிவதில்லை என்று தம்முடைய
உள்ளத்தில் சொன்னார். (ஆதியாகமம்
8:22)
boomiyu'l'la naa'la'lavum
vithaippum a'ruppum, seetha'lamum
ush'namum, koadaikaalamum maarikaalamum, pagalum iravum ozhivathillai
en'ru thammudaiya
u'l'laththil sonnaar.
(aathiyaagamam 8:22)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!