Aathiyaagamam 48 | ஆதியாகமம் 48 | Genesis 48

அதற்குப்பின்பு,  உம்முடைய  தகப்பனாருக்கு  வருத்தமாயிருக்கிறது  என்று  யோசேப்புக்குச்  சொல்லப்பட்டது.  அப்பொழுது  அவன்  தன்  இரண்டு  குமாரராகிய  மனாசேயையும்  எப்பிராயீமையும்  தன்னோடேகூடக்  கொண்டுபோனான்.  (ஆதியாகமம்  48:1)

atha’rkuppinbu,  ummudaiya  thagappanaarukku  varuththamaayirukki’rathu  en’ru  yoaseappukkuch  sollappattathu.  appozhuthu  avan  than  ira'ndu  kumaararaagiya  manaaseayaiyum  eppiraayeemaiyum  thannoadeakoodak  ko'ndupoanaan.  (aathiyaagamam  48:1)

இதோ,  உம்முடைய  குமாரனாகிய  யோசேப்பு  உம்மிடத்தில்  வந்திருக்கிறார்  என்று  யாக்கோபுக்கு  அறிவிக்கப்பட்டது;  அப்பொழுது  இஸ்ரவேல்  தன்னைத்  திடப்படுத்திக்கொண்டு,  கட்டிலின்மேல்  உட்கார்ந்தான்.  (ஆதியாகமம்  48:2)

ithoa,  ummudaiya  kumaaranaagiya  yoaseappu  ummidaththil  vanthirukki’raar  en’ru  yaakkoabukku  a’rivikkappattathu;  appozhuthu  israveal  thannaith  thidappaduththikko'ndu,  kattilinmeal  udkaarnthaan.  (aathiyaagamam  48:2)

யாக்கோபு  யோசேப்பை  நோக்கி:  சர்வவல்லமையுள்ள  தேவன்  கானான்  தேசத்திலுள்ள  லூஸ்  என்னும்  இடத்தில்  எனக்குத்  தரிசனமாகி,  என்னை  ஆசீர்வதித்து:  (ஆதியாகமம்  48:3)

yaakkoabu  yoaseappai  noakki:  sarvavallamaiyu'l'la  theavan  kaanaan  theasaththilu'l'la  loos  ennum  idaththil  enakkuth  tharisanamaagi,  ennai  aaseervathiththu:  (aathiyaagamam  48:3)

நான்  உன்னைப்  பலுகவும்  பெருகவும்  பண்ணி,  உன்னைப்  பல  ஜனக்கூட்டமாக்கி,  உனக்குப்  பின்வரும்  உன்  சந்ததிக்கு  இந்தத்  தேசத்தை  நித்திய  சுதந்தரமாகக்  கொடுப்பேன்  என்று  என்னோடே  சொன்னார்.  (ஆதியாகமம்  48:4)

naan  unnaip  palugavum  perugavum  pa'n'ni,  unnaip  pala  janakkoottamaakki,  unakkup  pinvarum  un  santhathikku  inthath  theasaththai  niththiya  suthantharamaagak  koduppean  en’ru  ennoadea  sonnaar.  (aathiyaagamam  48:4)

நான்  உன்னிடத்தில்  எகிப்துக்கு  வருமுன்னே  உனக்கு  எகிப்துதேசத்தில்  பிறந்த  உன்  இரண்டு  குமாரரும்  என்னுடைய  குமாரர்;  ரூபன்  சிமியோன்  என்பவர்களைப்போல,  எப்பிராயீமும்  மனாசேயும்  என்னுடையவர்கள்.  (ஆதியாகமம்  48:5)

naan  unnidaththil  egipthukku  varumunnea  unakku  egipthutheasaththil  pi’rantha  un  ira'ndu  kumaararum  ennudaiya  kumaarar;  rooban  simiyoan  enbavarga'laippoala,  eppiraayeemum  manaaseayum  ennudaiyavarga'l.  (aathiyaagamam  48:5)

இவர்களுக்குப்பின்,  நீ  பெறும்  பிள்ளைகள்  உன்னுடையவர்கள்;  அவர்கள்  தங்கள்  தங்கள்  சகோதரருடைய  பேரால்  அழைக்கப்பட்டு  அவர்களுக்குரிய  சுதந்தரத்தில்  பங்குபெறுவார்கள்.  (ஆதியாகமம்  48:6)

ivarga'lukkuppin,  nee  pe’rum  pi'l'laiga'l  unnudaiyavarga'l;  avarga'l  thangga'l  thangga'l  sagoathararudaiya  pearaal  azhaikkappattu  avarga'lukkuriya  suthantharaththil  panggupe’ruvaarga'l.  (aathiyaagamam  48:6)

நான்  பதானை  விட்டு  வருகையில்,  கானான்தேசத்தில்  எப்பிராத்தாவுக்குக்  கொஞ்சம்  தூரம்  இருக்கும்போது,  வழியிலே  ராகேல்  என்னண்டையில்  மரணமடைந்தாள்;  அவளை  அங்கே  பெத்லெகேம்  என்னும்  எப்பிராத்தா  ஊருக்குப்  போகிற  வழியிலே  அடக்கம்பண்ணினேன்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  48:7)

naan  pathaanai  vittu  varugaiyil,  kaanaantheasaththil  eppiraaththaavukkuk  kogncham  thooram  irukkumpoathu,  vazhiyilea  raakeal  enna'ndaiyil  mara'namadainthaa'l;  ava'lai  anggea  bethleheam  ennum  eppiraaththaa  oorukkup  poagi’ra  vazhiyilea  adakkampa'n'ninean  en’raan.  (aathiyaagamam  48:7)

இஸ்ரவேல்  யோசேப்பின்  குமாரரைப்  பார்த்து:  இவர்கள்  யார்  என்று  கேட்டான்.  (ஆதியாகமம்  48:8)

israveal  yoaseappin  kumaararaip  paarththu:  ivarga'l  yaar  en’ru  keattaan.  (aathiyaagamam  48:8)

யோசேப்பு  தன்  தகப்பனை  நோக்கி:  இவர்கள்  இவ்விடத்தில்  தேவன்  எனக்கு  அருளின  குமாரர்  என்றான்.  அப்பொழுது  அவன்:  நான்  அவர்களை  ஆசீர்வதிக்கும்படி  அவர்களை  என்  கிட்டக்கொண்டுவா  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  48:9)

yoaseappu  than  thagappanai  noakki:  ivarga'l  ivvidaththil  theavan  enakku  aru'lina  kumaarar  en’raan.  appozhuthu  avan:  naan  avarga'lai  aaseervathikkumpadi  avarga'lai  en  kittakko'nduvaa  en’raan.  (aathiyaagamam  48:9)

முதிர்வயதினால்  இஸ்ரவேலின்  கண்கள்  மங்கலாயிருந்தபடியால்,  அவன்  நன்றாய்ப்  பார்க்கக்கூடாதிருந்தது.  அவர்களை  அவனண்டையிலே  சேரப்பண்ணினான்;  அப்பொழுது  அவன்  அவர்களை  முத்தஞ்செய்து  அணைத்துக்கொண்டான்.  (ஆதியாகமம்  48:10)

muthirvayathinaal  isravealin  ka'nga'l  manggalaayirunthapadiyaal,  avan  nan’raayp  paarkkakkoodaathirunthathu.  avarga'lai  avana'ndaiyilea  searappa'n'ninaan;  appozhuthu  avan  avarga'lai  muththagnseythu  a'naiththukko'ndaan.  (aathiyaagamam  48:10)

இஸ்ரவேல்  யோசேப்பை  நோக்கி:  உன்  முகத்தைக்  காண்பேன்  என்று  நான்  நினைக்கவில்லை;  ஆனாலும்,  இதோ,  உன்  சந்ததியையும்  காணும்படி  தேவன்  எனக்கு  அருள்செய்தார்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  48:11)

israveal  yoaseappai  noakki:  un  mugaththaik  kaa'nbean  en’ru  naan  ninaikkavillai;  aanaalum,  ithoa,  un  santhathiyaiyum  kaa'numpadi  theavan  enakku  aru'lseythaar  en’raan.  (aathiyaagamam  48:11)

அப்பொழுது  அவனுடைய  முழங்கால்கள்  நடுவே  இருந்த  பிள்ளைகளை  யோசேப்பு  பின்னிடப்பண்ணி,  அவனுடைய  முகத்துக்கு  முன்பாகத்  தரைமட்டும்  குனிந்து  வணங்கினான்.  (ஆதியாகமம்  48:12)

appozhuthu  avanudaiya  muzhangkaalga'l  naduvea  iruntha  pi'l'laiga'lai  yoaseappu  pinnidappa'n'ni,  avanudaiya  mugaththukku  munbaagath  tharaimattum  kuninthu  va'nangginaan.  (aathiyaagamam  48:12)

பின்பு,  யோசேப்பு  அவ்விருவரையும்  கொண்டுவந்து,  எப்பிராயீமைத்  தன்  வலதுகையினாலே  இஸ்ரவேலின்  இடதுகைக்கு  நேராகவும்,  மனாசேயைத்  தன்  இடதுகையினாலே  இஸ்ரவேலின்  வலதுகைக்கு  நேராகவும்  விட்டான்.  (ஆதியாகமம்  48:13)

pinbu,  yoaseappu  avviruvaraiyum  ko'nduvanthu,  eppiraayeemaith  than  valathukaiyinaalea  isravealin  idathukaikku  nearaagavum,  manaaseayaith  than  idathukaiyinaalea  isravealin  valathukaikku  nearaagavum  vittaan.  (aathiyaagamam  48:13)

அப்பொழுது  இஸ்ரவேல்,  மனமறிய,  தன்  வலதுகையை  நீட்டி,  இளையவனாகிய  எப்பிராயீமுடைய  தலையின்மேலும்,  மனாசே  மூத்தவனாயிருந்தும்,  தன்  இடது  கையை  மனாசேயுடைய  தலையின்மேலும்  வைத்தான்.  (ஆதியாகமம்  48:14)

appozhuthu  israveal,  manama’riya,  than  valathukaiyai  neetti,  i'laiyavanaagiya  eppiraayeemudaiya  thalaiyinmealum,  manaasea  mooththavanaayirunthum,  than  idathu  kaiyai  manaaseayudaiya  thalaiyinmealum  vaiththaan.  (aathiyaagamam  48:14)

அவன்  யோசேப்பை  ஆசீர்வதித்து:  என்  பிதாக்களாகிய  ஆபிரகாமும்  ஈசாக்கும்  வழிபட்டு  வணங்கிய  தேவனும்,  நான்  பிறந்த  நாள்முதல்  இந்நாள்வரைக்கும்  என்னை  ஆதரித்துவந்த  தேவனும்,  (ஆதியாகமம்  48:15)

avan  yoaseappai  aaseervathiththu:  en  pithaakka'laagiya  aabirahaamum  eesaakkum  vazhipattu  va'nanggiya  theavanum,  naan  pi’rantha  naa'lmuthal  innaa'lvaraikkum  ennai  aathariththuvantha  theavanum,  (aathiyaagamam  48:15)

எல்லாத்  தீமைக்கும்  நீங்கலாக்கி  என்னை  மீட்ட  தூதனுமானவர்  இந்தப்  பிள்ளைகளை  ஆசீர்வதிப்பாராக,  என்  பேரும்  என்  பிதாக்களாகிய  ஆபிரகாம்  ஈசாக்கு  என்பவர்களின்  பேரும்  இவர்களுக்கு  இடப்படக்கடவது;  பூமியில்  இவர்கள்  மிகுதியாய்ப்  பெருகக்கடவர்கள்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  48:16)

ellaath  theemaikkum  neenggalaakki  ennai  meetta  thoothanumaanavar  inthap  pi'l'laiga'lai  aaseervathippaaraaga,  en  pearum  en  pithaakka'laagiya  aabirahaam  eesaakku  enbavarga'lin  pearum  ivarga'lukku  idappadakkadavathu;  boomiyil  ivarga'l  miguthiyaayp  perugakkadavarga'l  en’raan.  (aathiyaagamam  48:16)

தகப்பன்  தன்  வலதுகையை  எப்பிராயீமுடைய  தலையின்மேல்  வைத்ததை  யோசேப்பு  கண்டு,  அது  தனக்குப்  பிரியமில்லாதபடியால்,  எப்பிராயீமுடைய  தலையின்மேல்  இருந்த  தன்  தகப்பனுடைய  கையை  மனாசேயினுடைய  தலையின்மேல்  வைக்கும்படிக்கு  எடுத்து:  (ஆதியாகமம்  48:17)

thagappan  than  valathukaiyai  eppiraayeemudaiya  thalaiyinmeal  vaiththathai  yoaseappu  ka'ndu,  athu  thanakkup  piriyamillaathapadiyaal,  eppiraayeemudaiya  thalaiyinmeal  iruntha  than  thagappanudaiya  kaiyai  manaaseayinudaiya  thalaiyinmeal  vaikkumpadikku  eduththu:  (aathiyaagamam  48:17)

என்  தகப்பனே,  அப்படியல்ல,  இவன்  மூத்தவன்,  இவனுடைய  தலையின்மேல்  உம்முடைய  வலதுகையை  வைக்கவேண்டும்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  48:18)

en  thagappanea,  appadiyalla,  ivan  mooththavan,  ivanudaiya  thalaiyinmeal  ummudaiya  valathukaiyai  vaikkavea'ndum  en’raan.  (aathiyaagamam  48:18)

அவன்  தகப்பனோ  தடுத்து:  அது  எனக்குத்  தெரியும்,  என்  மகனே,  எனக்குத்  தெரியும்;  இவனும்  ஒரு  ஜனக்கூட்டமாவான்,  இவனும்  பெருகுவான்;  இவனுடைய  தம்பியோ  இவனிலும்  அதிகமாய்ப்  பெருகுவான்;  அவனுடைய  சந்ததியார்  திரளான  ஜனங்களாவார்கள்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  48:19)

avan  thagappanoa  thaduththu:  athu  enakkuth  theriyum,  en  maganea,  enakkuth  theriyum;  ivanum  oru  janakkoottamaavaan,  ivanum  peruguvaan;  ivanudaiya  thambiyoa  ivanilum  athigamaayp  peruguvaan;  avanudaiya  santhathiyaar  thira'laana  janangga'laavaarga'l  en’raan.  (aathiyaagamam  48:19)

இவ்விதமாக  அவன்  அன்றைத்தினம்  அவர்களை  ஆசீர்வதித்து:  தேவன்  உன்னை  எப்பிராயீமைப்போலவும்  மனாசேயைப்போலவும்  ஆக்குவாராக  என்று  இஸ்ரவேலர்  உன்னை  முன்னிட்டு  வாழ்த்துவார்கள்  என்று  சொல்லி,  எப்பிராயீமை  மனாசேக்கு  முன்னே  வைத்தான்.  (ஆதியாகமம்  48:20)

ivvithamaaga  avan  an’raiththinam  avarga'lai  aaseervathiththu:  theavan  unnai  eppiraayeemaippoalavum  manaaseayaippoalavum  aakkuvaaraaga  en’ru  isravealar  unnai  munnittu  vaazhththuvaarga'l  en’ru  solli,  eppiraayeemai  manaaseakku  munnea  vaiththaan.  (aathiyaagamam  48:20)

பின்பு,  இஸ்ரவேல்  யோசேப்பை  நோக்கி:  இதோ,  நான்  மரணமடையப்போகிறேன்;  தேவன்  உங்களோடே  இருப்பார்;  அவர்  உங்கள்  பிதாக்களின்  தேசத்துக்கு  உங்களைத்  திரும்பவும்  போகப்பண்ணுவார்  என்றும்,  (ஆதியாகமம்  48:21)

pinbu,  israveal  yoaseappai  noakki:  ithoa,  naan  mara'namadaiyappoagi’rean;  theavan  ungga'loadea  iruppaar;  avar  ungga'l  pithaakka'lin  theasaththukku  ungga'laith  thirumbavum  poagappa'n'nuvaar  en’rum,  (aathiyaagamam  48:21)

உன்  சகோதரருக்குக்  கொடுத்ததைப்பார்க்கிலும்,  நான்  என்  பட்டயத்தாலும்,  என்  வில்லினாலும்,  எமோரியர்  கையிலிருந்து  சம்பாதித்த  ஒரு  நிலத்தை  உனக்கு  அதிகமான  பங்காகக்  கொடுத்தேன்  என்றும்  சொன்னான்.  (ஆதியாகமம்  48:22)

un  sagoathararukkuk  koduththathaippaarkkilum,  naan  en  pattayaththaalum,  en  villinaalum,  emoariyar  kaiyilirunthu  sambaathiththa  oru  nilaththai  unakku  athigamaana  panggaagak  koduththean  en’rum  sonnaan.  (aathiyaagamam  48:22)