Aathiyaagamam 37 | ஆதியாகமம் 37 | Genesis 37

யாக்கோபு  தன்  தகப்பன்  தங்கியிருந்த  கானான்  தேசத்திலே  குடியிருந்தான்.  (ஆதியாகமம்  37:1)

yaakkoabu  than  thagappan  thanggiyiruntha  kaanaan  theasaththilea  kudiyirunthaan.  (aathiyaagamam  37:1)

யாக்கோபுடைய  சந்ததியின்  வரலாறு:  யோசேப்பு  பதினேழு  வயதிலே  தன்  சகோதரருடனே  ஆடுகளை  மேய்த்துக்கொண்டிருந்தான்;  அந்த  இளைஞன்  பில்காள்  சில்பாள்  என்னும்  தன்  தகப்பனுடைய  மறுமனையாட்டிகளின்  குமாரரோடே  இருந்து,  அவர்களுடைய  துன்மார்க்கத்தைத்  தன்  தகப்பனுக்குச்  சொல்லிவருவான்.  (ஆதியாகமம்  37:2)

yaakkoabudaiya  santhathiyin  varalaa’ru:  yoaseappu  pathineazhu  vayathilea  than  sagoathararudanea  aaduga'lai  meayththukko'ndirunthaan;  antha  i'laignan  bilkaa'l  silpaa'l  ennum  than  thagappanudaiya  ma’rumanaiyaattiga'lin  kumaararoadea  irunthu,  avarga'ludaiya  thunmaarkkaththaith  than  thagappanukkuch  sollivaruvaan.  (aathiyaagamam  37:2)

இஸ்ரவேலின்  முதிர்வயதிலே  யோசேப்புத்  தனக்குப்  பிறந்ததினால்,  இஸ்ரவேல்  தன்  குமாரர்  எல்லாரிலும்  அவனை  அதிகமாய்  நேசித்து,  அவனுக்குப்  பலவருணமான  அங்கியைச்  செய்வித்தான்.  (ஆதியாகமம்  37:3)

isravealin  muthirvayathilea  yoaseapputh  thanakkup  pi’ranthathinaal,  israveal  than  kumaarar  ellaarilum  avanai  athigamaay  neasiththu,  avanukkup  palavaru'namaana  anggiyaich  seyviththaan.  (aathiyaagamam  37:3)

அவனுடைய  சகோதரர்  எல்லாரிலும்  அவனைத்  தங்கள்  தகப்பன்  அதிகமாய்  நேசிக்கிறதை  அவன்  சகோதரர்  கண்டபோது,  அவனோடே  பட்சமாய்ப்  பேசாமல்  அவனைப்  பகைத்தார்கள்.  (ஆதியாகமம்  37:4)

avanudaiya  sagoatharar  ellaarilum  avanaith  thangga'l  thagappan  athigamaay  neasikki’rathai  avan  sagoatharar  ka'ndapoathu,  avanoadea  padchamaayp  peasaamal  avanaip  pagaiththaarga'l.  (aathiyaagamam  37:4)

யோசேப்பு  ஒரு  சொப்பனம்  கண்டு,  அதைத்  தன்  சகோதரருக்கு  அறிவித்தான்;  அதினிமித்தம்  அவனை  இன்னும்  அதிகமாய்ப்  பகைத்தார்கள்.  (ஆதியாகமம்  37:5)

yoaseappu  oru  soppanam  ka'ndu,  athaith  than  sagoathararukku  a’riviththaan;  athinimiththam  avanai  innum  athigamaayp  pagaiththaarga'l.  (aathiyaagamam  37:5)

அவன்  அவர்களை  நோக்கி:  நான்  கண்ட  சொப்பனத்தைக்  கேளுங்கள்:  (ஆதியாகமம்  37:6)

avan  avarga'lai  noakki:  naan  ka'nda  soppanaththaik  kea'lungga'l:  (aathiyaagamam  37:6)

நாம்  வயலில்  அறுத்த  அரிகளைக்  கட்டிக்கொண்டிருந்தோம்;  அப்பொழுது  என்னுடைய  அரிக்கட்டு  நிமிர்ந்திருந்தது;  உங்கள்  அரிக்கட்டுகள்  என்  அரிக்கட்டைச்  சுற்றி  வணங்கி  நின்றது  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  37:7)

naam  vayalil  a’ruththa  ariga'laik  kattikko'ndirunthoam;  appozhuthu  ennudaiya  arikkattu  nimirnthirunthathu;  ungga'l  arikkattuga'l  en  arikkattaich  sut’ri  va'nanggi  nin’rathu  en’raan.  (aathiyaagamam  37:7)

அப்பொழுது  அவன்  சகோதரர்  அவனைப்  பார்த்து:  நீ  எங்கள்மேல்  துரைத்தனம்பண்ணுவாயோ?  நீ  எங்களை  ஆளப்போகிறாயோ?  என்று  சொல்லி,  அவனை  அவன்  சொப்பனங்களின்  நிமித்தமும்,  அவன்  வார்த்தைகளின்  நிமித்தமும்  இன்னும்  அதிகமாய்ப்  பகைத்தார்கள்.  (ஆதியாகமம்  37:8)

appozhuthu  avan  sagoatharar  avanaip  paarththu:  nee  engga'lmeal  thuraiththanampa'n'nuvaayoa?  nee  engga'lai  aa'lappoagi’raayoa?  en’ru  solli,  avanai  avan  soppanangga'lin  nimiththamum,  avan  vaarththaiga'lin  nimiththamum  innum  athigamaayp  pagaiththaarga'l.  (aathiyaagamam  37:8)

அவன்  வேறொரு  சொப்பனம்  கண்டு,  தன்  சகோதரரை  நோக்கி:  நான்  இன்னும்  ஒரு  சொப்பனத்தைக்  கண்டேன்;  சூரியனும்  சந்திரனும்  பதினொரு  நட்சத்திரங்களும்  என்னை  வணங்கினது  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  37:9)

avan  vea’roru  soppanam  ka'ndu,  than  sagoathararai  noakki:  naan  innum  oru  soppanaththaik  ka'ndean;  sooriyanum  santhiranum  pathinoru  nadchaththirangga'lum  ennai  va'nangginathu  en’raan.  (aathiyaagamam  37:9)

இதை  அவன்  தன்  தகப்பனுக்கும்  தன்  சகோதரருக்கும்  சொன்னபோது,  அவன்  தகப்பன்  அவனைப்  பார்த்து:  நீ  கண்ட  இந்தச்  சொப்பனம்  என்ன?  நானும்  உன்  தாயாரும்  உன்  சகோதரரும்  தரைமட்டும்  குனிந்து  உன்னை  வணங்கவருவோமோ?  என்று  அவனைக்  கடிந்துகொண்டான்.  (ஆதியாகமம்  37:10)

ithai  avan  than  thagappanukkum  than  sagoathararukkum  sonnapoathu,  avan  thagappan  avanaip  paarththu:  nee  ka'nda  inthach  soppanam  enna?  naanum  un  thaayaarum  un  sagoathararum  tharaimattum  kuninthu  unnai  va'nanggavaruvoamoa?  en’ru  avanaik  kadinthuko'ndaan.  (aathiyaagamam  37:10)

அவன்  சகோதரர்  அவன்மேல்  பொறாமைகொண்டார்கள்;  அவன்  தகப்பனோ  அவன்  சொன்னதை  மனதிலே  வைத்துக்கொண்டான்.  (ஆதியாகமம்  37:11)

avan  sagoatharar  avanmeal  po’raamaiko'ndaarga'l;  avan  thagappanoa  avan  sonnathai  manathilea  vaiththukko'ndaan.  (aathiyaagamam  37:11)

பின்பு,  அவன்  சகோதரர்  சீகேமிலே  தங்கள்  தகப்பனுடைய  ஆடுகளை  மேய்க்கப்  போனார்கள்.  (ஆதியாகமம்  37:12)

pinbu,  avan  sagoatharar  seekeamilea  thangga'l  thagappanudaiya  aaduga'lai  meaykkap  poanaarga'l.  (aathiyaagamam  37:12)

அப்பொழுது  இஸ்ரவேல்  யோசேப்பை  நோக்கி:  உன்  சகோதரர்  சீகேமிலே  ஆடுகளை  மேய்க்கிறார்கள்  அல்லவா?  உன்னை  அவர்களிடத்துக்கு  அனுப்பப்  போகிறேன்,  வா  என்றான்.  அவன்:  இதோ,  போகிறேன்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  37:13)

appozhuthu  israveal  yoaseappai  noakki:  un  sagoatharar  seekeamilea  aaduga'lai  meaykki’raarga'l  allavaa?  unnai  avarga'lidaththukku  anuppap  poagi’rean,  vaa  en’raan.  avan:  ithoa,  poagi’rean  en’raan.  (aathiyaagamam  37:13)

அப்பொழுது  அவன்:  நீ  போய்,  உன்  சகோதரருடைய  ஷேமம்  எப்படி  என்றும்,  ஆடுகள்  எப்படி  இருக்கிறது  என்றும்  பார்த்து,  எனக்கு  மறுசெய்தி  கொண்டுவா  என்று  அவனுக்குச்  சொல்லி,  எபிரோன்  பள்ளத்தாக்கிலே  இருந்து  அவனை  அனுப்பினான்;  அந்தப்படியே  அவன்  சீகேமுக்குப்  போனான்.  (ஆதியாகமம்  37:14)

appozhuthu  avan:  nee  poay,  un  sagoathararudaiya  sheamam  eppadi  en’rum,  aaduga'l  eppadi  irukki’rathu  en’rum  paarththu,  enakku  ma’ruseythi  ko'nduvaa  en’ru  avanukkuch  solli,  ebiroan  pa'l'laththaakkilea  irunthu  avanai  anuppinaan;  anthappadiyea  avan  seekeamukkup  poanaan.  (aathiyaagamam  37:14)

அப்பொழுது  ஒரு  மனிதன்  அவன்  வெளியிலே  வழிதப்பித்  திரிகிறதைக்  கண்டு,  என்ன  தேடுகிறாய்?  என்று  அவனைக்  கேட்டான்.  (ஆதியாகமம்  37:15)

appozhuthu  oru  manithan  avan  ve'liyilea  vazhithappith  thirigi’rathaik  ka'ndu,  enna  theadugi’raay?  en’ru  avanaik  keattaan.  (aathiyaagamam  37:15)

அதற்கு  அவன்:  என்  சகோதரரைத்  தேடுகிறேன்,  அவர்கள்  எங்கே  ஆடு  மேய்க்கிறார்கள்,  சொல்லும்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  37:16)

atha’rku  avan:  en  sagoathararaith  theadugi’rean,  avarga'l  enggea  aadu  meaykki’raarga'l,  sollum  en’raan.  (aathiyaagamam  37:16)

அந்த  மனிதன்:  அவர்கள்  இவ்விடத்திலிருந்து  போய்விட்டார்கள்,  தோத்தானுக்குப்  போவோம்  என்று  அவர்கள்  சொல்லக்கேட்டேன்  என்றான்;  அப்பொழுது  யோசேப்பு  தன்  சகோதரரைத்  தொடர்ந்துபோய்,  அவர்களைத்  தோத்தானிலே  கண்டுபிடித்தான்.  (ஆதியாகமம்  37:17)

antha  manithan:  avarga'l  ivvidaththilirunthu  poayvittaarga'l,  thoaththaanukkup  poavoam  en’ru  avarga'l  sollakkeattean  en’raan;  appozhuthu  yoaseappu  than  sagoathararaith  thodarnthupoay,  avarga'laith  thoaththaanilea  ka'ndupidiththaan.  (aathiyaagamam  37:17)

அவர்கள்  அவனைத்  தூரத்தில்  வரக்கண்டு,  அவன்  தங்களுக்குச்  சமீபமாய்  வருமுன்னே,  அவனைக்  கொலைசெய்யும்படி  சதியோசனைபண்ணி,  (ஆதியாகமம்  37:18)

avarga'l  avanaith  thooraththil  varakka'ndu,  avan  thangga'lukkuch  sameebamaay  varumunnea,  avanaik  kolaiseyyumpadi  sathiyoasanaipa'n'ni,  (aathiyaagamam  37:18)

ஒருவரை  ஒருவர்  நோக்கி:  இதோ,  சொப்பனக்காரன்  வருகிறான்,  (ஆதியாகமம்  37:19)

oruvarai  oruvar  noakki:  ithoa,  soppanakkaaran  varugi’raan,  (aathiyaagamam  37:19)

நாம்  அவனைக்  கொன்று,  இந்தக்  குழிகள்  ஒன்றிலே  அவனைப்  போட்டு,  ஒரு  துஷ்டமிருகம்  அவனைப்  பட்சித்தது  என்று  சொல்லுவோம்  வாருங்கள்;  அவனுடைய  சொப்பனங்கள்  எப்படி  முடியும்  பார்ப்போம்  என்றார்கள்.  (ஆதியாகமம்  37:20)

naam  avanaik  kon’ru,  inthak  kuzhiga'l  on’rilea  avanaip  poattu,  oru  thushdamirugam  avanaip  padchiththathu  en’ru  solluvoam  vaarungga'l;  avanudaiya  soppanangga'l  eppadi  mudiyum  paarppoam  en’raarga'l.  (aathiyaagamam  37:20)

ரூபன்  அதைக்  கேட்டு,  அவனை  அவர்கள்  கைக்குத்  தப்புவித்து,  அவனை  அவன்  தகப்பனிடத்துக்குத்  திரும்பவும்  கொண்டுபோக  மனதுள்ளவனாய்,  (ஆதியாகமம்  37:21)

rooban  athaik  keattu,  avanai  avarga'l  kaikkuth  thappuviththu,  avanai  avan  thagappanidaththukkuth  thirumbavum  ko'ndupoaga  manathu'l'lavanaay,  (aathiyaagamam  37:21)

அவர்களை  நோக்கி:  அவனைக்  கொல்ல  வேண்டாம்,  நீங்கள்  இரத்தம்  சிந்தலாகாது;  நீங்கள்  அவன்மேல்  கை  வையாமல்,  அவனை  வனாந்தரத்திலுள்ள  இந்தக்  குழியிலே  போட்டுவிடுங்கள்  என்று  சொல்லி,  இவ்விதமாய்  ரூபன்  அவனை  அவர்கள்  கைக்குத்  தப்புவித்தான்.  (ஆதியாகமம்  37:22)

avarga'lai  noakki:  avanaik  kolla  vea'ndaam,  neengga'l  iraththam  sinthalaagaathu;  neengga'l  avanmeal  kai  vaiyaamal,  avanai  vanaantharaththilu'l'la  inthak  kuzhiyilea  poattuvidungga'l  en’ru  solli,  ivvithamaay  rooban  avanai  avarga'l  kaikkuth  thappuviththaan.  (aathiyaagamam  37:22)

யோசேப்பு  தன்  சகோதரரிடத்தில்  சேர்ந்தபோது,  யோசேப்பு  உடுத்திக்கொண்டிருந்த  பலவருண  அங்கியை  அவர்கள்  கழற்றி,  (ஆதியாகமம்  37:23)

yoaseappu  than  sagoathararidaththil  searnthapoathu,  yoaseappu  uduththikko'ndiruntha  palavaru'na  anggiyai  avarga'l  kazhat’ri,  (aathiyaagamam  37:23)

அவனை  எடுத்து,  அந்தக்  குழியிலே  போட்டார்கள்;  அது  தண்ணீரில்லாத  வெறுங்குழியாயிருந்தது.  (ஆதியாகமம்  37:24)

avanai  eduththu,  anthak  kuzhiyilea  poattaarga'l;  athu  tha'n'neerillaatha  ve’rungkuzhiyaayirunthathu.  (aathiyaagamam  37:24)

பின்பு,  அவர்கள்  போஜனஞ்செய்யும்படி  உட்கார்ந்தார்கள்;  அவர்கள்  தங்கள்  கண்களை  ஏறெடுக்கும்போது,  இதோ,  கீலேயாத்திலிருந்து  வருகிற  இஸ்மவேலருடைய  கூட்டத்தைக்  கண்டார்கள்;  அவர்கள்  எகிப்துக்குக்  கொண்டுபோகும்படி  கந்தவர்க்கங்களையும்  பிசின்  தைலத்தையும்  வெள்ளைப்போளத்தையும்  ஒட்டகங்கள்மேல்  ஏற்றிக்கொண்டு  வந்தார்கள்.  (ஆதியாகமம்  37:25)

pinbu,  avarga'l  poajanagnseyyumpadi  udkaarnthaarga'l;  avarga'l  thangga'l  ka'nga'lai  ea’redukkumpoathu,  ithoa,  keeleayaaththilirunthu  varugi’ra  ismavealarudaiya  koottaththaik  ka'ndaarga'l;  avarga'l  egipthukkuk  ko'ndupoagumpadi  kanthavarkkangga'laiyum  pisin  thailaththaiyum  ve'l'laippoa'laththaiyum  ottagangga'lmeal  eat’rikko'ndu  vanthaarga'l.  (aathiyaagamam  37:25)

அப்பொழுது  யூதா  தன்  சகோதரரை  நோக்கி:  நாம்  நம்முடைய  சகோதரனைக்  கொன்று,  அவன்  இரத்தத்தை  மறைப்பதினால்  லாபம்  என்ன?  (ஆதியாகமம்  37:26)

appozhuthu  yoothaa  than  sagoathararai  noakki:  naam  nammudaiya  sagoatharanaik  kon’ru,  avan  iraththaththai  ma’raippathinaal  laabam  enna?  (aathiyaagamam  37:26)

அவனை  இந்த  இஸ்மவேலருக்கு  விற்றுப்போடுவோம்  வாருங்கள்;  நமது  கை  அவன்மேல்  படாதிருப்பதாக;  அவன்  நம்முடைய  சகோதரனும்  நம்முடைய  மாம்சமுமாய்  இருக்கிறானே  என்றான்.  அவன்  சகோதரர்  அவன்  சொல்லுக்கு  இணங்கினார்கள்.  (ஆதியாகமம்  37:27)

avanai  intha  ismavealarukku  vit’ruppoaduvoam  vaarungga'l;  namathu  kai  avanmeal  padaathiruppathaaga;  avan  nammudaiya  sagoatharanum  nammudaiya  maamsamumaay  irukki’raanea  en’raan.  avan  sagoatharar  avan  sollukku  i'nangginaarga'l.  (aathiyaagamam  37:27)

அந்த  வர்த்தகரான  மீதியானியர்  கடந்துபோகிறபோது,  அவர்கள்  யோசேப்பை  அந்தக்  குழியிலிருந்து  தூக்கியெடுத்து,  அவனை  இஸ்மவேலர்  கையில்  இருபது  வெள்ளிக்காசுக்கு  விற்றுப்போட்டார்கள்.  அவர்கள்  யோசேப்பை  எகிப்திற்குக்  கொண்டுபோனார்கள்.  (ஆதியாகமம்  37:28)

antha  varththagaraana  meethiyaaniyar  kadanthupoagi’rapoathu,  avarga'l  yoaseappai  anthak  kuzhiyilirunthu  thookkiyeduththu,  avanai  ismavealar  kaiyil  irubathu  ve'l'likkaasukku  vit’ruppoattaarga'l.  avarga'l  yoaseappai  egipthi’rkuk  ko'ndupoanaarga'l.  (aathiyaagamam  37:28)

பின்பு,  ரூபன்  அந்தக்  குழியினிடத்துக்குத்  திரும்பிப்போனபோது,  யோசேப்பு  குழியில்  இல்லையென்று  கண்டு,  தன்  வஸ்திரங்களைக்  கிழித்துக்கொண்டு,  (ஆதியாகமம்  37:29)

pinbu,  rooban  anthak  kuzhiyinidaththukkuth  thirumbippoanapoathu,  yoaseappu  kuzhiyil  illaiyen’ru  ka'ndu,  than  vasthirangga'laik  kizhiththukko'ndu,  (aathiyaagamam  37:29)

தன்  சகோதரரிடத்துக்குத்  திரும்பிவந்து:  இளைஞன்  இல்லையே,  ஐயோ!  நான்  எங்கே  போவேன்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  37:30)

than  sagoathararidaththukkuth  thirumbivanthu:  i'laignan  illaiyea,  aiyoa!  naan  enggea  poavean  en’raan.  (aathiyaagamam  37:30)

அவர்கள்  யோசேப்பின்  அங்கியை  எடுத்து,  ஒரு  வெள்ளாட்டுக்கடாவை  அடித்து,  அந்த  அங்கியை  இரத்தத்திலே  தோய்த்து,  (ஆதியாகமம்  37:31)

avarga'l  yoaseappin  anggiyai  eduththu,  oru  ve'l'laattukkadaavai  adiththu,  antha  anggiyai  iraththaththilea  thoayththu,  (aathiyaagamam  37:31)

பல  வருணமான  அந்த  அங்கியைத்  தங்கள்  தகப்பனிடத்துக்கு  அனுப்பி:  இதை  நாங்கள்  கண்டெடுத்தோம்,  இது  உம்முடைய  குமாரன்  அங்கியோ,  அல்லவோ,  பாரும்  என்று  சொல்லச்சொன்னார்கள்.  (ஆதியாகமம்  37:32)

pala  varu'namaana  antha  anggiyaith  thangga'l  thagappanidaththukku  anuppi:  ithai  naangga'l  ka'ndeduththoam,  ithu  ummudaiya  kumaaran  anggiyoa,  allavoa,  paarum  en’ru  sollachsonnaarga'l.  (aathiyaagamam  37:32)

யாக்கோபு  அதைக்  கண்டு,  இது  என்  குமாரனுடைய  அங்கிதான்,  ஒரு  துஷ்டமிருகம்  அவனைப்  பட்சித்துப்போட்டது,  யோசேப்பு  பீறுண்டுபோனான்  என்று  புலம்பி,  (ஆதியாகமம்  37:33)

yaakkoabu  athaik  ka'ndu,  ithu  en  kumaaranudaiya  anggithaan,  oru  thushdamirugam  avanaip  padchiththuppoattathu,  yoaseappu  pee’ru'ndupoanaan  en’ru  pulambi,  (aathiyaagamam  37:33)

தன்  வஸ்திரங்களைக்  கிழித்து,  தன்  அரையில்  இரட்டுக்  கட்டிக்கொண்டு,  அநேகநாள்  தன்  குமாரனுக்காகத்  துக்கித்துக்கொண்டிருந்தான்.  (ஆதியாகமம்  37:34)

than  vasthirangga'laik  kizhiththu,  than  araiyil  irattuk  kattikko'ndu,  aneaganaa'l  than  kumaaranukkaagath  thukkiththukko'ndirunthaan.  (aathiyaagamam  37:34)

அவனுடைய  குமாரர்  குமாரத்திகள்  எல்லாரும்  அவனுக்கு  ஆறுதல்  சொல்லவந்து  நின்றார்கள்;  ஆனாலும்  அவன்  ஆறுதலுக்கு  இடங்கொடாமல்,  நான்  துக்கத்தோடே  என்  குமாரனிடத்தில்  பாதாளத்தில்  இறங்குவேன்  என்றான்.  இவ்விதமாய்  அவனுடைய  தகப்பன்  அவனுக்காக  அழுதுகொண்டிருந்தான்.  (ஆதியாகமம்  37:35)

avanudaiya  kumaarar  kumaaraththiga'l  ellaarum  avanukku  aa’ruthal  sollavanthu  nin’raarga'l;  aanaalum  avan  aa’ruthalukku  idangkodaamal,  naan  thukkaththoadea  en  kumaaranidaththil  paathaa'laththil  i’rangguvean  en’raan.  ivvithamaay  avanudaiya  thagappan  avanukkaaga  azhuthuko'ndirunthaan.  (aathiyaagamam  37:35)

அந்த  மீதியானியர்  யோசேப்பை  எகிப்திலே  பார்வோனின்  பிரதானியும்  தலையாரிகளுக்கு  அதிபதியுமாகிய  போத்திபார்  என்பவனிடத்தில்  விற்றார்கள்.  (ஆதியாகமம்  37:36)

antha  meethiyaaniyar  yoaseappai  egipthilea  paarvoanin  pirathaaniyum  thalaiyaariga'lukku  athibathiyumaagiya  poaththipaar  enbavanidaththil  vit’raarga'l.  (aathiyaagamam  37:36)