யாக்கோபு பிரயாணம்பண்ணுகையில், தேவதூதர்கள்
அவனைச் சந்தித்தார்கள். (ஆதியாகமம்
32:1)
yaakkoabu pirayaa'nampa'n'nugaiyil, theavathootharga'l avanaich santhiththaarga'l. (aathiyaagamam 32:1)
யாக்கோபு அவர்களைக்
கண்டபோது: இது தேவனுடைய
சேனை என்று சொல்லி,
அந்த ஸ்தலத்திற்கு மக்னாயீம்
என்று பேரிட்டான். (ஆதியாகமம்
32:2)
yaakkoabu avarga'laik ka'ndapoathu: ithu theavanudaiya
seanai en’ru solli, antha sthalaththi’rku maknaayeem en’ru pearittaan. (aathiyaagamam 32:2)
பின்பு, யாக்கோபு
ஏதோம் சீமையாகிய சேயீர்
தேசத்திலிருக்கிற தன் சகோதரனாகிய
ஏசாவினிடத்துக்குப் போகும்படி ஆட்களை
அழைப்பித்து: (ஆதியாகமம் 32:3)
pinbu, yaakkoabu eathoam seemaiyaagiya seayeer
theasaththilirukki’ra than sagoatharanaagiya easaavinidaththukkup
poagumpadi aadka'lai
azhaippiththu: (aathiyaagamam 32:3)
நீங்கள் என் ஆண்டவனாகிய ஏசாவினிடத்தில் போய், நான் இதுவரைக்கும்
லாபானிடத்தில் தங்கியிருந்தேன் என்றும்,
(ஆதியாகமம் 32:4)
neengga'l en aa'ndavanaagiya easaavinidaththil poay, naan ithuvaraikkum
laabaanidaththil thanggiyirunthean en’rum, (aathiyaagamam 32:4)
எனக்கு எருதுகளும்,
கழுதைகளும், ஆடுகளும், வேலைக்காரரும், வேலைக்காரிகளும் உண்டென்றும்,
உம்முடைய கண்களில் எனக்குத்
தயவுகிடைக்கத்தக்கதாக ஆண்டவனாகிய உமக்கு
இதை அறிவிக்கும்படி ஆட்களை
அனுப்பினேன் என்றும் உம்முடைய
தாசனாகிய யாக்கோபு சொல்லச்சொன்னான் என்று சொல்லும்படி கட்டளைகொடுத்துத் தனக்கு
முன்னாக அவர்களை அனுப்பினான்.
(ஆதியாகமம் 32:5)
enakku eruthuga'lum, kazhuthaiga'lum, aaduga'lum, vealaikkaararum, vealaikkaariga'lum u'nden’rum, ummudaiya
ka'nga'lil enakkuth
thayavukidaikkaththakkathaaga aa'ndavanaagiya umakku
ithai a’rivikkumpadi aadka'lai
anuppinean en’rum ummudaiya thaasanaagiya yaakkoabu sollachsonnaan en’ru sollumpadi katta'laikoduththuth thanakku
munnaaga
avarga'lai anuppinaan.
(aathiyaagamam 32:5)
அந்த ஆட்கள்
யாக்கோபினிடத்துக்குத் திரும்பிவந்து: நாங்கள்
உம்முடைய சகோதரனாகிய ஏசாவினிடத்துக்குப் போய்வந்தோம்;
அவரும் நானூறு பேரோடே
உம்மை எதிர்கொள்ள வருகிறார்
என்றார்கள். (ஆதியாகமம் 32:6)
antha aadka'l
yaakkoabinidaththukkuth thirumbivanthu: naangga'l ummudaiya sagoatharanaagiya easaavinidaththukkup poayvanthoam;
avarum naanoo’ru pearoadea ummai ethirko'l'la varugi’raar en’raarga'l. (aathiyaagamam 32:6)
அப்பொழுது யாக்கோபு
மிகவும் பயந்து, வியாகுலப்பட்டு, தன்னிடத்திலிருந்த ஜனங்களையும்
ஆடுமாடுகளையும் ஒட்டகங்களையும் இரண்டு
பகுதியாகப் பிரித்து: (ஆதியாகமம்
32:7)
appozhuthu yaakkoabu migavum bayanthu, viyaagulappattu, thannidaththiliruntha janangga'laiyum aadumaaduga'laiyum ottagangga'laiyum ira'ndu paguthiyaagap piriththu: (aathiyaagamam 32:7)
ஏசா ஒரு பகுதியின்மேல் விழுந்து
அதை முறிய அடித்தாலும்,
மற்றப் பகுதி தப்பித்துக்கொள்ள இடம் உண்டு என்றான்.
(ஆதியாகமம் 32:8)
easaa oru paguthiyinmeal vizhunthu
athai mu’riya adiththaalum,
mat’rap
paguthi
thappiththukko'l'la idam u'ndu en’raan. (aathiyaagamam 32:8)
பின்பு யாக்கோபு:
என் தகப்பனாகிய ஆபிரகாமின்
தேவனும், என் தகப்பனாகிய
ஈசாக்கின் தேவனுமாய் இருக்கிறவரே:
உன் தேசத்துக்கும் உன் இனத்தாரிடத்துக்கும் திரும்பிப்போ,
உனக்கு நன்மை செய்வேன்
என்று என்னுடனே சொல்லியிருக்கிற கர்த்தாவே,
(ஆதியாகமம் 32:9)
pinbu yaakkoabu: en thagappanaagiya aabirahaamin theavanum,
en thagappanaagiya eesaakkin theavanumaay irukki’ravarea: un theasaththukkum un inaththaaridaththukkum thirumbippoa, unakku
nanmai seyvean en’ru ennudanea solliyirukki’ra karththaavea,
(aathiyaagamam 32:9)
அடியேனுக்கு தேவரீர்
காண்பித்த எல்லா தயவுக்கும்
எல்லா சத்தியத்துக்கும் நான் எவ்வளவேனும் பாத்திரன்
அல்ல, நான் கோலும்
கையுமாய் இந்த யோர்தானைக்
கடந்துபோனேன்; இப்பொழுது இவ்விரண்டு
பரிவாரங்களையும் உடையவனானேன். (ஆதியாகமம்
32:10)
adiyeanukku theavareer
kaa'nbiththa ellaa thayavukkum ellaa saththiyaththukkum naan evva'laveanum paaththiran
alla, naan koalum
kaiyumaay intha yoarthaanaik
kadanthupoanean; ippozhuthu ivvira'ndu
parivaarangga'laiyum udaiyavanaanean. (aathiyaagamam 32:10)
என் சகோதரனாகிய
ஏசாவின் கைக்கு என்னைத்
தப்புவியும், அவன் வந்து என்னையும் பிள்ளைகளையும்
தாய்மார்களையும் முறிய அடிப்பான்
என்று அவனுக்கு நான் பயந்திருக்கிறேன். (ஆதியாகமம்
32:11)
en sagoatharanaagiya easaavin kaikku ennaith
thappuviyum, avan vanthu
ennaiyum pi'l'laiga'laiyum thaaymaarga'laiyum mu’riya adippaan en’ru avanukku
naan bayanthirukki’rean. (aathiyaagamam 32:11)
தேவரீரோ: நான் உனக்கு மெய்யாகவே
நன்மைசெய்து, உன் சந்ததியை
எண்ணிமுடியாத கடற்கரை மணலைப்போல
மிகவும் பெருகப்பண்ணுவேன் என்று சொன்னீரே என்றான்.
(ஆதியாகமம் 32:12)
theavareeroa: naan unakku meyyaagavea nanmaiseythu, un santhathiyai e'n'nimudiyaatha kada’rkarai ma'nalaippoala migavum perugappa'n'nuvean en’ru sonneerea en’raan. (aathiyaagamam 32:12)
அன்று ராத்திரி
அவன் அங்கே தங்கி,
தன் கைக்கு உதவினவைகளிலே
தன் சகோதரனாகிய ஏசாவுக்கு
வெகுமானமாக, (ஆதியாகமம் 32:13)
an’ru raaththiri avan anggea thanggi, than kaikku
uthavinavaiga'lilea than sagoatharanaagiya easaavukku vegumaanamaaga, (aathiyaagamam 32:13)
இருநூறு வெள்ளாடுகளையும், இருபது
வெள்ளாட்டுக் கடாக்களையும், இருநூறு
செம்மறியாடுகளையும், இருபது ஆட்டுக்கடாக்களையும், (ஆதியாகமம்
32:14)
irunoo’ru ve'l'laaduga'laiyum, irubathu ve'l'laattuk kadaakka'laiyum, irunoo’ru semma’riyaaduga'laiyum, irubathu aattukkadaakka'laiyum, (aathiyaagamam 32:14)
பால் கொடுக்கிற
முப்பது ஒட்டகங்களையும், அவைகளின்
குட்டிகளையும், நாற்பது கடாரிகளையும்,
பத்துக் காளைகளையும், இருபது
கோளிகைக் கழுதைகளையும், பத்துக்
கழுதைக்குட்டிகளையும் பிரித்தெடுத்து, (ஆதியாகமம்
32:15)
paal kodukki’ra muppathu
ottagangga'laiyum, avaiga'lin kuttiga'laiyum, naa’rpathu kadaariga'laiyum, paththuk
kaa'laiga'laiyum, irubathu koa'ligaik kazhuthaiga'laiyum, paththuk
kazhuthaikkuttiga'laiyum piriththeduththu, (aathiyaagamam 32:15)
வேலைக்காரர் கையில்
ஒவ்வொரு மந்தையைத் தனித்தனியாக
ஒப்புவித்து, நீங்கள் மந்தை மந்தைக்கு முன்னும்
பின்னுமாக இடம் விட்டு
எனக்கு முன்னாக ஓட்டிக்கொண்டுபோங்கள் என்று தன் வேலைக்காரருக்குச் சொல்லி,
(ஆதியாகமம் 32:16)
vealaikkaarar kaiyil
ovvoru manthaiyaith thaniththaniyaaga oppuviththu,
neengga'l
manthai manthaikku munnum
pinnumaaga idam vittu enakku munnaaga oattikko'ndupoangga'l en’ru than vealaikkaararukkuch
solli, (aathiyaagamam 32:16)
முன்னே போகிறவனை
நோக்கி: என் சகோதரனாகிய
ஏசா உனக்கு எதிர்ப்பட்டு:
நீ யாருடையவன்? எங்கே போகிறாய்? உனக்குமுன்
போகிற மந்தை யாருடையது?
என்று உன்னைக் கேட்டால்,
(ஆதியாகமம் 32:17)
munnea poagi’ravanai noakki:
en sagoatharanaagiya easaa unakku ethirppattu: nee yaarudaiyavan? enggea poagi’raay? unakkumun
poagi’ra
manthai yaarudaiyathu? en’ru unnaik
keattaal,
(aathiyaagamam 32:17)
நீ: இது உமது அடியானாகிய
யாக்கோபுடையது; இது என் ஆண்டவனாகிய ஏசாவுக்கு
அனுப்பப்படுகிற வெகுமதி; இதோ, அவனும் எங்கள்
பின்னே வருகிறான் என்று சொல் என்றான்.
(ஆதியாகமம் 32:18)
nee: ithu umathu adiyaanaagiya yaakkoabudaiyathu; ithu en aa'ndavanaagiya easaavukku anuppappadugi’ra vegumathi; ithoa,
avanum engga'l pinnea varugi’raan en’ru sol en’raan. (aathiyaagamam 32:18)
இரண்டாம் மூன்றாம்
வேலைக்காரனையும், மந்தைகளின் பின்னாலே
போகிற அனைவரையும் நோக்கி:
நீங்களும் ஏசாவைக் காணும்போது,
இந்தப்பிரகாரமாக அவனோடே சொல்லி,
(ஆதியாகமம் 32:19)
ira'ndaam moon’raam vealaikkaaranaiyum, manthaiga'lin pinnaalea
poagi’ra
anaivaraiyum noakki: neengga'lum easaavaik kaa'numpoathu, inthappiragaaramaaga avanoadea solli, (aathiyaagamam 32:19)
இதோ, உமது அடியானாகிய யாக்கோபு
எங்கள் பின்னாலே வருகிறான்
என்றும் சொல்லுங்கள் என்று கட்டளையிட்டான்; முன்னே
வெகுமதியை அனுப்பி, அவனைச்
சாந்தப்படுத்திக்கொண்டு, பின்பு அவன் முகத்தைப் பார்ப்பேன்,
அப்பொழுது ஒருவேளை என்பேரில்
தயவாயிருப்பான் என்றான். (ஆதியாகமம்
32:20)
ithoa, umathu
adiyaanaagiya yaakkoabu engga'l pinnaalea
varugi’raan en’rum sollungga'l en’ru katta'laiyittaan; munnea
vegumathiyai anuppi,
avanaich saanthappaduththikko'ndu, pinbu avan mugaththaip paarppean, appozhuthu
oruvea'lai enpearil thayavaayiruppaan en’raan. (aathiyaagamam 32:20)
அந்தப்படியே வெகுமதி
அவனுக்கு முன் போயிற்று;
அவனோ அன்று ராத்திரி
பாளயத்திலே தங்கி, (ஆதியாகமம்
32:21)
anthappadiyea vegumathi avanukku
mun poayit’ru; avanoa
an’ru
raaththiri paa'layaththilea thanggi, (aathiyaagamam 32:21)
இராத்திரியில் எழுந்திருந்து, தன் இரண்டு மனைவிகளையும்,
தன் இரண்டு பணிவிடைக்காரிகளையும், தன்னுடைய
பதினொரு குமாரரையும் கூட்டிக்கொண்டு, யாப்போக்கு
என்கிற ஆற்றின் துறையைக்
கடந்தான். (ஆதியாகமம் 32:22)
iraaththiriyil ezhunthirunthu, than ira'ndu manaiviga'laiyum, than ira'ndu pa'nividaikkaariga'laiyum, thannudaiya
pathinoru kumaararaiyum koottikko'ndu, yaabboakku engi’ra aat’rin thu’raiyaik kadanthaan.
(aathiyaagamam 32:22)
அவர்களையும் சேர்த்து,
ஆற்றைக் கடக்கப்பண்ணி, தனக்கு
உண்டான யாவையும் அக்கரைப்படுத்தினான். (ஆதியாகமம்
32:23)
avarga'laiyum searththu, aat’raik kadakkappa'n'ni, thanakku
u'ndaana yaavaiyum akkaraippaduththinaan. (aathiyaagamam 32:23)
யாக்கோபு பிந்தித்
தனித்திருந்தான்; அப்பொழுது ஒரு புருஷன் பொழுது
விடியுமளவும் அவனுடனே போராடி,
(ஆதியாகமம் 32:24)
yaakkoabu pinthith thaniththirunthaan; appozhuthu
oru purushan pozhuthu
vidiyuma'lavum avanudanea poaraadi,
(aathiyaagamam 32:24)
அவனை மேற்கொள்ளாததைக் கண்டு,
அவனுடைய தொடைச்சந்தைத் தொட்டார்;
அதினால் அவருடனே போராடுகையில்
யாக்கோபின் தொடைச்சந்து சுளுக்கிற்று.
(ஆதியாகமம் 32:25)
avanai mea’rko'l'laathathaik ka'ndu,
avanudaiya thodaichsanthaith thottaar; athinaal avarudanea
poaraadugaiyil yaakkoabin thodaichsanthu
su'lukkit’ru. (aathiyaagamam 32:25)
அவர்: நான் போகட்டும், பொழுது
விடிகிறது என்றார். அதற்கு
அவன்: நீர் என்னை ஆசீர்வதித்தாலொழிய உம்மைப்
போகவிடேன் என்றான். (ஆதியாகமம்
32:26)
avar: naan poagattum, pozhuthu vidigi’rathu en’raar. atha’rku avan: neer ennai aaseervathiththaalozhiya
ummaip poagavidean en’raan. (aathiyaagamam 32:26)
அவர்: உன் பேர் என்ன என்று கேட்டார்;
யாக்கோபு என்றான். (ஆதியாகமம்
32:27)
avar: un pear enna en’ru keattaar; yaakkoabu en’raan. (aathiyaagamam 32:27)
அப்பொழுது அவர்: உன் பேர் இனி யாக்கோபு
என்னப்படாமல் இஸ்ரவேல் என்னப்படும்;
தேவனோடும் மனிதரோடும் போராடி
மேற்கொண்டாயே என்றார். (ஆதியாகமம்
32:28)
appozhuthu avar: un pear ini yaakkoabu ennappadaamal
israveal ennappadum; theavanoadum
manitharoadum poaraadi mea’rko'ndaayea en’raar. (aathiyaagamam 32:28)
அப்பொழுது யாக்கோபு:
உம்முடைய நாமத்தை எனக்கு
அறிவிக்கவேண்டும் என்று கேட்டான்;
அதற்கு அவர்: நீ என் நாமத்தைக்
கேட்பானேன் என்று சொல்லி,
அங்கே அவனை ஆசீர்வதித்தார். (ஆதியாகமம்
32:29)
appozhuthu yaakkoabu: ummudaiya
naamaththai enakku a’rivikkavea'ndum en’ru keattaan; atha’rku avar: nee en naamaththaik keadpaanean
en’ru solli,
anggea
avanai aaseervathiththaar. (aathiyaagamam 32:29)
அப்பொழுது யாக்கோபு:
நான் தேவனை முகமுகமாய்க்
கண்டேன், உயிர் தப்பிப்
பிழைத்தேன் என்று சொல்லி,
அந்த ஸ்தலத்துக்கு பெனியேல்
என்று பேரிட்டான். (ஆதியாகமம்
32:30)
appozhuthu yaakkoabu: naan theavanai mugamugamaayk ka'ndean, uyir thappip pizhaiththean
en’ru solli,
antha sthalaththukku peniyeal
en’ru
pearittaan. (aathiyaagamam 32:30)
அவன் பெனியேலைக்
கடந்துபோகையில், சூரியன் உதயமாயிற்று;
அவன் தொடைச்சுளுக்கினாலே நொண்டி
நொண்டி நடந்தான். (ஆதியாகமம்
32:31)
avan peniyealaik
kadanthupoagaiyil, sooriyan uthayamaayit’ru; avan thodaichsu'lukkinaalea
no'ndi no'ndi nadanthaan.
(aathiyaagamam 32:31)
அவர் யாக்கோபுடைய
தொடைச்சந்து நரம்பைத் தொட்டபடியால்,
இஸ்ரவேல் புத்திரர் இந்நாள்வரைக்கும் தொடைச்சந்து
நரம்பைப் புசிக்கிறதில்லை. (ஆதியாகமம்
32:32)
avar yaakkoabudaiya thodaichsanthu narambaith thottapadiyaal, israveal
puththirar innaa'lvaraikkum thodaichsanthu narambaip pusikki’rathillai. (aathiyaagamam 32:32)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!