Aathiyaagamam 27 | ஆதியாகமம் 27 | Genesis 27

ஈசாக்கு  முதிர்வயதானதினால்  அவன்  கண்கள்  இருளடைந்து  பார்வையற்றுப்போனபோது,  அவன்  தன்  மூத்த  குமாரனாகிய  ஏசாவை  அழைத்து,  என்  மகனே  என்றான்;  அவன்,  இதோ,  இருக்கிறேன்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:1)

eesaakku  muthirvayathaanathinaal  avan  ka'nga'l  iru'ladainthu  paarvaiyat’ruppoanapoathu,  avan  than  mooththa  kumaaranaagiya  easaavai  azhaiththu,  en  maganea  en’raan;  avan,  ithoa,  irukki’rean  en’raan.  (aathiyaagamam  27:1)

அப்பொழுது  அவன்:  நான்  முதிர்வயதானேன்,  என்  மரணம்  இன்ன  நாளில்  என்று  அறியேன்.  (ஆதியாகமம்  27:2)

appozhuthu  avan:  naan  muthirvayathaanean,  en  mara'nam  inna  naa'lil  en’ru  a’riyean.  (aathiyaagamam  27:2)

ஆகையால்,  நீ  உன்  ஆயுதங்களாகிய  உன்  அம்பறாத்தூணியையும்  உன்  வில்லையும்  எடுத்துக்கொண்டு  வனத்துக்குப்போய்,  எனக்காக  வேட்டையாடி,  (ஆதியாகமம்  27:3)

aagaiyaal,  nee  un  aayuthangga'laagiya  un  amba’raaththoo'niyaiyum  un  villaiyum  eduththukko'ndu  vanaththukkuppoay,  enakkaaga  veattaiyaadi,  (aathiyaagamam  27:3)

அதை  எனக்குப்  பிரியமாயிருக்கிற  ருசியுள்ள  பதார்த்தங்களாகச்  சமைத்து,  நான்  புசிக்கவும்,  நான்  மரணமடையுமுன்னே  என்  ஆத்துமா  உன்னை  ஆசீர்வதிக்கவும்,  என்னிடத்தில்  கொண்டுவா  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:4)

athai  enakkup  piriyamaayirukki’ra  rusiyu'l'la  pathaarththangga'laagach  samaiththu,  naan  pusikkavum,  naan  mara'namadaiyumunnea  en  aaththumaa  unnai  aaseervathikkavum,  ennidaththil  ko'nduvaa  en’raan.  (aathiyaagamam  27:4)

ஈசாக்கு  தன்  குமாரனாகிய  ஏசாவோடே  பேசுகையில்,  ரெபெக்காள்  கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.  ஏசா  வேட்டையாடிக்கொண்டுவரும்படி  வனத்துக்குப்  போனான்.  (ஆதியாகமம்  27:5)

eesaakku  than  kumaaranaagiya  easaavoadea  peasugaiyil,  rebekkaa'l  keattukko'ndirunthaa'l.  easaa  veattaiyaadikko'nduvarumpadi  vanaththukkup  poanaan.  (aathiyaagamam  27:5)

அப்பொழுது  ரெபெக்காள்  தன்  குமாரனாகிய  யாக்கோபை  நோக்கி:  உன்  தகப்பன்  உன்  சகோதரனாகிய  ஏசாவை  அழைத்து:  (ஆதியாகமம்  27:6)

appozhuthu  rebekkaa'l  than  kumaaranaagiya  yaakkoabai  noakki:  un  thagappan  un  sagoatharanaagiya  easaavai  azhaiththu:  (aathiyaagamam  27:6)

நான்  புசித்து,  எனக்கு  மரணம்  வருமுன்னே,  கர்த்தரை  முன்னிட்டு  உன்னை  ஆசீர்வதிக்கும்படி,  நீ  எனக்காக  வேட்டையாடி,  அதை  எனக்கு  ருசியுள்ள  பதார்த்தங்களாகச்  சமைத்துக்கொண்டுவா  என்று  சொல்லக்கேட்டேன்.  (ஆதியாகமம்  27:7)

naan  pusiththu,  enakku  mara'nam  varumunnea,  karththarai  munnittu  unnai  aaseervathikkumpadi,  nee  enakkaaga  veattaiyaadi,  athai  enakku  rusiyu'l'la  pathaarththangga'laagach  samaiththukko'nduvaa  en’ru  sollakkeattean.  (aathiyaagamam  27:7)

ஆகையால்,  என்  மகனே,  என்  சொல்லைக்  கேட்டு,  நான்  உனக்குக்  கற்பிக்கிறபடி  செய்.  (ஆதியாகமம்  27:8)

aagaiyaal,  en  maganea,  en  sollaik  keattu,  naan  unakkuk  ka’rpikki’rapadi  sey.  (aathiyaagamam  27:8)

நீ  ஆட்டுமந்தைக்குப்  போய்,  இரண்டு  நல்ல  வெள்ளாட்டுக்குட்டிகளைக்  கொண்டுவா;  நான்  அவைகளை  உன்  தகப்பனுக்குப்  பிரியமானபடி  ருசியுள்ள  பதார்த்தங்களாகச்  சமைப்பேன்.  (ஆதியாகமம்  27:9)

nee  aattumanthaikkup  poay,  ira'ndu  nalla  ve'l'laattukkuttiga'laik  ko'nduvaa;  naan  avaiga'lai  un  thagappanukkup  piriyamaanapadi  rusiyu'l'la  pathaarththangga'laagach  samaippean.  (aathiyaagamam  27:9)

உன்  தகப்பன்  தாம்  மரணமடையுமுன்னே  உன்னை  ஆசீர்வதிக்கும்படி  அவர்  புசிப்பதற்கு  நீ  அதை  அவரிடத்தில்  கொண்டுபோகவேண்டும்  என்றாள்.  (ஆதியாகமம்  27:10)

un  thagappan  thaam  mara'namadaiyumunnea  unnai  aaseervathikkumpadi  avar  pusippatha’rku  nee  athai  avaridaththil  ko'ndupoagavea'ndum  en’raa'l.  (aathiyaagamam  27:10)

அதற்கு  யாக்கோபு  தன்  தாயாகிய  ரெபெக்காளை  நோக்கி:  என்  சகோதரனாகிய  ஏசா  ரோமம்  மிகுத்தவன்,  நான்  ரோமமில்லாதவன்.  (ஆதியாகமம்  27:11)

atha’rku  yaakkoabu  than  thaayaagiya  rebekkaa'lai  noakki:  en  sagoatharanaagiya  easaa  roamam  miguththavan,  naan  roamamillaathavan.  (aathiyaagamam  27:11)

ஒருவேளை  என்  தகப்பன்  என்னைத்  தடவிப்பார்ப்பார்;  அப்பொழுது  நான்  அவருக்கு  எத்தனாய்க்  காணப்பட்டு,  என்மேல்  ஆசீர்வாதத்தை  அல்ல,  சாபத்தை  வரப்பண்ணிக்கொள்வேனே  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:12)

oruvea'lai  en  thagappan  ennaith  thadavippaarppaar;  appozhuthu  naan  avarukku  eththanaayk  kaa'nappattu,  enmeal  aaseervaathaththai  alla,  saabaththai  varappa'n'nikko'lveanea  en’raan.  (aathiyaagamam  27:12)

அதற்கு  அவன்  தாய்:  என்  மகனே,  உன்மேல்  வரும்  சாபம்  என்மேல்  வரட்டும்;  என்  சொல்லைமாத்திரம்  கேட்டு,  நீ  போய்,  அவைகளை  என்னிடத்தில்  கொண்டுவா  என்றாள்.  (ஆதியாகமம்  27:13)

atha’rku  avan  thaay:  en  maganea,  unmeal  varum  saabam  enmeal  varattum;  en  sollaimaaththiram  keattu,  nee  poay,  avaiga'lai  ennidaththil  ko'nduvaa  en’raa'l.  (aathiyaagamam  27:13)

அவன்  போய்  அவைகளைப்  பிடித்து,  தன்  தாயினிடத்தில்  கொண்டுவந்தான்;  அவனுடைய  தாய்  அவன்  தகப்பனுக்குப்  பிரியமானபடி  ருசியுள்ள  பதார்த்தங்களைச்  சமைத்தாள்.  (ஆதியாகமம்  27:14)

avan  poay  avaiga'laip  pidiththu,  than  thaayinidaththil  ko'nduvanthaan;  avanudaiya  thaay  avan  thagappanukkup  piriyamaanapadi  rusiyu'l'la  pathaarththangga'laich  samaiththaa'l.  (aathiyaagamam  27:14)

பின்பு,  ரெபெக்காள்  வீட்டிலே  தன்னிடத்தில்  இருந்த  தன்  மூத்த  மகனாகிய  ஏசாவின்  நல்ல  வஸ்திரங்களை  எடுத்து,  தன்  இளைய  மகனாகிய  யாக்கோபுக்கு  உடுத்தி,  (ஆதியாகமம்  27:15)

pinbu,  rebekkaa'l  veettilea  thannidaththil  iruntha  than  mooththa  maganaagiya  easaavin  nalla  vasthirangga'lai  eduththu,  than  i'laiya  maganaagiya  yaakkoabukku  uduththi,  (aathiyaagamam  27:15)

வெள்ளாட்டுக்குட்டிகளின்  தோலை  அவன்  கைகளிலேயும்  ரோமமில்லாத  அவன்  கழுத்திலேயும்  போட்டு;  (ஆதியாகமம்  27:16)

ve'l'laattukkuttiga'lin  thoalai  avan  kaiga'lileayum  roamamillaatha  avan  kazhuththileayum  poattu;  (aathiyaagamam  27:16)

தான்  சமைத்த  ருசியுள்ள  பதார்த்தங்களையும்  அப்பங்களையும்  தன்  குமாரனாகிய  யாக்கோபின்  கையிலே  கொடுத்தாள்.  (ஆதியாகமம்  27:17)

thaan  samaiththa  rusiyu'l'la  pathaarththangga'laiyum  appangga'laiyum  than  kumaaranaagiya  yaakkoabin  kaiyilea  koduththaa'l.  (aathiyaagamam  27:17)

அவன்  தன்  தகப்பனிடத்தில்  வந்து,  என்  தகப்பனே  என்றான்;  அதற்கு  அவன்:  இதோ,  இருக்கிறேன்;  நீ  யார்,  என்  மகனே  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:18)

avan  than  thagappanidaththil  vanthu,  en  thagappanea  en’raan;  atha’rku  avan:  ithoa,  irukki’rean;  nee  yaar,  en  maganea  en’raan.  (aathiyaagamam  27:18)

அப்பொழுது  யாக்கோபு  தன்  தகப்பனை  நோக்கி:  நான்  உமது  மூத்த  மகனாகிய  ஏசா;  நீர்  எனக்குச்  சொன்னபடியே  செய்தேன்;  உம்முடைய  ஆத்துமா  என்னை  ஆசீர்வதிக்கும்படி,  நீர்  எழுந்து  உட்கார்ந்து,  நான்  வேட்டையாடிக்கொண்டுவந்ததைப்  புசியும்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:19)

appozhuthu  yaakkoabu  than  thagappanai  noakki:  naan  umathu  mooththa  maganaagiya  easaa;  neer  enakkuch  sonnapadiyea  seythean;  ummudaiya  aaththumaa  ennai  aaseervathikkumpadi,  neer  ezhunthu  udkaarnthu,  naan  veattaiyaadikko'nduvanthathaip  pusiyum  en’raan.  (aathiyaagamam  27:19)

அப்பொழுது  ஈசாக்குத்  தன்  குமாரனை  நோக்கி:  என்  மகனே,  இது  உனக்கு  இத்தனை  சீக்கிரமாய்  எப்படி  அகப்பட்டது  என்றான்.  அவன்:  உம்முடைய  தேவனாகிய  கர்த்தர்  எனக்கு  நேரிடப்பண்ணினார்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:20)

appozhuthu  eesaakkuth  than  kumaaranai  noakki:  en  maganea,  ithu  unakku  iththanai  seekkiramaay  eppadi  agappattathu  en’raan.  avan:  ummudaiya  theavanaagiya  karththar  enakku  nearidappa'n'ninaar  en’raan.  (aathiyaagamam  27:20)

அப்பொழுது  ஈசாக்கு  யாக்கோபை  நோக்கி:  என்  மகனே,  நீ  என்  குமாரனாகிய  ஏசாதானோ  அல்லவோ  என்று  நான்  உன்னைத்  தடவிப்பார்க்கும்படி  கிட்ட  வா  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:21)

appozhuthu  eesaakku  yaakkoabai  noakki:  en  maganea,  nee  en  kumaaranaagiya  easaathaanoa  allavoa  en’ru  naan  unnaith  thadavippaarkkumpadi  kitta  vaa  en’raan.  (aathiyaagamam  27:21)

யாக்கோபு  தன்  தகப்பனாகிய  ஈசாக்கண்டையில்  கிட்டப்  போனான்;  அவன்  இவனைத்  தடவிப்பார்த்து:  சத்தம்  யாக்கோபின்  சத்தம்,  கைகளோ  ஏசாவின்  கைகள்  என்று  சொல்லி,  (ஆதியாகமம்  27:22)

yaakkoabu  than  thagappanaagiya  eesaakka'ndaiyil  kittap  poanaan;  avan  ivanaith  thadavippaarththu:  saththam  yaakkoabin  saththam,  kaiga'loa  easaavin  kaiga'l  en’ru  solli,  (aathiyaagamam  27:22)

அவனுடைய  கைகள்  அவன்  சகோதரனாகிய  ஏசாவின்  கைகளைப்போல  ரோமமுள்ளவைகளாயிருந்தபடியினாலே,  இன்னான்  என்று  அறியாமல்,  அவனை  ஆசீர்வதித்து,  (ஆதியாகமம்  27:23)

avanudaiya  kaiga'l  avan  sagoatharanaagiya  easaavin  kaiga'laippoala  roamamu'l'lavaiga'laayirunthapadiyinaalea,  innaan  en’ru  a’riyaamal,  avanai  aaseervathiththu,  (aathiyaagamam  27:23)

நீ  என்  குமாரனாகிய  ஏசாதானோ  என்றான்;  அவன்:  நான்தான்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:24)

nee  en  kumaaranaagiya  easaathaanoa  en’raan;  avan:  naanthaan  en’raan.  (aathiyaagamam  27:24)

அப்பொழுது  அவன்:  என்  குமாரனே,  நீ  வேட்டையாடிக்  கொண்டுவந்ததை  நான்  புசித்து,  என்  ஆத்துமா  உன்னை  ஆசீர்வதிக்கும்படி  அதை  என்  கிட்டக்  கொண்டுவா  என்றான்;  அவன்  அதைக்  கிட்டக்  கொண்டுபோனான்;  அப்பொழுது  அவன்  புசித்தான்;  பிற்பாடு,  திராட்சரசம்  அவனுக்குக்  கொண்டுவந்து  கொடுத்தான்,  அவன்  குடித்தான்.  (ஆதியாகமம்  27:25)

appozhuthu  avan:  en  kumaaranea,  nee  veattaiyaadik  ko'nduvanthathai  naan  pusiththu,  en  aaththumaa  unnai  aaseervathikkumpadi  athai  en  kittak  ko'nduvaa  en’raan;  avan  athaik  kittak  ko'ndupoanaan;  appozhuthu  avan  pusiththaan;  pi’rpaadu,  thiraadcharasam  avanukkuk  ko'nduvanthu  koduththaan,  avan  kudiththaan.  (aathiyaagamam  27:25)

அப்பொழுது  அவன்  தகப்பனாகிய  ஈசாக்கு  அவனை  நோக்கி:  என்  மகனே,  நீ  கிட்ட  வந்து  என்னை  முத்தஞ்செய்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:26)

appozhuthu  avan  thagappanaagiya  eesaakku  avanai  noakki:  en  maganea,  nee  kitta  vanthu  ennai  muththagnsey  en’raan.  (aathiyaagamam  27:26)

அவன்  கிட்டப்  போய்,  அவனை  முத்தஞ்செய்தான்;  அப்பொழுது  அவனுடைய  வஸ்திரங்களின்  வாசனையை  மோந்து:  இதோ,  என்  குமாரனுடைய  வாசனை  கர்த்தர்  ஆசீர்வதித்த  வயல்வெளியின்  வாசனையைப்போல்  இருக்கிறது.  (ஆதியாகமம்  27:27)

avan  kittap  poay,  avanai  muththagnseythaan;  appozhuthu  avanudaiya  vasthirangga'lin  vaasanaiyai  moanthu:  ithoa,  en  kumaaranudaiya  vaasanai  karththar  aaseervathiththa  vayalve'liyin  vaasanaiyaippoal  irukki’rathu.  (aathiyaagamam  27:27)

தேவன்  உனக்கு  வானத்துப்  பனியையும்  பூமியின்  கொழுமையையும்  கொடுத்து,  மிகுந்த  தானியத்தையும்  திராட்சரசத்தையும்  தந்தருளுவாராக.  (ஆதியாகமம்  27:28)

theavan  unakku  vaanaththup  paniyaiyum  boomiyin  kozhumaiyaiyum  koduththu,  miguntha  thaaniyaththaiyum  thiraadcharasaththaiyum  thantharu'luvaaraaga.  (aathiyaagamam  27:28)

ஜனங்கள்  உன்னைச்  சேவிக்கவும்  ஜாதிகள்  உன்னை  வணங்கவும்  கடவர்கள்;  உன்  சகோதரருக்கு  எஜமானாயிருப்பாய்;  உன்  தாயின்  பிள்ளைகள்  உன்னை  வணங்குவார்கள்;  உன்னைச்  சபிக்கிறவர்கள்  சபிக்கப்பட்டவர்களும்,  உன்னை  ஆசீர்வதிக்கிறவர்கள்  ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்களுமாய்  இருப்பார்கள்  என்று  சொல்லி  அவனை  ஆசீர்வதித்தான்.  (ஆதியாகமம்  27:29)

janangga'l  unnaich  seavikkavum  jaathiga'l  unnai  va'nanggavum  kadavarga'l;  un  sagoathararukku  ejamaanaayiruppaay;  un  thaayin  pi'l'laiga'l  unnai  va'nangguvaarga'l;  unnaich  sabikki’ravarga'l  sabikkappattavarga'lum,  unnai  aaseervathikki’ravarga'l  aaseervathikkappattavarga'lumaay  iruppaarga'l  en’ru  solli  avanai  aaseervathiththaan.  (aathiyaagamam  27:29)

ஈசாக்கு  யாக்கோபை  ஆசீர்வதித்து  முடிந்தபோது,  யாக்கோபு  தன்  தகப்பனாகிய  ஈசாக்கின்  சமுகத்தைவிட்டுப்  புறப்பட்டவுடனே,  அவன்  சகோதரனாகிய  ஏசா  வேட்டையாடி  வந்து  சேர்ந்தான்.  (ஆதியாகமம்  27:30)

eesaakku  yaakkoabai  aaseervathiththu  mudinthapoathu,  yaakkoabu  than  thagappanaagiya  eesaakkin  samugaththaivittup  pu’rappattavudanea,  avan  sagoatharanaagiya  easaa  veattaiyaadi  vanthu  searnthaan.  (aathiyaagamam  27:30)

அவனும்  ருசியுள்ள  பதார்த்தங்களைச்  சமைத்து,  தன்  தகப்பனண்டைக்குக்  கொண்டுவந்து,  தகப்பனை  நோக்கி:  உம்முடைய  ஆத்துமா  என்னை  ஆசீர்வதிக்கும்படி,  என்  தகப்பனார்  எழுந்திருந்து,  உம்முடைய  குமாரனாகிய  நான்  வேட்டையாடிக்  கொண்டுவந்ததைப்  புசிப்பாராக  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:31)

avanum  rusiyu'l'la  pathaarththangga'laich  samaiththu,  than  thagappana'ndaikkuk  ko'nduvanthu,  thagappanai  noakki:  ummudaiya  aaththumaa  ennai  aaseervathikkumpadi,  en  thagappanaar  ezhunthirunthu,  ummudaiya  kumaaranaagiya  naan  veattaiyaadik  ko'nduvanthathaip  pusippaaraaga  en’raan.  (aathiyaagamam  27:31)

அப்பொழுது  அவன்  தகப்பனாகிய  ஈசாக்கு:  நீ  யார்  என்றான்;  அதற்கு  அவன்:  நான்  உமது  மூத்த  மகனாகிய  ஏசா  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:32)

appozhuthu  avan  thagappanaagiya  eesaakku:  nee  yaar  en’raan;  atha’rku  avan:  naan  umathu  mooththa  maganaagiya  easaa  en’raan.  (aathiyaagamam  27:32)

அப்பொழுது  ஈசாக்கு  மிகவும்  பிரமித்து  நடுங்கி:  வேட்டையாடி  எனக்குக்  கொண்டுவந்தானே,  அவன்  யார்?  நீ  வருமுன்னே  அவையெல்லாவற்றிலும்  நான்  புசித்து  அவனை  ஆசீர்வதித்தேனே,  அவன்  ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவனாகவும்  இருப்பான்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:33)

appozhuthu  eesaakku  migavum  piramiththu  nadunggi:  veattaiyaadi  enakkuk  ko'nduvanthaanea,  avan  yaar?  nee  varumunnea  avaiyellaavat’rilum  naan  pusiththu  avanai  aaseervathiththeanea,  avan  aaseervathikkappattavanaagavum  iruppaan  en’raan.  (aathiyaagamam  27:33)

ஏசா  தன்  தகப்பனுடைய  வார்த்தைகளைக்  கேட்டவுடனே,  மிகவும்  மனங்கசந்து  உரத்த  சத்தமிட்டு  அலறி,  தன்  தகப்பனை  நோக்கி:  என்  தகப்பனே,  என்னையும்  ஆசீர்வதியும்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:34)

easaa  than  thagappanudaiya  vaarththaiga'laik  keattavudanea,  migavum  manangkasanthu  uraththa  saththamittu  ala’ri,  than  thagappanai  noakki:  en  thagappanea,  ennaiyum  aaseervathiyum  en’raan.  (aathiyaagamam  27:34)

அதற்கு  அவன்:  உன்  சகோதரன்  தந்திரமாய்  வந்து,  உன்னுடைய  ஆசீர்வாதத்தைப்  பெற்றுக்கொண்டான்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:35)

atha’rku  avan:  un  sagoatharan  thanthiramaay  vanthu,  unnudaiya  aaseervaathaththaip  pet’rukko'ndaan  en’raan.  (aathiyaagamam  27:35)

அப்பொழுது  அவன்:  அவன்  பெயர்  யாக்கோபு  என்னப்படுவது  சரியல்லவா?  இதோடே  இரண்டுதரம்  என்னை  மோசம்போக்கினான்;  என்  சேஷ்ட  புத்திரபாகத்தை  எடுத்துக்கொண்டான்;  இதோ,  இப்பொழுது  என்  ஆசீர்வாதத்தையும்  வாங்கிக்கொண்டான்  என்று  சொல்லி;  நீர்  எனக்கு  ஒரு  ஆசீர்வாதத்தையாகிலும்  வைத்துவைக்கவில்லையா  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:36)

appozhuthu  avan:  avan  peyar  yaakkoabu  ennappaduvathu  sariyallavaa?  ithoadea  ira'ndutharam  ennai  moasampoakkinaan;  en  seashda  puththirapaagaththai  eduththukko'ndaan;  ithoa,  ippozhuthu  en  aaseervaathaththaiyum  vaanggikko'ndaan  en’ru  solli;  neer  enakku  oru  aaseervaathaththaiyaagilum  vaiththuvaikkavillaiyaa  en’raan.  (aathiyaagamam  27:36)

ஈசாக்கு  ஏசாவுக்குப்  பிரதியுத்தரமாக:  இதோ,  நான்  அவனை  உனக்கு  எஜமானாக  வைத்தேன்;  அவன்  சகோதரர்  எல்லாரையும்  அவனுக்கு  ஊழியக்காரராகக்  கொடுத்து,  அவனைத்  தானியத்தினாலும்  திராட்சரசத்தினாலும்  ஆதரித்தேன்;  இப்பொழுதும்  என்  மகனே,  நான்  உனக்கு  என்னசெய்வேன்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:37)

eesaakku  easaavukkup  pirathiyuththaramaaga:  ithoa,  naan  avanai  unakku  ejamaanaaga  vaiththean;  avan  sagoatharar  ellaaraiyum  avanukku  oozhiyakkaararaagak  koduththu,  avanaith  thaaniyaththinaalum  thiraadcharasaththinaalum  aathariththean;  ippozhuthum  en  maganea,  naan  unakku  ennaseyvean  en’raan.  (aathiyaagamam  27:37)

ஏசா  தன்  தகப்பனை  நோக்கி:  என்  தகப்பனே,  இந்த  ஒரே  ஆசீர்வாதம்  மாத்திரமா  உம்மிடத்தில்  உண்டு?  என்  தகப்பனே,  என்னையும்  ஆசீர்வதியும்  என்று  சொல்லி,  ஏசா  சத்தமிட்டு  அழுதான்.  (ஆதியாகமம்  27:38)

easaa  than  thagappanai  noakki:  en  thagappanea,  intha  orea  aaseervaatham  maaththiramaa  ummidaththil  u'ndu?  en  thagappanea,  ennaiyum  aaseervathiyum  en’ru  solli,  easaa  saththamittu  azhuthaan.  (aathiyaagamam  27:38)

அப்பொழுது  அவன்  தகப்பனாகிய  ஈசாக்கு  அவனுக்குப்  பிரதியுத்தரமாக:  உன்  வாசஸ்தலம்  பூமியின்  சாரத்தோடும்  உயர  வானத்திலிருந்து  இறங்கும்  பனியோடும்  இருக்கும்.  (ஆதியாகமம்  27:39)

appozhuthu  avan  thagappanaagiya  eesaakku  avanukkup  pirathiyuththaramaaga:  un  vaasasthalam  boomiyin  saaraththoadum  uyara  vaanaththilirunthu  i’ranggum  paniyoadum  irukkum.  (aathiyaagamam  27:39)

உன்  பட்டயத்தினாலே  நீ  பிழைத்து,  உன்  சகோதரனைச்  சேவிப்பாய்;  நீ  மேற்கொள்ளும்  காலம்  வரும்போதோ,  உன்  கழுத்தில்  இருக்கிற  அவனுடைய  நுகத்தடியை  முறித்துப்போடுவாய்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  27:40)

un  pattayaththinaalea  nee  pizhaiththu,  un  sagoatharanaich  seavippaay;  nee  mea’rko'l'lum  kaalam  varumpoathoa,  un  kazhuththil  irukki’ra  avanudaiya  nugaththadiyai  mu’riththuppoaduvaay  en’raan.  (aathiyaagamam  27:40)

யாக்கோபைத்  தன்  தகப்பன்  ஆசீர்வதித்ததினிமித்தம்  ஏசா  யாக்கோபைப்  பகைத்து:  என்  தகப்பனுக்காகத்  துக்கிக்கும்  நாட்கள்  சீக்கிரமாய்  வரும்,  அப்பொழுது  என்  சகோதரனாகிய  யாக்கோபைக்  கொன்றுபோடுவேன்  என்று  ஏசா  தன்  இருதயத்திலே  சொல்லிக்கொண்டான்.  (ஆதியாகமம்  27:41)

yaakkoabaith  than  thagappan  aaseervathiththathinimiththam  easaa  yaakkoabaip  pagaiththu:  en  thagappanukkaagath  thukkikkum  naadka'l  seekkiramaay  varum,  appozhuthu  en  sagoatharanaagiya  yaakkoabaik  kon’rupoaduvean  en’ru  easaa  than  iruthayaththilea  sollikko'ndaan.  (aathiyaagamam  27:41)

மூத்த  மகனாகிய  ஏசாவின்  வார்த்தைகள்  ரெபெக்காளுக்கு  அறிவிக்கப்பட்டது;  அப்பொழுது  அவள்  தன்  இளைய  மகனாகிய  யாக்கோபை  அழைத்து:  உன்  சகோதரனாகிய  ஏசா  உன்னைக்  கொன்றுபோட  நினைத்து,  தன்னைத்  தேற்றிக்கொள்ளுகிறான்.  (ஆதியாகமம்  27:42)

mooththa  maganaagiya  easaavin  vaarththaiga'l  rebekkaa'lukku  a’rivikkappattathu;  appozhuthu  ava'l  than  i'laiya  maganaagiya  yaakkoabai  azhaiththu:  un  sagoatharanaagiya  easaa  unnaik  kon’rupoada  ninaiththu,  thannaith  theat’rikko'l'lugi’raan.  (aathiyaagamam  27:42)

ஆகையால்,  என்  மகனே,  நான்  சொல்வதைக்  கேட்டு,  எழுந்து  புறப்பட்டு,  ஆரானில்  இருக்கிற  என்  சகோதரனாகிய  லாபானிடத்துக்கு  ஓடிப்போய்,  (ஆதியாகமம்  27:43)

aagaiyaal,  en  maganea,  naan  solvathaik  keattu,  ezhunthu  pu’rappattu,  aaraanil  irukki’ra  en  sagoatharanaagiya  laabaanidaththukku  oadippoay,  (aathiyaagamam  27:43)

உன்  சகோதரனுடைய  கோபம்  தணியுமட்டும்  சிலநாள்  அவனிடத்திலே  இரு.  (ஆதியாகமம்  27:44)

un  sagoatharanudaiya  koabam  tha'niyumattum  silanaa'l  avanidaththilea  iru.  (aathiyaagamam  27:44)

உன்  சகோதரன்  உன்மேல்  வைத்த  கோபம்  தணிந்து,  நீ  அவனுக்குச்  செய்ததை  அவன்  மறந்தபின்,  நான்  ஆள்  அனுப்பி,  அவ்விடத்திலிருந்து  உன்னை  அழைப்பிப்பேன்;  நான்  ஒரேநாளில்  உங்கள்  இருவரையும்  ஏன்  இழந்துபோகவேண்டும்  என்றாள்.  (ஆதியாகமம்  27:45)

un  sagoatharan  unmeal  vaiththa  koabam  tha'ninthu,  nee  avanukkuch  seythathai  avan  ma’ranthapin,  naan  aa'l  anuppi,  avvidaththilirunthu  unnai  azhaippippean;  naan  oreanaa'lil  ungga'l  iruvaraiyum  ean  izhanthupoagavea'ndum  en’raa'l.  (aathiyaagamam  27:45)

பின்பு,  ரெபெக்காள்  ஈசாக்கை  நோக்கி:  ஏத்தின்  குமாரத்திகளினிமித்தம்  என்  உயிர்  எனக்கு  வெறுப்பாயிருக்கிறது;  இந்தத்  தேசத்துப்  பெண்களாகிய  ஏத்தின்  குமாரத்திகளில்  யாக்கோபு  ஒரு  பெண்ணைக்  கொள்வானானால்  என்  உயிர்  இருந்து  ஆவதென்ன  என்றாள்.  (ஆதியாகமம்  27:46)

pinbu,  rebekkaa'l  eesaakkai  noakki:  eaththin  kumaaraththiga'linimiththam  en  uyir  enakku  ve’ruppaayirukki’rathu;  inthath  theasaththup  pe'nga'laagiya  eaththin  kumaaraththiga'lil  yaakkoabu  oru  pe'n'naik  ko'lvaanaanaal  en  uyir  irunthu  aavathenna  en’raa'l.  (aathiyaagamam  27:46)