Aathiyaagamam 20 | ஆதியாகமம் 20 | Genesis 20

ஆபிரகாம்  அவ்விடம்  விட்டு,  தென்  தேசத்திற்குப்  பிரயாணம்பண்ணி,  காதேசுக்கும்  சூருக்கும்  நடுவாகக்  குடியேறி,  கேராரிலே  தங்கினான்.  (ஆதியாகமம்  20:1)

aabirahaam  avvidam  vittu,  then  theasaththi’rkup  pirayaa'nampa'n'ni,  kaatheasukkum  soorukkum  naduvaagak  kudiyea’ri,  kearaarilea  thangginaan.  (aathiyaagamam  20:1)

அங்கே  ஆபிரகாம்  தன்  மனைவியாகிய  சாராளைத்  தன்  சகோதரி  என்று  சொன்னதினாலே,  கேராரின்  ராஜாவாகிய  அபிமெலேக்கு  ஆள்  அனுப்பிச்  சாராளை  அழைப்பித்தான்.  (ஆதியாகமம்  20:2)

anggea  aabirahaam  than  manaiviyaagiya  saaraa'laith  than  sagoathari  en’ru  sonnathinaalea,  kearaarin  raajaavaagiya  abimeleakku  aa'l  anuppich  saaraa'lai  azhaippiththaan.  (aathiyaagamam  20:2)

தேவன்  இரவிலே  அபிமெலேக்குக்குச்  சொப்பனத்திலே  தோன்றி:  நீ  அழைப்பித்த  ஸ்திரீயினிமித்தம்  நீ  செத்தாய்;  அவள்  ஒருவனுடைய  மனைவியாயிருக்கிறாளே  என்றார்.  (ஆதியாகமம்  20:3)

theavan  iravilea  abimeleakkukkuch  soppanaththilea  thoan’ri:  nee  azhaippiththa  sthireeyinimiththam  nee  seththaay;  ava'l  oruvanudaiya  manaiviyaayirukki’raa'lea  en’raar.  (aathiyaagamam  20:3)

அபிமெலேக்கு  அவளைச்  சேராதிருந்தான்.  ஆகையால்  அவன்:  ஆண்டவரே,  நீதியுள்ள  ஜனங்களை  அழிப்பீரோ?  (ஆதியாகமம்  20:4)

abimeleakku  ava'laich  searaathirunthaan.  aagaiyaal  avan:  aa'ndavarea,  neethiyu'l'la  janangga'lai  azhippeeroa?  (aathiyaagamam  20:4)

இவள்  தன்  சகோதரி  என்று  அவன்  என்னோடே  சொல்லவில்லையா?  அவன்  தன்  சகோதரன்  என்று  இவளும்  சொன்னாளே;  உத்தம  இருதயத்தோடும்  சுத்தமான  கைகளோடும்  இதைச்  செய்தேன்  என்று  சொன்னான்.  (ஆதியாகமம்  20:5)

iva'l  than  sagoathari  en’ru  avan  ennoadea  sollavillaiyaa?  avan  than  sagoatharan  en’ru  iva'lum  sonnaa'lea;  uththama  iruthayaththoadum  suththamaana  kaiga'loadum  ithaich  seythean  en’ru  sonnaan.  (aathiyaagamam  20:5)

அப்பொழுது  தேவன்:  உத்தம  இருதயத்தோடே  நீ  இதைச்  செய்தாய்  என்று  நான்  அறிந்திருக்கிறேன்;  நீ  எனக்கு  விரோதமாகப்  பாவம்  செய்யாதபடிக்கு  உன்னைத்  தடுத்தேன்;  ஆகையால்,  நீ  அவளைத்  தொட  நான்  உனக்கு  இடங்கொடுக்கவில்லை.  (ஆதியாகமம்  20:6)

appozhuthu  theavan:  uththama  iruthayaththoadea  nee  ithaich  seythaay  en’ru  naan  a’rinthirukki’rean;  nee  enakku  viroathamaagap  paavam  seyyaathapadikku  unnaith  thaduththean;  aagaiyaal,  nee  ava'laith  thoda  naan  unakku  idangkodukkavillai.  (aathiyaagamam  20:6)

அந்த  மனுஷனுடைய  மனைவியை  அவனிடத்திற்கு  அனுப்பிவிடு;  அவன்  ஒரு  தீர்க்கதரிசி;  நீ  பிழைக்கும்படிக்கு  அவன்  உனக்காக  வேண்டுதல்  செய்வான்;  நீ  அவளை  அனுப்பிவிடாதிருந்தால்,  நீயும்  உன்னைச்  சேர்ந்த  யாவரும்  சாகவே  சாவீர்கள்  என்று  அறிவாயாக  என்று  சொப்பனத்திலே  அவனுக்குச்  சொன்னார்.  (ஆதியாகமம்  20:7)

antha  manushanudaiya  manaiviyai  avanidaththi’rku  anuppividu;  avan  oru  theerkkatharisi;  nee  pizhaikkumpadikku  avan  unakkaaga  vea'nduthal  seyvaan;  nee  ava'lai  anuppividaathirunthaal,  neeyum  unnaich  searntha  yaavarum  saagavea  saaveerga'l  en’ru  a’rivaayaaga  en’ru  soppanaththilea  avanukkuch  sonnaar.  (aathiyaagamam  20:7)

அபிமெலேக்கு  அதிகாலையில்  எழுந்து,  தன்  ஊழியக்காரரையெல்லாம்  அழைப்பித்து,  இந்தச்  சங்கதிகளையெல்லாம்  அவர்கள்  கேட்கும்படி  சொன்னான்;  அந்த  மனுஷர்  மிகவும்  பயந்தார்கள்.  (ஆதியாகமம்  20:8)

abimeleakku  athikaalaiyil  ezhunthu,  than  oozhiyakkaararaiyellaam  azhaippiththu,  inthach  sanggathiga'laiyellaam  avarga'l  keadkumpadi  sonnaan;  antha  manushar  migavum  bayanthaarga'l.  (aathiyaagamam  20:8)

அப்பொழுது  அபிமெலேக்கு  ஆபிரகாமை  அழைப்பித்து:  நீ  எங்களுக்கு  என்ன  காரியஞ்செய்தாய்,  நீ  என்மேலும்,  என்  ராஜ்யத்தின்மேலும்  கொடிய  பாவம்  சுமரப்பண்ணுகிறதற்கு  உனக்கு  நான்  என்ன  குற்றம்  செய்தேன்?  செய்யத்தகாத  காரியங்களை  என்னிடத்தில்  செய்தாயே  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  20:9)

appozhuthu  abimeleakku  aabirahaamai  azhaippiththu:  nee  engga'lukku  enna  kaariyagnseythaay,  nee  enmealum,  en  raajyaththinmealum  kodiya  paavam  sumarappa'n'nugi’ratha’rku  unakku  naan  enna  kut’ram  seythean?  seyyaththagaatha  kaariyangga'lai  ennidaththil  seythaayea  en’raan.  (aathiyaagamam  20:9)

பின்னும்  அபிமெலேக்கு  ஆபிரகாமை  நோக்கி:  என்னத்தைக்  கண்டு  நீ  இந்தக்  காரியத்தைச்  செய்தாய்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  20:10)

pinnum  abimeleakku  aabirahaamai  noakki:  ennaththaik  ka'ndu  nee  inthak  kaariyaththaich  seythaay  en’raan.  (aathiyaagamam  20:10)

அதற்கு  ஆபிரகாம்:  இவ்விடத்தில்  தெய்வபயம்  இல்லையென்றும்,  என்  மனைவியினிமித்தம்  என்னைக்  கொன்றுபோடுவார்கள்  என்றும்  நான்  நினைத்தேன்.  (ஆதியாகமம்  20:11)

atha’rku  aabirahaam:  ivvidaththil  theyvabayam  illaiyen’rum,  en  manaiviyinimiththam  ennaik  kon’rupoaduvaarga'l  en’rum  naan  ninaiththean.  (aathiyaagamam  20:11)

அவள்  என்  சகோதரி  என்பதும்  மெய்தான்;  அவள்  என்  தகப்பனுக்குக்  குமாரத்தி,  என்  தாய்க்குக்  குமாரத்தியல்ல;  அவள்  எனக்கு  மனைவியானாள்.  (ஆதியாகமம்  20:12)

ava'l  en  sagoathari  enbathum  meythaan;  ava'l  en  thagappanukkuk  kumaaraththi,  en  thaaykkuk  kumaaraththiyalla;  ava'l  enakku  manaiviyaanaa'l.  (aathiyaagamam  20:12)

என்  தகப்பன்  வீட்டைவிட்டு  தேவன்  என்னைத்  தேசாந்தரியாய்த்  திரியும்படி  செய்தபோது,  நான்  அவளை  நோக்கி:  நாம்  போகும்  இடமெங்கும்,  நீ  என்னைச்  சகோதரன்  என்று  சொல்வது  நீ  எனக்குச்  செய்யவேண்டிய  தயை  என்று  அவளிடத்தில்  சொல்லியிருந்தேன்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  20:13)

en  thagappan  veettaivittu  theavan  ennaith  theasaanthariyaayth  thiriyumpadi  seythapoathu,  naan  ava'lai  noakki:  naam  poagum  idamenggum,  nee  ennaich  sagoatharan  en’ru  solvathu  nee  enakkuch  seyyavea'ndiya  thayai  en’ru  ava'lidaththil  solliyirunthean  en’raan.  (aathiyaagamam  20:13)

அப்பொழுது  அபிமெலேக்கு  ஆடுமாடுகளையும்,  வேலைக்காரரையும்,  வேலைக்காரிகளையும்  ஆபிரகாமுக்குக்  கொடுத்து,  அவன்  மனைவியாகிய  சாராளையும்  அவனிடத்தில்  திரும்ப  ஒப்புவித்தான்.  (ஆதியாகமம்  20:14)

appozhuthu  abimeleakku  aadumaaduga'laiyum,  vealaikkaararaiyum,  vealaikkaariga'laiyum  aabirahaamukkuk  koduththu,  avan  manaiviyaagiya  saaraa'laiyum  avanidaththil  thirumba  oppuviththaan.  (aathiyaagamam  20:14)

பின்னும்  அபிமெலேக்கு:  இதோ,  என்  தேசம்  உனக்கு  முன்பாக  இருக்கிறது;  உன்  பார்வைக்குச்  சம்மதியான  இடத்திலே  குடியிரு  என்று  சொன்னான்.  (ஆதியாகமம்  20:15)

pinnum  abimeleakku:  ithoa,  en  theasam  unakku  munbaaga  irukki’rathu;  un  paarvaikkuch  sammathiyaana  idaththilea  kudiyiru  en’ru  sonnaan.  (aathiyaagamam  20:15)

பின்பு  சாராளை  நோக்கி:  உன்  சகோதரனுக்கு  ஆயிரம்  வெள்ளிக்காசு  கொடுத்தேன்;  இதோ,  உன்னோடிருக்கிற  எல்லார்  முன்பாகவும்,  மற்ற  யாவர்  முன்பாகவும்,  இது  உன்  முகத்து  முக்காட்டுக்காவதாக  என்றான்;  இப்படி  அவள்  கடிந்துகொள்ளப்பட்டாள்.  (ஆதியாகமம்  20:16)

pinbu  saaraa'lai  noakki:  un  sagoatharanukku  aayiram  ve'l'likkaasu  koduththean;  ithoa,  unnoadirukki’ra  ellaar  munbaagavum,  mat’ra  yaavar  munbaagavum,  ithu  un  mugaththu  mukkaattukkaavathaaga  en’raan;  ippadi  ava'l  kadinthuko'l'lappattaa'l.  (aathiyaagamam  20:16)

ஆபிரகாமுடைய  மனைவியாகிய  சாராளினிமித்தம்  கர்த்தர்  அபிமெலேக்குடைய  வீட்டாரின்  கர்ப்பங்களையெல்லாம்  அடைத்திருந்தபடியால்,  (ஆதியாகமம்  20:17)

aabirahaamudaiya  manaiviyaagiya  saaraa'linimiththam  karththar  abimeleakkudaiya  veettaarin  karppangga'laiyellaam  adaiththirunthapadiyaal,  (aathiyaagamam  20:17)

ஆபிரகாம்  தேவனை  நோக்கி  வேண்டிக்கொண்டான்;  அப்பொழுது  தேவன்  அபிமெலேக்கையும்,  அவன்  மனைவியையும்,  அவன்  வேலைக்காரிகளையும்  குணமாக்கி,  பிள்ளைபெறும்படி  அநுக்கிரகம்  பண்ணினார்.  (ஆதியாகமம்  20:18)

aabirahaam  theavanai  noakki  vea'ndikko'ndaan;  appozhuthu  theavan  abimeleakkaiyum,  avan  manaiviyaiyum,  avan  vealaikkaariga'laiyum  ku'namaakki,  pi'l'laipe’rumpadi  anukkiragam  pa'n'ninaar.  (aathiyaagamam  20:18)