இவ்விதமாக வானமும்
பூமியும், அவைகளின் சர்வசேனையும்
உண்டாக்கப்பட்டுத் தீர்ந்தன. (ஆதியாகமம்
2:1)
ivvithamaaga vaanamum boomiyum, avaiga'lin sarvaseanaiyum u'ndaakkappattuth theernthana. (aathiyaagamam 2:1)
தேவன் தாம் செய்த தம்முடைய
கிரியையை ஏழாம் நாளிலே
நிறைவேற்றி, தாம் உண்டாக்கின
தம்முடைய கிரியைகளையெல்லாம் முடித்தபின்பு, ஏழாம் நாளிலே ஓய்ந்திருந்தார். (ஆதியாகமம்
2:2)
theavan thaam seytha thammudaiya kiriyaiyai
eazhaam naa'lilea ni'raiveat’ri, thaam u'ndaakkina
thammudaiya kiriyaiga'laiyellaam mudiththapinbu, eazhaam naa'lilea
oaynthirunthaar. (aathiyaagamam 2:2)
தேவன் தாம் சிருஷ்டித்து உண்டுபண்ணின
தம்முடைய கிரியைகளையெல்லாம் முடித்தபின்பு
அதிலே ஓய்ந்திருந்தபடியால், தேவன் ஏழாம் நாளை ஆசீர்வதித்து, அதைப் பரிசுத்தமாக்கினார். (ஆதியாகமம்
2:3)
theavan thaam sirushdiththu u'ndupa'n'nina thammudaiya
kiriyaiga'laiyellaam mudiththapinbu athilea
oaynthirunthapadiyaal, theavan eazhaam
naa'lai aaseervathiththu, athaip parisuththamaakkinaar. (aathiyaagamam 2:3)
தேவனாகிய கர்த்தர்
பூமியையும் வானத்தையும் உண்டாக்கின
நாளிலே, வானமும் பூமியும்
சிருஷ்டிக்கப்பட்ட வரலாறு இவைகளே.
(ஆதியாகமம் 2:4)
theavanaagiya karththar boomiyaiyum vaanaththaiyum u'ndaakkina
naa'lilea, vaanamum boomiyum sirushdikkappatta varalaa'ru ivaiga'lea. (aathiyaagamam 2:4)
நிலத்தினுடைய சகலவிதச்
செடிகளும் பூமியின்மேல் இன்னும்
உண்டாகவில்லை, நிலத்தினுடைய சகலவிதப்
பூண்டுகளும் இன்னும் முளைக்கவில்லை; ஏனெனில்
தேவனாகிய கர்த்தர் பூமியின்மேல்
இன்னும் மழையைப் பெய்யப்பண்ணவில்லை; நிலத்தைப்
பண்படுத்த மனுஷனும் இருந்ததில்லை.
(ஆதியாகமம் 2:5)
nilaththinudaiya sagalavithach sediga'lum boomiyinmeal innum u'ndaagavillai, nilaththinudaiya sagalavithap poo'nduga'lum innum mu'laikkavillai; eanenil
theavanaagiya karththar
boomiyinmeal innum mazhaiyaip peyyappa'n'navillai; nilaththaip
pa'npaduththa manushanum irunthathillai. (aathiyaagamam 2:5)
அப்பொழுது மூடுபனி
பூமியிலிருந்து எழும்பி, பூமியையெல்லாம் நனைத்தது.
(ஆதியாகமம் 2:6)
appozhuthu moodupani
boomiyilirunthu ezhumbi, boomiyaiyellaam nanaiththathu. (aathiyaagamam 2:6)
தேவனாகிய கர்த்தர்
மனுஷனைப் பூமியின் மண்ணினாலே
உருவாக்கி, ஜீவசுவாசத்தை அவன் நாசியிலே ஊதினார்,
மனுஷன் ஜீவாத்துமாவானான். (ஆதியாகமம்
2:7)
theavanaagiya karththar manushanaip
boomiyin
ma'n'ninaalea uruvaakki, jeevasuvaasaththai avan naasiyilea oothinaar,
manushan jeevaaththumaavaanaan. (aathiyaagamam 2:7)
தேவனாகிய கர்த்தர்
கிழக்கே ஏதேன் என்னும்
ஒரு தோட்டத்தை உண்டாக்கி,
தாம் உருவாக்கின மனுஷனை
அதிலே வைத்தார். (ஆதியாகமம்
2:8)
theavanaagiya karththar kizhakkea
eathean ennum oru thoattaththai u'ndaakki, thaam uruvaakkina manushanai
athilea vaiththaar. (aathiyaagamam 2:8)
தேவனாகிய கர்த்தர்,
பார்வைக்கு அழகும் புசிப்புக்கு
நலமுமான சகலவித விருட்சங்களையும், தோட்டத்தின்
நடுவிலே ஜீவவிருட்சத்தையும், நன்மை தீமை அறியத்தக்க
விருட்சத்தையும் பூமியிலிருந்து முளைக்கப்பண்ணினார். (ஆதியாகமம்
2:9)
theavanaagiya karththar, paarvaikku
azhagum
pusippukku nalamumaana
sagalavitha virudchangga'laiyum, thoattaththin naduvilea
jeevavirudchaththaiyum, nanmai theemai
a'riyaththakka virudchaththaiyum boomiyilirunthu mu'laikkappa'n'ninaar. (aathiyaagamam 2:9)
தோட்டத்துக்குத் தண்ணீர்
பாயும்படி ஏதேனிலிருந்து ஒரு நதி ஓடி, அங்கேயிருந்து பிரிந்து
நாலு பெரிய ஆறுகளாயிற்று.
(ஆதியாகமம் 2:10)
thoattaththukkuth tha'n'neer paayumpadi
eatheanilirunthu oru nathi oadi, anggeayirunthu pirinthu
naalu periya aa'ruga'laayit’ru. (aathiyaagamam 2:10)
முதலாம் ஆற்றுக்குப்
பைசோன் என்று பேர், அது ஆவிலா தேசம் முழுவதையும்
சுற்றி ஓடும்; அவ்விடத்திலே
பொன் விளையும். (ஆதியாகமம்
2:11)
muthalaam aat’rukkup paisoan en'ru pear, athu aavilaa
theasam
muzhuvathaiyum sut'ri oadum; avvidaththilea pon vi'laiyum. (aathiyaagamam 2:11)
அந்தத் தேசத்தின்
பொன் நல்லது; அவ்விடத்திலே
பிதோலாகும், கோமேதகக்கல்லும் உண்டு.
(ஆதியாகமம் 2:12)
anthath theasaththin pon nallathu; avvidaththilea pithoalaagum, koameathagakkallum u'ndu.
(aathiyaagamam 2:12)
இரண்டாம் ஆற்றுக்குக்
கீகோன் என்று பேர், அது எத்தியோப்பியா
தேசம் முழுவதையும் சுற்றி
ஓடும். (ஆதியாகமம் 2:13)
ira'ndaam aat'rukkuk keegoan en'ru pear, athu eththiyoappiyaa theasam muzhuvathaiyum sut'ri oadum.
(aathiyaagamam 2:13)
மூன்றாம் ஆற்றுக்கு
இதெக்கேல் என்று பேர், அது அசீரியாவுக்குக் கிழக்கே
ஓடும்; நாலாம் ஆற்றுக்கு
ஐபிராத்து என்று பேர். (ஆதியாகமம் 2:14)
moon'raam aat'rukku ithekkeal en'ru pear, athu aseeriyaavukkuk kizhakkea
oadum; naalaam aat'rukku aipiraaththu en'ru pear. (aathiyaagamam 2:14)
தேவனாகிய கர்த்தர்
மனுஷனை ஏதேன் தோட்டத்தில்
அழைத்துக்கொண்டுவந்து, அதைப் பண்படுத்தவும்
காக்கவும் வைத்தார். (ஆதியாகமம்
2:15)
theavanaagiya karththar manushanai
eathean thoattaththil azhaiththukko'nduvanthu, athaip
pa'npaduththavum kaakkavum vaiththaar.
(aathiyaagamam 2:15)
தேவனாகிய கர்த்தர்
மனுஷனை நோக்கி: நீ தோட்டத்திலுள்ள சகல விருட்சத்தின் கனியையும்
புசிக்கவே புசிக்கலாம். (ஆதியாகமம்
2:16)
theavanaagiya karththar manushanai
noakki: nee thoattaththilu'l'la sagala virudchaththin kaniyaiyum
pusikkavea pusikkalaam. (aathiyaagamam 2:16)
ஆனாலும் நன்மைதீமை
அறியத்தக்க விருட்சத்தின் கனியைப்
புசிக்கவேண்டாம்; அதை நீ புசிக்கும் நாளில்
சாகவே சாவாய் என்று கட்டளையிட்டார். (ஆதியாகமம்
2:17)
aanaalum nanmaitheemai
a'riyaththakka virudchaththin kaniyaip
pusikkavea'ndaam; athai nee pusikkum naa'lil
saagavea
saavaay
en'ru
katta'laiyittaar. (aathiyaagamam 2:17)
பின்பு, தேவனாகிய
கர்த்தர்: மனுஷன் தனிமையாயிருப்பது நல்லதல்ல,
ஏற்ற துணையை அவனுக்கு
உண்டாக்குவேன் என்றார். (ஆதியாகமம்
2:18)
pinbu, theavanaagiya karththar: manushan
thanimaiyaayiruppathu nallathalla, eat'ra thu'naiyai
avanukku u'ndaakkuvean en'raar. (aathiyaagamam 2:18)
தேவனாகிய கர்த்தர்
வெளியின் சகலவித மிருகங்களையும், ஆகாயத்தின்
சகலவிதப் பறவைகளையும் மண்ணினாலே
உருவாக்கி, ஆதாம் அவைகளுக்கு
என்ன பேரிடுவான் என்று பார்க்கும்படி அவைகளை
அவனிடத்தில் கொண்டுவந்தார்; அந்தந்த
ஜீவஜந்துக்கு ஆதாம் எந்தெந்தப்
பேரிட்டானோ அதுவே அதற்குப்
பேராயிற்று. (ஆதியாகமம் 2:19)
theavanaagiya karththar ve'liyin
sagalavitha mirugangga'laiyum, aagaayaththin sagalavithap pa'ravaiga'laiyum ma'n'ninaalea uruvaakki,
aathaam avaiga'lukku enna peariduvaan
en'ru
paarkkumpadi avaiga'lai avanidaththil ko'nduvanthaar; anthantha
jeevajanthukku aathaam enthenthap
pearittaanoa athuvea
atha’rkup
pearaayit'ru. (aathiyaagamam 2:19)
அப்படியே ஆதாம் சகலவித நாட்டுமிருகங்களுக்கும், ஆகாயத்துப்
பறவைகளுக்கும், சகலவிதக் காட்டுமிருகங்களுக்கும் பேரிட்டான்;
ஆதாமுக்கோ ஏற்ற துணை இன்னும் காணப்படவில்லை. (ஆதியாகமம்
2:20)
appadiyea aathaam
sagalavitha naattumirugangga'lukkum, aagaayaththup pa'ravaiga'lukkum, sagalavithak kaattumirugangga'lukkum pearittaan; aathaamukkoa eat'ra thu'nai
innum kaa'nappadavillai. (aathiyaagamam 2:20)
அப்பொழுது தேவனாகிய
கர்த்தர் ஆதாமுக்கு அயர்ந்த
நித்திரையை வரப்பண்ணினார், அவன் நித்திரையடைந்தான்; அவர் அவன் விலா எலும்புகளில் ஒன்றை எடுத்து, அந்த இடத்தைச் சதையினால்
அடைத்தார். (ஆதியாகமம் 2:21)
appozhuthu theavanaagiya karththar
aathaamukku ayarntha niththiraiyai
varappa'n'ninaar, avan niththiraiyadainthaan; avar avan vilaa elumbuga'lil on'rai eduththu, antha idaththaich sathaiyinaal adaiththaar. (aathiyaagamam 2:21)
தேவனாகிய கர்த்தர்
தாம் மனுஷனில் எடுத்த
விலா எலும்பை மனுஷியாக
உருவாக்கி, அவளை மனுஷனிடத்தில்
கொண்டுவந்தார். (ஆதியாகமம் 2:22)
theavanaagiya karththar thaam manushanil eduththa
vilaa elumbai manushiyaaga uruvaakki, ava'lai
manushanidaththil ko'nduvanthaar. (aathiyaagamam 2:22)
அப்பொழுது ஆதாம்:
இவள் என் எலும்பில்
எலும்பும், என் மாம்சத்தில்
மாம்சமுமாய் இருக்கிறாள்; இவள் மனுஷனில் எடுக்கப்பட்டபடியினால் மனுஷி என்னப்படுவாள் என்றான்.
(ஆதியாகமம் 2:23)
appozhuthu aathaam:
iva'l en elumbil elumbum, en maamsaththil maamsamumaay irukki'raa'l; iva'l manushanil
edukkappattapadiyinaal manushi
ennappaduvaa'l en'raan. (aathiyaagamam 2:23)
இதினிமித்தம் புருஷன்
தன் தகப்பனையும் தன் தாயையும் விட்டு,
தன் மனைவியோடே இசைந்திருப்பான்; அவர்கள்
ஒரே மாம்சமாயிருப்பார்கள். (ஆதியாகமம்
2:24)
ithinimiththam purushan
than thagappanaiyum than thaayaiyum vittu, than manaiviyoadea isainthiruppaan; avarga'l orea maamsamaayiruppaarga'l. (aathiyaagamam 2:24)
ஆதாமும் அவன் மனைவியுமாகிய இருவரும்
நிர்வாணிகளாயிருந்தும், வெட்கப்படாதிருந்தார்கள். (ஆதியாகமம்
2:25)
aathaamum avan manaiviyumaagiya iruvarum nirvaa'niga'laayirunthum, vedkappadaathirunthaarga'l. (aathiyaagamam 2:25)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!