Wednesday, April 27, 2016

Aathiyaagamam 2 | ஆதியாகமம் 2 | Genesis 2

இவ்விதமாக  வானமும்  பூமியும்,  அவைகளின்  சர்வசேனையும்  உண்டாக்கப்பட்டுத்  தீர்ந்தன.  (ஆதியாகமம்  2:1)

ivvithamaaga  vaanamum  boomiyum,  avaiga'lin  sarvaseanaiyum  u'ndaakkappattuth  theernthana.  (aathiyaagamam  2:1)

தேவன்  தாம்  செய்த  தம்முடைய  கிரியையை  ஏழாம்  நாளிலே  நிறைவேற்றி,  தாம்  உண்டாக்கின  தம்முடைய  கிரியைகளையெல்லாம்  முடித்தபின்பு,  ஏழாம்  நாளிலே  ஓய்ந்திருந்தார்.  (ஆதியாகமம்  2:2)

theavan  thaam  seytha  thammudaiya  kiriyaiyai  eazhaam  naa'lilea  ni'raiveat’ri,  thaam  u'ndaakkina  thammudaiya  kiriyaiga'laiyellaam  mudiththapinbu,  eazhaam  naa'lilea  oaynthirunthaar.  (aathiyaagamam  2:2)

தேவன்  தாம்  சிருஷ்டித்து  உண்டுபண்ணின  தம்முடைய  கிரியைகளையெல்லாம்  முடித்தபின்பு  அதிலே  ஓய்ந்திருந்தபடியால்,  தேவன்  ஏழாம்  நாளை  ஆசீர்வதித்து,  அதைப்  பரிசுத்தமாக்கினார்.  (ஆதியாகமம்  2:3)

theavan  thaam  sirushdiththu  u'ndupa'n'nina  thammudaiya  kiriyaiga'laiyellaam  mudiththapinbu  athilea  oaynthirunthapadiyaal,  theavan  eazhaam  naa'lai  aaseervathiththu,  athaip  parisuththamaakkinaar.  (aathiyaagamam  2:3)

தேவனாகிய  கர்த்தர்  பூமியையும்  வானத்தையும்  உண்டாக்கின  நாளிலே,  வானமும்  பூமியும்  சிருஷ்டிக்கப்பட்ட  வரலாறு  இவைகளே.  (ஆதியாகமம்  2:4)

theavanaagiya  karththar  boomiyaiyum  vaanaththaiyum  u'ndaakkina  naa'lilea,  vaanamum  boomiyum  sirushdikkappatta  varalaa'ru  ivaiga'lea.  (aathiyaagamam  2:4)

நிலத்தினுடைய  சகலவிதச்  செடிகளும்  பூமியின்மேல்  இன்னும்  உண்டாகவில்லை,  நிலத்தினுடைய  சகலவிதப்  பூண்டுகளும்  இன்னும்  முளைக்கவில்லை;  ஏனெனில்  தேவனாகிய  கர்த்தர்  பூமியின்மேல்  இன்னும்  மழையைப்  பெய்யப்பண்ணவில்லை;  நிலத்தைப்  பண்படுத்த  மனுஷனும்  இருந்ததில்லை.  (ஆதியாகமம்  2:5)

nilaththinudaiya  sagalavithach  sediga'lum  boomiyinmeal  innum  u'ndaagavillai,  nilaththinudaiya  sagalavithap  poo'nduga'lum  innum  mu'laikkavillai;  eanenil  theavanaagiya  karththar  boomiyinmeal  innum  mazhaiyaip  peyyappa'n'navillai;  nilaththaip  pa'npaduththa  manushanum  irunthathillai.  (aathiyaagamam  2:5)

அப்பொழுது  மூடுபனி  பூமியிலிருந்து  எழும்பி,  பூமியையெல்லாம்  நனைத்தது.  (ஆதியாகமம்  2:6)

appozhuthu  moodupani  boomiyilirunthu  ezhumbi,  boomiyaiyellaam  nanaiththathu.  (aathiyaagamam  2:6)

தேவனாகிய  கர்த்தர்  மனுஷனைப்  பூமியின்  மண்ணினாலே  உருவாக்கி,  ஜீவசுவாசத்தை  அவன்  நாசியிலே  ஊதினார்,  மனுஷன்  ஜீவாத்துமாவானான்.  (ஆதியாகமம்  2:7)

theavanaagiya  karththar  manushanaip  boomiyin  ma'n'ninaalea  uruvaakki,  jeevasuvaasaththai  avan  naasiyilea  oothinaar,  manushan  jeevaaththumaavaanaan.  (aathiyaagamam  2:7)

தேவனாகிய  கர்த்தர்  கிழக்கே  ஏதேன்  என்னும்  ஒரு  தோட்டத்தை  உண்டாக்கி,  தாம்  உருவாக்கின  மனுஷனை  அதிலே  வைத்தார்.  (ஆதியாகமம்  2:8)

theavanaagiya  karththar  kizhakkea  eathean  ennum  oru  thoattaththai  u'ndaakki,  thaam  uruvaakkina  manushanai  athilea  vaiththaar.  (aathiyaagamam  2:8)

தேவனாகிய  கர்த்தர்,  பார்வைக்கு  அழகும்  புசிப்புக்கு  நலமுமான  சகலவித  விருட்சங்களையும்,  தோட்டத்தின்  நடுவிலே  ஜீவவிருட்சத்தையும்,  நன்மை  தீமை  அறியத்தக்க  விருட்சத்தையும்  பூமியிலிருந்து  முளைக்கப்பண்ணினார்.  (ஆதியாகமம்  2:9)

theavanaagiya  karththar,  paarvaikku  azhagum  pusippukku  nalamumaana  sagalavitha  virudchangga'laiyum,  thoattaththin  naduvilea  jeevavirudchaththaiyum,  nanmai  theemai  a'riyaththakka  virudchaththaiyum  boomiyilirunthu  mu'laikkappa'n'ninaar.  (aathiyaagamam  2:9)

தோட்டத்துக்குத்  தண்ணீர்  பாயும்படி  ஏதேனிலிருந்து  ஒரு  நதி  ஓடி,  அங்கேயிருந்து  பிரிந்து  நாலு  பெரிய  ஆறுகளாயிற்று.  (ஆதியாகமம்  2:10)

thoattaththukkuth  tha'n'neer  paayumpadi  eatheanilirunthu  oru  nathi  oadi,  anggeayirunthu  pirinthu  naalu  periya  aa'ruga'laayit’ru.  (aathiyaagamam  2:10)

முதலாம்  ஆற்றுக்குப்  பைசோன்  என்று  பேர்,  அது  ஆவிலா  தேசம்  முழுவதையும்  சுற்றி  ஓடும்;  அவ்விடத்திலே  பொன்  விளையும்.  (ஆதியாகமம்  2:11)

muthalaam  aat’rukkup  paisoan  en'ru  pear,  athu  aavilaa  theasam  muzhuvathaiyum  sut'ri  oadum;  avvidaththilea  pon  vi'laiyum.  (aathiyaagamam  2:11)

அந்தத்  தேசத்தின்  பொன்  நல்லது;  அவ்விடத்திலே  பிதோலாகும்,  கோமேதகக்கல்லும்  உண்டு.  (ஆதியாகமம்  2:12)

anthath  theasaththin  pon  nallathu;  avvidaththilea  pithoalaagum,  koameathagakkallum  u'ndu.  (aathiyaagamam  2:12)

இரண்டாம்  ஆற்றுக்குக்  கீகோன்  என்று  பேர்,  அது  எத்தியோப்பியா  தேசம்  முழுவதையும்  சுற்றி  ஓடும்.  (ஆதியாகமம்  2:13)

ira'ndaam  aat'rukkuk  keegoan  en'ru  pear,  athu  eththiyoappiyaa  theasam  muzhuvathaiyum  sut'ri  oadum.  (aathiyaagamam  2:13)

மூன்றாம்  ஆற்றுக்கு  இதெக்கேல்  என்று  பேர்,  அது  அசீரியாவுக்குக்  கிழக்கே  ஓடும்;  நாலாம்  ஆற்றுக்கு  ஐபிராத்து  என்று  பேர்.  (ஆதியாகமம்  2:14)

moon'raam  aat'rukku  ithekkeal  en'ru  pear,  athu  aseeriyaavukkuk  kizhakkea  oadum;  naalaam  aat'rukku  aipiraaththu  en'ru  pear.  (aathiyaagamam  2:14)

தேவனாகிய  கர்த்தர்  மனுஷனை  ஏதேன்  தோட்டத்தில்  அழைத்துக்கொண்டுவந்து,  அதைப்  பண்படுத்தவும்  காக்கவும்  வைத்தார்.  (ஆதியாகமம்  2:15)

theavanaagiya  karththar  manushanai  eathean  thoattaththil  azhaiththukko'nduvanthu,  athaip  pa'npaduththavum  kaakkavum  vaiththaar.  (aathiyaagamam  2:15)

தேவனாகிய  கர்த்தர்  மனுஷனை  நோக்கி:  நீ  தோட்டத்திலுள்ள  சகல  விருட்சத்தின்  கனியையும்  புசிக்கவே  புசிக்கலாம்.  (ஆதியாகமம்  2:16)

theavanaagiya  karththar  manushanai  noakki:  nee  thoattaththilu'l'la  sagala  virudchaththin  kaniyaiyum  pusikkavea  pusikkalaam.  (aathiyaagamam  2:16)

ஆனாலும்  நன்மைதீமை  அறியத்தக்க  விருட்சத்தின்  கனியைப்  புசிக்கவேண்டாம்;  அதை  நீ  புசிக்கும்  நாளில்  சாகவே  சாவாய்  என்று  கட்டளையிட்டார்.  (ஆதியாகமம்  2:17)

aanaalum  nanmaitheemai  a'riyaththakka  virudchaththin  kaniyaip  pusikkavea'ndaam;  athai  nee  pusikkum  naa'lil  saagavea  saavaay  en'ru  katta'laiyittaar.  (aathiyaagamam  2:17)

பின்பு,  தேவனாகிய  கர்த்தர்:  மனுஷன்  தனிமையாயிருப்பது  நல்லதல்ல,  ஏற்ற  துணையை  அவனுக்கு  உண்டாக்குவேன்  என்றார்.  (ஆதியாகமம்  2:18)

pinbu,  theavanaagiya  karththar:  manushan  thanimaiyaayiruppathu  nallathalla,  eat'ra  thu'naiyai  avanukku  u'ndaakkuvean  en'raar.  (aathiyaagamam  2:18)

தேவனாகிய  கர்த்தர்  வெளியின்  சகலவித  மிருகங்களையும்,  ஆகாயத்தின்  சகலவிதப்  பறவைகளையும்  மண்ணினாலே  உருவாக்கி,  ஆதாம்  அவைகளுக்கு  என்ன  பேரிடுவான்  என்று  பார்க்கும்படி  அவைகளை  அவனிடத்தில்  கொண்டுவந்தார்;  அந்தந்த  ஜீவஜந்துக்கு  ஆதாம்  எந்தெந்தப்  பேரிட்டானோ  அதுவே  அதற்குப்  பேராயிற்று.  (ஆதியாகமம்  2:19)

theavanaagiya  karththar  ve'liyin  sagalavitha  mirugangga'laiyum,  aagaayaththin  sagalavithap  pa'ravaiga'laiyum  ma'n'ninaalea  uruvaakki,  aathaam  avaiga'lukku  enna  peariduvaan  en'ru  paarkkumpadi  avaiga'lai  avanidaththil  ko'nduvanthaar;  anthantha  jeevajanthukku  aathaam  enthenthap  pearittaanoa  athuvea  atha’rkup  pearaayit'ru.  (aathiyaagamam  2:19)

அப்படியே  ஆதாம்  சகலவித  நாட்டுமிருகங்களுக்கும்,  ஆகாயத்துப்  பறவைகளுக்கும்,  சகலவிதக்  காட்டுமிருகங்களுக்கும்  பேரிட்டான்;  ஆதாமுக்கோ  ஏற்ற  துணை  இன்னும்  காணப்படவில்லை.  (ஆதியாகமம்  2:20)

appadiyea  aathaam  sagalavitha  naattumirugangga'lukkum,  aagaayaththup  pa'ravaiga'lukkum,  sagalavithak  kaattumirugangga'lukkum  pearittaan;  aathaamukkoa  eat'ra  thu'nai  innum  kaa'nappadavillai.  (aathiyaagamam  2:20)

அப்பொழுது  தேவனாகிய  கர்த்தர்  ஆதாமுக்கு  அயர்ந்த  நித்திரையை  வரப்பண்ணினார்,  அவன்  நித்திரையடைந்தான்;  அவர்  அவன்  விலா  எலும்புகளில்  ஒன்றை  எடுத்து,  அந்த  இடத்தைச்  சதையினால்  அடைத்தார்.  (ஆதியாகமம்  2:21)

appozhuthu  theavanaagiya  karththar  aathaamukku  ayarntha  niththiraiyai  varappa'n'ninaar,  avan  niththiraiyadainthaan;  avar  avan  vilaa  elumbuga'lil  on'rai  eduththu,  antha  idaththaich  sathaiyinaal  adaiththaar.  (aathiyaagamam  2:21)

தேவனாகிய  கர்த்தர்  தாம்  மனுஷனில்  எடுத்த  விலா  எலும்பை  மனுஷியாக  உருவாக்கி,  அவளை  மனுஷனிடத்தில்  கொண்டுவந்தார்.  (ஆதியாகமம்  2:22)

theavanaagiya  karththar  thaam  manushanil  eduththa  vilaa  elumbai  manushiyaaga  uruvaakki,  ava'lai  manushanidaththil  ko'nduvanthaar.  (aathiyaagamam  2:22)

அப்பொழுது  ஆதாம்:  இவள்  என்  எலும்பில்  எலும்பும்,  என்  மாம்சத்தில்  மாம்சமுமாய்  இருக்கிறாள்;  இவள்  மனுஷனில்  எடுக்கப்பட்டபடியினால்  மனுஷி  என்னப்படுவாள்  என்றான்.  (ஆதியாகமம்  2:23)

appozhuthu  aathaam:  iva'l  en  elumbil  elumbum,  en  maamsaththil  maamsamumaay  irukki'raa'l;  iva'l  manushanil  edukkappattapadiyinaal  manushi  ennappaduvaa'l  en'raan.  (aathiyaagamam  2:23)

இதினிமித்தம்  புருஷன்  தன்  தகப்பனையும்  தன்  தாயையும்  விட்டு,  தன்  மனைவியோடே  இசைந்திருப்பான்;  அவர்கள்  ஒரே  மாம்சமாயிருப்பார்கள்.  (ஆதியாகமம்  2:24)

ithinimiththam  purushan  than  thagappanaiyum  than  thaayaiyum  vittu,  than  manaiviyoadea  isainthiruppaan;  avarga'l  orea  maamsamaayiruppaarga'l.  (aathiyaagamam  2:24)

ஆதாமும்  அவன்  மனைவியுமாகிய  இருவரும்  நிர்வாணிகளாயிருந்தும்,  வெட்கப்படாதிருந்தார்கள்.  (ஆதியாகமம்  2:25)

aathaamum  avan  manaiviyumaagiya  iruvarum  nirvaa'niga'laayirunthum,  vedkappadaathirunthaarga'l.  (aathiyaagamam  2:25)


No comments:

Post a Comment

Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!