நான் என் உள்ளத்திலே
சொல்லிக்கொண்டது என்னவென்றால்: வா, இப்பொழுது உன்னைச்
சந்தோஷத்தினாலே சோதித்துப்பார்ப்பேன், இன்பத்தை
அநுபவி என்றேன்; இதோ, இதுவும் மாயையாயிருந்தது. (பிரசங்கி
2:1)
naan en u'l'laththilea sollikko'ndathu ennaven'raal: vaa, ippozhuthu unnaich santhoashaththinaalea soathiththuppaarppean, inbaththai anubavi en'rean; ithoa,
ithuvum maayaiyaayirunthathu. (pirasanggi
2:1)
நகைப்பைக்குறித்து, அது பைத்தியம் என்றும்,
சந்தோஷத்தைக்குறித்து, அது என்ன செய்யும்? என்றும்
சொன்னேன். (பிரசங்கி 2:2)
nagaippaikku'riththu, athu paiththiyam en'rum, santhoashaththaikku'riththu, athu enna seyyum? en'rum sonnean. (pirasanggi 2:2)
வானத்தின்கீழ்
மனுபுத்திரர் உயிரோடிருக்கும் நாளளவும்
பெற்று அநுபவிக்கத்தக்கது இன்னதென்று
அறியும்பொருட்டு, என் இருதயத்தை
ஞானத்தால் தேற்றிக்கொண்டிருக்கும்போதே, நான் என் தேகத்தை
மதுபானத்தால் சீராட்டிக்கொண்டிருக்கவும், மதியீனத்தைப்
பற்றிக்கொண்டிருக்கவும் என் உள்ளத்தில்
வகைதேடினேன். (பிரசங்கி 2:3)
vaanaththinkeezh manupuththirar uyiroadirukkum naa'la'lavum pet’ru anubavikkaththakkathu innathen'ru a'riyumporuttu, en iruthayaththai gnaanaththaal
theat’rikko'ndirukkumpoathea, naan en theagaththai mathubaanaththaal seeraattikko'ndirukkavum,
mathiyeenaththaip pat’rikko'ndirukkavum en u'l'laththil vagaitheadinean. (pirasanggi
2:3)
நான் பெரிய வேலைகளைச்
செய்தேன்; எனக்காக வீடுகளைக்
கட்டினேன், திராட்சத்தோட்டங்களை நாட்டினேன்.
(பிரசங்கி 2:4)
naan periya vealaiga'laich seythean; enakkaaga veeduga'laik kattinean, thiraadchaththoattangga'lai naattinean. (pirasanggi
2:4)
எனக்காகத்
தோட்டங்களையும் சிங்காரவனங்களையும் உண்டாக்கி,
அவைகளில் சகலவகைக் கனிவிருட்சங்களையும் நாட்டினேன்.
(பிரசங்கி 2:5)
enakkaagath thoattangga'laiyum singgaaravanangga'laiyum u'ndaakki,
avaiga'lil sagalavagaik kanivirudchangga'laiyum naattinean. (pirasanggi 2:5)
மரங்கள்
பயிராகும் தோப்புக்கு நீர்ப்பாய்ச்சுகிறதற்குக் குளங்களை
உண்டுபண்ணினேன். (பிரசங்கி 2:6)
marangga'l payiraagum thoappukku neerppaaychchugi'ratha’rkuk ku'langga'lai u'ndupa'n'ninean. (pirasanggi
2:6)
வேலைக்காரரையும் வேலைக்காரிகளையும் சம்பாதித்தேன்; வீட்டிலும்
வேலைக்காரர் பிறந்தார்கள்; எனக்குமுன்
எருசலேமிலிருந்த எல்லாரைப்பார்க்கிலும் ஆடுமாடு
முதலான திரண்ட ஆஸ்திகள்
எனக்கு இருந்தது. (பிரசங்கி
2:7)
vealaikkaararaiyum vealaikkaariga'laiyum sambaathiththean; veettilum vealaikkaarar pi'ranthaarga'l; enakkumun erusaleamiliruntha ellaaraippaarkkilum aadumaadu muthalaana
thira'nda aasthiga'l enakku irunthathu.
(pirasanggi 2:7)
வெள்ளியையும்
பொன்னையும், ராஜசம்பத்தையும் மாகாணங்களிலுள்ள பொருள்களையும்
சேகரித்தேன்; சங்கீதக்காரரையும் சங்கீதக்காரிகளையும், மனுபுத்திரருக்கு இன்பமான
பலவித வாத்தியங்களையும் சம்பாதித்தேன். (பிரசங்கி
2:8)
ve'l'liyaiyum ponnaiyum,
raajasambaththaiyum maagaa'nangga'lilu'l'la poru'lga'laiyum seagariththean;
sanggeethakkaararaiyum sanggeethakkaariga'laiyum, manupuththirarukku inbamaana palavitha vaaththiyangga'laiyum sambaathiththean. (pirasanggi 2:8)
எனக்குமுன்
எருசலேமிலிருந்த எல்லாரைப்பார்க்கிலும் நான் பெரியவனும் திரவிய
சம்பன்னனுமானேன்; என் ஞானமும்
என்னோடேகூட இருந்தது. (பிரசங்கி
2:9)
enakkumun erusaleamiliruntha ellaaraippaarkkilum naan periyavanum thiraviya
sambannanumaanean; en gnaanamum ennoadeakooda
irunthathu. (pirasanggi 2:9)
என் கண்கள் இச்சித்தவைகளில் ஒன்றையும்
நான் அவைகளுக்குத் தடைபண்ணவில்லை; என் இருதயத்துக்கு ஒரு சந்தோஷத்தையும் நான் வேண்டாமென்று விலக்கவில்லை;
நான் செய்த முயற்சிகளிலெல்லாம் என் மனம் மகிழ்ச்சிகொண்டிருந்தது; இதுவே என் பிரயாசங்கள்
எல்லாவற்றினாலும் எனக்கு வந்த பலன். (பிரசங்கி
2:10)
en ka'nga'l ichchiththavaiga'lil on'raiyum naan avaiga'lukkuth thadaipa'n'navillai; en iruthayaththukku oru santhoashaththaiyum naan vea'ndaamen'ru vilakkavillai; naan seytha muya’rchiga'lilellaam
en manam magizhchchiko'ndirunthathu;
ithuvea en pirayaasangga'l ellaavat'rinaalum enakku vantha
palan. (pirasanggi 2:10)
என் கைகள் செய்த சகல வேலைகளையும்,
நான் பட்ட எல்லாப்
பிரயாசத்தையும் கண்ணோக்கிப் பார்த்தேன்;
இதோ, எல்லாம் மாயையும்,
மனதுக்குச் சஞ்சலமுமாயிருந்தது; சூரியனுக்குக்
கீழே பலன் ஒன்றுமில்லை.
(பிரசங்கி 2:11)
en kaiga'l seytha sagala vealaiga'laiyum, naan patta ellaap pirayaasaththaiyum ka'n'noakkip
paarththean; ithoa, ellaam
maayaiyum, manathukkuch sagnchalamumaayirunthathu; sooriyanukkuk keezhea
palan on'rumillai. (pirasanggi
2:11)
பின்பு
நான், ஞானமானது என்ன என்றும், பைத்தியமும்
மதியீனமும் என்ன என்றும்
பார்த்து அறியும்படி திரும்பினேன்;
ராஜாவுக்குப் பின்வரும் மனுஷன்
என்ன செய்யக்கூடும்? செய்ததையே
செய்வான். (பிரசங்கி 2:12)
pinbu naan, gnaanamaanathu enna en'rum, paiththiyamum mathiyeenamum
enna en'rum paarththu
a'riyumpadi thirumbinean; raajaavukkup pinvarum
manushan enna seyyakkoodum? seythathaiyea seyvaan. (pirasanggi
2:12)
இருளைப்பார்க்கிலும் வெளிச்சம்
எவ்வளவு உத்தமமோ, அவ்வளவாய்
மதியீனத்தைப்பார்க்கிலும் ஞானம் உத்தமமென்று
கண்டேன். (பிரசங்கி 2:13)
iru'laippaarkkilum ve'lichcham evva'lavu
uththamamoa, avva'lavaay mathiyeenaththaippaarkkilum gnaanam
uththamamen'ru ka'ndean.
(pirasanggi 2:13)
ஞானியின்
கண்கள் அவன் முகத்திலே
இருக்கிறது; மூடனோ இருளிலே
நடக்கிறான்; ஆகிலும் அவர்களெல்லாருக்கும் ஒரேவிதமாய்ச்
சம்பவிக்கிறது என்று கண்டேன்.
(பிரசங்கி 2:14)
gnaaniyin ka'nga'l avan mugaththilea irukki'rathu; moodanoa iru'lilea
nadakki'raan; aagilum avarga'lellaarukkum oreavithamaaych sambavikki'rathu en'ru ka'ndean.
(pirasanggi 2:14)
மூடனுக்குச்
சம்பவிக்கிறதுபோல எனக்கும் சம்பவிக்கிறதே; அப்படியிருக்க
நான் அதிக ஞானமடைந்ததினால் காரியமென்ன
என்று சிந்தித்தேன்; இதுவும்
மாயை என்று என் உள்ளத்தில் எண்ணினேன்.
(பிரசங்கி 2:15)
moodanukkuch sambavikki'rathupoala enakkum sambavikki'rathea; appadiyirukka
naan athiga gnaanamadainthathinaal kaariyamenna
en'ru
sinthiththean; ithuvum
maayai en'ru en u'l'laththil e'n'ninean.
(pirasanggi 2:15)
மூடன் என்றாலும் ஞானியென்றாலும் என்றைக்கும்
நினைவில் இருப்பதில்லை; இப்பொழுது
இருக்கிறதெல்லாம் வருங்காலத்தில் மறக்கப்பட்டுப்போம்; மூடன் எப்படிச் சாகிறானோ
அப்படியே ஞானியும் சாகிறான்.
(பிரசங்கி 2:16)
moodan en'raalum gnaaniyen'raalum en'raikkum ninaivil
iruppathillai; ippozhuthu irukki'rathellaam varungkaalaththil ma'rakkappattuppoam; moodan eppadich saagi'raanoa appadiyea
gnaaniyum saagi'raan. (pirasanggi 2:16)
ஆகையால்
இந்த ஜீவனை வெறுத்தேன்;
சூரியனுக்குக்கீழே செய்யப்படும் கிரியையெல்லாம் எனக்கு
விசனமாயிருந்தது; எல்லாம் மாயையும்,
மனதுக்குச் சஞ்சலமுமாயிருக்கிறது. (பிரசங்கி
2:17)
aagaiyaal intha jeevanai
ve'ruththean; sooriyanukkukkeezhea seyyappadum kiriyaiyellaam enakku
visanamaayirunthathu; ellaam
maayaiyum, manathukkuch sagnchalamumaayirukki'rathu. (pirasanggi 2:17)
சூரியனுக்குக்கீழே நான் பட்ட பிரயாசத்தையெல்லாம் வெறுத்தேன்;
எனக்குப் பின்வரப்போகிறவனுக்கு அதை நான் வைத்துப்போகவேண்டியதாகுமே. (பிரசங்கி
2:18)
sooriyanukkukkeezhea
naan patta pirayaasaththaiyellaam ve'ruththean; enakkup
pinvarappoagi'ravanukku athai naan vaiththuppoagavea'ndiyathaagumea. (pirasanggi 2:18)
அவன் புத்திமானாயிருப்பானோ, மூடனாயிருப்பானோ, அதை யார் அறிவார்?
ஆகிலும் சூரியனுக்குக்கீழே நான் பிரயாசப்பட்டு ஞானமாய்ச்
சம்பாதித்த சகல வஸ்துக்களின்பேரிலும் அவன் அதிகாரியாவான்; இதுவும்
மாயையே. (பிரசங்கி 2:19)
avan buththimaanaayiruppaanoa, moodanaayiruppaanoa, athai yaar a'rivaar? aagilum sooriyanukkukkeezhea naan pirayaasappattu gnaanamaaych sambaathiththa sagala vasthukka'linpearilum avan athigaariyaavaan; ithuvum maayaiyea.
(pirasanggi 2:19)
ஆகையால்
சூரியனுக்குக்கீழே நான் பட்ட எல்லாப் பிரயாசத்தின்மேலுமுள்ள ஆசையை விட்டுவிட வகைபார்த்தேன். (பிரசங்கி
2:20)
aagaiyaal sooriyanukkukkeezhea
naan patta ellaap
pirayaasaththinmealumu'l'la aasaiyai vittuvida vagaipaarththean. (pirasanggi
2:20)
ஒருவன்
புத்தி, யுக்தி, நிதானத்தோடு
பிரயாசப்படுகிறான்; ஆகிலும் அப்படிப்
பிரயாசப்படாதிருந்த வேறொருவனுக்கு அவன் அதைச் சொந்தமாக
விட்டுவிடவேண்டியதாகும்; இதுவும் மாயையும்
பெரிய தீங்குமாய் இருக்கிறது.
(பிரசங்கி 2:21)
oruvan buththi, yukthi,
nithaanaththoadu pirayaasappadugi'raan; aagilum appadip
pirayaasappadaathiruntha vea'roruvanukku avan athaich sonthamaaga vittuvidavea'ndiyathaagum; ithuvum maayaiyum
periya theenggumaay irukki'rathu. (pirasanggi
2:21)
மனுஷன்
சூரியனுக்குக்கீழே படுகிற எல்லாப்
பிரயாசத்தினாலும் அவனுடைய இருதயத்தின்
எண்ணங்களினாலும் அவனுக்குப் பலன் என்ன? (பிரசங்கி
2:22)
manushan sooriyanukkukkeezhea padugi'ra ellaap
pirayaasaththinaalum avanudaiya
iruthayaththin e'n'nangga'linaalum avanukkup palan enna? (pirasanggi
2:22)
அவன் நாட்களெல்லாம் அலுப்புள்ளது,
அவன் வேலைகள் வருத்தமுள்ளது; இராத்திரியிலும் அவன் மனதுக்கு இளைப்பாறுதலில்லை; இதுவும்
மாயையே. (பிரசங்கி 2:23)
avan naadka'lellaam aluppu'l'lathu, avan vealaiga'l varuththamu'l'lathu; iraaththiriyilum avan manathukku i'laippaa'ruthalillai; ithuvum
maayaiyea. (pirasanggi 2:23)
மனுஷன்
புசித்துக் குடித்து, தன் பிரயாசத்தின் பலனை அநுபவிப்பதைப்பார்க்கிலும், அவனுக்கு
ஒரு நன்மையும் இல்லை;
இதுவும் தேவனுடைய கரத்திலிருந்து வருகிறது
என்று நான் கண்டேன்.
(பிரசங்கி 2:24)
manushan pusiththuk kudiththu,
than pirayaasaththin palanai anubavippathaippaarkkilum, avanukku
oru nanmaiyum illai;
ithuvum theavanudaiya karaththilirunthu varugi'rathu en'ru naan ka'ndean. (pirasanggi
2:24)
என்னைப்பார்க்கிலும் சம்பிரமமாய்ச்
சாப்பிடத்தக்கவன் யார்? என்னைப்பார்க்கிலும் துரிதமாய்ச்
சம்பாதிக்கத்தக்கவன் யார்? (பிரசங்கி
2:25)
ennaippaarkkilum sambiramamaaych saappidaththakkavan yaar? ennaippaarkkilum thurithamaaych sambaathikkaththakkavan yaar? (pirasanggi 2:25)
தேவன் தமது பார்வைக்கு
நல்லவனாயிருக்கிறவனுக்கு ஞானத்தையும் அறிவையும்
இன்பத்தையும் அளிக்கிறார்; பாவஞ்செய்கிறவனுக்கோ தமது பார்வைக்கு நல்லவனாயிருக்கிறவன் வசமாய்
வைத்துவிட்டுப் போகும்பொருட்டுச் சேர்த்துக்
குவித்துவைக்கும் தொல்லையை அவர் நியமித்திருக்கிறார்; இதுவும்
மாயையும், மனதுக்குச் சஞ்சலமுமாயிருக்கிறது. (பிரசங்கி
2:26)
theavan thamathu
paarvaikku nallavanaayirukki'ravanukku gnaanaththaiyum a'rivaiyum inbaththaiyum a'likki'raar; paavagnseygi'ravanukkoa thamathu paarvaikku
nallavanaayirukki'ravan vasamaay vaiththuvittup poagumporuttuch searththuk kuviththuvaikkum thollaiyai
avar niyamiththirukki'raar; ithuvum maayaiyum,
manathukkuch sagnchalamumaayirukki'rathu. (pirasanggi
2:26)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!