நீ உன் வாலிபப்பிராயத்திலே உன் சிருஷ்டிகரை நினை; தீங்குநாட்கள் வராததற்குமுன்னும், எனக்குப்
பிரியமானவைகளல்ல என்று நீ சொல்லும் வருஷங்கள்
சேராததற்குமுன்னும், (பிரசங்கி 12:1)
nee un vaalibappiraayaththilea
un sirushdigarai ninai;
theenggunaadka'l varaathatha’rkumunnum, enakkup piriyamaanavaiga'lalla en'ru nee sollum varushangga'l searaathatha’rkumunnum, (pirasanggi
12:1)
சூரியனும்,
வெளிச்சமும், சந்திரனும், நட்சத்திரங்களும், அந்தகாரப்படாததற்குமுன்னும், (பிரசங்கி
12:2)
sooriyanum, ve'lichchamum, santhiranum, nadchaththirangga'lum, anthagaarappadaathatha’rkumunnum, (pirasanggi
12:2)
மழைக்குப்பின்
மேகங்கள் திரும்பத் திரும்ப
வராததற்குமுன்னும், வீட்டுக்காவலாளிகள் தள்ளாடி,
பெலசாலிகள் கூனிப்போய், ஏந்திரம்
அரைக்கிறவர்கள் கொஞ்சமானதினால் ஓய்ந்து,
பலகணிவழியாய்ப் பார்க்கிறவர்கள் இருண்டுபோகிறதற்குமுன்னும், (பிரசங்கி
12:3)
mazhaikkuppin meagangga'l thirumbath thirumba varaathatha’rkumunnum, veettukkaavalaa'liga'l tha'l'laadi,
belasaaliga'l koonippoay, eanthiram
araikki'ravarga'l kognchamaanathinaal oaynthu,
palaga'nivazhiyaayp
paarkki'ravarga'l iru'ndupoagi'ratha’rkumunnum, (pirasanggi 12:3)
ஏந்திர
சத்தம் தாழ்ந்ததினால் தெருவாசலின்
கதவுகள் அடைபட்டு, குருவியின்
சத்தத்துக்கும் எழுந்திருக்கவேண்டியதாகி, கீதவாத்தியக்
கன்னிகைகளெல்லாம் அடங்கிப்போகாததற்குமுன்னும், (பிரசங்கி
12:4)
eanthira saththam thaazhnthathinaal theruvaasalin kathavuga'l adaipattu, kuruviyin
saththaththukkum ezhunthirukkavea'ndiyathaagi, keethavaaththiyak kannigaiga'lellaam adanggippoagaathatha’rkumunnum, (pirasanggi
12:4)
மேட்டுக்காக
அச்சமுண்டாகி, வழியிலே பயங்கள்
தோன்றி, வாதுமைமரம் பூப்பூத்து,
வெட்டுக்கிளியும் பாரமாகி, பசித்தீபனமும்
அற்றுப்போகாததற்கு முன்னும், மனுஷன்
தன் நித்திய வீட்டுக்குப்
போகிறதினாலே, துக்கங்கொண்டாடுகிறவர்கள் வீதியிலே
திரியாததற்குமுன்னும், (பிரசங்கி 12:5)
meattukkaaga achchamu'ndaagi, vazhiyilea bayangga'l thoan'ri, vaathumaimaram pooppooththu,
vettukki'liyum baaramaagi, pasiththeebanamum at’ruppoagaathatha’rku munnum,
manushan than niththiya
veettukkup poagi'rathinaalea, thukkangko'ndaadugi'ravarga'l veethiyilea thiriyaathatha’rkumunnum, (pirasanggi
12:5)
வெள்ளிக்கயிறு
கட்டுவிட்டு, பொற்கிண்ணி நசுங்கி,
ஊற்றின் அருகே சால் உடைந்து, துரவண்டையில்
உருளை நொறுங்கி, (பிரசங்கி
12:6)
ve'l'likkayi'ru kattuvittu, po’rki'n'ni nasunggi, oot’rin arugea saal udainthu, thurava'ndaiyil uru'lai
no'runggi, (pirasanggi
12:6)
இவ்விதமாய்
மண்ணானது தான் முன்னிருந்த
பூமிக்குத் திரும்பி, ஆவி தன்னைத் தந்த தேவனிடத்திற்கு மறுபடியும்
போகாததற்குமுன்னும், அவரை உன் வாலிபப்பிராயத்திலே நினை. (பிரசங்கி 12:7)
ivvithamaay ma'n'naanathu
thaan munniruntha boomikkuth thirumbi, aavi thannaith thantha
theavanidaththi’rku ma'rupadiyum poagaathatha’rkumunnum, avarai un vaalibappiraayaththilea
ninai. (pirasanggi 12:7)
மாயை மாயை, எல்லாம்
மாயை என்று பிரசங்கி
சொல்லுகிறான். (பிரசங்கி 12:8)
maayai maayai,
ellaam maayai en'ru pirasanggi sollugi'raan. (pirasanggi
12:8)
மேலும்,
பிரசங்கி ஞானவானாயிருந்தபடியால், அவன் ஜனத்துக்கு அறிவைப்போதித்து, கவனமாய்க்
கேட்டாராய்ந்து, அநேகம் நீதிமொழிகளைச்
சேர்த்து எழுதினான். (பிரசங்கி
12:9)
mealum, pirasanggi gnaanavaanaayirunthapadiyaal, avan janaththukku a'rivaippoathiththu, kavanamaayk keattaaraaynthu, aneagam neethimozhiga'laich searththu ezhuthinaan. (pirasanggi
12:9)
இதமான வார்த்தைகளைக் கண்டுபிடிக்கப் பிரசங்கி
வகைதேடினான்; எழுதின வாக்கியங்கள்
செவ்வையும் சத்தியமுமானவைகள். (பிரசங்கி
12:10)
ithamaana vaarththaiga'laik ka'ndupidikkap pirasanggi vagaitheadinaan; ezhuthina vaakkiyangga'l sevvaiyum saththiyamumaanavaiga'l. (pirasanggi 12:10)
ஞானிகளின்
வாக்கியங்கள் தாற்றுக்கோல்கள்போலவும் சங்கத்தலைவர்களால் அறையப்பட்ட
ஆணிகள்போலவும் இருக்கிறது; அவைகள்
ஒரே மேய்ப்பனால் அளிக்கப்பட்டது. (பிரசங்கி
12:11)
gnaaniga'lin vaakkiyangga'l thaat'rukkoalga'lpoalavum sanggaththalaivarga'laal a'raiyappatta aa'niga'lpoalavum irukki'rathu; avaiga'l orea meayppanaal
a'likkappattathu. (pirasanggi
12:11)
என் மகனே! இவைகளினாலே
புத்தியடைவாயாக; அநேகம் புஸ்தகங்களை
உண்டுபண்ணுகிறதற்கு முடிவில்லை; அதிக படிப்பு உடலுக்கு
இளைப்பு. (பிரசங்கி 12:12)
en maganea! ivaiga'linaalea buththiyadaivaayaaga; aneagam pusthagangga'lai u'ndupa'n'nugi'ratha’rku mudivillai; athiga padippu
udalukku i'laippu. (pirasanggi
12:12)
காரியத்தின்
கடைத்தொகையைக் கேட்போமாக, தேவனுக்குப்
பயந்து, அவர் கற்பனைகளைக்
கைக்கொள்; எல்லா மனுஷர்மேலும்
விழுந்த கடமை இதுவே.
(பிரசங்கி 12:13)
kaariyaththin kadaiththogaiyaik keadpoamaaga, theavanukkup
bayanthu,
avar ka’rpanaiga'laik kaikko'l; ellaa manusharmealum vizhuntha
kadamai ithuvea. (pirasanggi
12:13)
ஒவ்வொரு
கிரியையையும், அந்தரங்கமான ஒவ்வொரு
காரியத்தையும், நன்மையானாலும் தீமையானாலும்,
தேவன் நியாயத்திலே கொண்டுவருவார். (பிரசங்கி
12:14)
ovvoru kiriyaiyaiyum, antharanggamaana ovvoru
kaariyaththaiyum, nanmaiyaanaalum theemaiyaanaalum, theavan
niyaayaththilea ko'nduvaruvaar. (pirasanggi
12:14)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!